sabato 28 febbraio 2015

Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù (Leture bìbliche për ël 1 Mars 2015 - Sconda Duminica 'd Quarésima)



Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù (Leture bìbliche për ël 1 Mars 2015 - Sconda Duminica 'd Quarésima).

Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù. "Peuj avend ciamà la gent ch'as avzinèissa ansema ai Sò dissépoj, a l'ha dije: "Chionque a veul vnime dapress, ch'arnonsia a chiel istess, ch'as caria 'd soa cros e ch'am séguita, përchè chionque as ambranca a soa vita a la përdrà, ma chionque a l'é dispòst a 'rnunsié a soa vita pr' amor ëd mi e dla Bon-a Neuva chiel-lì a la salvrà. Dabon, còsa a-j profitrìa-lo a n'òm ëd vagné 'l mond antregh, se peuj a perd soa ànima? Opura, còsa podrìa-lo dé l'òm an cambi 'd soa ànima? Përché chionque a l'ha onta 'd mi e 'd mie paròle ant sti dì-sì pien d'adultèri e 'd pecà, ël Fieul ëd l'Òm a l'avrà 'dcò onta 'd chiel, quand ch'a sarà vnù anvlupà dla glòria 'd Sò Pare con j'àngel sant" (March 8:34-38). Predicassion an italian an s' es test: http://riforma.net/index.php?title=Studi_biblici/Marco_8:31-38B

Tut as fonda an sla fej. "A l'é ciair che la promëssa 'd Dé ch'a l'avìa dàit la tèra antrega a Abraham e ai sò dissendent, a l'era nen fondà an soa obediensa a la lej 'd Dé, m' an sla giusta relassion con Dé ch'a ven da la fej. Se la promëssa a fussa dàita mach a coj ch'as sugeto a lòn ch'a dis la lej, antlora la fej a sarìa nen necessaria e la promëssa a sarìa veuida. La lej, an efet, a comporta sèmper ëd castigh për coj ch'a fan dë sfors për conformess-ne. La sola manera për nen contravnì a la lej a sarìa d'avèj gnun-a lej da contravnì! A l'é parèj che la promëssa as arsèiv për fej: për lòn i dovoma nen paghé. A l'é 'n don che nojàutri i soma tuti sicur d'arsèive, sia che vivoma o vivoma nen an conformità dla lej 'd Mosè, bin-antendù, s' a l'avoma na fej tanme cola 'd Abraham. Abram a l'é 'l pare 'd tùit ij chërdent. A l'é lòn che le Scriture a 'ntendo quand che Dé a l'ha dije: "I l'hai stabilite pare 'd tante nassion". Sosì a l'é rivà përchè Abraham a l'ha chërdù ant ël Dé ch'arpòrta ij mòrt a la vita e ch'a crea còse neuve dal gnente. Quand ch'a-i j'era pì gnun-a rason për speré, Abraham a l'ha seguità a speré - a chërde che chiel a sarìa vnì pare 'd tante nassion, e lòn përchè Dé a l'avìa dije: "Parèj a saran ij tò dissendent". La fej d'Abraham a l'era nen dventà pì débola gnanca quand ch'a l'era rivà a l'età dë squasi sent agn e as figurava che sò còrp a fussa stàit giumai coma mòrt, për nen parlé 'd col ëd Sara. Abraham a l'ha mai strabucà 'n soa fej ant la promëssa 'd Dé. An efet, soa fej a vnisìa pì fòrta: an sossì chiel a dasìa glòria a Dé. A l'era dël tut përsuas che Dé a peudìa fé tut lòn che Chiel a l'avìa promëttuje e ch' a l'avrìa falo. A l'é për lòn, për la fej d'Abraham, che Dé a l'ha diciaralo n'òm giust. Quand che Dé a l'ha diciaralo n'òm giust, lolì a l'é nen stàit mach për sò benefissi, ma 'dcò për ël nòstr: tut lolì an sicura che Dé a considererà giust 'dcò nojàutri, s' i chërdoma 'n Chiel, ch'a l'ha 'rsussità dij mòrt Gesù, Nosgnor. ch'a l'era stàit butà a mòrt pr' ij nòstr pecà e ch'a l'é 'rsussità për rendne përson-e giuste dë 'dnans a Chiel" (Roman 4:13-25).

