giovedì 31 marzo 2016

Esse coma San Tomà [Duminica 3 d'Avril 2016].




Check this out on Chirbit


Un proverbi piemontèis a dis: “Esse coma San Tomà ch’a l’ha nen chërdù fin ch’a l’ha nen tocà”. A diso ch’a sìa “ël protetor dj’architet”. Ël motiv ëd lòn a l’é nen ciàir. Quajdun magari am lo dëspiegrà. Na ròba, contut, a l’é ciàira: a nòstra generassion ëd mischërdent San Tomà “a sta simpàtich”. Ël fàit a l’é che ant ij vangej soa reassion a l’anonsi dl’arsurression ëd Gesù a l’é arprocià da Gesù medésim che, a la fin, a-j dis: “Beà a son coj ch’a l’han nen vëddù, e a l’han chërdù”. Tomà a l’é peuj përdonà e a vnirà un dij pì vajant ambassador dla fèj cristian-a. La tradission a dis ch’a sìa peuj rivà fin-a a l’India, e lolì për fé conòsse a tuti la vrità ‘d chi ch’a l’é Gesù e lòn ch’a l’ha fàit, quajcòsa che gnun d’àutri al mond a l’ha fàit e a podrà mai fé. A l’é për lòn che “esse coma San Tomà” a l’é ‘n motiv dë speranza për tuti coj ch’a reagisso coma chiel. Lesomne antlora la stòria, com a la trovoma ant ël vangel ëd Gioann, capìtol 20. A la fin i lesroma ‘dcò j’àutri tòch ëd la Bibia për la sconda Duminica ‘d Pasca, e i terminroma con ël Salm 118 e na preghiera.


“Cand ch'a l’é vnùa la sèira ‘d col dì-lì, ch’a l’era ‘l prim dla sman-a, e le pòrte ‘d col pòst, andoa ch' ij dissépoj a j’ero radunà për càusa dla tëmma ch’a l’avìo dij cap religios, a j’ero sarà, Gesù a l’é vnù, a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi". Cand ch’a l’ha dit lòn, a l’ha mostraje soe man e ij sò fianch, e ij dissépoj a l’han motobin arlegrasse ‘d vëdde ël Signor. Gesù a l’ha dije ancora: “Che la pas a sìa con voi. Tanme ‘l Pare a l’ha mandame, mi i mando vojàutri”. E quand ch'a l’ha dit lòn, a l’ha sofià an s' lor, e a l’ha dije: “Arsèive lë Spìrit Sant. A tuti coj ch’i përdonëreve ij pecà, a saran përdonà, e a tuti coj ch’i-j artenreve, a saran artënù. Ora Tomà (ciamà Dìdim) ch’a l’era un dij dodes, a l’era nen ansema lor quand che Gesù a l’é venù. J’àutri dissépoj a l’han dije: “I l’oma vëddù Nosgnor”. Ma chiel a l’ha dije: “S’i vëddo nen ant soe man le marche dij ciò, e s’i buto nen mè dil andoa ch’a j’ero ij ciò, e s’i buto nen mia man ant sò fianch, i lo chërdrai mai”. Eut dì apress, ij sò dissépoj a l’ero ancora ansema ant la cà e Tomà a l’era con lor e, combin che le pòrte a l’ero sarà, Gesù a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi!”. Peui a dis a Tomà: “Buta sì tò dil e varda bin mie man; stende ‘dcò la man, e butla an mè fianch, e fà ch’it sie pì nen un ch’a chërd nen, ma ‘n chërdent”. E Tomà a l’ha rësponduje: “Mè Signor e mè Dé!”. Gesù a-j dis: “Për motiv ch’it l’has vëddume, Tomà, it l’has chërdù? Beat a son coj ch’a l’han nen vëddù, e ch'a l’han chërdù”. Gesù a l’ha ‘dcò fàit an presensa dij sò dissépoj vàire d’àutri miràcoj, ch’a son nen scrivù ant ës lìber. Ma ste còse-sì a son scrivùe përchè i chërde che Gesù a l’é ‘l Crist, ël Fieul ëd Dé e che, an chërdend, i l’abie la vita an sò nòm” (Gioann 20:19-31).


“A l’han mnaje dëdnans al Sanedri e ‘l gran sacerdòt a l’ha anterogaje, disandje: “Om-ne nen proibive ciàir e net ëd nen dotriné ant ël nòm ëd Gesù? Epura, vardé, i l’eve ampinì Gerusalem ëd vòstra dotrin-a e i veule fé ven-e adòss ëd nojàutri ‘l sangh ëd col òm!”. Antlora Pé e j’àutri apòstoj a l’han rësponduje: “A venta pitòst fé l’ubidiensa a Nosgnor anans che a j’òm. Ël Dé dij nòstri antich a l’ha arsussità Gesù, ch’i l’eve fàit meuire, pendandlo a na cros. E Nosgnor a l’ha elevalo con soa potensa pr’ esse Prinsi e Salvator, pr’ acordeje a Israel ël pentiment e ‘l përdon dij pecà. Nojàutri i soma testimòni ëd lòn ch’i disoma; e lë Spirit Sant, che Nosgnor a l’ha dàit a coj ch’a ubidisso a chiel, a l’é ‘dcò testimòni ëd lòn” (At 5:27-32).


“Mi, Gioann, a le set cese ch'a son an Asia: grassia a vojàutri e pas da Nosgnor - ch’ a l'é, ch’ a l'era e che a l’ha da vnì - dai set ëspirit che stan danans a Sò Tròno e da part ëd Gesù Crist, che a l'é ‘l testimòni fedel, ël prìm a d’esse arsussità dai mòrt, ël Rè dij re dla tera. Chiel che an veul bìn e a l'ha liberane con sò sangh, dai nòstri pecà, e che a l'ha fàit ëd noiàutri un regn ëd sacerdòt, al servissi 'd Nosgnor, sò pare. A chiel sia la glòria e la potenza ant ij sécolj dij sécoj. Amen. Vardé! Chiel a ven an sle nìvole, e tùit a lo vëdran, ëdcò coj che a l'han massalo: e tuti ij pòpoj ëd la tèra as sentiran an colpa. Èh a l’é parej! Amen. "Mi i son l'Alfa e l'Omega, ël prim e l'ùltim", a dìs Nosgnor De, "i son Col che a l'é, che a l'era e che a l’ha da vnì, ël Tut-potent!" (Arvelassion 1:4-8).


