venerdì 13 febbraio 2015

I l'avrìa tant piasì d'arsèive na dobia porsion (Proget Bibia piemontèisa, 15/2/15)

Ël test bìblich prinsipal ëd costa sman-a ch'i l'oma sernù a ven dal Testament Vej, scond lìber ëd ij Rè (2:1-12) ch'a parla dla traslassion dël profeta Elia e 'd coma Elisé a l'ha pijà sò pòst. N'esposission dël messagi ëd cost test (an Italian) as treuva a l'adressa http://tinyurl.com/spiegomlo. A seguita 'l test ëd l'Evangel, ch'a presenta l'episòdi dla trasfigurassion scond March (9:1-13).



La traslassion d'Elìa. "Prima ch' ël Signor a l'avèissa fàit monté Elìa an cel ant un mulin d'aria, Elia a l'era partì da Ghilgal con Elisé. E Elia a l'ha dìt a Elisé: "Resta 'mbelessì, përchè 'l Signor a l'ha dime d'andé a Betel", ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a son calà 'nsema a Betel. Ël grup dij profeta ch'a-i era a Betel a son vnù da Elisé e a l'han dije: "Sas-to che ancheuj 'l Signor a portrà via da ti tò magister?", e a-j rispond: "Èh, i lo sai bin, ma parlé nen, sté chet". Peuj Elia a l'ha dit a Elisé: "Resta 'mbelessì përché 'l Signor a l'ha dime d'andé a Gerico". ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a son rivà ansema fin-a a Gerico. Ël grup dij profeta ch'a-i ero a Gerico a son vnù da Elisé e a l'han dije: "Sas-to che ancheuj 'l Signor a portrà via da ti tò magister?", e a-j rispond: "Èh, i lo sai bin, ma parlé nen, sté chet". Peuj Elia a l'ha dit a Elisé: "Resta 'mbelessì përché 'l Signor a l'ha dime d'andé al fium Giordan". ma Elisé a l'ha risponduje: "Për la vita dël Signor e për toa vita midèma, i giuro che mi it chitrai mai!". Antlora a l'han seguità a marcé fin-a al Giordan. A son andaje 'dcò sinquanta òm dal grup dij profeta e a l'han vardaje da lontan antramentre che Elia e Elisé a l'ero fermasse dacant al fium Giordan. Antlora Elia a l'ha pijà sò mantel, a l'ha 'nrolalo e a con lòn a l'ha frapà l'eva. A l'é parèj che 'l fium a l'é dividusse e ij doi òm a l'han traversalo a pé sùit! Quand ch'a son rivà da l'àutra part, Elia a l'ha dit a Elisé: "S' a-i é quejcòsa ch'i peudo fé për ti prima 'd mia partensa, ciamëmla pura". Elisé a l'ha risponduje: "I l'avrìa tant piasì d'arsèive na dobia porsion ëd tò spirit e dventé tò sucessor". Elia a l'ha replicà: "It l'has ciamame quejcòsa 'd dificil! Se ti 't ëm vëdde mentre ch'i parto, antlora it lo arseivras, sedësnò nò!". Mentre ch'a marciavo anans e ch'a parlavo, a l'improvista a l'é comparuje 'n chèr ëd feu tirà da 'd cavaj 'd feu. A l'é piassasse antr' ij doi òm, a l-ha separaje e Elia a l'é stàit portà 'n cel ant un mulin d'aria. Elisé a l'ha vëddulo e a l'ha crijà: "Mè pare! Mè pare! I vëddo ij chèr e la cavalerìa d'Israel!". Quand ch'a son disparù da la vista, Elisé, tant ch'a l'era bolversà, a l'ha s-ciancà soa vestimenta an doi tòch. Elisé a l'ha tirà su da tèra 'l mantel d'Elìa, col ch'a l'era cascaje, a l'é tornà 'ndarera e a stava an sla sponda dël Giordan. A l'ha peuj frapà l'eva con ël mantel ëd Elia e a l'ha dit: "Andoa ch'a l'é 'l Signor, ël Dé d'Elia?". Parèj 'l fium a l'é dividusse e Elisé a l'ha travërsalo. J'òm dël grup ëd profeta ch'a stavo a Gerico, quand ch'a l'han vistlo da l'àutra riva a l'han ësclamà: "Lë spirit d'Elìa a l'é posasse an su Elisé!". Antlora a son andaje 'ncontra e a son campasse con la facia a tèra dë 'dnans a chiel. A l'han dije: "An tra 'd costi tò servent, a-i é sinquanta òm coragios. Lor a podrìo andé a l'arserca 'd tò signor. Peul esse che lë Spirit ëd ël Signor a l'àbia campalo an su quej montagna o an quej val!". "No, " a l'ha risponduje Elisé, "mandje nen". Però, tant ch'a l'han tormentalo con lòn che a la fin a l'ha dije: "Antlora bin, mandje pura a l'arserca!". A l'é parèj che sinquanta òm a son andàir a l'arserca d'Elìa për tre dì, ma a l'han nen trovalo. Quand ch'a son artornà, Elisé a l'era 'ncora a Gerico. A l'ha dije: "É-lo pa vera ch'i l'avìa dive d'andé nen a serchelo?" (2 Re 2:1-12).



La trasfigurassion.  "Ses dì apress, Gesù a l'ha pijà con Chiel Pé, Giaco e Gioann, e a l'ha mnaje da banda an sù 'd na montagna àuta e Gesù a l'é stàit trasfigurà [1] dë 'dnans a lor. Soe vestimente a son dventà splendrient e tant bianch che gnun tenzior dël mond a l'avrìa mai podù sbianchije parèj. At col istèss moment a l'é comparuje Elia e Mosé, ch'a parlavo con Gesù. Antlora Pé a l'ha sclamà: "Magister, coma ch'a l'é bel ësté 'mbelessì! Foma tre caban-e: un-a për ti, un-a për Mosé e n'àutra për Elia!".  Pé a l'ha dit parèj përchè a savia pròpi pì nen còsa ch'as diseissa, tant a l'era lë sparm ch'a l'avìa ciapalo. A l'é vnuje, peuj, na nivola ch'a l'ha quataje con soa ombra e a l'é sortì da la nivola na vos ch'a disìa: "Cost-sì a l'é mè car Fieul: scotelo!". A l'improvista, an vardandse dantorn, a l'han pì nen vëddù d'àutri che Gesù ch'a stava con lor. Mentre ch'a calavo giù da la montagna, Gesù a l'ha comandaje ciàir ëd conté a gnun lòn ch'a l'avìo vëddù fin a tant che 'l Fieul ëd l'òm a fussa arsussità da ij mòrt. Sòn a l'han tenulo da për lor, ma tra 'd lor a discutìo còsa mai a fussa col 'arsussité da ij mòrt'.  Peuj a l'han domandaje: "Për còs' é-lo che jë Scriba a diso ch'a venta che prima a ven-a Elia?". Chiel a l'ha risponduje: "A l'é vera, prima a dev ven-e Elia për buté tut a pòst, e peuj, com' a ch'a l'é scrit, a venta che 'l Fieul ëd l'òm a patissa tant e ch'a sia dëspresià. Tutun, iv diso ciàir e net che Elia a l'é già vnù, e ch' a l'han faje tut lòn ch' a l'han vorsù, com' ëd chiel a diso le Scriture" (March 9:2-13).

J'àutri test: Salm 50:1-62 Corinti 4 (3-6)

Nessun commento:

Posta un commento