martedì 30 ottobre 2018

Che profit l'omne da tiress-ne a 'ndeje dapress a Gesù? (58. March 10:28-31).

An ës mond d'egoista anté ch'as pensa mach a tiress-ne 'd profit da tut, a podrìa esse brut pensé a coj ch'a sarìo "ij vantagi" d'andeje dapress a Gesù coma 'n sò dissépol. Pura, 'd profit a-i na j'é bin, e nen mach ant ël dëdla! Lòn ch'a dis Gesù a cost riguard? Vëddoma.
"Antlora Pero a l'ha dije: "Varda, nojàutri i l'oma chità tut e i soma vnute dapress". E Gesù a l'ha replicà: "An vrità iv diso ch'a-i é gnun ch'a l'àbia chità o ca, o frej, o seur, o pare, o mare, o fomna, o masnà, o camp pr' amor ëd mi e dl'Evangeli ch'a n'arsèiva an cost temp-sì sent vòte tant, ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp, ansema a përsecussion; e, ant ël mond ch'a vnirà, la vita eterna. Ma vàire ch'a son ij prim a saran j'ùltim, e j'ùltim a saran ij prim" (Marco 10:28-31).
...a fòrsa 's sente parlé 'd cros, d'arnunsia, ëd vende tut lòn ch'a s'ha e 'd dèjlo ai pòver, ij dissépoj ëd Gesù as sagrin-o. Antlora Pero as fà coragi e 'dnans a Gesù a fà cost' armarca: "Varda, nojàutri i l'oma chità tut e i soma vnute dapress". A l'é coma s'a l'avèissa dit: "Con ti, magister, i l'oma investì tuta nòstra vita. A la fin, contut, còsa ch'i na vagneroma, specifich...". Vera, Pero e j'àutri, për Gesù, a l'avìo chità ca, travaj e famija... che 'd profit i n'avrìo avù da lolì?

La chestion as la capiss bin e Gesù a-j arprocia pa për lòn. Nò, ij dissepoj ëd Gesù a l'han pa da spetess-ne mach ëd retribussion ant ël dëdlà. La prospetiva 'd Gesù a l'é pa "spiritualista" ma integral, complèta. A buta sèmper ansema ànima e còrp conform a la vera tradission ebràica, ch'a l'é nen parèj ëd cola greca. A son d'eresìe le prospetive ch'a vardo o mach a cost mond o mach a l'àuter mond, sì-giù o là-sù. Spirit e matèria a peudo nen esse dëstacà. Le retribussion, ij benefissi d'andé dapress a Gesù a riguardo tant cost mond che 'l mond ch'a vnirà, sia la dimension dël temp che la dimension dl'eternità.

Se ij dissépoj ëd Gesù a vardo ai beni e a le sodisfassion ëd costa vita ant la manera giusta, ant la prospetiva giusta; se lor a dovro le còse 'd cost mond conform al volèj ëd Nosgnor e pa nen coma 'n valor ùltim mach për sodisfé ij sens, a podrìo sensa dubi gòde 'd sodisfassion concrete "ambelessì" fin-a ant ël cas ch'a l'avèisso 'd sagrin, ëd patiment, o a l'avèisso da esse sugetà a 'd përsecussion për motiv ëd la fe. A podrìa bin esse che për andeje dapress a Gesù a l'avèisso da chité 'd gent ëd la soa famija 'd lor o d'amis ch'a fan oposission o resistensa a la fe o lë stil ëd vita cristian e ch'a-j son d'antrap, o lassé da banda 'd beni 'd cost mond, ma ant la comunità cristian-a trovrìo bin d'àutre "ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp"... Lassé da banda 'd relassion sociaj "non compatibij" con la profession ëd fe cristiana a veul nen dì isolesse da la società e resté sol, ma trové bin d'àutre relassion ch'a dan ëd sodisfassion motobin pì grande che cole ch'i trovoma an tra coj ch'a son nen ëd chërdent. A l'é ant la comunità cristian-a, an efet, ch'i trovoma frej e seur ch'a valo motobin ëd pì che nòstri frej e seur naturaj, relassion "ëd qualità" an comparision con le relassion d'ës mond che soans a son sensa sostansa, formaj o mach interessà.