Làuda a Nosgnor da n'òm ëd fej. "Laudé 'l Signor, vojàutri ch'i l'eve timor ëd Chiel! Deje onor, ò vojàutri dissendensa 'd Giacòb. Mostreje riverensa, ò vojàutri dissendensa d'Israel! Përché Chiel a l'ha pa fàit finta 'd nen vëdde o a l'ha passà 'nsima la soferensa 'd coj ch'a l'han da manca. A l'ha pa virà la schin-a dë 'dnans a lor, ma a l'ha scotà ij sò crij d'agiùt. It laudrai ant la granda ciambrèja. I compirai ij mè vòt an presensa 'd coj ch'at rendo l'adorassion ch'at é dovùa. I pòver a mangeran e a saran sodisfàit. Tùit coj ch'a serco 'l Signor a Lo laudran. Ij sò cheur as arlegreran con na gòj sensa fin. La tèra antrega a 'rconossrà 'l Signor e 'rtornerà a Chiel. Tute le famije dle nassion as inchinran dë 'dnans a Chiel. Përchè 'l podèj regal a speta al Signor. A l'é Chiel ch'a governa tute le nassion. Ch' ij rich ëd la tèra ch'a faso festa e ch'a-j rendo l'adorassion. Inchineve dë 'dnans a Chiel, tùit vojàutri ch' i seve 'd mortaj, tùit coj ch' artorneran an póer. I nòstri fieuj a Lo serviran ëdcò lor. Le generassion ch'a vniran a scotran parlé dle meravije dël Signor! As contrà 'd lòn che Chiel a l'ha fàit ant soa giustissia a coj ch' ancora a son nen nassù. Ëdcò lor a sentiran conté 'd lòn che Dé a l'ha fàit!" (Salm 22:23-31).

Abraham a riija, ma... "Antlora Abraham a l'é campasse con la facia a tèra ma a riija përchè a lo chërdìa nen posibil. A pensava: "Com podrio-ne mai vnì pare a l'età 'd sent agn? E com podria-la Sara caté 'n cit a l'età 'd norant' agn?".  A l'é parèj che Abraham a l'ha dit a Dé: "I sarai bin content che Ismael a 'rsèiva toa benedission!". Ma Dé a l'ha replicà: "Nò, Sara, toa fomna, at darà 'n fieul e ti 't lo ciamras Isaac. A sarà con chiel che mia Aleansa a sarà mantnùa për sèmper". Rësguard a Ismael, i lo benedirai 'dcò chiel, pròpi coma ch'it l'has ciamame. I lo rendrai motobin fosonant e i moltiplicarai ij sò dissendent. Chiel a vnirà 'l pare 'd dódes prinsi e Mi i lo rendrai na granda nassion". Tutun, mia Aleansa a sarà con Isaac, ël fieul ch'at darà Sara l'agn ch'a ven për cost temp". Quand che Dé a l'ha finì 'd parlé, a l'ha chità Abraham. Ant col istèss dì Abraham a l'ha pijà Ismael e tùit ij sò sërvent, tant coj ch'a l'ero nassù ant soa ca coma coj ch'a l'avìa catà, l'é a dì, tùit j'òm ëd soa ca, e a l'ha sugetaje a la circoncision, pròpi coma Dé a l'avìa ordinaje. Abraham a l'avìa noranta neuv agn e sò fieul Ismael tërdes, quand ch'a son sugetasse a la circoncision. Tùit e doi a son sogetasse a la circoncision ant col istess dì, con tùit j'òm ëd soa ca, tant coj ch'a l'ero nassù ant la ca d'Abraham coma coj ch'a l'avìa catà da 'd forësté" (Génesi 17:17-26).




