martedì 31 dicembre 2019

Duminica 5 ëd gené 2020 - Sconda duminica apress Natal


Duminica 5 ëd gené 2020 - Sconda duminica apress Natal

Leture bìbliche: Geremia 31:7-14; Efesin 1:3-19; Maté 2:13-23; Salm 84

Orassion

Nosgnor Dé! Che maravijos ch’it l'has creà ‘l mond e, na maravìja ancora pì granda, ch’it l'has ristabilì la dignità 'd la natura uman-a: Acòrdane 'd podèj partagé la vita divin-a 'd col ch'a l'ha umiliasse për partagé nòstra umanità: tò Fieul Gesù Crist, ch'a viv e regna con ti, ant l'unità dlë Spirit Sant, un sol Dé pr' ij sécol dij sécoj. Amen.

Testament Vej

Geremìa 31:7-14

Ora, sossì a l'é lòn che Nosgnor a dis: "Canté gioios për Israel! Crijé për la pì granda dle nassion! Crijé gioios vòstre làude: 'Salva tò pòpol, ò Signor, salva la rimanensa d'Israel!'. Përché i-j armenrai dal setentrion e da j'àngoj pì lontan dla tèra. I dësmentierai nen ij bòrgno e ij sòp, le fomne ch'a speto e le pajolante. Na gran' compagnia a 'rtornrà! Lerme 'd gòj a caleran da soe ciafele e Mi i-j armenrai a cà con grand soagn. A marceran aranda 'd rij pacifich e an sù 'd senté sulià andoa a s'antrapran pa. Përchè mi i son un pare për Israel e Efraim a l'é mè fieul prim-génit. Scoté la paròla ‘d Nosgnor, ò nassion dël mond, e proclamela ant le region lontan-e dla còsta: 'Nosgnor, ch'a l'ha sbërgiairà sò pòpol, a lo samblerà torna e a lo guernrà coma ch'a fà 'n bërgé con sò strop. Përché Nosgnor a l'ha riscatà Israel da coj ch'a j'ero tròp fòrt për lor. Lor a ‘rtorneran a ca e cantran 'd canson ëd gòj an sl'auture 'd Gerusalem. A spriceran ëd gòj për motiv dij generos don dël Signor - le fosonante mësson ëd frument, ëd vin neuv, l'euli d'oliva, jë strop e j'arment san. La vita 'd lor a sarà tanme 'n verzé bagnà e tùit ij sò sagrin a saran andass-ne. Le fomne giovo a dansran për la gòj, e j'òm, vej e giovo, as giontran a la selebrassion. I cambierai sò magon an gòj. I-j consolerai e cambierai ij sò sagrin an contentëssa. Ij sacerdòt a godran d'abondansa e 'l mè pòpol a farà festa për motiv dij don ch'i l'hai faje. Mi, ël Signor, i l'hai parlà!".

Ël Salm

84. Coma ch'a l'é bel ël leugh andova ch'it vive

Ël Salmista a manifesta sò desideri d'esse a la presensa 'd Nosgnor ant ël Templ 'd Gerusalem, përchè Nosgnor a l'é col ch'a guerna Sò pòpol.

Coma ch'a l'é bel ël leugh andova ch'it vive, Nosgnor dl'univers! Coma ch'i l'hai anvìa d'intré ant le cort dla ca 'd Nosgnor! Con ël cheur e con tut mè còrp i crijo 'd gòj anvers al Dé ch'a viv.

Fin-a j'osej a-i trovo na ca, la róndola a-i fà sò nì andova guerné soa fijolansa, aranda ij tò autar, Nosgnor dl'univers, mè rè e mè Dé. A son beà coj ch'a vivo an toa ca e ch'a-i canto 'd làude tùit ij dì! [Pàusa]

A son beà coj ch'a trovo an ti la fòrsa ch'a-j manca e ch'a l'han anvìa 'd përcore le stra ch'a pòrto a tò templ. Quand ch'a passo për la val ëd Baca Nosgnor a-j forniss na sorgiss. La pieuva d'otogn l'arvestiss ëd benedission. A seguitran a chërse fòrt e minca un ëd lor a comparirà dëdnans a Nosgnor a Gerusalem.

Nosgnor, Dé dl'univers, scota mia sùplica; sent lòn ch'i diso, ò Dé 'd Giacòb! [Pàusa]

Nosgnor! Varda con favor ël rè, nòst scu! Fissa tò sguard an sla facia 'd col ch'it l'has consacrà.

Un dì sol passà ant le cort dël templ, a val da pì che sent dì passà da n'àutra part. I vorìa pitòst ësté mach sol dëdnans a la pòrta dla cà 'd mè Dé che sté 'd ca ansema a 'd gent ch'a l'ha gnun-a tëmma 'd Dé.