A l'é capitaje na vira che la mare e ij frej ëd Gesù a j'ero vnùit a sërchelo "pr' arportess-lo a ca", dagià ch'a pensavo che chiel, Gesù, a l'avèissa përdù 'l lum ëd la rason... Ël vangel an dis: "A l’é peui rivà che la mare ‘d Gesù e ij sò frej a son vnù da chiel, ma a podìo gnanca avzinessje tanta ch’a l’era la gent. Antlora quaidun a l’ha faje savèj: 'Toa mare e ij tò frej a son là fòra ch’at veulo vëdde”. Ma a l’ha rësponduje: 'Mia mare e ij mè frej a son coj ch’a stan a sente la paròla ‘d Nosgnor e ch’a la buto an pràtica'” (Luca 8:19-21). A l'era pa che Gesù a meprisèissa soa famija natural, ma a disìa che soa famija natural a-j mancava pa përchè a l'avìa trovà na famija ch'a l'era mej, cola dij chërdent an chiel. Vera, la comunità cristiana, për ij dissépoj ëd Gesù, a dventa la famija la pì bela e la pì amportanta. Ël liber dj'At dj'Apòstoj a dëscriv parèj la prima comunità cristian-a: "A scotavo tuti con diligensa a la dotrin-a dj’apòstoj, ij pijavo part a la comunion fraterna, a la frassion dël pan, e a j'orassion. Tuta la gent a l'era motobin impressionà 'd lor, e motobin ëd miracoj e 'd prodigi as fasìo për ël mojen dj'apòstoj. E tuti coj ch'a chërdìo a stasìo ansema ant l'istèss leugh e a l'avìo tute le còse an comun. A l'ero ancaminasse fin-a vende lòn che a possedio e a na spartìo ‘l ricavà fra tuti lor, conforma j'esigense d’ognidun. Tùit ij dì a l'ero d'acòrdi d'andé ansema ant le cort dël templ për j'orassion, a rompìo 'l pan da na ca a l'àutra e a mangiavo ansema con gòj e semplicità 'd cheur, an dasenda glòria a Nosgnor e fasendse vorej bin da tuta la gent. Nosgnor a giontava tùit ij dì a la cesa coj ch'a l'ero 'n camin d'esse salvà" (At 2:42-47).

A l'é bin vera ch'a peul capité pr' un cristian ëd trovesse sol e isolà, na situassion ch'a peul ësse greva da soporté. Cola-lì, contut, a l'é n'ecession a la régola ch'a peul avèj vàire càuse, fin-a 'd negligense dla comunità cristian-a midema. La régola, nopà, a l'é che la famija dij cristian a l'é ciamà a esse n'ansema 'd përson-e ch'as agiuta l'un-a con l'àutra e ch'a ven-o ancontra a minca necessità. An sossì a-i é mach ël limit ëd la creatività 'd mincadun përchè 'd don Nosgnor an dà tanti.

An tùit in cas, Gesù a proved a tuti coj ch'a son j'ùltim e a fà d'arprocc fòrt a coj ch'a penso d'esse "ij prim" che, s'a fan nen lòn ch'a l'han da fé dëdnans a Dé, a podrìo bin perde lòn ch'a na son tant orgojos.

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Giutme, it na prego a feme nen pijé da l'afann l'ora che, për vnite dapress, im artrovo a manché 'd cola consolassion materiala e uman-a che d'àutri ch'at conòsso nen a smija ch'a l'àbio. Giutme a trové tute j'arsòrse ch'it bute a disposission dij tò për deje d'agiut an tùit ij sò bzogn ëd lor. I veuj, contut, esse mi a fé 'l prim pass sensa gen-a a serché la companìa 'd toa granda famija, la gesia cristian-a, e che 'd sicur as treuva nen tant dëscòst da 'nté ch'i vivo. Amen.

Duminica, ël quatr ëd novèmber 2018, Duminica apress Pancòsta ch'a fà 24

Leture bìbliche: Ruth 1:1-18; Salm 147; Ebréo 9:11-14; March 12:28-34

Nosgnor tut-potent! Ti 't l'has gropà ansema an comunion e fraternità tùit ij tò sernù (tant ant la tèra che ant ël cél) ant ël còrp mìstich ëd Tò Fieul Gesù Crist, nòst Signor. Dane la grassia 'd seguité ij tò sant beà con na vita virtuosa e ch'at pias, parèj che nojàutri i peussa rivé a gòde cola indescrivibil gòj ch'it l'has prontà për coj ch'it veulo bin përdabon; për Gesù Crist, nòst Signor che, con ti e con lë Spirit Sant, a viv e regna, un sol Dé, ant la glòria eterna. Amen.

martedì 23 ottobre 2018

Quand che Gesù a dëscheurv j'autarin (57. March 10:17-27)