sabato 21 febbraio 2015

Ël Batésim: segn ëd la promëssa

Leture bìbliche dël lessionari  - 22 Fërvé 2015 - Prima Duminica 'd Quarèsima

Batésim ëd Gesù - E giust antlora, Gesù a l'é rivà da Nàsaret, sità 'd Galilea, e a l'é stait batià da Gioann an Giordan. E antramentr ch'a surtìa fòra da 'nt l'eva, Gioann a l'ha s-ciarà 'l ciel ch'as duvertava, e lë Spirit Sant che vnisìa giù da Gesù coma na colomba. E dal ciel a l'é 'cò vnu-ie giù na vos ch'a la disìa: "Mè fieul it ses ti, ti it am fase gòj". E tut sùbit lë Spìrit a lo possa d'andé ant ël desert. Ant ël desert Gesù a l'é restà quaranta dì, essend tentà da Sàtana. A vivìa antrames le bestie sërvaje e j'àngej a lo servìo. E dòp che Gioann a l'era stàit butà 'n përzon, Gesù a ven an Galilea, predicand l'Evangeli dël regn ëd Dé, e disend: "Ël temp a l'é compì e 'l regn ëd Dé a l'é davzin: convertive e chërde a l'Evangeli" (March 1:9-15).

L'arcancel: segn ëd ël Pat antra Dé e j'òm - "Dé a l’ha dit a Noè e a sòj fieuj:) “Vardé-sì, mi i confermo ‘l Pat ch’i l’hà fàit con vojàutri, con la dissendensa ch’a vnirà apress voi, e con minca na creatura viva ch’a l’é con vojàutri, dont j’osej, j’animaj domesti e minca na creatura viva dla tèra con voi, tute cole ch’a son surtìe da l’arca con voi - minca na creatura viva dla tèra. Mi i confermo ‘l Pat con vojàutri. Maj pì a saran pnassà fòra tùit j’afé viv da l’eva d’un diluvi, mai pì ‘n diluvi a dësblërà la tèra. E De a l’ha dit: “Cost-sì a sarà ‘l segn ëd garansìa dël Pat ch’i fas con vojàutri e con minca na creatura viva con voi, un Pat për tute le generassion ch’a vniran. I butraj mè arcancel ant le nìvole, e col-lì a sarà ‘l segn ëd garansia dël Pat trames mi e la tèra.Tute le vire ch’i faraj ven-e ‘d nivole dzora la tèra, e n’arcancel a spontrà ant le nivole, antlora mi i arcordraj mè Pat con vojàutri e con d’ògni sòrt ëd creature vive. Maj pì l’eva a dventrà ‘n diluvi e a crasrà minca n’afé viv. Quand che l’arcancel a sarà ‘nt le nivole, mi i lo marcraj e i arcordraj ‘l Pat sempitern antra De e d’ògni sòrt ëd creature vive ch’a-i son an sla tèra”. Antlora Dé a l’ha dit a Noè: “Cost-sì a l’é ‘l segn ëd garansìa dël Pat ch’i son an camin ëd confermè antra mi e minca na creatura viva ch’a-i é an sla tèra" (Génesi 9:8-17).

Dal Salm 9 - L'autor a prega Dé për soa protession, guida e përdon e a conferma ch'a veul essje fedel e ch'a l'ha fiusa an Chiel. "Ò Signor, con mia preghiera i ven-o dë 'dnans a Ti. Ò mè Dé, i l'hai fiusa 'n Ti, lass-me nen esse umilià, lassa nen ch'ij mè nemis as arlegro 'd mia dëròta. Gnun ch'as confida 'n Ti a sarà mai svërgognà, m' a saran ësvergognà coj ch'a monto 'd trapole për fé drocheje 'ndrintra d'àutri. Fà che mi i conòssa, Signor, col ch'a l'é 'l giust senté; mostrame la strà ch'i l'hai da seguité. Menme an toa vrità e mostrame, përché Ti 't ses ël Dé ch'am salva. A-i é mai 'n moment sol ch'i buta nen mia speransa 'n Ti. Dësmentiete nen, ò Signor, d'esse compassionèivol e fedel, përché ti 't ses sèmper stàit parèj. Dësmentiete pitòst dij pecà ch'i l'hai fàit quand ch'i j'era giovo. Arcòrdëte 'd mi për tò amor, për toa bontà, ò Signor.  Ël Signor a l'é bon e a fà lòn ch'a l'é giust, Chiel a mostra 'l senté giust ai pecator. A 'ncamin-a j'ùmil a fé lòn ch'a l'é giust e a-j mostra la strà ch'a l'han da ciapé" (Salm 25:1-9).