“Deurbime le pòrte da 'ndoa ch'a passo ij giust, e mi i intrarai për ringrassié Nosgnor. Cole pòrte-là a men-o a la presensa 'd Nosgnor, e ij giust a-j passo travers. It ringrassio përchè Ti 't l'has scotà mia preghiera e 't l'has dame vitòria. La pera ch'i murador a l'avìo scartà a l'é dventà la pì 'mportanta. Costa-sì a l'é l'euvra 'd Nosgnor e a l'é magnifica da vardé. Sto-sì a l'é 'l dì ch' Nosgnor a l'ha fàit: arlegromse e foma festa! Ah, Signor, dane la salvëssa! Ah, Signor, dane la vitòria! Ch'a sìa benedì col ch'a ven ant ël nòm dël Signor! I l'oma benedite da la ca dël Signor! Nosgnor a l'é Dé: Chiel a splendriss dal cel. Porté la bestia da sacrifiché e gropela a l'autar. Ti 't ses mè Dé e mi it laudrai! Ti 't ses mè Dé e mi it esaltrai! Ringrassié Nosgnor përchè Chiel a l'é brav! Sò amor fedel a dura për sèmper!” (Salm 118:19-24).


Orassion: Nosgnor, tut-potent e etern, che ant ël misteri dla Pasqua it l'has ëstabilì la Neuva Aleansa d'arconciliassion: Acòrda che tuti coj ch'a son ëstàit argenerà ant la comunion del còrp dël Crist a peudo manifesté and soa vita 'd lor lòn ch'a professo për soa fej; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé pr'ij sécoj dij sécoj. Amen.

3 d'Avril 2016, sconda Duminica 'd Pasqua: At 5:27-32; Arvelassion 1:4-8; Gioann 20:19-31; Salm 118:19-24

sabato 26 marzo 2016

"...a l'ha duvertaje la ment a l'inteligensa dle Scriture" (Duminica 'd Pasqua 2016)




Check this out on Chirbit


Ant la conta dl'arsurression ëd Nosgnor Gesù Crist, coma ch'i la trovoma ant ël vangel ëd Luca, al capìtol 24, l'ùltim, am frapa 'l fàit che Gesù, arsussità dai mòrt, a chita nen ëd mostreje, ai sò dissépoj,  che lòn ch'a l'é capità (ij patiment e la mòrt an crus ëd Gesù) a l'ha 'n sens bin precis. Tut lòn a l'é nen n'asident, na combinassion, na circostansa, ma a corespònd al proget che Nosgnor, da l'eternità, a l'ha fàit për podèj salvé ij sò da le conseguense fataj dël pecà. A l'é nen belfé d'amprende ste ròbe. J'euj dla ment a l'han da dovertesse e Gesù medésim a-j doverta, a lor a a nojàutri, cand ch'i stoma atent, coma dij scolé, a Soa scòla. Ai sò dissépoj, a dis ël vangel "...a l'ha duvertaje la ment a l'inteligensa dle Scriture". Sto-sì a l'é 'l pì bel vot ch'a peussa fesse ant ël dì 'd Pasqua: che tuti coj ch'a scoto o a leso sossì a peudo doverté la ment a l'inteligensa dle Scriture sante e ch'a vëddo lòn che ëd nòrma la gent a vëd nen. Ciamomje a Nosgnor ël don ëd podèj vëdde. Parèj, ancheuj iv proponuma mach la letura dël capìtol 24 ëd Luca.

L'arsurression. Ël prim dì dla sman-a, a la matin bonora, le fomne a son andàite a la tomba, an portand le spessie aromàtiche ch’a l’avìo prontà (për onze 'l còrp ëd Gesù). E a l’han trovà la pera robatà davzin a la tomba. E aprèss ess-ie intrà, a l’han nen trovà là ‘l còrp dël Signor Gesù. Ora a l'é rivà che, antramentre ch'a savìo nen còsa pensé ‘d lòn, a l'improvista a son ancòrzusse ch'a-i ero davzin a lor doi òm con ëd vestimente ch'a sbërlusavo 'd lus. Le fomne a son restà d'autut sburdìe e a l'han bassà la testa fin-a tèra, e coj-lì a l'han dije: "Përchè i serche antrames ij mòrt col ch'a l'é viv? A l'é nen sì, ma a l'é arsussità! Arcordeve 'd lòn ch'a l'ha dive cand che Chiel a l'era ancor an Galilea, visadì che 'l Fieul ëd l'òm a fussa consegnà an man ai pecador, ch'a fussa butà 'n cros e ch’arsusitèissa ‘l ters di”. Antlora le fomne a son arcordasse 'd cole paròle. Peuj, tornà da la tomba, a l'han nunsià tute ste còse a j'òndes e a tuti j'àutri.  A l'ero Maria ‘d Magdala, Gioana, Maria ‘d Giaco, e j'àutre ch'a l'ero ansema lor, ch'a l'han contalo a j'apòstoj. Le paròle dë ste fomne a-jë smijavo ‘d còse sensa sens, dij seugn, e a l’han nen chërduje,  Pé, nopà, a l'é aussasse e a l'é corù a la tomba. A l'é chinasse për vardé, ma a l'ha mach vëddù le binde 'd lin. Peuj a l'é tornass-ne a ca, tut antërdoà për lòn ch'a l'era rivà.