Lòn ch'a l'é ch'a stà al prim pòst an vòstra vita? Quajvòlta tuti a lo peudo vëdde, quajvòlta a l'é stërmà, e fin-a sota d'aparense religiose. N'espression piemontèisa a dis: "Dëscheurve j'autarin", përchè a podrìa desse che a lolì i rendoma squasi n'adorassion, cola ch'i dovrìo pitòst dé a Nosgnor. A un ch'a l'avrìa vorsù bin dventé 'n dissépol ëd Gesù, chiel a-j dëscheuv lòn ch'a l'avìa ant ël cheur. Quand che Gesù a-j ciama 'd dësfess-ne, col-lì a l'é nen dispòst a felo e as na va. Lesoma lòn ch'a riva ant l'episòdi dël vangel ëd March 10:17-27.
"Mentre ch'a surtìa për butesse për strà, n'òm a l'é vnùit ëd corsa a campesse an ginojon dëdnans a chiel e a l'ha faje sta domanda: "Bon magister, còsa ch'i l'hai da fé pr' arsèive la vita eterna?". E Gesù a l'ha rësponduje: "Përchè ch’im ciames-to bon? A-i é gnun ch'a sia bon foravìa che Nosgnor Dé. Ti't conòsses ij comandament: Comët nen d’adulteri, Massa nen. Roba nen. Dì gnun-a faussarìa. Fà ‘d tòrt a gnun. Onora tò pare e toa mare". Chiel a-j rëspond: "Magister, tut lolì i l'hai osservalo con tut mè cheur fin-a dai temp ëd mia gioventù". Gesù a l'ha vardalo e a l'ha sentì për chiel n'amor génit. Antlora a l'ha dije: "At manca mach na còsa; va e vend tut lòn ch'it l'has e dajlo ai pòver. Parèj it l'avras un tesòr an cél. Peui venme dapress". Quand ch'a l'ha sentì cole paròle, col òm a l'é andass-ne tut malinconios, përchè ch'a l'avìa 'd grandi beni. Antlora Gesù, vardandse d'antorn, a l'ha dit ai sò dissépoj: "Coma ch'a l’é mai dificil che coj ch'a l'han ëd richësse d'intré ant ël Regn ëd Nosgnor!". Ij dissépoj, quand ch'a l'han sentì ste paròle a na son stane motobin stupì. Ma Gesù a l'ha torna dije: "Mè fieuj, a l'é dificil a coj ch'as confido ant le richësse d'intré ant ël Regn ëd Nosgnor. A l'é pì facil ch'un gamel a passa për ël përtus ëd n'agucia, che në sgnor a intra ant ël Regn ëd Nosgnor Dé". E a son stane ancora 'd pì dësconcertà, e as disìo an tra 'd lor: "S'a l'é parèj, chi é-lo che mai a podrìa salvesse?". Gesù a l'ha vardaje e peui a l'ha dije: "Lolì a l'é na ròba ch'a l'é nen possibil a l'òm, ma mach a Nosgnor Dé, përchè tut a l'é possibil a chiel". Antlora Pero a l'ha dije: "Varda, nojàutri i l'oma chità tut e i soma vnute dapress". E Gesù a l'ha replicà: "An vrità iv diso ch'a-i é gnun ch'a l'àbia chità o ca, o frej, o seur, o pare, o mare, o fomna, o masnà, o camp pr' amor ëd mi e dl'Evangeli ch'a n'arsèiva an cost temp-sì sent vòte tant, ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp, ansema a përsecussion; e, ant ël mond ch'a vnirà, la vita eterna. Ma vàire ch'a son ij prim a saran j'ùltim, e j'ùltim a saran ij prim" (Marco 10:17-27).
Un dì, n'òm "ch'a l'avìa 'd grandi beni", në sgnor, a va da Gesù e a-j ciama: "còsa ch'i l'hai da fé pr' arsèive la vita eterna?". A l'era n'òm ch'a l'avìa concentrà tuti jë sfòrs ëd soa vita pr' ambaroné për chiel ëd ròba e 'd sòld. A l'é parèj che col òm-lì a vorìa gionté, a tut lòn ch'a l'avìa, ëdcò "l'ardità dël cél", mach për "completé" soe dotassion: ij bin ëd la tèra e 'dcò "ij bin dël cél", lòn che as arsèiv quand un a l'é n'amis ëd Nosgnor Dé. An sossì cost ësgnor a l'era motobin pì savi che tanti ancheuj, ch'a penso mach ai bin dë sto mond e che a coj àutri beni i-j chërdo nen, o as na sagrin-o pa. A l'era n'òm ch'a dava bin ëd valor ai beni spirituaj. I podrìo dì, antlora, còsa podrìa-lo esse 'd mej che lolì? Pura a-i era 'n problema an col òm che Gesù a faliss nen d'armarché.

Vera, col ësgnor a onorava la moralità e la religion: a-i era gnente da critiché an lolì: a lo fasìa sincer e 'd tut cheur. E peui a l'avìa 'dcò 'n'euj ëd considerassion ëdcò për Gesù, ch'a considera 'n bon magister. Da 'n bon magister as peulo ricavene 'd còse bon-e, nen vera? A l'ha, donca, gnun pregiudissi anvers Gesù. I podrìo cò imaginé la bon-a impression che col ësgnor a l'avìa dàit ai dissépoj ëd Gesù: n'òm ch'a l'avìa avù gnun-a onta a campesse an ginojon dëdnans a Gesù! E ch'a l'avìa 'dcò tanti beni: che granda contribussion monetària a l'avrìa podù dé al moviment cristian, che 'd sòld a-i na j'é sèmper da manca! Mach che Gesù, col ësgnor ...as lo lassa scapé! Ròbe da nen chërdse! Possibil che Gesù, an lòn ch'a dis, a buta anans ...sèmper d'esagerassion ch'a scandaliso e ch'a slontan-o la gent? Possibil che Gesù a l'abia csì pòch bon sens? Possibil ch'a sapia nen "moderé" lòn ch'a dis për mej adatelo a la situassion? Costi-sì a podrìo esse 'dcò ij nòstri rasonament, nen vera?

Gesù a dëspresia pa col òm; al contrari, a sent për chiel n'amor génit, a lo varda con grignor. Gesù, contut, a sa vardé dëdlà 'd lòn ch'as vëd da fòra, pì an là fin-a dla moralità génita 'd col òm, dëdlà 'd soa religion e disponibilità. Gesù a sa vardé ant l'ancreus dël cheur. Lòn ch'a dëscheurv ant ël cheur ëd col òm?