Presensa dël Crist. "Përchè ‘dcò ‘l Crist a l’ha patì na vòlta për ij pecà, Chiel, giust për j’ingiust, con ël fin dë mnene a Dé. Chiel a l’é stàit massà 'nt la carn ma a l’é stàit vivificà ant lë Spìrit.  Ant lë Spìrit a l’é ‘dcò andàit a prediché a jë spìrit ch’a son an përzon, coj che na vòlta a l’ero stàit sensa fej, quand che Dé a l’avia spetà con santa passiensa, ai di ‘d Noé, durant la costrussion ëd n’arca. Ant l’arca, nopà, mach pòchi, visadì eut përson-e, a l’ero stàite salvà d’antrames a l’eva. Sossì a prefigurava le batiagi, che adess av salva - ch’a l’é nen un lavagi dël còrp, ma ‘l segn ëd la promëssa che Nosgnor av fà ‘d na consiensa ciàira, për ël mojen ëd l'arsurression ëd Gesù Crist, ch’a l’é ‘ndàit an cel e ch’a l’é adèss a la drita ‘d De, con j’àngej, le dominassion e le potense ch’a son sogetà a Chiel" (1 Pé 3:18-22). Predicassion an italian an su cost testPresente! (1 Pietro 3:18-22).


venerdì 13 febbraio 2015

I l'avrìa tant piasì d'arsèive na dobia porsion (Proget Bibia piemontèisa, 15/2/15)

Ël test bìblich prinsipal ëd costa sman-a ch'i l'oma sernù a ven dal Testament Vej, scond lìber ëd ij Rè (2:1-12) ch'a parla dla traslassion dël profeta Elia e 'd coma Elisé a l'ha pijà sò pòst. N'esposission dël messagi ëd cost test (an Italian) as treuva a l'adressa http://tinyurl.com/spiegomlo. A seguita 'l test ëd l'Evangel, ch'a presenta l'episòdi dla trasfigurassion scond March (9:1-13).



La traslassion d'Elìa. "Prima ch' ël Signor a l'avèissa fàit monté Elìa an cel ant un mulin d'aria, Elia a l'era partì da Ghilgal con Elisé. E Elia a l'ha dìt a Elisé: "Resta 'mbelessì, përchè 'l Signor a l'ha dime d'andé a Betel", ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a son calà 'nsema a Betel. Ël grup dij profeta ch'a-i era a Betel a son vnù da Elisé e a l'han dije: "Sas-to che ancheuj 'l Signor a portrà via da ti tò magister?", e a-j rispond: "Èh, i lo sai bin, ma parlé nen, sté chet". Peuj Elia a l'ha dit a Elisé: "Resta 'mbelessì përché 'l Signor a l'ha dime d'andé a Gerico". ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a son rivà ansema fin-a a Gerico. Ël grup dij profeta ch'a-i ero a Gerico a son vnù da Elisé e a l'han dije: "Sas-to che ancheuj 'l Signor a portrà via da ti tò magister?", e a-j rispond: "Èh, i lo sai bin, ma parlé nen, sté chet". Peuj Elia a l'ha dit a Elisé: "Resta 'mbelessì përché 'l Signor a l'ha dime d'andé al fium Giordan". ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a l'han seguità a marcé fin-a al Giordan. A son andaje 'dcò sinquanta òm dal grup dij profeta e a l'han vardaje da lontan antramentre che Elia e Elisé a l'ero fermasse dacant al fium Giordan. Antlora Elia a l'ha pijà sò mantel, a l'ha 'nrolalo e a con lòn a l'ha frapà l'eva. A l'é parèj che 'l fium a l'é dividusse e ij doi òm a l'han traversalo a pé sùit! Quand ch'a son rivà da l'àutra part, Elia a l'ha dit a Elisé: "S' a-i é quejcòsa ch'i peudo fé për ti prima 'd mia partensa, ciamëmla pura". Elisé a l'ha risponduje: "I l'avrìa tant piasì d'arsèive na dobia porsion ëd tò spirit e dventé tò sucessor". Elia a l'ha replicà: "It l'has ciamame quejcòsa 'd dificil! Se ti 't ëm vëdde mentre ch'i parto, antlora it lo arseivras, sedësnò nò!". Mentre ch'a marciavo anans e ch'a parlavo, a l'improvista a l'é comparuje 'n chèr ëd feu tirà da 'd cavaj 'd feu. A l'é piassasse antr' ij doi òm, a l-ha separaje e Elia a l'é stàit portà 'n cel ant un mulin d'aria. Elisé a l'ha vëddulo e a l'ha crijà: "Mè pare! Mè pare! I vëddo ij chèr e la cavalerìa d'Israel!". Quand ch'a son disparù da la vista, Elisé, tant ch'a l'era bolversà, a l'ha s-ciancà soa vestimenta an doi tòch. Elisé a l'ha tirà su da tèra 'l mantel d'Elìa, col ch'a l'era cascaje, a l'é tornà 'ndarera e a stava an sla sponda dël Giordan. A l'ha peuj frapà l'eva con ël mantel ëd Elia e a l'ha dit: "Andoa ch'a l'é 'l Signor, ël Dé d'Elia?". Parèj 'l fium a l'é dividusse e Elisé a l'ha travërsalo. J'òm dël grup ëd profeta ch'a stavo a Gerico, quand ch'a l'han vistlo da l'àutra riva a l'han ësclamà: "Lë spirit d'Elìa a l'é posasse an su Elisé!". Antlora a son andaje 'ncontra e a son campasse con la facia a tèra dë 'dnans a chiel. A l'han dije: "An tra 'd costi tò servent, a-i é sinquanta òm coragios. Lor a podrìo andé a l'arserca 'd tò signor. Peul esse che lë Spirit ëd ël Signor a l'àbia campalo an su quej montagna o an quej val!". "No, " a l'ha risponduje Elisé, "mandje nen". Però, tant ch'a l'han tormentalo con lòn che a la fin a l'ha dije: "Antlora bin, mandje pura a l'arserca!". A l'é parèj che sinquanta òm a son andàir a l'arserca d'Elìa për tre dì, ma a l'han nen trovalo. Quand ch'a son artornà, Elisé a l'era 'ncora a Gerico. A l'ha dije: "É-lo pa vera ch'i l'avìa dive d'andé nen a serchelo?" (2 Re 2:1-12).