Gesù a marcia an sla strà ch'a va a Èmmaus. Ora, an col midem dì, doi ëd lor a l'ero 'n marcia për na borgià 'd nòm Èmmaos ch'a l'era anviron òndes kilométer da Gerusalem,  A discorìo tra 'd lor ëd tut lòn ch'a l'era capità. Antramentre che lor a discorìo e debatìo ansema, Gesù an përson-a a l'é avzinasse e a l'ha comensà a feje companìa për la stra,  ma j'euj 'd lor a l'ero nen a la portà d'arconòss-lo. E Chiel a l'ha dije: "Còsa ch'a son-ne sti discors ch'i ten-e fra vojàutri antramentre ch'i marce?". Anlora ij doi a son fërmasse con la tristëssa scrita 'n facia. Un ëd lor, ch'as ciamava Clèopa, a l'ha rëspondù e a l'ha dije: "Ses-to l'ùnich foresté an sti dì-sì a Gerusalem ch'a sa nen lòn ch'a l'é capitaje?". E Chiel a l'ha dije: "Còsa?". A l'han rësponduje: "Tut lòn ch'a rësguarda Gesù, ël Nazaré, ch'a l'era un profeta, potent ant j'euvre e ant le paròle dëdnans a De e a tut ël pòpol;  e coma che ij nòstri prinsipaj sacerdòt e cap a l'han consignalo për felo condané a mòrt e a l'han falo meuire an sna cros. Nojàutri i speravo ch'a fussa Chiel a liberé Israel, ma con tut lòn, a son già passaje tre di da cand che ste còse a son capità.  E peui, na quaj fomna dle nòstre, a l'han motobin sburdì-ne: a son andàite la matin a la tomba, a-i han pì nen trovà sò còrp e a son vnùe a conté-ne d'avèj avù na vision d'àngej ch'a disìo che Chiel a l'é viv. E quajdun dij nòstri a son andàit a la tomba e a l'han trovà pròpi com a l'avio dit le fomne, ma Chiel a l'han nen vëddùlo". Antlora a l'ha dije: "Ò stupida gent ch'i seve! Coma ch'i seve meusi 'd cheur ant ël chërde a la paròla dij profeta! Ventava-lo nen che 'l Crist a suportèissa tùit coj patiment-là pr' intré an soa glòria?". Peuj, an comensand da Mosè e an seguitand con tùit ij profeta, a l'ha dëspiegaje an tute le Scriture lòn ch'a fasìa 'd riferiment a Chiel. E cand ch'a son stàit davzin a la borgià andoa ch'a andasìo, Chiel a l'ha fàit coma s'a dovèissa andé pì lontan.  Ma lor a l'han dije con ansistensa: "Resta con noi, përché a s'avzin-a la sèira e 'l dì a l'é press che a la fin". Chiel, donca, a l'é intrà (ant la borgià) e a l'é restà con lor. Antlora a l'é rivà che antramentre ch'a l'era a tàula con lor, a l'ha pijà 'l pan, a l'ha benedilo, a l'ha rompulo a tòch e a l'ha dane 'n pòch a pr'un.  A l'é stàit pròpe 'n col moment-lì che j'euj dij dissépol a son dovertasse e a l'han arconossulo, ma Chiel a l'é dësparì da 'dnans a lor. E lor a l'han dit un con l'àutr: "I sentìo-lo nen coma 'n feu an nòstr cheur antramentre Chiel an parlava për la stra e an dëspiegava le Scriture?". Antlora a son sùbit aussasse e a son tornà a Gerusalem, andoa ch'a l'han trova j'òndes radunà, ansema j'àutri ch'a l'ero con lor. Tùit a-j disìo: "ël Signor a l'é arsussità për dabon e a l'é fasse vëdde a Simon".  Lor, peui, a l'han contaje lòn ch'a l'era rivà ëdcò a lor për la stra e coma ch'a l'avìo arconossulo quand che Chiel a l'avìa rompù 'l pan a tòch.

L'ùltima apparission ëd Gesù.  Coma ch'a parlavo dë ste còse, Gesù 'n përson-a a l'é presentasse antrames lor e a l'ha dije: "Che la pas a sia con voi!". Ma lor, sburdì e spaventà, a chërdìo 'd vëdde 'n fantasma. E a l'ha dije: "Përché i seve sburdì? E përché son-ne montà 'd dubi ant ij vòsti cheur? Vardé mie man e ij mé pé: i son pròpe mi! Tocheme e constaté bin: përché 'n fantasma a l'ha nen ëd carn e dj'òss com' i vëdde che mi i l'hai.  E an disend lòn a-j smonìa le man e ij pé. Ma sicoma che për la gòj a chërdìo ancora nen e ch'a l'ero tant sbalordì, a l'ha dije: "Eve sì queicòsa da mangé?". E a l'han ofrije 'n tòch ëd pess rostì. Chiel a l'ha pijàlo e l'ha mangialo dëdnans a lor.

Ël mandà final ëd Gesù. Peuj a l'ha dije: "Coste a son le paròle ch'iv disìo quand ch'i ero ancora con vojàutri: a ventava che tut lòn ch'a l'é scrit ëd mi ant la lej ëd Mosè, ant ij Profeta e ij Salm a fussa realisà".  Antlora a l'ha duvertaje la ment a l'inteligensa dle Scriture, e a l'ha dije: "Parèj a resta scrit: ch' ël Crist a patièissa e ch'arsussitèissa dij mòrt ël ters dì,  e ch'as predichèissa a sò nom la conversion a tute le gent e 'l përdon dij pecà, an ancaminand da Gerusalem. Vojàutri i seve ij testimòni 'd cole còse. Vardé: i son an camin ëd mandé an sù vojàutri lòn che mé Pare a l'ha promëtù. Ma vojàutri resté ant la sità fin-a ch'i sie arvestì dla potensa da l'àut".

La partensa ëd Gesù. Aprèss ëd lòn Gesù a l'ha mnaje fòra vers Betania e, an aussand le man al cel, a l'ha benedije. Antramentre ch'a-j benedìa, a s'é slontanasse da lor e a l'é stàit alvà al cel.  E lor, apress avèjlo adorà, a son tornass-ne a Gerusalem con na gran gòj.  E a stasìo sèmper ant ël templ an benedisend De.

Duminica 27 'd Mars 2016 - Duminica 'd Pasqua. At 10:34-43 o Isaìa 65:17-251 Corinti 15:19-26 o At 10:34-43Gioann 20:1-18 o Luca 24:1-12Salm 118:1-2, 14-24

Orassion
Nosgnor, che për nòstra redension it l'has dàit tò Fieul ùnich a meuire an sna cros, e che për soa gloriosa arsurression it l'has liberane dal podèj ëd nòst nemis: Acòrdane 'd meuire minca dì al pecà, përchè nojàutri i peussa vive për sèmper con Chiel ant la gòj dl'arsurression; për Gesù Crist, Tò Fieul e nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

mercoledì 23 marzo 2016

Vënner Sant 2016

An ocasion dël vënner sant, Iv proponoma la sconda part dla letura dël racont bìblich dla passion ëd Nosgnor Gesù Crist. A l'é 'l capìtol 23 dël vangel second Luca. Seguité la version ëscrita damentre ch'i lo scoteve diret. A fà part dla neuva tradussion dla Bibia an lenga piemontèisa, ch'a l'é già da pì che tre agn ancheuj ch'i la travajoma.



Gesù a l'é portà dëdnans a Pilàt

23:1 Antlora tùit coj ch'a j'ero là a son levasse e a l'han mnalo dëdnans a Pilàt. 23:2 E a son butasse a acuselo e a disìo: "I l'oma trovà chiel-sì ch'a bolversava nòstra nassion, a 'mpedìa 'd paghé l'impòste a l'imperador e a pretendìa d'esse chiel ël Crist, un re". 23:3 Antlora Pilàt a l'ha 'nterogalo e a l'ha dije: "Ses-to 'l re dij Giudé?". E Chiel a l'ha risponduje: "It lo dise ti" 23:4 Antlora Pilàt a l'ha dit ai càp dij sacerdòt e a la furfa: "I trovo gnun-e colpe an cost'òm-sì". 23:5 Ma lor a 'nsistìo e a disìo: "Chiel-lì a 'nsiga 'l pòpol an dotrinand për tuta la Giudea. A l'ha comensà da la Galilea e a l'é rivà fin-a sì".