Nosgnor Dé, ti’t ses tanme 'l sol ch'a 'nlumina e në scu ch'a dà 'd protession. A l'é Nosgnor ch'a dà la grassia e la glòria. A l'é sèmper dispòst a fé 'd bin a coj ch'a fan lòn ch'a l'é giust. 12Nosgnor dl'univers, a son beat coj ch'a l'han fiusa an ti.

L’Epistola

Efesin 1:3-19

Ch'a sìa benedì Nosgnor Dé, Pare 'd Nosgnor Gesù Crist, ch'a l'ha benedine d'ògni benedission ëspiritual dël cél an Crist, përchè chiel a l'ha sernune an Crist anans dla fondassion dël mond, parèj ch'i fusso sant e sensa rimpròcc dëdnans ëd chiel për l'amor. Nosgnor a l'ha falo quand ch'a l'ha predestinane a l'adossion coma sò arditè legaj pr' ël mojen ëd Gesù Crist, conform a la compiasensa 'd sò volèj, a làuda dla glòria 'd soa grassia, cola che chiel a l'ha acordane an sò car Fieul.

An chiel i l'oma la redension për sò sangh, ël përdon dij nòstri pecà second le richësse 'd sòa grassia, cola ch'a l'ha dane sensa fé d’economia con ògni sapiensa e inteligensa. Nosgnor a l'ha falo quand ch'a l'é compiasusse 'd fene conòsse 'l misteri 'd sò volèj, col ch'a l'avìa proponusse 'd realisé an Crist. Sossì a l'é 'l proponiment: quand che 'l temp adat a fussa rivà, chiel a l'avrìa arcapitolà tut an Crist, tant lòn ch'a-i é ant ij cej, che lòn ch'a l'é an sla tèra. An Crist, ëdcò nojàutri i soma stàit reclamà coma 'd gent ëd Soa pertinensa, dàit ch'i soma stàit predestinà conform al propòsit ëd col ch'a compiss ògni còsa second ij sò proget, parèj che nojàutri, ch'i soma stàit ij prim a speré an Crist, a l'avèisso portà 'd làude e 'd glòria a Nosgnor.

A l'é për lòn che quand ch'i l'eve sentù la paròla dla vrità, l'evangeli 'd vòstra salvëssa, e ch'i l'eve chërdù an Crist, i seve stàit marcà con ël sigil dlë Spirit Sant ch'a l'era stàit promëttù. A l'é chiel la capara 'd nòstra ardità, fin-a a la redension completa ëd lòn ch'a l'é ‘d Nosgnor, a làuda 'd sòa glòria.

Për costa rason, përch' i l'hai sentù 'd vòstra fej ant ël Signor Gesù e dl'amor ch'i l'eve për tut ël pòpol sant, i chito mai ëd rende grassie, an mie orassion, për tuti vojàutri. I prego për che 'l Dé ëd Nosgnor Gesù Crist, ël Pare glorios, av daga 'd saviëssa spiritual e 'd arvelassion për conòss-lo sèmper mej, dàit che j'euj 'd vòstr cheur a son stàit anluminà - parèj ch'i conòsse la speransa 'd Soa vocassion, la richëssa dla gloriosa 'rdità ch' ij sant a 'rseivran, e qual ch'a sìa la grandëssa fòra 'd mzura 'd soa potensa, anvers a noi ch'i chërdoma, coma ch'a l'é mostrà ant l'esercissi ëd soa inmensa fòrsa.

Ël vangel

Maté 2:13-23
Ora, artirasse ij Magi, n’àngel ëd Nosgnor a l’è mostrasse an seugn a Giusèp, e a l’ha dije: “Levte, pija la masnà e soa mare, e scapa 'n Egit, e stà 'mbelelà fin tant che mi it lo disa, përchè Eròd a sërcherà la masnà për fela meuire. Giusèp, donca, a l'é dësvijasse e 'd neuit a l’ha pijà la masnà e soa mare, e a l’é artirasse an Egit. E a l’é stàit ansilì fin-a a la mòrt d’Eròde, përchè a fussa compì lòn che Nosgnor a l’avìa nunsià pr’ ël mojen dël profeta: “I l’hai ciamà mé fieul fòra d’Egit".

Antlora Eròd, quand ch’a l’ha capì che ij Magi a l’avìo mincionalo, a l’é 'nrabiasse fòrt e a l’ha mandà a massé tute le masnà ch’a-i ero a Betlem e an tut sò teritòri ancaminand da l’età ‘d sota doi agn, l’età ch’a calcolava da lòn ch’a l’avìo dije ij Magi. A l’era compisse parèj lòn ch’a l’avìa nunsià Geremìa ‘l profeta: “A Rama a l’era sentisse un crij, ëd pior e ‘n gran gëmm: a l’è Rachele ch’a piora soe masnà e ch’a l’ha nen vorsù esse consolà, përchè lor a-i son pì nen”.

