giovedì 28 settembre 2017

L’impegn che chiel e nojàutri is pijoma


Abresé. Quand ch’as buta la firma a un document, an butand cola firma un as pija l’impegn a onoré, lòn ch’as s’ha promëttù ‘d fé, magara ‘dcò dëdnans a ‘d testimòni. N’impegn ëd cola sòrt-lì a podrìa ‘dcò consideresse ‘l batésim cristian: l’impegn ëd Nosgnor e ‘l nòstr. Ant ël test dël vangel d’ancheuj (March 1:9-13) Gesù a ciama d’esse batesà da Gioann. Lòn ch’a veul dì për chiel e për nojàutri?

Quand ch’as buta la firma a un document, ch’as lo sotascriv con sò nòm, an butand cola firma un as pija l’impegn a onoré, a compì, lòn ch’a l’ha promëttù ‘d fé, magara ‘dcò dëdnans a ‘d testimòni. A podrìa esse un pagheur, n’assegn o ‘n sèch, coma ch’as dis, ma a podria ‘dcò esse la sotëscrission ëd n’aleansa, d’un pat, coma col d’un mariagi. N’impegn ëd cola sòrt-lì a podrìa ‘dcò consideresse ‘l batésim cristian. Ant ël batésim cristian a l’é Nosgnor Dé ch’a sotascriv l’impegn ëd salvé dal pëccà e da soe conseguense col ch’as fida ànima e còrp al Signor e Salvator Gesù Crist. D’àutra part, ël batèsim a l’é ‘dcò l’impegn ëd col ch’as fà batesé o ch’a conferma ‘l batésim ch’a l’ha arseivù, d’esse fedel a Nosgnor Gesù Crist.

Nosgnor Dé a l’é fedel, sèmper, a lòn ch’a l’ha promëttù ‘d fé e ch’a l’ha anregistralo an soa Paròla scrita, la Bibia.

Sto-sì a l’é ‘l mëssagi ch’i arseivoma dal tòch dl’evangeli scond March ch’i lesoma ancheuj, ant ël prim capìtol, dal vers 9 al 13:

“E giust antlora, Gesù a l'é rivà da Nàsaret, sità 'd Galilea, e a l'é stait batesà da Gioann ant ël Giordan. Antramentre ch'a surtìa fòra d' ant l'eva, Gioann a l'ha vëddù dovertesse 'l cél, e lë Spirit Sant ch 'a vnisìa giù da Gesù tanme na colomba. E dal cél a l'é 'cò vnuje na vos ch'a disìa: "Mè Fieul it ses ti, it im fase gòj". E tut sùbit lë Spìrit a l'ha possalo a andé ant ël desert. Ant ël desert Gesù a l'é restà quaranta dì, e Sàtana a lo frapava con ëd tentassion. A vivìa antrames le bestie sërvaje e j'àngej a lo servìo”
(March 1:9-13).

Gioann “a predicava un batésim ëd pentiment pr' ël përdon dij pecà” (1:4). Gesù a l’era rivà al fium Giordan an mes a cola sconzubia ‘d gent ch’a a l’era andàita a sente la predicassion ëd Gioann. Tanti a l’ero mach curios ëd vëdde e ‘d sente n’òm foravìa, ma bin tòst tanti ëd lor a l’han arconossù ch’a l’era Nosgnor Dé ch’a parlava për sò mojen. Gioann a nunsiava che ‘l Mëssìa, ël Salvator dla promëssa, a l’era press a rivé. Për lòn, Gioann a fasìa n’apel che tuti as prontèisso për col aveniment an confessand an manera pùblica le trasgression ch’a l’avìo fàite al volèj ëd Nosgnor, përchè dij pëccà a sarìo ‘d sicur ëstàit n’impediment, n’antrap, a arsèive ‘l Salvator an soa vita ‘d lor. L’espression simbòlica ‘d sò pentiment ëd lor e ‘l sò dovertesse a na neuva vita a sarìa stàit un batèsim ant ël fium Giordan.