Gesù a l'é portà dëdnans a Eròd

23:6 Ora, cand che Pilàt a l'ha sentì lòn, a l'ha ciamà se col òm a fussa 'n galilé. 23:7 Verificà ch'a fasìa part dla giurisdission d'Eròd, a l'ha mandalo da Eròd, ch' ant coj dì-lì as trovava 'dcò chiel a Gerusalem. 23:8 Cand che Eròd a l'ha vëddù Gesù, a l'é a'rlegrass-ne tant. përché da temp a l’avìa anvìa ‘d vëddlo për avèjne sentù parlé e a sperava ‘d vëddlo fé ‘n quàich miràcol. 23:9 Antlora Eròd a l'ha 'nterogalo con vàire domande, ma Gesù a-j rispondìa nen. 23:10 Ambelelà a-i ero 'dcò ij cap dij sacerdòt e jë scriba e a lo acusavo con insistensa. 23:11 Anlora Eròd con ij sò soldà, a l'ha 'nsultalo e a-j fasìo le schergne. Peuj avend-lo arvestilo con na vesta spatussanta, Eròd a l'ha mandalo torna da Pilàt. 23:12 Ant col dì-lì Eròd e Pilàt a son fin-a dventà amis, mentre prima 'd lòn a l'ero inimis.

Gesù a l'é portà dëdnans a la furfa

23:13 Antlora Pilàt a l’ha convocà ij gran sacerdòt, j’àutri cap religios e ‘l pòpol. 23:14 A l’ha dije: “I l’eve portame cost òm-sì coma un ch’a cissa ‘l pòpol a solevesse. I l’hai falo rësponde dëdnans a vojàutri e i l’hai trovà an cost òm gnente ch’i peussa deje la colpa ‘d lòn ch’i dise. 23:15 A l’istessa conclusion a l’é rivà ‘dcò Eròd ch’a l’ha mandamlo andarera. Për conseguensa, cost òm a l’ha fàit gnente ch’a mérita d’esse condanà a mòrt. 23:16 Donca, cand ch’i l’avrai falo foaté, i lo lassërai andé”. 23:17 [...] 23:18 Antlora tuta la gent a l’é butasse a crijé: “Col òm a l’ha da esse massà! Lass-ne pitòst andé Barabàs!”. 23:19 Barabàs a l’era stàit butà an përzon përché a l’avìa organisà ant la sità na sedission e a l’avìa fàit d’amassidi. 23:20 Pilàt a l’ha donca torna parlaje a la gent, përchè a vorìa lassé andé Gesù. 23:21 Ma lor a seguitavo a crijé disand: “Butelo an s’ na cros! Butelo an s’ na cros!”. 23:22 E Pilàt a l’ha dije a la gent për la tersa vòta: “Ma che mal ha-lo fàit st’òm-sì? I l’hai trovà gnente ch’i podèissa ancolpelo e condanelo a mòrt. Parèj i lo farai foaté e i lo lassërai andé”. 23:23 Ma lor a insistìo con ëd grand sgari, ciamand che Gesù a fussa butà an cros; e ‘l sò rabel a vnisìa sèmper pì fòrt. 23:24 Antlora Pilàt a l’ha decidù ‘d deje la contenta a la gent, ch’a fussa fàit lòn ch’a ciamavo. 23:25 E a l’ha lassà andé col ch’a l’era stàit butà ‘n përzon për sedission e amassidi e ch’a lo ciamavo. Peuj a l’ha bandonaje Gesù, coma ch’a lor a vorìo.

Crosifission ëd Gesù

23:26 Damentre ch’a lo mnavo vìa, a l’han pijà n’òm ch’a vnìa dai camp. As ciamava Simon e a l’era da Cirene, e a l’han cariaje adòss la cros përchè a la portèissa chiel apress a Gesù.


23:27 Ora Gesù a l’era seguità da na gran furfa ‘d pòpol e ‘dcò da vàire fomne ch’as dasìo ‘d bòte an sle stòmi për segn ëd granda aflission e ch’a pioravo. 23:28 Gesù a l’é virasse anvers a lor e a l’ha dije: “Fije ‘d Gerusalem, pioré nen për mi, pioré pitòst për vojàutre medésime e pr’ ij vòstri fieuj. 23:29 Përché vardé: a vniran ij dì ch’as dirà: ‘A son bin fortunà le fomne ch’a son stérile e cole ch’a l’han avù gnun-e masnà, e le pope ch’a l’han nen dàit ël làit!’ 23:30 Antlora as butran a dì a le montagne: ‘Caschene adòss’ e a le colin-e: ‘Sotrene!’ 23:31 Përchè s’a fan cole còse al bòsch verd, còsa sarà-lo fàit al bòsch sech?”.


23:32 Doi àutri ch’a j’ero ‘d malfator a son ëstàit ëdcò mnà an cola ocasion për feje meuire ansema a Gesù. 23:33 Cand ch’a son rivà al leugh ch’a-i diso “la Testa ‘d mòrt”’, a l’han anciodalo ansilì a la cros. Ëdcò ij malfator a son  ëstàit butà an s’ ëd cros: un a soa drita e l’àutr a soa snistra. 23:34 Ma Gesù a disìa: “Pare përdonje, përchè a san nen lòn ch’a fan”. Apress, a son spartisse an tra ‘d lor soe vestimente tirandje a sòrt.  


23:35 E la gent a së tnisìa lì davzin e a vardava, ma ij cap a lo mincionavo disand: “A l’ha salvà dj’àutri, adess ch’as salva chiel istess, se përdabon a l’é ‘l Crist, col che Nosgnor a l’ha sernù!”. 23:36 Ëdcò ij soldà a lo mincionavo e a-j s’avsinavo, sporzendje d’asil da bèive, 23:37 e a disìo: “Se ti ‘t ses ël rè dij Giudé, salv-te da ti istess!”.


23:38 Ora, a j’era dzura ‘d chiel un cartel scrit an letre gheche, roman-e e ebràiche, ch’a disìa: “Sto-sì a l’è ‘l rè dij Giudé”.


23:39 E un dij malfator ch’a l’ero pendù a lo ingiuriava disand: “Se ti ‘t ses ël Crist, salv-te da ti medésim, e nojàutri con ti. 23:40 Ma l’àutr malfator, pijand la paròla, a lo rimprociava fòrt, disandje: “L’has-to gnanca ‘n pò ‘d timor ëd Nosgnor, tì ch’it patisse l’istessa pen-a? 23:41 A l’é con giusta rason che nojàutri i soma ambelessì, përchè bin i meritoma sti patiment për motiv dël mal ch’i l’oma fàit, ma sto-sì a l’ha fàit gnente ch’a deuvèissa nen fé”. 23:42 Peuj a l’ha dit a Gesù: “Gesù, arcòrdte ‘d mì cand ch’it rivras an tò Regn”. 23:43 E Gesù a l’ha dije: “An vrità it diso, che ancheuj it saras ansem a mi an paradis”.