Mòrt ch’a l’era Eròd, n’àngel ëd Nosgnor a l’è mostrasse an seugn a Giusèp, an Egit, A l’ha dije: “Levte, pija la masnà e soa mare, e vatne al pais d’Israel, përchè a son mòrt coj ch’a sercavo ‘d massé la masnà". Giusèp, donca, a l’è alvasse, a l’ha pijà la masnà e soa mare e a l’é vnù ant ël paìs d’Israel. Ma quand ch’a l’ha sentù dì che Archelao a regnava an Giudèa al pòst ëd sò pare Eròd, a l’ha avù tëmma d’andeje. Avertì an seugn, a l'è parèj artirasse 'nt la region ëd Galilèa. Quand ch’a l’è rivà, a l'é stabilisse 'nt la sità ch’a l’avìa për nòm Nazaret. A l’é parèj ch’a l’é compisse lòn ch’a l’avìo nunsià ij profeta: “A sarà ciamà ‘l Nazaré”.

martedì 24 dicembre 2019

29 dzèmber 2019 - Prima Duminica apress Natal



29 dzèmber 2019 - Prima Duminica apress Natal 

 Orassion 
Nosgnor tut-potent! It l'has arvërsà an sù nojàutri la neuva lus ëd toa Parola fàita carn: arcòrdane che costa lus, anviscà ant ij nòst cheur, a peussa splende an nòstra vita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti, ant l'unità dlë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

 Testament Vej 
Isaia 61-62:3

Lë Spirit dël sovran Signor a l'é an mi, përché Nosgnor a l'ha sernume. A l'ha dame la comission porté la bon-a neuva ai pòver, ëd giuté coj ch'a l'han ël cheur crasà, ëd proclamé la liberassion dij përzoné e ch'a vëdran torna la lus coj ch'a son an caden-e; ëd proclamé l'ann ëd grassia 'd Nosgnor, ël di che nòstr Dé a farà giustissia, e 'd consolé tùit coj ch'a son sagrinà. A tuti coj ch'a porto 'l deul për Sion chiel a-j darà na coron-a an leu 'd sënner, ël përfum dla festa an leu dla pior dël deul, ëd ròbe sfarsose an leu dël dëscorament. An la giustissia ch'a 'rseivran, lor a saran coma le gran' rol ch' ël Signor a l'ha piantà pr' arvelé Sò splendrior.

Lor a 'rcostruvran le ruin-e antiche e restaureran le sità devastà, abandonà ant la desolassion tant temp fà. Dij foresté a soagneran vòstri strop, dij foresté a travajeran vòstri camp e vòstre vigne. I sareve ciamà: "Ij sacerdòt dël Signor, ij minister ëd nòstr Dé". I godreve le richësse dle nassion e iv gloriereve 'd tùit ij bin ch'i arseivreve da lor. An leugh ëd vërgògna i arseivreve na dobia porsion. An leugh d'umiliassion as arlegraran ëd la tèra ch'a 'rseivran. Ëh, lor a arseivran na dobia porsion an soa tèra e a saran sodisfàit për sèmper. Përchè mi, ël Signor, i dai 'n gran' valor a la giustissia e i l'hai 'n ghignon l'ingiustissia e la rapin-a. I arcompenserai mè pòpol përch 'i son fedel. I farai con lor un pat ch'a dura për sèmper. Ij sò dissendent a saran famos an tra le nassion, ij sò fieuj an tra ij pòpoj. Tuti coj ch' a-j vëdran a arconosseran che 'l Signor a l'ha benedije.

I sarai pien ëd goj për Nosgnor, mè Dé, përché Chiel a l'ha 'rvestime con la vestimenta dla salvëssa e festonà con ël mantel dla giustissia. I smijo a në spos con soa vestimenta 'd nòsse, i smijo a na sposa ch'a porta sòa giòia. Nosgnor Dé a mostrerà soa giustissia a le nassion dël mond. Tuti a lo laudran! Soa giustissia a sarà coma 'n giardin ant ël temp dle fior con ëd piante ch'a chërso daspërtut!