Antlora Gesù a riva an mes a cola gent e cos é-lo ch’a fà? As fà batesé ‘dcò chiel! Com é-lo possibil? É-lo nen Gesù l’etern Fieul ëd Nosgnor Dé, ch’a l’era sèmper ëstàit an përfeta consonansa con Dé ‘l Pare sensa mai fé gnente ch’a podrìa consideresse ‘n pëccà ai sò euj? Che ‘d pëccà a l’avrìa mai podù confessé? Nò, quand che Gesù as fà batesé, a l’é nen përch’ a l’avèissa ‘d pëccà da fesse përdoné, ma për confermé, për convalidé, an pijand-ne part ëdcò chiel, che Gioann a l’era ‘n profeta gënit, la vos ëd Nosgnor, che lòn ch’a disìa e l’apel ch’a fasìa ‘d confessé ij pëccà e ‘d fesse batesé a l’era giust.

Combin che Gesù a l’avèissa gnun pëccà da confessé, fasend-se batesé a dasìa “ël bon esempi”, a fasìa la dimostrassion ëd lòn che mincadun ëd nojàutri uman i soma e i l’oma da fé, visadì, arconòsse ch’i soma ‘d pecador, ëd trasgressor dla volontà ‘d Nosgnor Dé, e che nòstri pëccà a son n’impediment, un mur ch’an separa da chiel, ch’a l’é la sorgiss dla vita e ‘d tut lòn ch’a l’é bon. Arconòsse ij nostri pëccà, confesseje ‘d manera ùmil e sincera e ciamèje sò përdon a l’é lòn ch’i l’oma bin da fé. Nen mach lòn, ma d’avèj la determinassion ëd bandoneje coj pëccà, ëd chiteje, la determinassion ëd marcé, con l’agiut ëd Nosgnor, an na vita d’ubidiensa a lòn che a chiel a-j pias, a lòn ch’a l’é giust. La salvëssa dont l’Evangeli a parla, a l’é dzurtut la salvëssa dai nòstri pëccà, da le conseguense dij nòstri pëccà. Ël batésim ant l’eva a l’é n’espression simbòlica dël fàit che Nosgnor a veul e a peul salvene an Gesù Crist e ‘d nòstra determinassion ëd marcé conform a lòn che la Paròla ‘d Nosgnor an mostra.

N’àutra ròba. An pijanda part al batésim ëd Gioann, Gesù, l’etern Fieul ëd Nosgnor Dé, a mostra d’esse vnù an tra ‘d nojàutri an sla tèra, për pijé part ëd manera pien-a a la condission uman-a, la condission anté ch’i soma. Gesù a l’é vnùit për simpatisé dël tut con nojàutri. Chiel a dimostra ch’an comprend, an capissm e ch’a veul giutene a seurte fòra da nòstra condission afrosa. La litra a j’Ebreu an ciamand Gesù coma nòstr ùnich sacerdàt, a dis: “Cost gran sacerdòt ch'i l'oma a sa bin lòn ch'a sio nòstre debolësse përchè a l'é passà da l'istesse tentassion ch'i l'oma nojàutri, combin ch'a l'àbia mai pecà. Andoma donca con fiusa al tròno dla grassia, për podèj oten-e misericòrdia. Press a chiel i trovroma la grassia ch'a peul giutene quand ch'i l'oma da pì da manca” (Ebreo 4:15-16). Gesù a riva coma la rësposta ‘d Nosgnor a coj che, an arconosend ch’a son ëd pecador e an suplicand ël përdon ëd Nosgnor. An efet, a l’é col ch’a pija an chiel istess nòst pëccà e soe conseguense greve, e chiel a l’ha falo për liberene e vaniene nòstra completa riabilitassion dëdnans a Nosgnor Dé. La Scritura a fortiss che: “Përchè a l'è an Crist che Nosgnor a concilia ‘l mond con Chiel medésim e ch'a j'ancolpa pì nen dij sò pecà, e ch'a l'ha fidane l'anonsi dl'arconciliassion” (2 Corint 5:19).

Ant ël moment che Gesù as sogeta al batésim predicà da Gioann, as fà conòsse tuta la pienëssa ëd Nosgnor Dé: tute le përson-e dla Santa Trinità a son lì present e a na son implicà: Dé ‘l Pare (ant cola vos dal cel), Dé ‘l Fieul (ant la përsona ‘d Gesù) e Dé lë Spirit Sant (rapresentà da na colomba ch’a cala an sù Gesù). L’esensa antrega ëd Nosgnor Dé a l’é implicà a provëdde salvëssa a d’uman. Dé ‘l Pare a l’ha organisala; Dé ‘l Fieul a la buta an esecussion; Dé lë Spirit Sant a l’àplica con bon ésit ai sernù quand che chiel a-j tira al Salvator Gesù Crist, a-j dà d’esse bon a rësponde al apel dl’Evangel con pentiment e fej, e peuj a-j pussa an sla stra dla vita cristian-a.