Mòrt ëd Gesù

23:44 A l’era squasi mesdì cand ch’a l’é spantiasse për tuta la tèra na granda scurità ch’a l’é durà fin-a a tre bòt dël dòp-mesdì. 23:45 Ël sol a l’é scurisse e la cortin-a dël templ a l’é s-ciancasse për mes. 23:46 Antlora Gesù a l’ha crijà con tuta la fòrsa: “Pare, i armëtto mè spirit an toe man!”, e avend dit lòn a l’é spirà


23:47 Ora, cand che l’ufussial roman a l’ha vëddù lòn ch’a l’era rivà, a l’ha dàit glòria a Nosgnor disand: “A l’é pròpi vera che st’òm-sì a l’era nossent”. 23:48 Tuta la gent ch’a j’era radunasse a col ëspetàcol, an vedand le còse ch’a l’ero rivà, as na tornavo dasendse ‘d bòt an slë stòmi. 23:49 E tuti coj ëd soa conossensa, e le fomne ch’a l’avìo seguitalo da la Galilea, a së tnisìo lontan, vardand lòn ch’a-i rivava.

Sepoltura ‘d Gesù

23:50 Ora, a-i era n’òm bon e giust ch’as ciamava Giusèp. A l’era ‘n consijé dël Sinedri. 23:51 Chiel a l’avìa nen consentì con la decision e j’assion dj’àutri ij sò colega. A l’era da Arimatèa, sità giudèa, e ‘dcò chiel a sperava ch’ ël Regn ëd Nosgnor a rivèissa tòst. 23:52 Parèj a l’é andàit ëd përsona a trové Pilàt, e a l’ha ciamaje ‘d podèj arlevé ‘l còrp ëd Gesù. 23:53 Cand ch’a l’ha avune la licensa, a l’ha calalo giù dla cros e a l’ha anvlopalo ant un linseul, peuj a l’ha butalo ant na tomba tajà ant ël ròch, anté che gnun a l’era ancora stàit butà. 23:54 Ora, sossì a l’era stàit fàit ant la sèira dël vënner, ël dì dla preparassion, dàit che ‘l dì dël Saba a andasìa a prinsipié.

24:55 Le fomne ch’a l’avìo compagnà Gesù da la Galilèa a l’han seguità Giusèp fin-a ansilà, e a l’han vëddù la tomba anté ch’a l’avìo butaje andrinta ‘l còrp ëd Gesù. 24:56 Peuj, essend tornass-ne vìa, a l’han prontà dj’euli aromàtich e ‘d përfum për onze sò còrp. Durant ël dì ‘d saba, nopà, loràutre a l’han oservà l’arpòs che la lej a comandava.

https://sites.google.com/site/bibiapiemonteisa/testament-neuv/luca/luca-23

venerdì 18 marzo 2016

Ij patiment e la mòrt ëd Gesù Crist (sman-a santa 2016)

Ant l'ocasion dla sman-a santa, anté ch'ij cristian a arcòrdo ij patiment e la mòrt ëd Gesù Crist an cros, iv ësmon-o la letura dël capìtol 22 e 23 dël vangel scond Luca. Scoté la prima letura e seguitela con ël test ëscrit. Ant ij dì ch'a vniran i publicherai 'dcò 'l capìtol 23.



Check this out on Chirbit

Complòt contra Gesù

22:1 Ora a s’avzinava ‘l temp dla festa dij pan sensa alvà, ch’a l’é ‘dcò ciamà la Pasqua. 22:2 Ij gran sacerdòt e ij magister ëd la lej a sercavo com a podrìo felo meuire, ma a l’avìo tëmma dla reassion dla gent1.

22:3 Antlora Sàtana a l’é intrà an Giuda, ch’a l’avìa lë stranòm Iscariot, ch’a l’era ant ël nùmer dij Dódes. 22:4 Sto-sì a l’é andass-ne e a l’ha parlà ai gran sacerdòt e ai cap dla guardia dël templ dla manera ch’a l’avrìa da dèjlo ant le man. 22:5 Ëd lòn a son restane content, e a son trovasse d’acòrdi ëd deje d’arzan. 22:6 Giuda a l’ha acetà e a sercava l’ocasion për dèjlo ant le man sensa provoché na solevassion dël pòpol.

Preparassion dla sin-a ‘d Pasqua

22:7 Ora a l’é rivà ‘l dì dij pan sens’ alvà, col ch’a ventava sacrifiché l’agnel ëd Pasqua. 22:8 Gesù a l’ha mandà anans Pé e Gioann, disandje: “Andé e prontene la sin-a ‘d Pasqua, parèj ch’i la foma ansema”. 22:9 E lor a l’han ciamaje: “Doa veus-to ch’i la prontoma?” 22:10 E chiel a l’ha dije: “Vardé, cand ch’i sareve intrà ant la sità, av vnirà ancontra n’òm ch’a pòrta na doja d’eva: seguitelo fin-a ant la cà andova ch’a intra. 22:11 Dije al padron dla ca: ‘Ël Magìster at manda dì: Andova ch’a l’é la sala andova ch’i l’hai da mangé la sin-a ‘d Pasqua con ij mè dissépoj? 22:12 Chiel av mostrerà na gran stansia al prim pian già pronta con ëd steuja e ‘d cussin. Pronté la sin-a ambelelà”. 22:13 Antlora a son andass-ne e a l’han trovà tut com a l’avìa dije e a l’han prontà la sin-a ‘d Pasqua.

L’ùltima sin-a

22:14 Cand ch’a l’é rivà l’ora, Gesù a l’é butasse a tàula con j’apòstoj, 22:15 e a l’ha dije: “I l’hai tant desiderà ‘d mangé con vojàutri costa sin-a ‘d Pasqua prima che comenso ij mè patiment2. 22:16 Përchè iv diso ch’i na mangërai pi nen, fin-a che la Pasqua a treuva sò compiment ant ël Regn ëd Nosgnor”.

22:17 Antlora a l’ha pijà na copa, a l’ha ringrassiane Nosgnor e a l’ha dit: “Pijela e fene part an tra ‘d voi, 22:18 përchè iv diso ch’i beivrai pì nen dël frut dla vigna, fin-a che ‘l Regn ëd Nosgnor a sìa rivà”. 22:19 Peuj, pijand ël pan, a l’ha ringrassiane Nosgnor e a l’ha fane part a tuti, un tòch pr’ un, e a l’ha dit: “Sossì a l’é mè còrp ch’a l’é dàit për vojàutri. Fé sossì an memòria ‘d mi”. 22:20 Dl’istessa manera a l’ha ‘dcò daje la copa dòp la sin-a, an disand: “Sta copa a l’é la neuva aleansa sigilà con mè sangh, col ch’a l’é spantià për vojàutri.

22:21 Ma ch’i sapie che la man ëd col ch’am tradiss a l’é con mi a costa tàula. 22:22 Ëd sicur ël Fieul ëd l’òm as na va, conform ch’a l’é prestabilì; contut, che maleur a l’avrà l’òm ch’a o tradiss!”. 22:23 Antlora a son butasse a ciamesse tra ‘d lor chi ch’a podrìa mai esse col ëd loràutri ch’a fussa rivà a comëtte na ròba parèj.