Gesù a varda ant ël creus ëd sò cheur e a-i dëscheurv quaicòsa ch'a l'é nen bon, "n'autarin ëstërmà". Parèj, për fé vnì al ciàir col autarin ëstërmà, Gesù a lo dësfida fasendje n'arcesta a pòsta "esagerà". A-j dis: "At manca mach na còsa; va e vend tut lòn ch'it l'has e dajlo ai pòver. Parèj it l'avras un tesòr an cél. Peui venme dapress". Con cola 'rcesta Gesù a lo buta a la preuva. Se cola preuva a la passa, col òm a podrà 'd sicur arsèive "ël tesòr an cél" che chiel a n'avìa anvìa. Col òm a l'era tròp tacà ai sòld, a la ròba, për podej andeje dapress a Gesù. A l'avìa prima da dësbarassesse 'd col pèis, ch'a l'era tròp!

Gesù a pretend pa sossì da tuti coj ch'a veulo andeje dapress (dé ai pòver tut lòn ch'as ha e andeje dapress a Gesù "patanù"), ma chiel a podrìa bin pretende da nojàutri ëd dësblé nòst autarin ëstërmà" (anté che nojàutri i rendoma l'adorassion a lòn ch'an ëstà a cheur pì d'ògni àutra ròba o përson-a), opura d'arnunsié a nòst "pecà favorì" se col-lì a fussa për nojàutri pì amportant che Nosgnor. La përson-a 'd Gesù e ij sò propòsit, an efet, a dovrìo për nòstra vita esse butà al prim leugh, s'i soma përdabon dij sò dissépoj; a deuv esse nòstra prima ambission, fin ant ël cas che nojàutri da lòn i vagnèisso gnente, ch'i n'avèisso pa 'd vantagi diret. Gesù a dis: "Vojàutri, contut, serché prima ‘l Regn ëd Nosgnor e fé lòn che për chiel a l’é giust e tute ste còse av saran dàite sul pat" (Maté 6:33).

Cost test dël vangel as adressa nen mach a coj ch'a son tròp tacà ai sòld, ma a coj ch'a "ambaron-o" për lor medésim na qualsëssìa còsa e ch'a buto Nosgnor coma quajcòsa ch'a-j ven-a mach dòp. Dàit che tuti, chi pì chi meno, a l'han ëd ròbe ch'a vorìo nen arnunseje e a son pa dispòst a buté Nosgnor al prim leugh (e nen mach "giontelo" a d'àutre ròbe), ij dissépoj ëd Gesù a-j ciamo: "S'a l'é parèj, chi é-lo che mai a podrìa salvesse?". An efet, a l'é pì facil ch'un gamel a passa për ël përtus ëd n'agucia etc. La vera conversion a Dé a l'é donca pa possibil? Vera, nojàutri i podoma mach rivé a 'd conversion fàusse o "discutibij". L'ora che, contut, n'òm o na fomna a buto Nosgnor përdabon al prim leugh ant soa vita 'd lor, i podrio dì ch'a l'é capità "un miracol", un miràcol ëd la grassia e dla potensa 'd Nosgnor. A l'é për lòn che Gesù a dis: "Lolì a l'é na ròba ch'a l'é nen possibil a l'òm, ma mach a Nosgnor Dé, përchè tut a l'é possibil a chiel". A l'é 'n miràcol parèj ch'a l'era capitaje a n'òm che 'l vangel an parla, Zaché. L'ora che Zaché a 'rsèiv Gesù a ca soa, Zaché a dis:

"Varda, Signor, mi i dago la metà dij mè beni ai pòver, e s’i l’hai fàit ëd tòrt a quaidun an quaicòsa, i-j n’a rendo ‘d quat vòlte tant!”. E Gesù a l’ha dije: “Ancheuj la salvëssa a l’é intrà an costa ca, përchè ‘dcò stossì a l’é fieul d’Abraham. Përchè ‘l Fieul ëd l’òm a l’é vnùit a serché e a salvé lòn ch’a l’era perdusse" (Luca 18:8-10).

Disoma, antlora, a Nosgnor: "Ti 't l'has castigame e mi i l'hai amprendù la lession. Mi i j'era tanme 'n beu ch'a l'era 'ncora nen abituà a esse giovà. Arpijme e butme torna 'ndoa ch'i j'era, përchè mach Ti 't ses ël Signor mè Dé. I j'ero slontaname da Dé, peuj, però, i l'hai aringretalo" (Geremìa 31:18-19).

PREGHIERA

Nosgnor! It prego dë descheuvre e dësblé "j'autarin" ch'i stërmo an mia vita, parèj ch'it buta përdabon al prim pòst e ch'it renda l'onor e la glòria ch'at aparten. Amen.

28 d'Otòber 2018 - Duminica apress Pancòsta ch'a fà 23

Giob 42:1-6, 10-17; Salm 34:1-22; Ebréo 7:23-28; March 10:46-52

Nosgnor tut-potent e etern! Aumenta an nojàutri ij don ëd la fej, dla speranza e dl’amor; e perch’i oten-o lòn ch’it promëtte, fà ch’i l’oma d’amor per lòn ch’it ën comanda; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

lunedì 15 ottobre 2018

Gesù e le masnà (56. March 10:13-16)