Vardé, antlora che, anans ëd prinsipié sò ministeri an sla tèra, Gesù a passa ‘n perìod ëd “preparassion” ant ël desert. Soe intension e ‘l métod che chiel a l’ha sernù për compijlo, a son dësfidà da Sàtana. L’aversari ‘d Nosgnor a sugeta Gesù a ‘d tentassion an pensand dë dëstradelo a marcé an sna vìa diversa. A serca ‘d buteje dëdnans d’antrap e rendje imposibil ël compiment ëd sò ministeri. Ij propòsit ëd Nosgnor, contut, a peudo nen esse rendù inùtil.

Pregoma:  Nosgnor! I veuj laudete e ringrassiete d’ess-te angagià dël tut ant l’organisé, compì e apliché a mia përson-a la grassia strasordinaria dla salvassion. Lolì a l’é quaicòsa ch’a l’é vreman da maravijess-ne përchè ‘d tut lolì mi i l’avria pa podù meritemlo gnanca an mìnima part. Ant ël pentiment e ant la fej, ant l’ubidiensa e l’impegn ëd na vita, i veuj mostreje ch’i na son pì che arconossent. I veuj përcore an sël sério ‘l senté che, dapress a Crist, a l’é ‘d tuti coj ch’a peul disse ch’a son ij sò dissépoj. Amen.

Duminica 1 d’Otòber 2017 - Duminica apress Pancòsta ch’a fà 17


Orassion: Nosgnor! Ti 't fase vëdde Tò podèj tut-potent dzurtut an toa misericòrdia e pietà. Acòrdane la pienëssa 'd Toa grassia për che, quand ch'i coroma pr' otnì Toe promësse, i peussa 'dcò nojàutri gòde ‘d Tò tesòr dël cél. Për Gesù Crist, nost Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.

mercoledì 20 settembre 2017

Na preparassion fàita con soagn (Vangeli 'd March, 2)


Quand ch’i organisoma ‘n disné gròss a ca nòstra për anviteje ij parent e j’amis, i butoma tut l’impegn e la soagn ch’i podoma për prontelo për bin, peuj i mandoma për temp j’anvit për ëscrit., L’istess a l’ha fàit Nosgnor Dé quand ch’a l’ha prontà tut për la vnuva an cost mond dël Salvator Gesù Crist. La letura biblica d’ancheuj an mostra coma che Nosgnor a l’ha fala costa preparassion.
“Prinsipi dl'evangeli ëd Gesù Crist, Fieul ëd Nosgnor. Com a l'é scrit ant ij profeta: "Varda-sì: it mando danans a ti mè nunsi: chiel at prontërà la stra. La vos ëd col ch'a crija ant ël desert a dis: "Pronteje la stra a Nosgnor, spianèje ij sò senté". Për lòn Gioann a batesava ant ël desert, e a predicava un batésim ëd pentiment pr' ël përdon dij pecà . E tut ël pais ëd la Giudéa e j'abitant ëd Gerusalem a andasìo da chiel, e chiel a-j batesava an Giordan, an ëscotand la confession dij sò pecà. Gioann a l'era vëstì con na pel ëd gamel, e ai fianch a l'avìa na sëntura 'd coram, e a mangiava 'd cavalëtte e d'amel selvàtich. E a predicava, an disend: ‘Dapress ëd mi, a-i n'a ven un ch'a l'é pì potent che mi, un ch'i son pa gnanca degn ëd basseme giù a dësgropéje le liasse dle sàndole. Mi i l'hai batesave con d'eva, ma chiel av bateserà con lë Spìrit Sant’” (March 1:1-8).
La vnuva an ësto mond dël Signor e Salvator Gesù Crist, a l’é nen quaicòsa ch’a l’é rivà a l’improvista, che gnun as lo spetava prima. Ël leugh e ‘l temp anté ch’a l’é capità a quadro bin con lòn che Nosgnor Dé, a l’avìa bin pianificà e fàit conòsse për ël mojen dij profeta d’Israel. L’apòstol Pàul a dis: “Quand che, però, a l'é vnuje 'l temp giust, Nosgnor a l'ha mandà Sò Fieul, nassù da na fomna, nassù an sogession a la Lej” (Gàlat 4:4).