Discussion a propòsit ëd col ch’a l’é ‘l pì important

22:24 A l’é ‘dcò sortì fòra na discussion a propòsit ëd chi an tra ‘d lor a podèissa esse considerà ‘l pì grand, ël pì important. 22:25 Ma Gesù a l’ha dije: “Ij rè dle nassion a-j trato coma s’a na fusso padron e coj ch’a l’han ëd podèj sù lor a son ciamà benefator. 22:26 Ma vojàutri i l’eve nen da esse parèj; al contrari, ch’ ël pì grand tra ‘d voi a sìa parèj dël pì pcit; e col ch’a l’ha ‘l govern3 parèj ëd col ch’a serv. 22:27 Chi é-lo ‘l pì important: col ch’a l’é setà a tàula o col ch’a serv? È-lo nen col ch’a l’é a tàula? Pura mi i son an tra ‘d vojàutri tanme col ch’a serv”.

22:28 Ora vojàutri i seve coj ch’i l’eve tenù bon con mi ant ij moment ëd preuva. 22:29 Pròpi coma mè Pare a l’ha acordame un Regn, adess mi iv acòrdo ‘l drit 22:30 ëd mangé e ‘d bèive a mia tàula an mè Regn. E vojàutri i sareve setà an sù ‘d tròno për giudiché le dòdes tribù d’Israel.

Predission dl’arnegament ëd Pé

22:31 Simon, Simon, varda: Sàtana a l’ha ciamà ‘d crivleve minca un ëd vojàutri coma ch’as fà con ël gran, 22:32 ma i l’hai pregà për ti che toa fej a ven-a nen a manch. Ti, donca, cand ch’it saras un dì convërtì, rinfòrsa ij tò frej”. 22:33 E Pé a l’ha dije: “Signor, i son bele pront d’andé ansem a ti, sia an përzon, sia a la mòrt!”. 22:34 Ma Gesù a l’ha dije: “Pé, lassa ch’it disa quajcòsa: ël gal a cantërà nen ancheuj prima ch’it l’àbie negà tre vire ch’im conòsse!”4.

La borsa, ël sach e la spa

22:35 Peuj Gesù a l’ha dije: “Cand ch’i l’hai mandave a prediché la Bon-a Neuva sensa borse, sensa sach e sensa n’àutra pàira ‘d sàndole, eve mancà ‘d quajcòsa?”. A l’han rësponduje: “Ëd gnente”. 22:36 E chiel a l’ha dije: “Ma adess che col ch’a l’ha na borsa a la pija, e për l’istess col ch’a l’ha ‘n sach; e che col ch’a l’ha gnun-e spa, a venda ‘l mantel e ch’a cata na spa! 22:37 Përchè iv diso ch’a venta ‘dcò che sossì ch’a l’é scrit, a sìa compì an mi: “E a l’é stàit butà al rangh dij malfator”. A l’é sicur che le còse ch’a son ëstàite profetà ‘d mi, a van esse compìe”. 22:38 E a l’han dije: “Signor, varda-sì doe spa”. Chiel a rëspond: “I n’hai pro!”5.

Preghiera ‘d Gesù an sël mont dj’Ulivé

22:39 Antlora Gesù a l’é partì e a l’é andass-ne, second sò sòlit, al mont dj’Ulivé, e ij sò dissépoj a l’han seguitalo. 22:40 Cand ch’a l’é rivà an col pòst ansilì, a l’ha dije: “Preghé ch’intre nen an tentassion”. 22:41 Peuj, essendse slontanà da lor d’un tir ëd pera, a l’é anginojasse e a pregava, disand: 22:42 “Pare, si mach it volèisse porté lontan da mi sta copa ‘d patiment! Contut, ch’a sìa fàit nen ël mè volèj, ma ‘l tò”. 22:43 Antlora a l’é comparuje n’àngel dël cél e a lo confortava. 22:44 Gesù, pien d’angossa6 a pregava con un fervor tant grand che sò sudor a l’é dventà tanme dë stisse ‘d sangh ch’a tombavo a tèra. 22:45 Peuj, essendse aussà da soa orassion, a l’é tornà dai sò dissépoj, ch’a l’ha trovaje andormì, strach da la tristëssa7 ch’a l’avìo. 22:46 E a l’ha dije: “Përchè dormive? Ausseve, e preghé ch’intre nen an tentassion”.

Gesù tradì e arestà

22:47 Damentre che Gesù a parlava ancora, a l’é rivà na tropa ‘d gent, e col ch’a l’avìa ‘l nòm Giuda, un dij Dòdes, a l’é vnù dëdnans a lor e a l’é avzinasse da Gesù për deje ‘l salut con un basin. 22:48 E Gesù a l’ha dije: “Giuda, tradisses-to ‘l Fieul ëd l’òm con un basin?”. 22:49 Antlora, ij dissépoj ch’a j’ero d’ antorn a chiel, vedand lòn ch’andasìa a rivé, a l’han dije: “Signor, omne da daje adòss con la spa?”. 22:50 E un ëd lor a l’ha daje adòss al servitor dël gran’ sacerdòt, e l’ha portaje vìa l’orija drita. 22:51 Ma Gesù a l’ha dije: “Lassje fé!” e avendje tocà l’orija a l’ha varìlo. 22:52 Peuj Gesù a l’ha dije ai gran’ sacerdòt, ai cap ëd le guardie dël templ, e ai nòtabij ch’a j’ero vnùit për ciapelo: “I seve sortì con dë spa e ‘d baston coma s’i fussa ‘n brigant! 22:53 Bin ch’i sia stàit tùit ij dì con vojàutri al templ, i l’eve nen butame le man adòss; ma costa-sì a l’é vòstra ora, l’ora dël podèj dël top”.