La trasfigurassion.  "Ses dì apress, Gesù a l'ha pijà con Chiel Pé, Giaco e Gioann, e a l'ha mnaje da banda an sù 'd na montagna àuta e Gesù a l'é stàit trasfigurà [1] dë 'dnans a lor. Soe vestimente a son dventà splendrient e tant bianch che gnun tenzior dël mond a l'avrìa mai podù sbianchije parèj. At col istèss moment a l'é comparuje Elia e Mosé, ch'a parlavo con Gesù. Antlora Pé a l'ha sclamà: "Magister, coma ch'a l'é bel ësté 'mbelessì! Foma tre caban-e: un-a për ti, un-a për Mosé e n'àutra për Elia!".  Pé a l'ha dit parèj përchè a savia pròpi pì nen còsa ch'as diseissa, tant a l'era lë sparm ch'a l'avìa ciapalo. A l'é vnuje, peuj, na nivola ch'a l'ha quataje con soa ombra e a l'é sortì da la nivola na vos ch'a disìa: "Cost-sì a l'é mè car Fieul: scotelo!". A l'improvista, an vardandse dantorn, a l'han pì nen vëddù d'àutri che Gesù ch'a stava con lor. Mentre ch'a calavo giù da la montagna, Gesù a l'ha comandaje ciàir ëd conté a gnun lòn ch'a l'avìo vëddù fin a tant che 'l Fieul ëd l'òm a fussa arsussità da ij mòrt. Sòn a l'han tenulo da për lor, ma tra 'd lor a discutìo còsa mai a fussa col 'arsussité da ij mòrt'.  Peuj a l'han domandaje: "Për còs' é-lo che jë Scriba a diso ch'a venta che prima a ven-a Elia?". Chiel a l'ha risponduje: "A l'é vera, prima a dev ven-e Elia për buté tut a pòst, e peuj, com' a ch'a l'é scrit, a venta che 'l Fieul ëd l'òm a patissa tant e ch'a sia dëspresià. Tutun, iv diso ciàir e net che Elia a l'é già vnù, e ch' a l'han faje tut lòn ch' a l'han vorsù, com' ëd chiel a diso le Scriture" (March 9:2-13).