A-i é chi 'a-j massa ancora prima 'd nasse; a-i é chi a-j dësfruta an vàire manere; a-i é fin-a 'd "monsù" ch'as n'abuso, ma dij cit Nosgnor Gesù Crist a n'avìa soen e a na fasìa n'esempi për nojàutri. Ancheui i vedoma lòn ch'an dis, an col propòsit, ël vangel ëd March al capìtol 10 dal vers 13.
"Quaidun a l'ha presentà a Gesù ‘d pcite masnà përchè a-j benedissèissa, ma ij sò dissépoj a crijavo a coj ch'a-j presentavo a chiel. Quand ch'a l'ha vist lòn, Gesù a l'é restane indignà e a l'ha dije: 'Lassé che le masnà a ven-o da mi, antërdijlo nen, përchè 'l Regn ëd Nosgnor a l'é për coj ch'a son tanme lor. An vrità iv diso che chionque a arseivrà pa ël Regn ëd Nosgnor parèj ëd na masnà, a-i intrerà nen'. Sichè, dòp d'avèje pijà an brass, a l'ha daje soa benedission amponendje le man" (March 10:13-16).
Antlora, quand che Gesù a marciava ant la tèra d'Israel, ocupesse 'd religion a l'era na facenda, n'afé, da òm (pa nen da fomne e ancora men-o da masnà). A l'era parèj lòn ch'a l'é ancheuj ocupesse 'd polìtica o 'd filosofìa: ròbe che le masnà a l'han nen da fé. Lasseje ai sò gieugh, le masnà, ...e le fomne an cusin-a! Antlora a j'ero j'òm a 'ngagesse an debat ëd religion e 'd filosofìa e 'd sicur Gesù e ij sò dissèpoj a l'avìo da parlé a la gent dël Regn ëd Nosgnor, e dzurtut a 'ngagesse an d'euvre 'd varision e 'd liberassion, ch'a na son l'espression concreta. Cosa l'avìo-ne da fé le masnà con tut lolì? A j'ero mach d'ambarass a stesne lì dantorn, a dasìo dësturb con ij sò rabel e gieugh. A l'ero da slontaneje... Pura, com'i vedoma ant l'episodi dl'evangel d'ancheuj a j'era 'd gent che con insistensa, le masnà, a-j portava da Gesù përchè a-j benedissèissa. A l'avìo capì, ij pare e le mare 'd cole masnà, che Gesù a l'avrìa avù la pì bon-a influensa ans le masnà. Gesù, an efet, a 'nrajava nen d'àutr che amor, pas, saviëssa, fòrsa 'd vita e 'd varision, ch'a l'è lòn che le masnà a n'han da manca pì che tut, pròpi ant ël moment che le masnà, an ës mond, a son sogetà a csì tante influense negative e 'd corussion. Coj pare e cole mare a l'avìo capì lolì mej che j'istess dissépoj ëd Gesù! Vardé, antlora, coma a Gesù a-j vnisìa 'l fot che ij sò dissépoj, ij cit, a-j mandèisso vìa. A l'é parèj che lolì a dventa për Gesù n'ocasion për deje na lession ëd pèis, e a-j sò dissépoj chiel a dis che pròpi cole masnà che lor a vorìo mandeje via a son da arsèivje - e, pì 'd lòn ancora, a l'han da esse 'n model ëd coma che lor, sensa malissia e pregiudissi, a vardo a Gesù e a 'rsèivo 'l Regn ëd Nosgnor. Gesù, le masnà, a-j benedìss volenté e a 'rcomanda a tuti d'avèjne sèmper soen con passiensa e dzurtut con amor.

La manera che nojàutri ancheuj i l'oma 'd raportesse a le masnà për lòn ch'a riguarda "la religion" soens a-j farìa 'ncora ven-e 'l fot. Quajvòta ancheuj a càpita pròpi l'opòst da 'ntlora. A-i é tanti ch'a penso che Gesù a riguarda "mach" le masnà, ij cit, ij fiolin. A-i é 'd gent, ancheuj, ch'a pensa che ìl vangel e Gesù midem a l'é mach "na bela fàula" che 'd sicur a l'ha gnun anteresse për j'adult! A-i é 'd pare e 'd mare ch'a pòrto ij cit "an gesia" magara mach për la dotrin-a (ël catechìsim) o (per le gèsie evangéliche), për la Scòla dla Duminica e për i servissi për le famije, e lor, ij pare e le mare, a-j lasso lì e as na van, mach për passé pì tard a pijessje, coma se lolì, ai pare e a le mare, a-j riguardèissa nen, lor che "a l'han bin d'àutr da fé"! A l'han l'ideja che "le ròbe dla gèsia" a riguardo mach ij cit, coma ch'a j'era 'n temp che j'òm a pensavo che la gesia a riguardèissa mach le fomne! Bela scusa, cola lì, ëd sicur a l'é nen parèj!

D'àutra banda, com a càpita andova che la secolarissassion a l'é amponusse, a-i é l'idèja che le masnà a l'abio da esse tnù a la larga da "l'influensa dla religion", coma s'a fussa quajcòsa 'd negativ, e magara con la scusa che "a venta nen influensé" le masnà con ëd chërdense religiose, e che lor, le masnà, a pijeran pì tard, la decision, s'a veulo, "an tuta libertà" se interessesse o nò "ëd religion". Për lòn, a le masnà, gnente batèsim e gnente catechèsim, e men che meno porteje an gesìa la duminica! A l'é che coj pare e cole mare, tant ch'a son influensà dal laicism, a përmeto ch'a sio mach j'ideòlogh dël laicism a influensé ij sò fieuj e soe fije e che "la religion" a sia nen degna dël "progress", che "la religion" a sia mach n'ardità " primitiva" dël passà.