Pé a arnega Gesù

22:54 Parèj a l’han arestà Gesù e a l’han mnalo vìa. A l’han falo intré ant la ca dël gran’ sacerdòt, e Pé a seguitava da lontan. 2:55 Ora le guardie a l’avìo viscà ‘n feu an mes a la cort e a son setassne aranda. Pé a l’è ‘dcò setasse con lor. 22:56 Antlora na serva ch’a l’avìa armarcà soa presensa, a l’ha vardalo fiss e a l’ha dit: “Ëdcò sto-sì a l’era un ch’a andasìa con col Gesù!”. 22:57 Ma Pé a l’ha negalo, disand: “Fomna, i lo conòsso nen!”. 22:58 E un pòch apress, n’àutr a l’ha vëddulo e a l’ha dije: “Ti ‘t ses ëdcò ëd cola gent-là!”. Ma Pé a l’ha rësponduje: “Nò, òm, i n’a son nen!”. 22:59 E apopré ant lë spassi ëd n’ora dòp, quejdun d’àutri a l’ha fortì: “Ëd sicur ësto-sì a l’era ‘dcò ansema a chiel, përchè as sent ch’a parla coma un ëd la Galilèa!”. 22:60 E Pé a l’ha dije: “I sai nen lòn ch’it dise!”. E pròpi an col moment-lì, mentre ch’a parlava ancora, ël gal a l’ha cantà. 22:61 Antlora ‘l Signor a l’é virasse e a l’ha vardà Pé. Antlora Pé a l’é arcordasse dla paròla dël Signor, ch’a l’avìa dije: “Ël gal a cantërà nen ancheuj prima ch’it l’àbie negà tre vire ch’im conòsse!”. 22:62 Parèj Pé a l’é sortì fòra e a l’ha butasse a pioré, pien d’ameror.

J’insolense dle guardie dël templ

22:63 Ora, coj ch’a tnisìo Gesù a l’han comensà a burlesse ‘d chiel e a-j dasìo ‘d còlp. 22:64 A l’han bindaje j’euj e a-j dasìo dë s-ciaf an sla facia e a-j ciamavo: “Ti, ch’it ses un profeta, andvina ‘n pò chi ch’a l’ha date!” 22:65 E a disìo diverse d’àutre còse contra chiel, ofendendlo ‘d paròle”.

22:66 Cand ch’a l’é fasse dì, a l’é riunisse ‘l consèj dël Sanedri dël pòpol, ij gran’ sacerdòt e ij magister ëd la Lej. Peuj a l’han fàit comparì Gesù a la session dël consèj. 22:67 A l’han dije: “Se ti’t ses ël Mëssia8 dislo ciàir”. E a l’ha rësponduje: “S’iv lo disèissa, i lo chërdrie nen, 22:69 e s’iv fasèissa ‘d domande im rëspondrie nen. 22:69 D’oranans ël Fieul ëd l’òm a sarà setà a la drita dël Dé tut-potent”. 22:70 Antlora tuti a l’han dit: “Donca, ses-to ‘l Fieul ëd Nosgnor?”. E chiel a l’ha dije: “I lo dise vojàutri medésim ch’i lo son”. 22:71 Parèj a l’han dit: “Còsa l’omne pì da manca ‘d testimonianse? Dagià ch’i l’oma sentilo nojàutri medésim da soa boca”.

Nòte

1 O “dël pòpol”.
2 O “anans mia passion”, “prima ch’i patissa”.
3 O “col ch’a comanda”.
4 “d’avèjme conossù!”.
5 O “assé”.
6 O “essend an agonìa”.
7 O “afann”.
8 O “ël Crist”.

Duminica 20 'd Mars 2016 - Duminica 'd Passion, Ramoliva

Liturgia dla Ramoliva: 
Luca 19:28-40Salm 118:1-2,19-29.
Liturgia dla Paròla: Isaia 50:4-9Filippèis 2:5-11; Luca 22:14-23:56; Salm 31:9-16
Orassion: Nosgnor tut-potent e etern, an tò amor afetuos për le creature uman-e, it l'has mandà tò Fieul, nòst Salvator Gesù Crist për arveste nòstra natura e për patì la mòrt an sla cros, dandne l'esempi 'd grand' umiltà; acòrdane, an toa misericòrdia ch'i peuda marcé an sël senté 'd soe soferense e 'dcò pié part ëd soa arsurression; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

venerdì 11 marzo 2016

Dimostrassion d'amor [Duminica 13/3/2016)




Check this out on Chirbit


Foma d'esse con n'amis dëdnans a na giojelarìa. La vetrin-a, ch'aa l'é pien-a 'd ròbe pressiose, av fà pensé pr' un pò e peuj i dise a vòstr amis: "Introma ant la botega: i veuj caté quajcòsa për mia fomna". E l'amis av ciama: "Për che motiv? È-lo forsi sò aniversari?". E ti: "Nò, a l'é mach un segn d'afession e d'arconossensa da part mìa". "Mmm... ëd sicur ti 't l'avras na sconda mira për feje 'n cadò! L'has-to da fete përdoné quajcòsa?". E ti: "Nò, gnun-a sconda mira: a l'é mach un segn ëd mè amor e 'd mia arconossensa per tut lòn ch'a l'é e ch'a fà". E l'amis a réplica: "Che sgàir ëd sòld... con lòn ch'a costa cola ròba lì, as podrìa caté 'd ròba pì ùtile, o forsi as podrìa desse coj sòld a quajdun ch'a n'àbia përdabon da manca!". Lòn ch'i rëspondrìe vojàutri a col amis-lì? A peul desse che i-j dise che l'amor për na përson-a a mérita sèmper d'esse arconossù e valorisà. Vera: a-i é 'd gent ch'a penso che fin-a caté 'n bochèt ëd fior për soa fomna a sìa sgairé 'd sòld. Contut, lor a sarìo dispòst a spende na gran gifra, e fin-a fé 'd débit për catesse lòn ch'a-j pias a lor, bele s'a l'han pròpi nen da manca 'd lòn. Lolì a sarìa la dimostrassion che a veulo bin a lor medésim pì che qualsëssìa d'àutra përson-a al mond... Ant ij vangeli i trovoma la conta 'd na fomna che për manifesté ch'a-j vorìa pròpi bin a Gesù, ch'a j'era arconossenta për tut lòn che chiel a l'avìa fàit për chila, a-j pòrta 'n cadò 'd gran valor. Fin-a tròp! Lolì a fà seurte la reassion ëd Giuda (ch'a l'era bin tacà ai sòld) e ch'a dis che cola fomna a l'era pitòst d'arprocé për tant ësgàir! Ch'a s'avrìa mej dovrà coj sòld për quajcòsa 'd mej! Lesoma 'l test dl'evangeli e peuj fomse 'd domande.
L'onsion ëd Gesù. "Gesù, donca, ses di prima ch'a comensèisso le selebrassion ëd la Pasqua, a l'é rivà a Betania, andoa ch'a stava Lazàr - l'òm ch'a l'avìa arsussità dai mòrt. A l'avìo prontaje na sin-a an Sò onor. Marta a servìa e Lazàr a l'era tra 'd coj ch'a j'ero a tàula con Chiel. Antlora Maria a l'ha ciapà na livra d'unguent d'odor ëd grand valor, fàit con l'essensa 'd nard, a l'ha onzune ij pé 'd Gesù e a l'ha suvaje con ij sò cavèj1. A l'é parèj che la ca a l'é 'mpinisse 'd cola fragransa. Antlora Giuda Iscariot, ël dissépol ch'a l'avrìa bin tòst tradilo, a l'ha dìje: "Përchè col përfum é-lo nen stàit vendù për tërzent dné, e col arzàn dàit ai pòver?". Ora Giuda a disìa lòn nen përchè a volèissa pijesse soagn dij pòver, ma përchè a l'era 'n lader e ch'a tenìa la borsa dl'arzan e a na portava vìa për chiel medèsim ëd lòn ch'a-j butavo. Ma Gesù a l'ha dije: "Lassla fé. A l'ha fàit lolì an preparassion ëd mia sepoltura. I l'avreve sèmper ëd pòver ansem a voi, ma mi i m'avreve pa sèmper!" (Gioann 12:1-8).
Ancheuj a son ëd coj ch'a diso 'd "chërde" an Nosgnor e an Gesù Crist. Contut, an che manera lor a dan la dimostrassion che lòn a l'é vera? Che soa fej ëd lor a l'é génita? Che le soe a son nen mach ëd paròle veuide e sensa 'd conseguense e che soa atension a l'é adressà da n'àutra part? S'it l'has capì chi ch'a l'é Gesù Crist e lòn che Chiel a l'ha fàit për nojàutri, as peul nen evitesse 'd manifesté tuta nòstra gòj e arconossensa për Chiel.