Pròpi përch' i veulo bin a Sion, i starai nen ciuto. Pròpi përch' i sosnisso Gerusalem, i peudo nen steme chiet. I chitrai nen ëd preghé për chila fin-a a tant che soa giustissia a splendrà tanme 'l sol a l'alba, e soa salvëssa a brusrà tanme 'n flambò afoà. Le nassion a vëdran toa giustissia. Tùit ij rè dël mond a saran sbalucà da toa glòria. A ti at sarà dàit un nòm neuv da la boca midèma 'd Nosgnor. Nosgnor at tnirà an man parèj che tùit a't vëddo - na splèndida coron-a ant le man ëd Dé. Mai pi it saras ciamà "La sità bandonà" o "Tèra 'd desolassion". Tò nòm neuv a sarà: "Sità delissia 'd Nosgnor" e "La sposa 'd Dé", përché an ti Nosgnor a treuva Soa delissia e at vorerà coma Soa sposa.

 Salm 147 
 147. Che bel ch’a l’é canté 'd làude a nòst Dé! 
Laudé Nosgnor! Che bel ch’a l’é canté 'd làude a nòst Dé! A dà pròpi 'd piasì! La làuda a-j conven. Nosgnor a l'é 'n camin ch' arcostruviss Gerusalem e ch'a 'rpòrta a ca j'esilià. A guariss coj ch'a l'han ël cheur dësfàit e 'mbinda soe ferìe. A conta le stèile e a-j ciama tute për nòm. Quant ch'a l'é grand Nosgnor! Sò pòdej a conòss gnun confin! Soa sapiensa as peul nen mzuresse! Nosgnor a sostniss ij crasà ma a sbat a tèra ij gram. Canté vòstra 'rconossensa a Nosgnor! Canté 'd làude a nòst Dé con l'arpa!

A l'é Chiel ch'a quata 'l cél con ëd nìvole! A l'é Chiel ch'a pronta la pieuva për la tèra! A l'é Chiel ch'a fà chërse l'erba an sle colin-e! A l'é Chiel ch'a dà da mangé a le bestie servaje e ch'a nutriss ij croassin quand ch'a crijo.

Nosgnor a pija gnun piasì ant la fòrsa d'un caval o dla potensa d'un guerié. Nò, Nosgnor a l'ha 'd piasì an coj ch'a l'han ëd riguard për chiel an coj ch'a l'han fiusa ant sò amor ch'a ven mai a manch. Dà glòria a Nosgnor, ò Gerusalem! Canta 'd làude a tò Dé, ò Sion! Përché Chiel a l'ha rinforsà le protession dij tò porton e a l'ha benedì ij tò fieuj ch'a stan al sicur ant la sità anvironà da murajon. A l'é Chiel ch'a sicura la pas ëd toa nassion e ch'a pasia toa fam con ël mej frument.

Nosgnor a manda ij Sò òrdin për ël mond - quant ch'a l'é lesta Sòa Paròla! A l'é Chiel ch'a manda la fiòca tanme 'd lan-a molzin-a. A l'é Chiel ch'a spatara la brin-a an sla tèra tanme 'd sënner. A l'é Chiel ch'a tira le nos ëd tempesta tanme 'd pere. Chi é-lo ch'a podrìa 'rziste a Sò frèid? E peuj, quand ch'a dà 'n comand, tut as ëslingua. A manda 'l vent e la giassa a fond. A l'é Chiel ch'a l'ha 'rvelà Soa Paròla ai fieuj ëd Giacòb, ij Sò decret e Soe decision ai fieuj d' Israel. A l'ha fàit tut sossì për gnun-e d'àutre nassion. Lor a conòsso nen Soe régole. Laudé Nosgnor!

 Testament Neuv 
 Galat 3:23-25; 4:4-7 
Anans che ‘l senté dla fej an fussa stàit mostrà, nojàutri i j’ero coma 'd gent detenùa sota la sorveliansa ‘d la Lej. I j’ero stàit butà “sota na guerna protetiva” ant l’aspetativa dël moment che la fej an fussa arvelà. As podrìa ‘dcò di che antlora la Lej an fasia da guida për ch’i rivèisso al Crist, përch’ i fusso rendù giust pr’ ël mojen ëd la fej. Ma ora ch’i l’oma conossù ‘l senté dla fèj, i l’oma pì nen da esse sota la sorveliansa dla Lej. (...) Quand che, però, a l'é vnuje 'l temp giust, Nosgnor a l'ha mandà Sò Fieul, nassù da na fomna, nassù an sogession a la Lej. Nosgnor a l'ha mandalo a caté la libertà për coj ch'a j'ero djë s-ciav ëd la Lej, parèj ch'a podèissa andotene e dene la condission ëd fieuj ch'a l'han tùit ij dirit, ij sò. E përchè adess i soma ij sò fieuj, Nosgnor a l'ha mandà lë Spìrit ëd sò Fieul ant ij nòstri cheur e ch'an cissa a ciamé Nosgnor con ël nòm ëd "Abbà", visadì, papà, pare. A l'é parèj ch' adess seve pì nen dë s-ciav ma 'd fieul genit ëd Nosgnor, e dàit ch' I seve ij sò fieuj, Nosgnor a l'ha fave isò ardité.