La comunità cristian-a, ch'a l'é fàita 'd coj ch'a chërdo e a vivo lòn ch'a mostrava Gesù e ch'a l'é nunsià da la Bibia, a dà tant ëd valor a le masnà, a-j veul tant bin, ch'a-j veul deje "ël mej", e "ël mej" as treuva an Gesù! A l'é për lòn che ij pare e le mare cristian a san ch'a l'é dla màssima importansa lassé che Gesù a-j benediss, ij fieuj e le fije 'd lor, e ch'a-j mostra la vìa dël bin e dla vita, ch'a l'é mach cola che Gesù a dëspensa. La comunità cristian-a e ij pare e le mare ch'a na fan part, a san vàire ch'a l'é 'mportant che soe masnà 'd lor a 'mprendo Gesù e soa Paròla, e lolì a l'ha da esse 'l pì tòst possibil. Sò but a l'é nen mach la preservassion e l'avnì dla comunità cristian-a, la preservassion e lë spantiament dël messagi e dij valor cristian, ma përchè a l'han la përsuasion che mach Gesù, mach l'educassion cristian-a a peul formé d'òm e 'd fomne ch'a sio realisà, compì, ant lòn ch'a pì conta 'nt la vita, d'òm e 'd fomne ch'a sio "an armonìa" con Dé e con sò volèj. Le masnà, an efet, a l'han pì fàcil a 'rsèive, a son pì disponibil e dovert, e nojàutri i l'oma da guerneje dai valor fàuss ëd ës mond e, soens, da nòst esempi cativ. I l'oma da lassé che le masnà a seurbisso tut lòn che Gesù a l'é e a rapresenta. A-i é gnun at d'amor ch'a sìa pì grand che porté le masnà da Gesù, përchè a-j benedìssa. Coj ch'a l'avìo portaje a Gesù, le masnà, an col temp là, a l'avìo capila. L'istrussion religiosa a l'era bin anreisà antëcà 'nt la famija 'd lor e lolì a l'ha ancora da esse ancheuj, ch'a-j piasa o nò ai "laicista"!

PREGHIERA

It rigrassioma, Nosgnor, për tuti coj ch'a l'han compagnane a Gesù fin-a da cit e ch'a l'han seguità a dene 'n bon esempi ans lòn ch'a veul dì esse 'd cristian. Lolì a l'ha favorì nòstra conversion a la fede cristian-a. It pregoma ch'it daghe 'dcò a nojàutri, l'istess apresiament anvers le masnà, e dane la përsuasion fòrta ch'a l'é bin important ëd porteje al Crist con nòstra paròla e esempi, përchè lor a chërso coma d'òm e 'd fomne compì e benedì da ti. Amen.

Duminica 21 d'Otòber 2018 - Duminica apress Pancòsta ch'a fà 22

Giob 38:1-7, 34-41; Salm 104:1-9, 25, 37; Ebreo 5:1-10, March 10:35-45

Nosgnor tut-potent e etern! An Crist it l'has arvelane Toa glòria an tra le nassion: dësfend j'euvre 'd Tòa misericòrdia, che Toa Cesa për tut ël mond a ten-a bon-a con costansa la confession ët Tò Nòm; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.

giovedì 11 ottobre 2018

Da dovré e peuj campé? (55. March 10:1-11).

Ant l'época dij consum lòn ch'a va pì nen as lo fà pa gnanca pì rangé: as lo campa vìa e as na càta n'àutr. Cost prinsipi val-lo 'dcò për le përson-e? Ancheuj a smija ch'a sia parèj. Lòn ch'a na dis Nosgnor Gesù Crist? Vëdomlo ancheuj quand ch'a parla dël matrimòni e dël divorsi.
"Peui Gesù a l'é andass-ne da lì fin-a al teritori dla Giudea, da l'àutra banda del Giordan. La gent a l'é torna radunasse antorn a chiel, e chiel a-j dotrinava com a fasìa ‘d sòlit. Antlora ij Farisé a son ëvnùit da chiel e, për butelo a la preuva, a l'han ciamaje s'a l'é consentì a n'òm ëd divorsiesse da soa fomna. Ma chiel a l'ha faje cost'àutra domanda: "Cos é-lo che Mosè a l'ha comandave 'd fé?". Lor a l'han dije: "Mosè a përmet a n'òm ëd consegné a soa fomna un document ëd divòrsi e parèj ëd mandela via". E Gesù a l'ha rësponduje: "Mosè a l'ha scrivù costa nòrma për motiv ëd la durëssa 'd vòstr cheur. Ma fin-a dal prinsipi dla creassion, Nosgnor a l'ha fàit n'òm e na fomna. A l'é për lòn che l'òm a chita sò pare e soa mare për butesse ansema a soa fomna, e ij doi a fan un còrp sol. A l'é parèj ch'a son pì nen doi, ma 'n còrp sol.Ëd conseguensa, as peul nen separesse lòn che Nosgnor a l'ha butà ansema. Tornà peui a ca, ii sò dissépoj a l'han faje d'àutre domande a sla question, e Gesù a l'ha dije: "Col ch'a divorsia da soa fomna e ch'as marida con n'àutra, a comët n’adulteri contra la prima. Dl'istessa manera, se la fomna a divorsia da sò marì e ch'as marida con n'àutr, a comët n’adulteri" (March 10:1-11).
Nòstra a l'é 'época dij consumator, l'época dël "dòvra e campa": as rangia squasi pì gnente. A l'é pi nen coma quand ch'as butava dij tacon a 'n vestì s-ciancà o as portavo le scarpe rote dal calié. Soens ancheuj rangé a còsta tròp, a costa men-o caté 'l prodòt neuv. Se cost prinsipi a val con le còse, tanti ancheuj a lo àplico 'dcò a le përson-e, ai rapòrt an tra òm e fomne: "I stago con ti fintant ch'it ëm serve, ch'it ëm pias, e peui, quand ch'it ëm conven-e pì nen pr' un queich motiv, it campo via e im treuvo 'un model' pì neuv e pì bel". A l'é parèj che lòn ch'a l'avìo ciamaje a Gesù ij Farisé a ven ancheuj pròpi a taj: "é-lo consentì a n'òm ëd divorsiesse da soa fomna?", na question ch'a dventa pì ciàira ant la version ëd Maté: "É-lo consentì a n’òm ëd fé divòrsi da soa fomna për dij motiv qualsissìa?”. Lor a consideravo sò dirit, ëstabilì da la Lej ëd Mosé, d'arpudié, ëd "mandé via" la fomna ch'a l'avìo mariala s'a pensavo bin che chila, për lor, a "andasìa pì nen bin", basta ch'a l'avèisso compì le formalità necessarie. A l'era na domanda che, an efet, lor a l'avìo faje "për ciapelo an castagna", "për butelo a la preuva", për vëdde se Gesù, an soa rëspòsta, a l'avèissa rispetà le régole stabilìe da Mosè e da la tradission.