An sla sconda letura biblica dë sta Duminica i vëduma coma, për l'apòstol Pàul, ël Signor Gesù Crist a fussa për chiel la përson-a la pì 'mportanta dël mond. Ciamomse përchè.
"Se quejdun a pensa 'd podèj fé afidament a la carn, mi i podrìa felo 'ncora 'd pì. An efet, a l'han sugetame a la circoncision eut di da la nàssita; i son n'Israelita pur-sangh ëd la tribù 'd Biniamin, Giudé da Giudé. Al rësguard ëd la lej i l'hai vivù coma 'n Farisé. Al rësguard ëd mè angagg për Dé, i l'hai daje adòss a la cesa. Al rësguard ëd la giustissia che la lej a pretend, i son stàit sensa rimpròcc. Nopà, da la prospetiva dël Crist, tut lon ch'i l'avrìa podù bin consideré coma 'n vantagi, n'atìv, a l'é 'rvelasse mach na pèrdita, un passiv. Ancora pì 'd lòn, (ancheuj) i stimo ch' an confront ëd l'ecelensa 'd conòsse Gesù Crist, mè Signor, tut ël rest a sìa na pèrdita. Për Chiel i l'hai arnonsià a tut e a lo considero mach ëd drugia - e sossì përch’ i peussa vagné 'l Crist, d’esse trovà 'n comunion con Chiel, nen përchè mi i sìa da consideré n'òm giust për motiv ëd mia osservansa dla lej, ma përchè i l'hai (arseivù) la giustissia ch'a ven da la fidelità dël Crist - na giustissia nen mia, ma ch'a ven da Nosgnor e ch' as fonda an sla fidelità dël Crist. Mè propòsit a l'é 'd conòsse Chiel, fé l'esperiensa dla potensa 'd Soa arsurression, partessipé ai Sò patiment e d’esse tanme Chiel an Soa mòrt, e parèj, an quàich manera, rivé a l'arsurression dai mòrt. Nen ch'i sia già rivaje o ch' i sia già përfet, ma i vad anans për procuré 'd riveje e ciapé col premi tant coma mi i son stàit ciapà da Gesù Crist. Frej e seur, i penso nen d'avejlo già ciapà col premi, ma, an dësmentiand lòn ch'a më stà daré, i tiro anans con determinassion" (Filipèis 3:4-14).
Coj ch'a capisso lòn ch'a l'é l'Evangeli, la bon-a neuva ëd lòn che Nosgnor a l'ha fàit për nojàutri an Gesù Crist a podrìa rapresentesse con la figura d'un desert ch'a fioriss. Sossì a l'é lòn ch'a dis nòstra tersa letura biblica, dal lìber dël profeta Isaìa:
"Nosgnor a l’avìa dovertà na stra an mes al mar, un senté a travers d’aque furiose. I l’avìa fàit seurte la poderosa armèja d’Egit con ij sò chèr e cavaj. I l’hai faje tombé ant l’eva e a s’ausseran mai pì. Soa vita ‘d lor a l’é dëstisasse coma ‘l mocin ëd na candèila. Ma dësmentieve ‘d lòn: a l’é gnente an confront ëd lòn ch’i son an camin a fé. Përchè i son press a fé quejcòs ëd neuv. Vardé, a l’é già ancaminasse! I lo vëdde nen? I farai na stra ch’a passa an mes al desert. I son an camin a creé ‘d rivere ant la vàuda sëcca. J’animaj ant le foreste am diran grassie, éh, fin-a ij siacal e j’oloch, përchè ant ël desert i-j darai da bèive. Éh, i farai nasse d’eva ant ël desert, parèj che mè pòpol sernù a peuda bèive. I l’hai creà Israel për mi, e a vnirà ‘l dì che an rendran onor dëdnans al mond antregh” (Isaia 43:16-21).
Terminoma con le paròle 'd preghiera dël Salm 126. An arciamand a la ment ij temp ëd liberassion dël passà, ël pòpol ëd Nosgnor, comunità gropà ansema da 'n Pat, a ciama a Dé ch'a-j fasa fé 'd neuve esperiense dël Sò podèj e a pensa: che bel quand nostra tristëssa a sarà cambià an gòj!
"An smijava nen vera 'd vëdde j'esilià arportà dal Signor a Sìon. I j'ero pien d'alegrìa e i cantavo 'd gòj. J'àutre nassion a disìo: "Che grande còse ch'a l'ha fàit për lor ël Signor!". Sensa dubi 'l Signor a l'ha fàit còse maravijose për noi. I j'ero beà! Ò Signor, fane torna vëdde la prosperità 'd Sìon parèj dl'eva dij torent ch'a torna dé vita al desert. Coj ch'a pioro për la fatiga ch'a fan për travajé la tèra, al mësson a crijeran ëd gòj. Coj ch'a pioro an portand ël sach dla smens pr' ansëmné, a l'é sicur ch'a canteran ëd goj quand ch'a 'torneran an portand le gerbe dël forment".
Orassion: Nosgnor tut-potent, it ses mach Ti ch'it l'has la fòrsa 'd fé artorné a l'òrdin nòstre volontà arvirose e nòstri sentiment da pecator; arcòrda a tò pòpol la grassia 'd voleje bin a lòn ch'it comande e d'avèj anvìa 'd lòn ch'it promëtte; parèj che, an tra le ràpide e varie trasformassion dë sto mond, nòstri cheur a peudo sté bin ferm là 'ndoa ch'as peul trové 'd gòj génita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Leture bìbliche dël lessionari - 13 'd Mars 2016 - Duminica 'd Quarésima ch'a fà sinch - Isaia 43:16-21 - Filippèis 3:4-14 - Gioann 12:1-8 - Salm 126