Al moment ëd soa vnuva Nosgnor Dé a-j riva con na preparassion diligente. La stòria dël pòpol antich d’Israel e ‘l messagi dij profeta a na son le tape. Tut a l’era stàit finalisà a la vnuva dël Crist, ël Mëssìa: la Lej e ij Profeta, ma ‘dcò j’àutri scrit dël Testament Vej. Gioann ël batesator (Batista a l’é nen un nòm, ma në stranòm, ch’a veul dì “col ch’a batèsa”), a l’é l’ùltim dij profeta, l’ùltima vos autorèivola dël Testament Vej. La manera ch’a l’era vestì, soa vita, sò mëssagi, a lo mostro ‘d na manera ch’i podoma nen ësbaliesse a sò riguard: a l’éra ‘n profeta génit ëd Nosgnor.

A l’é ‘l mond dël Testament Vej ch’as piega, ch’as armèt “al pì potent”, al pì fòrt. Ël Testament Vej a l’é “pì bass”, ma nen dësùtil. Cola-lì a l’é la rason për ch’i l’oma da lese e bin dë studié ‘l Testament Vej. I l’oma da felo da la prospetiva dël Crist, ma la Paròla ‘d Nosgnor, ël Crist medésim, a l’é ‘d chila ch’a fà eco, ch’a-j arson-a tut a travers. Ël Testament Vej a fà part dla “spiegassion” dël Crist (chi ch’a l’é e lòn ch’a l’ha fàit) A l’é për ël mojen dël Testament Vej, dla Lej, dij profeta e dj’àutri sò scrit, ch’i arseivòma l’anunsi dël Salvator Gesù Crist. ch’i na comprendoma ‘l caràter e la fonsion. I podrio nen apressié, deje ‘l valor ch’a mérita, al Salvator Gesù Crist, s’i conossoma nen la Lej ëd Nosgnor che ‘l Testament Vej a proclama. A l’é na Lej ch’an condan-a, ma mach përchè i peudoma trové an Gesù Crist col ch’an salva da cola condan-a.

La Bibia a l’é un lìber sol ch’a conten ël Testament Vej e ‘l Testament Neuv. La Bibia a conten jë scrit ëd Mosé e jë scrit dij prim dissépoj ëd Gesù, coj ch’a l’han ëscrivù ij vangej e j’epìstole. Tuta la Bibia a l’é ispirà da Nosgnor e an n’é da vantagi. Ant la bibia gnente a l’é da scarté, da lassé da banda. L’apòstol a dis: “Tuta la Scritura a l’è ispirà da Nosgnor e ùtil për mostré la vrità. An fà rendne cont ëd lòn che an nòstra vita a va nen; an coregg quand ch’i soma ant l’eror e an mostra lòn ch’a l’é giust. Nosgnor a la dovra për preparé sò pòpol a fé ògni sòrt d’euvre bon-e” (2 Timòt 3:16-17)..

Gioann, ël batesator, a prédica “un batésim ëd pentiment pr' ël përdon dij pecà”. Chiel a fortiss ciàir e net lòn che Nosgnor Dé an comanda an soa Lej ëd condòta. A-j fa rend-se cont dij sò grev faliment ëd lor da la mira moral e dle conseguense fataj ch’a n’arzulto. A l’é parèj che Gioann a fà seurte ant la gent ël bzogn ch’a l’ha dël Salvator Gesù Crist. D’òm e ‘d fomne a rivo parèj al pentiment, e l’eva ‘d col batèsim për lor a l’é la marca, ël segn, dla purificassion ch’a oten-o quand ch’as fido al Salvator Gesù Crist. Lolì a l’é l’istess ch’a càpita quand che ancheuj l’Evangeli a l’é predicà coma ch’as deuv. L’Evangeli an nunsia prima la Lej ëd Nosgnor, cola ch’i l’oma da sogetess-ne, an fa rend-ne cont dle nòstre trasgression a cola lej, i nòstri pëccà, dle conseguense fataj ëd cole nòstre trasgression, e dël bzogn ch’i l’oma dël salvator Gesù Crist. Quand ch’i confessoma a Nosgnor ij nòstri pëccà e a-j chitoma, e quand ch’i arseivòma Gesù Crist coma nòst Salvator e Signor, chiel an buta a pòst con Nosgnor Dé, a stabiliss la pas an tra nojàutri e chiel. A l’é antlora che, an na comunion arnovà con Nosgnor Dé, i vëddoma dovertesse dëdnans a nojàutri la pòrta ‘d na vita pien-a ‘d significassion e sensa fin. Mach Gesù Crist a peul doverté për nojàutri cola pòrta, la pòrta dël paradis; gnente e gnun d’àutri. I soma parèj batesà ant l’eva, ma a l’é ‘l Crist ch’an “batesa” da la mira dlë spirit, col ch’an “fonga” ant la vita dlë Spirit Sant. Cola vita-lì gnun an podrà mai pì gavess-la.