 Ël Vangel 
Ant ël prinsipi a-i era 'l Verb, e 'l Verb a l'era con Nosgnor, e l Verb a l'era Nosgnor. Ël Verb a l'era con Nosgnor al prinsipi. Tute le còse a son stàite creà da chiel e a-i é gnente ch'a sia stàit creà ch'a sìa nen stàit creà da chiel. An chiel a-i era la vita, e la vita a l'era la lus ëd j'òm. E la lus a splendriss an sël top, ma 'l top a l'ha nen podula stenze.

A l'é vnuje n'òm, mandà da Nosgnor. As ciamava Gioann. A l'é vnù për fé da testimòni, për rende testimoniansa a la lus, parèj che tuti a chërdèisso për sò mojen. A l'era nen chiel la lus, ma a l'é vnù mach për rende testimoniansa a la lus. La vera lus, ch'a dà la lus a tuti j'òm, a l'era 'n camin ch'a vnisìa ant ël mond. A l'era 'nt ël mond e 'l mond a l'é stàit creà da chiel, ma 'l mond a l'ha pa nen arconossulo. A l'é vnù dai sò, ma ij sò a l'han nen arseivulo. Nopà, a tuti coj ch'a l'han arseivulo - a coj ch'a chërdo an sò nòm - a l'ha dàit ël dirit dë dventé fieuj 'd Nosgnor - nen fieuj nà coma coj ch'a nasso da 'n pare e na mare, o da na volontà uman-a, opura për decision ëd quaidun, ma da Nosgnor.

Ora, ël Verb a l'é dventà 'd carn uman-a e chiel a l'é stàit an tra 'd noi. I l'oma vëddù soa glòria - la glòria dël Sol e Ùnich ch'a l'é vnù dal Pare, pien ëd grassia e 'd vrità. Gioann a l'ha rendune testimoniansa e a l'ha crijà: "Sto-sì a l'é col dont i l'avìa dit: 'Col ch'a ven apress ëd mi a l'é da consideresse pi grand ëd mi, përchè chiel a esistìa già prima 'd mi". Përchè da soa pienëssa i l'oma arseivù na grassia dòp l'àutra. La Lej a l'é stàita dàita për ël mojen ëd Mosè, ma la Grassia e la Vrità a son vnue për ël mojen ëd Gesù Crist. Gnun a l'ha mai vëddù Nosgnor. L'Ùnich, ch'a l'é an chiel istèss Nosgnor, ch'a l'é ant la pì strèita comunion con ël Pare, a l'é col ch'a l'ha arvelalo.

giovedì 19 dicembre 2019

Leture bìbliche pr' ël dì Natal 2019



Leture bìbliche për
La Selebrassion 2019 dla Natività 'd Gesù Crist 
Ij Test: Isaia 9:2-7; Tito 2:11-14; Luca 2:1-20; Salm 96

 L'Orassion 
Nosgnor! Che la selebrassion dël dì 'Natal, ël dì dla nassensa 'd tò Fieul ùnich Gesù Crist, ch'a ven tuti j'agn, an fasa argiojì; che nojàutri ch'arseivoma Gesù coma nòst Redentor, i peussa con fiusa certa, contemplelo quand che Chiel a tornerà coma nòst Giudes; ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej 
 Isaìa 9:1-7 
Malgré tut lòn, col temp ëd top e 'd disperassion a 'ndrà pa anans për sèmper. La tèra 'd Zebulon e 'd Neftali a sarà umilià, ma a vnirà 'l temp quand che la Galilèa dle Gent, ch'a sta arlong la strà ch'a va dal Giordan al mar, a sarà 'nluminà 'd glòria. La gent ch'a marcia ant ël top a vëdrà na lus granda. Për coj ch'a stasìo ant na tèra 'd përfonda scurità a risplendrà na lus. Ti të slargras la nassion d'Israel e sò pòpol as arlegrerà. As arlegreran dëdnans a Ti tanme 'd paisan ant ël temp ëd la mësson o 'd guerié ch'a së spartìsso la ladrarìa 'd guèra. Përchè ti 't brisras 'l giov ëd soa s-ciavensa e it dëscarieras 'l grev fardel ch'a l'han an sla schin-a. It brisras 'l baston dël craseur giusta coma 't l'avìe fàit quand ch' it l'avie butà 'n dërota l'armada 'd Midian. Jë stivàj dij guerié e le divise macià 'd sangh a saran dël tut brusà. A vniran ëd combustìbil për ël feu. Përchè 'n cit a l'é nassune, i l'oma arseivù 'l don d'un fieul. A l'avrà an sle spale la responsabilità dël govern. A sarà ciamà: Consijé maravijos, Dé potent, Pare etern, Prinsi dla pas. Sò govern e soa pas a vniran mai a la fin. A governerà 'd manera imparsial e giusta dal tròno 'd David, sò antich, për tuta l'eternità. L'angagg dëspassionà dël Signor dl'univers a sarà chiel ch'a farà tut sossì.