J'àutri test: Salm 50:1-62 Corinti 4 (3-6)

sabato 7 febbraio 2015

La primassìa 'd Crist (Proget Bibia piemontèisa, 8/2/2015)

La Paròla a dventa n'òm. "Al prinsipi a-i era la Paròla, e la Paròla a l'era con Dé, e la Paròla a l'era Dé. La Paròla a l'era con Dé al comensament. Tute le còse a son stàite creà [2] da chila, e a-i é gnente ch'a sia stàit creà ch'a sìa nen stàit creà da chila. An chila a-i era la vita, e la vita a l'era la lus ëd j'òm.
E la lus a splend an sël top, ma 'l top a l'ha nen podula stenze. A l'é vnuje n'òm, mandà da Dé. As ciamava Gioann. A l'é vnù për fé da testimòni, për rende testimoniansa a la lus, parèj che tùit a chërdèisso për sò mojen. A l'era nen chiel la lus, ma a l'é vnù mach për rende testimoniansa a la lus. La vera lus, ch'a dà la lus a tùit j'òm, a l'era 'n camin ch'a venìa ant ël mond. A l'era 'nt ël mond e 'l mond a l'é stàit creà da chiel, ma 'l mond a l'ha nen arconossulo. A l'é vnù dai sò, ma ij sò a l'han nen arseivulo.  Nopà, a tùit coj ch'a l'han arseivulo - a coj ch'a chërdo an sò nòm - a l'ha dàit ël drit ëd vnì fieuj 'd Dé - nen fieuj nà coma coj ch'a nasso da 'n pare e na mare, o da volontà uman-a, opura për decision ëd quejdun, ma da Dé. Àor, la Paròla a l'é vnùa 'd carn e a l'é stàita [10] tra 'd noi. I l'oma vëddù soa glòria - la glòria dël Sol e Ùnich ch'a l'é vnù dal Pare, pien ëd grassia e 'd vrità. Gioann a l'ha rendù testimoniansa a sò rësguard e a l'ha crià: "Cost-sì a l'é col dont i l'avìa dit: 'Col ch'a ven apress mi a l'é da consideresse pi grand ëd mi, përché Chiel a esistìa già prima 'd mi. Përché da soa pienëssa i l'oma arseivù na grassia dòp l'àutra. La Lej a l'é stàita dàita për ël mojen ëd Mosè, ma la Grassia e la Vrità a son vnue për ël mojen ëd Gesù Crist. Gnun a l'ha mai vëddù Dé. L'Ùnich, an Chiel istèss Dé, ch'a l'é ant la pì strèita comunion con ël Pare, a l'é col ch'a l'ha arvelalo" (Gioann 1:1-18).

Tut ël capìtol

Spiegassion an italian: "Se comprendiamo chi è, sappiamo perché non potrà mai essere sconfitto!"

Scoté cost test ambelessì:


La primassìa 'd Crist.  Crist a l'é l'imàgine ch'as vëd ëd ël Dé ch'as vëd nen. Chiel a l'era present ancora prima che tut a fussa creà e a l'ha la primassìa an su tuta la creassion, përché për Chiel Dé a l'ha creà tut lòn ch'a-i é ant ij domìni dël cel e an sla tera. Chiel a l'ha fàit tut lòn ch'i vëduma e lòn ch' i vëdoma nen - tanme ij tròno, ij regn, ij dominator e j'autorità dël mond invisibil. Tut a l'é stàit creà da Chiel e për Chiel. Chiel a esistìa prima 'd tut ël rest e ten ansema tuta la creassion. Crist a l'é 'dcò 'l cap ëd la Cesa, ch'a l'é Sò còrp. Chiel a l'é 'l origin, ël prim-génit ëd coj ch'a 'rsussito dai mòrt. A l'é parèj che Chiel a l'ha da esse ël prim an tut. Përchè a l'é piasuje al Pare ch'ant Chiel a-i fussa tuta Soa pienëssa. Për sò mojen Dé a l'ha 'rconsilià tute le còse, sia cole ch'a son an sla tèra tant coma cole ch'a stan an cel, avend fàit la pas për ël sangh ëd Crist, versà an sla cros (Colossèis 1:15-20).


Scoté cost test ambelessì:


l'àutr test për costa Duminica a l'é già stàit publicà e as trova ambelessì.