Preghiera

Nosgnor! It làudo e it ringrassio për la sapiensa ch’ìt l’has avù quand ch’it l’has rangià tut për bin ant la stòria e ant mia vita, për porté d’òm e ‘d fomne, për porté mi, al Salvator Gesù Crist. I arsèivo ‘d bon gré toa Paròla e i veuj angageme a lesla e studiela con diligensa. L’anunsi ‘d toa Lej am buta an crisi, ma am men-a sicura a la grassia ch’it ëm fas conòsse an Crist. Giut-me a d’esse testimòni ‘d cost’Evangeli për ël mojen ëd mie paròle e con na vita ch’a-j sia conforme.

Acòrdane, ò Signor, ëd nen afanesse për le còse 'd còst mond, ma d'amé le còse dël cél; e già ch'i vivoma, àora, an tra 'd còse provisòrie, ch'a passo, ëd tense s-ciass a cole ch'a duro. Për Gesù Crist, nòst Senior, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.

Duminica 24 dë Stember 2017 - Duminica apress Pancòsta ch’a fà 16
Surtìa 16:2-15; Salm 105:1-6, 37-45; Filipèis 1:21-30; Maté 20:1-16

venerdì 15 settembre 2017

Bon-e Neuve për chi a l’é assià (Vangeli 'd March, 1)


"Prinsipi dl'evangeli ëd Gesù Crist, Fieul ëd Nosgnor" (March 1:1).

“Bon-a fin e bon prinsipi” i disoma a la fin e al prinsipi dl’ann e parèj i auguroma a la gent che tut a-j vada bin, che tut për lor a sia bon. A sarà ‘d sicur parèj s’is butoma sota la protession ëd Nosgnor. An efet a l’é Chiel, Nosgnor Dé, ch’a l’é, coma ch’as dis an latin, ël “Summum Bonum”, ël bìn pì àut, Col ch’a sta al prinsipi e a la fin dël temp, dla creassion, ëd nojàutri uman. La Bibia a prinsìpia soa conta an disand: “Ant ël prinsìpi dla creassion, quand che Nosgnor a l'ha fàit ij céj e la tèra...” (Génesi 1:1). L’evangeli ‘d Gioann a gropa strèit Gesù Crist a Dé e a dis: “Ant ël prinsipi a-i era la Paròla, e la Paròla a l'era con Nosgnor, e la Paròla a l'era Nosgnor. La Paròla a l'era con Nosgnor al prinsipi. Tute le còse a son stàite creà da chila, e a-i é gnente ch'a sia stàit creà ch'a sìa nen stàit creà da chila. An chila a-i era la vita, e la vita a l'era la lus ëd j'òm. E la lus a splendriss an sël top, ma 'l top a l'ha nen podula stenze” (Gioann 1:1-5).

I podria antlora ancaleme a dì parèj: a l’é pròpi da fòj a nen vorèj conòsse e fesse amis ëd Nosgnor Dé, col ch’a l’ha arvelasse pien an Gesù Crist, përchè ch’a l’é da chiel e mach da chiel ch’a ven nen mach nòstra vita, ma tute le ròbe bon-e che mai i podrìo avèjne l’anvìa. L’apòstol Giaco a dis: “Pijé nen 'n bàilo, mè car frej e seur. Tut lòn ch'arseivoma 'd bon e minca don përfet, a ven da l'àut, a cala giù dal Pare dij lum. An chiel a-i é gnun-a variassion né d'ombra 'd cambiament. A l'é chiel ch'a l'ha decidù 'd dene na vita neuva pr' ël mojen dla Paròla dla vrità, përch'i fusso tanme le primissie 'd soe creature” (Giaco 1:16-17).
La vita, an tute soe espression, an tùit ij sò moment, a l’ha ‘n sens mach an Chiel, Nosgnor Dé, ch’a l’é arvelasse pien an Gesù Crist. D’àutri i n’oma nen da manca. Nòstra vita, përchè a l’abia na significassion, a l’ha da vivse an soa prospetiva, guidà sicura da chiel, ch’a l’é ‘l bon bërgé. Chiel a l’é la letra A e la letra Z (e tute j’àutre letre dl’abecé ch’a na stan an mes). 
“Adess tut a l'é fàit. Mi i son l'Alfa e l'Omega, ël prinsipi e la fin. A col ch'a l'avrà sèj, i acordrai ch'a bèiva da la sorgiss dl'eva dla vita sensa ch'a deubia paghé” (Arvelassion 21:6).