Ël Salm 
 Salm 96 
Ël Salmista a 'vita tùit a laudé Nosgnor, ël sovran Creator dël mond ch'a dësfend e manda anans ant ël mond la giustissia.

Canté a Nosgnor un càntich neuv! Canté a Nosgnor, tuti vojàutri, j’abitant dla tèra! Canté a Nosgnor! Laudé Sò Nòm! Nunsié tùit ij dì la bon-a neuva dla salvëssa! Fé conòsse a tute le nassion la glòria 'd lòn che Chiel a fa! Grand’ a l'é Nosgnor e franch degn d'esse laudà. Sò terìbil grandeur a fà vnì spàlid tùit j'àutri dé, përchè ij dé dj'àutre nassion a son ëd gnun valor, ma a l'é stàit Nognor ch’a l’ha fàit ël cél. Onor e majestà a-j stan dantorn, fòrsa e blëssa a 'mpinìsso sò santuari.

Ò nassion dël mond, arconòsse Nosgnor! Arconòsse ch' Nosgnor a l'é glorios e fòrt! Dé a Nosgnor la glòria ch'a merita! Porté vòstre oferte e vnì ant soe cort. Adoré Nosgnor an tut Sò splendor sant! Che tuta la tèra a tërmola dnans ëd Chiel! Dì a tute le nassion: "Nosgnor a regna!". Ël mond a sta frem e a peul nen esse socrolà. Chiel a giudichrà ij pòpoj con giustissia. 

Che ij céj as arlegro e la tèra a 'rgiojissa! Ch’a crìa Soe làude 'l mar e tut lòn ch'a-i l'é 'ndrinta! Che ij camp e le mësson a sprìcio 'd gòj! Che tùit j'erbo dle foreste a sursorìsso con ëd làude, përchè Chiel a l'é 'n camin ch'a ven. Chiel a ven a giudiché la tèra. A giudicrà 'l mond con giustissia e le nassion con soa vrità.

L'epìstola 

Tito 2:11-14 
La grassia 'd Nosgnor a l'é stàita 'rvelà për porté la salvëssa a d'ògni sòrt ëd gent. La grassia an dressa a arnunsié a cola vita ch'a fà gnun cont ëd Nosgnor e a le passion mondan-e, perch'i vivo an ësto mond gram con sapiensa, giustissia e devossion anvers a Nosgnor antramentre ch'i spetoma con speransa col dì maravijos quand ch'a sarà arvelà la glòria 'd nòst grand Dé e Salvator, Gesù Crist. Chiel a l'ha dàit soa vita për liberene da ògni sòrt ëd pecà, për purifichene e per rendne 'n pòpol, ël Sò, un pòpol ch’a sia dël tut angagià a fé d’euvre bon-e.

Ël Vangel 
Luca 2:1-20 
Ora, an col temp-lì a l'é rivà che n'órdinansa a l'é stàita publicà da part ëd Cesar Augusto, che tùit a fusso anregistrà. Sta prima consegna a l'é stàita fàita quand che Quirinio a l'era governator dla Siria. Tùit a 'ndasìo për fesse anregistré, ognidun an sò pais d'origin. Antlora 'dcò Giusèp a l'é montà da la Galilea an Giudea, da la sità 'd Nasaret ant la sità 'd David, ciamà Betlem, për motiv che chiel a l'era 'n dissendent dël rè David. A l'é andaje për fesse anregistré ansema a Marìa, ch'a l'era staje prometùa an mariagi e che già a spetava 'n cit.

Antramentre ch'a j'ero là, a l'é rivà për chila 'l temp dël part, e a l'ha butà 'l mond sò fieul prim-génit, a l'ha fassalo, e a l'ha cogialo ant na grëppia, përchè a-i era nen ëd pòst për lor ant l'obergi.