An coj temp-là la pràtica dël divòrsi a l'era pitòst larga, liberal (almanch për l'òm), un pò coma ancheuj ch'as aceta sèmper ëd pì 'l divòrsi sensa sté lì gnanca a vëdde cola ch'a na sìa la rason o la colpa, e ch'a basta acordess-ne. Ël fàit a l'é che, bele s'i l'oma 'd giustificassion pr' un divòrsi ch'a sio lécite, i savoma bin "an nòst cheur" che "a-i é quaicòsa ch'a va nen" ant un divòrsi qualsëssìa, ch'a dovrìa nen capité. An efet, ël progèt inissial ëd Nosgnor për l'òm e fomna, anans ch'a fussa guastà dal pëccà, a l'era la permanensa, la stabilità dël rapòrt ëd mariagi, sò caràter ùnich.

Quand che n'òm e na fomna as buto ansema e as màrio, a venta penseje bin a lòn ch'as fà. A l'ha da esse "la përson-a giusta", cola che Nosgnor a l'ha sernù për ti e ch'at completa e costa relassion a venta coltivela con soen. A l'é për lòn ch'i l'oma bin da preghé Nosgnor ch'an giuta e nen lassesse porté mach dai sentiment dël moment. Ël progèt ëd Nosgnor për la cobia a consist ant ël creé n'unità uman-a e spiritual ch'a dura për tuta la vita, ch'a dà 'd sodisfassion tant ch'i sentoma gnanca lë bzogn a serché d'àutri. A l'é "n'ideal", a l'é vera, ch'a l'é pitòst malfé da realisesse e che për tanti motiv, ël pëccà a guasta, ma ch'a l'ha da esse nòstra aspirassion ferma e costanta.

Dëdnans a 'd rapòrt uman guastà dal pëccà, contut, Nosgnor Dé, për mojen ëd soa lege moral (ch'a l'ha bin dane e che la Bibia a prescriv), an dà ëd "mzure 'd conteniment", ëd "concession", ch'a servo për limité, për ëstopé ij darmagi dij nòstri faliment. Coste "mzure 'd conteniment" a comprendo 'l divòrsi, che Nosgnor a l'aceta, a consent a certe condission. Gesù a contesta pa lòn ch'a l'avìa stabilì Mosè, che për chiel a resta Paròla 'd Nosgnor, ma a fà 'd precisassion contra j'abus ch'a na fasìo 'd cole nòrme. Ël divorsi che Nosgnor an soa lege a acòrda, a-j proved ëd régole për ven-e ancontra a "la durëssa dël cheur" uman, për guerné ij nossent, për garantì ij sò dirit e, con tanta compassion, fin-a për dé a coj ch'as divòrsio la possibilità "d'arfesse na vita", për deje "n'àutra chance" quand ch'a son pentisse 'd sò pëccà an "amprendendend-ne la lession".