I soma assià ‘d na vita ‘d significassion e pien-a: “la sorgiss dl’eva dla vita” as treuva pròpi ambelessì, ant l’Evangeli: "Prinsipi dl'evangeli ëd Gesù Crist, Fieul ëd Nosgnor" (March 1:1). “Evangeli” a veul dì “na bon-a neuva”, o “bon-e neuve”, “për chi ch’a l’ha sèj”.

Ël mëssagi dl’Evangeli a l’é na bon-a neuva përchè an adressa a Col ch’a peul salvé nòstra vita da la futilità e da le conseguense greve dël pëccà: Gesù ‘d Nasaret, ël Crist, visadì Col che Nosgnor Dé a l’ha consacrà për ësse ‘l Salvator dël mond”. Ëd chiel ël Testament Vej a na parla coma “ël sërvent ëd Nosgnor”, col che Nosgnor Dé ‘l Pare a l’ha ampinì ‘d Sò Spirit. “Vardé sì mè sërvent, ch’i l’hai daje fòrsa, col ch’i l’hai sernù e che tant am arlegra. Mè Spirit a l’é posasse an sù chiel. Chiel a porterà la giustissia a le nassion” (Isaia 42:1). Ij sò apòstoj, cura ch’a lo nunsio a diso precis: “...a propòsit ëd Gesù ‘d Nasaret, ché Nosgnor a l’ha consacrà con lë Spirit Sant e ‘d potensa, e ch’a l’é passà da ‘n pòst a l’àutr an fasenda ‘d bin e an varenda tùit coj ch’a j’ero sota la potensa dël diav, përché Nosgnor a l’era con Chiel” (At 10:38).

Ëdcò ancheuj, Gesù “a passa da ‘n pòst a l’àutr” an nòst mond (për ël mojen ëd sò dissépoj fedej) “an fasenda ‘d bin” e an varenda, an liberand dj’òm e ‘d fomne dal domìni dël pëccà e ‘d Sàtana. Vera, a-i é ‘d gent ch’a fà ancora dë schergne quand ch’a sent ës mëssagi, ma lolì a peul capité mach përché ch’a son bòrgno dëdnans a la realità dël mal ch’a-j ten përzoné e ch’a-j condission-a, gavandje minca na libertà génita, la libertà ‘d sò spirit. Mach Gesù Crist a peul rendne lìber. Gesù a dis: “A l'é për lòn che se 'l Fieul av rend lìber i sareve lìber përdabon” (Gioann 8:36). Gesù a l’é l’etern Fieul ëd Nosgnor che: “a l'é sveudasse, a l'é bassasse coma 'n servidor, a l'é dventà parèj 'd tùit j'àutri, òm fra j'òm” (Filippèis 2:7). A l’é fidandse dël tut a Chiel (a sò vita, soa mòrt e soa arsurression), a l’é andandje dapress a lòn ch’a mostra con ubidiensa e fiusa, che nojàutri i podroma anluminé nòstra vita ‘d sens e ‘d prospetiva. Lassomse nen ësvarié da gnente e da gnun: costa-sì a l’é la còsa la pì amportanta ch’a-i sia an nòstra vita.
Preghiera
Nosgnor! I veuj dé ‘n neuv prinsipi a mia vita, i veuj consacrela a Ti, ch’it ses ël Signor dël temp e dla vita. I veuj consacré a ti tut lòn ch’i son e ch’i faso, coj ch’a-j veulo bin, tut lòn ch’i l’hai. Fà che, an arseivend la nuritura ‘d Toa Paròla, mi i peuda esse ‘d benedissio për j’àutri; ch’i peussa fedel rendje na testimoniansa a l’Evangeli coma ‘n dissépol génit ëd Gesù Crist, mè Signor e Salvator. Amen.