Ora, a-i ero lì davzin ëd bergé ch'a stavo ant ij camp e ch'a goernavo ij sò strop ëd feje ant la neuit. E n'àngel dël Signor a l'é presentasse dnans a lor e la glòria 'd Nosgnor a l'ha anvlupaje 'd ciàir tant ch’ a na son ëstàit ëstravirà e son ësburdisse nen pòch. Ma l'àngel a l'ha dije: "Àbie nen tëmma përchè - sté bin a sente - iv nunsio la neuva 'd lòn ch'a sarà 'n gran motiv d'alegrëssa për tut ël pòpol. Ancheuj, ant la sità 'd David, për vojààutri a l'é nassù 'l Salvator, ch’a l'é 'l Crist, ël Signor. Sossì av sarà 'd segn: i trovereve 'n cit fassà e cogià ant na grëppia". E 'd colp, ansema a l'àngel, a-i é staje na legion ëd l'armeja dël cél ch'a laudava Nosgnor e ch'a disìa: "Glòria sia a Nosgnor ant ij leugh pi àut! Che la pas a sia an sla tèra an mes a coj ch'a-j son agradì!".

E a l'é rivaje che dòp che j'àngel a son andass-ne për torness-ne 'n cél, ij bërgé a son disse an tra 'd lor: "Andoma donca fin-a a Betleem, e vëdoma còsa ch’a sìa lòn ch’a l’é rivà e che Nosgnor a l'ha fane conòsse". A son donca andàit an pressa e a l'han trovà Maria e Giusèp con ël cit cogià ant na grëppia E dòp ch’a l’han vëddulo, a son butasse a conté a tuti lòn ch'a-j era stàit dit ëd cola masnà; e tuti coj ch'a l'han sentulo, a son ëstane ëstupì dle còse ch'a contavo ij bërgé. Marìa, da soa part, tute ste paròle a-j tnisìa coma 'n tesòr drinta al cheur e a pensava còsa ch'a podèisso significhé. Ij bërgé, peui, a son andass-ne glorificand e laudand Nosgnor për tut lòn che l'avìo sentù e vëddù: tut a l'era stàit pròpi coma ch'a l'era staje contà.

Quand che peui a son ëstàit passà eut dì për podej fé la sirconcision a la masnà, antlora a l'han daje 'l nòm Gesù, ël nòm indicà da l'àngel prima ch'a fussa stàit concepì ant ël vènter ëd soa mare.

lunedì 16 dicembre 2019

Duminica 22 Dzèmber 2018



Leture bìbliche për la dumìnica 22 dzèmber 2019 – Quarta dumìnica d'Advent

Leture bìbliche: Isaia 7:10-16; Roman 1:1-7; Maté 1:18-25; Salm 80:1-7, 16-18

Orassion

Nosgnor tut-potent! Nëttia nòstra cossiensa quand che Ti an fà vìsita minca dì, përchè Tò Fieul Gesù Crist, a soa vnùa, a peuda trovene ant na ca prontà për chiel; ch'a viv e regna con Ti, ant l'unità dlë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej - Isaia 7:10-16

Ël segn dl’Emanuel. Pì tard, Nosgnor a l’ha mandà n’àutr mëssagi al rè Acas. A disìa: “Ciamje a Nosgnor, tò Dè, un segn ëd conferrma, Acas. Rendlo tant malfé ch’a sia possibil - bin alt ant ël cél o magara al fond dël pais dij mòrt!”. Ma ‘l rè a l’ha arfudasse ‘d ciamèjlo. A l’ha dije: ”Nò, i butrai nen Nosgnor a la preuva!”. Antlora Isaia a l’ha dit: “Scotme bin, dissendent ëd David, at t’é nen pro dë sfinì la passiensa uman-a? Tl’has-to da sfinì ‘dcò la passiensa ‘d mè Dé? Donch ora Nosgnor medésim at darà ‘n segn: na vergin a concepirà ‘n cit! Chila a butrà al mond un fieul e a-j darà ‘l nòm d’Emanuel, ch’a veul dì “Nosgnor a l’é con nojàutri”. Chiel a mangerà d’amel e ‘d butir fin tant ch’a sapia arfudé ‘l mal e d’aceté ‘l bin, përchè, anans che chiel a sia bon ëd fé la distinsion tra ‘l bin e l’ mal, le tère dij doi rè ch’it n’has tëmma, a saran bandonà tut ‘e doe.

Rispòsta - Salm 80

Ò bërgé d'Israel, fà atension, ti che 't men-e Israel tanme në strop ëd feje! Ti che t' ëstas setà dzora j'àngej alà, arvela tò splendor! Arvela toa potensa dëdnans a Efraim, Begnamin e Manasse! Ven a liberene! Che noi i sio ristabilì! Soridne! A sarà 'ntlora ch'i saroma liberà! Nosgnor Dé, guerié invincibil! Fin-a a quand resteras-to anrabià antant che tò pòpol at suplica? Ti 't las daje da mangé ëd lerme coma sa fusso d' pan, it l'has daje da bèive 'd lerme a gran' mzura. It l'has lassane a le dispute dij nòstri vzin e ij nòstri nemis an dàn ëd nòm. Nosgnor! Dé, guerié invincibil, che noi i sio ristabilì! Soridne! A sarà 'ntlora ch'i saroma liberà. It l'has dësreisà na vis da l'Egit, it l'has taparà vìa 'd nassion e it l'has torna piantala. Për chila it l'has dësbarassà 'l terèn, chila a l'ha pijà rèis e ampinì la tèra. Le montagne a son stàite quatà da soa umbra, e fin-a ij sitron a son stàit quatà dai dò branch. Ij sò branch a son rivà fin-a al Mediterani e ij sò arbut fin-a al fium Eufrat. Përchè l'has-to campà giù ij sò mur ëd cinta parèj che tùit coj ch'a passo a na cheujo 'l frut? J'ors sarvaj dla foresta a na fan ravagi e le bòje a la divoro. Nosgnor! Guerié invincibil! Torna andré! Varda giù dal cel e daje n'ociada! Cudiss toa vis, la vis che toa man drita a l'ha piantà, l'arbut ch'it l'has falo chërse! A l'han daje feu e tajalo. A meuiro përchè at faso dëspiasì. Giuta col ch'it l'has sernù, col ch'it l'has falo chërse për esse 'l tò. Antlora noi i slontanroma pi nen da Ti! Torn' a dene vita e i invocheroma tò nom! Nosgnor!Dé, guerié invincibil, che noi i sio ristabilì! Soridne! A sarà 'ntlora ch'i saroma liberà!

Epìstola - Roman 1:1-7

Pàul, sërvent ëd Gesù Crist, sernù da Nosgnor për esse n'apòstol e mandà a nunsié Soa Bon-a Neuva. Nosgnor a l'avìa promëttula tant temp fà për ël mojen dij sò profeta ant le Scriture Sante. La bon-a neuva a trata 'd Sò Fieul. Scond Soa dissendensa uman-a, Chiel a ven da David ma conform lë Spìrit ëd santificassion, për Soa arsurression dai mòrt, a l'é stàit diciarà con potensa che chiel a l’é 'l Fieul ëd Dé: Nosgnor Gesù Crist. Për Sò mojen i l'hai arseivù 'l privilegi e l'autorità d'apòstol për mné 'd gent ëd tute le nassion a l'ubidiensa ch'a ven da la fèj an chiel. 6Fra 'd lor i seve 'dcò vojàutri, ciamà a esse 'd Gesù Crist. A tuti coj ch'a son amà da Nosgnor e ch'a stan a Roma, ciamà a esse sant: grassia e pas a voi da Dé, nòst Pare, e dal Signor Gesù Crist.

Vangel - Maté 1:18-25

La nàssita ‘d Gesù, ël Crist, a l’é rivà 'n costa manera sì: Marìa, soa mare, a l’era stàita 'mpromëttùa a Giusèp e anans ch’andèisso a sté ansema, a l’é trovasse ch’a spetava ‘n cit për l’euvra dlë Spirit Sant. Giusèp, ch’a duvìa dventé sò marì, a l’ha pijà la decision ëd dësblé l’acòrd ëd mariagi 'n segret, përchè chiel a l’era n’òm giust e a vorìa nen dëscredite-la 'n pùblich. Mentre ch’a pensava coma fé, n’àngel ëd Nosgnor a l'é manifestasse 'nt un seugn e a l’ha dije: “Giusèp, fieul ëd David, ch'it l'abie nen tëmma d’arsèive Marìa coma toa fomna an toa ca, përchè lòn ch’a l’é stàit concepì an chila, a l’é dlë Spirit Sant. Chila a butrà al mond un fieul e ti 't l’has da deje ‘l nòm Gesù, përchè chiel a l'é vnùit per salvè sò pòpol dai sò pëccà”. Tut sòn a l’é rivà për ch’ a sia fàit tut ant la manera che Nosgnor a l’ha nunsìa për boca dël profeta: “La vèrgin a concepirà, a farà ‘n fieul ch’a sarà ciamà l’Emanuel, ch’a veul dì: Nosgnor a l’é con nojàutri”. Quand che Giusèp a l’é dësvijasse da sò seugn, a l’ha fàit tut conforma lòn che l’àngel a l’avìa comandaje, acetand Marìa coma soa fomna, ma a l’ha nen tocala, fin-a a tant ch’a l’é nassù sò fieul prim-génit; e a l’ha butaje ‘l nòm Gesù.