Duminica 17 Stember 2017 - Duminica apress Pancòsta ch’a fà 15


venerdì 8 settembre 2017

Un débit d’amor (Roman 13:8-10)


“Avèje nen ëd débit foravìa che 'd volejve bin l'un a l'àut, përchè col ch'a veul bin a j'àutri a l'ha adempì la Lej, përchè 'l nen comëtte adulteri, 'l nen massé, 'l nen robé, 'l nen dì 'l fàuss, ël nen invidié, e tùit j'àutri comandament, as peudo compendié an sta paròla-sì: It voreras bin a tò pròssim com' a ti medésim. L'amor a fa nen ëd mal al pròssim: donque, 'l compiment dla lej a l'é l'amor” (Roman 13:8-10).


Combin ch’a sìa vera che ‘l sagrinesse a paga nen ij débit, ij débit da paghé a son un sagrin për sèmper pì ‘d gent. A l’è ‘dcò n’àutr proverbi piemontèis ch’an arciama a la ment che “Ij débit e ij pecà a chërso sèmper”, dzurtut ij débit dlë Stat, ch’a son ësmisurà e ch’an fan paghé con ëd taje sèmper pì àute.

Un dij test bìblich dë sta Duminica a dis: “Avèje nen ëd débit foravìa che 'd volejve bin l'un a l'àutr”. La Paròla ‘d Nosgnor an dis che l’amor a l’é tanme ‘n débit ch’i l’oma da paghé j’un j’àutri e che mai i podrìo dì ch’i l’oma saldalo dël tut.

L’apòstol Pàul a anandia ‘l capìtol tërdes ëd costa litra ai cristian ëd Roma con n’esortassion a dzoblighé ij nòstri dover anvers lë Stat, che chiel a j’arconòss ch’a l’ha la fonsion ëd sicuré l’órdin ant la società. Lolì a l’é giust conform a la volontà ‘d Nosgnor: i l’oma bin ëd débit anvers lë Stat e da lì i podoma nen ëscapé. Peuj l’apòstol a passa a fortì ch’a l’é dzurtut l’amor d’esse ‘n débit-dover ch’i l’oma da paghé a nòst pròssim. L’om-ne mai considerà l’amor da costa prospetiva-sì? L’amor a l’é quaicòsa ch’i të deuv, un débit ch’i l’hai anvers ëd tì. Se tuti a rasonèisso dë sta manera-sì, pensé mach a coma sarìa bel ësto mond! An efet, tuti i rasonoma ‘d na manera diversa da cola-lì. L’om-ne mai sentì quaidun ch’a dis: “I l’hai mai arseivù quaicòsa da j’àutri, e a lor i-j deuv gnente!”. A l’é pa nen parèj. A sarìo tante le rason dël dover ch’i l’oma ‘d vorèje bin a j’àutri e i l’oma gnun-a giustificassion për nen felo e fin-a ant ël cas ch’i fusso nen arcambià.

Ël débit d’amor ch’i l’oma anvers a j’àutri a sarà mai dël tut pagà, a l’é sèmper dovù. I l’oma da paghé d’àutre sòrt ëd débit e, dòp un pò ‘d temp i na saroma bin solevà, përchè col débit i finiroma ‘d paghelo. Ël débit d’amor, contut, a séguita për sèmper e i l’oma da paghelo minca dì. Usura? Strossinagi? Un pèis ch’as peul nen soportesse? Nò: a l’é na folairà mach a penselo: l’amor a l’é nen un fardel da portesse. A l’é quaicòsa ch’i l’oma, vera, da butesse d’impegn a felo, ma Nosgnor Gesù Crist a dis: “...përchè mè giov a l'é belfé ‘d portelo e mè càrich a l'é nen grev" (Maté 11:30). Paghé cost nòstr débit d’amor a consuma nen nòstre arsòrse ma, an efet, cora ch’i doma d’amor, nòstre arsòrse a dvento pì gròsse. i dventoma pì rich, pì sgnor, pì rich ëd coj tesòr che Nosgnor Dé a-j considera ij pì amportant. Quand ch’as dà d’amor, i dovrìo bin penseje nen ai profit personaj ch’i na podrìo tiré fòra, ma, coma ch’a dis la Bibia për la saviëssa: “La saviëssa a l’é pì lucrosa che l’argent, it na faras seurte pì ‘d profit che da l’òr” (Proverbi 3:14).

Ij cristian a dovrìo dé amor pròpi an cola manera-lì. A lolì lor a son obligà dal comandament ëd Crist, da l’amor che Nosgnor Dé e ‘l Crist a l’ha anvers a lor, da la relassion foravìa ch’a-j grupa coma ‘d fieuj ëd Nosgnor, frej e mèmber dl’istess còrp. Gnente da men-o che st’amor-sì a l’é lòn ch’a l’ha da fé sté ansema le gèise ‘d Crist. A l’é “ël vincol dla përfession” che lor a n’han da manca për soa consolassion ëd lor e onor, ma ‘dcò për dimostré la vrità ‘d soa confession ëd fej. “Arvestive d’amor, che tut a gropa ansema e a përfession-a” (Colossèis 3:14).

Sto-sì a l’é ‘l motiv ch’i l’oma ‘l dover d’esse volenté ‘d sërvent dj’un j’àutri, ch’i pregoma j’un për j’àutri, ch’i portoma ‘l fardel j’un dj’autri, ch’is soportoma e ch’is doma da fé për fé tut lòn ch’i foma ant la mej manera për la glòria ‘d Nosgnor. Ël comandament ëd Gesù Crist a l’é sèmper neuv, neuv minca dì ch’a passa, e ch’a passerà mai ‘d mòda. Gesù a dis: “I veuj deve 'n comandament neuv, visadì, ch'iv veule bin l'un l'àutr, e che coma mi i l'hai amà vojàutri, i l'eve da ameve l'un l'àutr. An sossì i conossran tuti ch'i seve 'd mè dissépoj, visadì për l'amor ch'i l'avreve an tra 'd voi” (Gioann 13:34-35). L’amor ëd Gesù për Nosgnor Dé ‘l Pare e dël Pare anvers a sò Fieul a l’é ferm e sicur, e l’istess a l’ha da esse la relassion dij cristian an tra ‘d lor.

L’amor a rendrà sèmper ëd profit e a l’é dovù, fin-a an cél e për tuta l’eternità. Tutun, as trata nen mach dl’amor anvers ij frej e le seur ant la fej, ij cristian, ma d’amor anvers a fà nen chi ch’a sìa, anvers nòst pròssim. L’amor a l’é ‘n débit ch’i l’oma anvers tùte le creature uman-e sensa distinsion. I l’oma tuti l’istess sangh e i soma stàit tuti fàit a l’imagine ‘d Nosgnor. I soma part dl’istessa famija, dl’istess avzinagi. I soma ciamà a voleje bin fin-a ai nòstri nemis. “Parèj, donca, damentre ch’i n’oma ‘l temp, foma ‘d bin a tuti, ma dzurtut a coj ch’a son ëd la famija dla fèj” (Gàlat 6:10); “L’amor a l’ha ‘d passiensa e ‘d bel deuit; l’amor a patiss nen d’anvìa, as vanta nen e a l’ha gnun-a superbia, a l’é nen grossé e a agiss nen pr’ interesse; a s’anrabia nen e as la pija nen. A l’é nen content d’ingiustissie, ma a s’arlegra dla vrità. L’amor a s’arend mai, a perd mai la fej, a l’ha sèmpre dë speransa, e a ten dur an minca circostansa” (1 Corint 13:4-7).

Ij Des Comandament a son n’abresé dla Lej ëd Nosgnor. Ël Decàlog a peul ëdcò esse condensà an doi comandament: l’amor për Nosgnor Dé e l’amor për nòst pròssim. Soa sìntesi la pì granda as concentra ant ël tèrmin “amor” ch’a n’é sò contnù. Cost amor compì i lo trovoma an Gesù Crist, e a chiel i foma apel për arsèive, grassie a chiel, cola giustissia, col “esse giust dëdnans a Nosgnor Dé” che da noi istess i l’avrìo mai poduje rivé për motiv dla corussion ch’a l’é càusa dij nòstri pëccà.

Preghiera: Nosgnor, fame amprende a dé amor coma ch’i dovrìa e coma ch’a conven an tò regn. Fame amprende a dé amor coma ch’it l’has fàit an Gesù Crist, mè Signor e Salvator. I. Nosgnor! Dane 'd fidene a ti con tut nòst cheur; përchè ti 't butes contra a j'orgojos ch'as fido mach ëd soe forse, ma it bandones mai coj ch'as vanto 'd toa misericòrdia. Për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Leture për ësta Duminica 10 'd Stember: Surtìa 12:1-14; Salm 149; Roman 13:8-14; Maté 18:15-20