L'ideal dël matrimòni - a dis Gesù - coma Nosgnor Dé a l'avìa stabililo dal prinsipi, a deuv resté l'obietiv, ël pont d'orientassion che ij cristian a deuvo miré. A sto riguard a-i é doi estrem da evitesse. Da na banda a-i é la tròpa toleransa ch'a vorìa guerné coj ch'as ciamo "ij dirit" ëd la përson-a a fé tut lòn ch'a-j pias e ch'a l'é còmod e ch'a aceta 'd fé gnanca 'l minim sacrifissi. A l'é l'egoism ëd coj ch'a buto lor medésim e soa "felicità" 'd lor an prim leugh e "tuti j'àutri ch'as rangio". Da l'àutra banda a-i son coj ch'a vorìo forsé an sla gent la conformità a 'd prinsipi teòrich e 'd lege sensa gnun-a compassion për le përson-e e le situassion ch'a vivo. A l'é bin possibil, an ës cas, un divòrsi, ma coma ùltim rimedi, apress d'avèj fàit tut lòn ch'as peul për rangé na situassion ëd soferensa e 'd malasi. Për prinsipi, l'evangel a l'é recùper, varision, arsaniment, riabilitassion, redension. A l'é "rangé" e pa nen (o pa sùbit) "campé via". Gesù a lé nen ëvnùit për condané, ma për salvé; nen për campé giù, ma për buté torna an pé, se possibil (e chiel a peul fé tut lòn che nojàutri i soma nen bon a fé).

An tùit ij cas, ant ël pass ëd l'evangel d'ancheuj, Gesù a denunsia minca n'abus ëd le concession che Dé a l'ha fàit a sò pòpol për ij darmagi causà dal pëccà ai rapòrt uman, e a cissa ij sò a esse 'd përson-e responsabij ch'a l'han da fé tut ël possibil për conformesse a la volontà 'd Nosgnor, ch'a l'é sèmper bon-a e për nòst bin. Con la preghiera e l'angagg përsonal i l'oma da ciameje a Nosgnor ch'an giuta dì për dì për arzòlve ij problema dij rapòrt uman ch'a seurto e ch'a-i na sarà sempre, second la sapiensa ch'a l'ha arvelane an soa Paròla e con ij mojen ch'an buta a disposission për sustnije.

Preghiera

Nosgnor! Tut a l'era bon e a marciava drit quand ch'it l'has creà l'esse uman. L'istess, a son bon-e e giuste le régole 'd vita ch'it l'has sogetane për nòst bin. I arconòsso che 'l pëccà (l'arvira dl'òm a ti e a tote sante lege) a l'ha rovinà e corompù bele che tut. It ringrassio con tut mè cheur che, an Crist, contut, ti 't l'has tirame fòra da la condan-a 'd cola rovin-a e corussion. Ël pëccà a séguita, belavans, condissioné tanta part ëd mia esistensa e soens i falisso e it faso dëspiasì. Pura, toa passiensa anvers ëd mi a l'é granda e it ëm das tò përdon e fin-a 'd neuve ocasion për arfeme na vita quand ij darmagi che mi i na son càusa a fan lasseme dré mach ëd ruin-e. Giutme, it sùplico ant ël compiment ëd tute mie responsabilità, dzurtut cole ch'i l'hai anvers mia famija e con la përson-a ch'it l'has butame dacant. It ringrassio për tute j'arsòrse ch'it l'has butame a disposission për coltivé l'òrt ëd mia vita e për rangé lòn ch'i sgàiro e s-ciapo. It lo ciamo për la mediassion ëd Gesù Crist, mè Signor. Amen.

14 d'Otòber 2018 - Duminica apress Pancòsta ch'a fà 21

Leture bibliche
: Giobbe 23:1-9, 16-17; Salmi 22:1-15; Ebrei 4:12-16; Marco 10:17-31


Signor, i pregoma che Toa grassia a peuda sèmper andene danans e darera, përch' i podoma dedichene con costansa a d'euvre bon-e; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé për sèmper e sèmper. Amen.

mercoledì 3 ottobre 2018

A l'é në scàndol! (54. March 9:39-51)

Lòn ch'a l'é në scàndol? Nosgnor Gesù Crist a dis le paròle le pì severe contra chi as rend colpèivol ëd dé scàndol, dzurtut s'a son ëd gent ch'as treuvo ant la cornis dël pòpol ëd Nosgnor, la gesia. Lòn ch'a dis Gesù a sto propòsit? A-i é d'avèjne tëmma. Lesoma lòn ch'a dis an March 9:35-41.
"Tutun, chionque a sarà dë scàndol a un ëd coj pcit ch'a chërdo an mi, a sarìa mej për chiel ch'as butèissa na pera da mulin al còl e ch'as campèissa 'nt ël mar. E se toa man at fà pijé 'n broncc, tajla via; a l'é mej ch' it intre ant la vita eterna con na man ëd manch, ch' avejne doe e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai. E se tò pé at fà pijé 'n broncc, tajlo via: a l'é mej ch'i t'intre ant la vita eterna sòp ch'avèj doi pé e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai. E se tò euj at fà pijé 'n broncc, s-cianch-lo vìa: a l'é mej ch'i t'intre ant la vita eterna con n'euj sol, che avèjne doi e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai, lì andoa ch' ël verm a meuir nen, e ch' ël feu as dëstissa nen. Ognidun a sarà butà a la preuva con ël feu. La sal a l'é bon-a për dé 'd savor, ma se la sal medésima a l'é sensa savor, con còsa mai a podrìa rendje sò savor? A venta ch'i l'àbie 'd sal an voi medésim, e ch'i staghe 'n pas tra 'd vojàutri" (March 9:39-51).
Ël tèrmin "scàndol" e le parole derivà: scandalisé, scandalisesse, scandalos, e j'espression "dé scàndol" e "pera dë scàndol", a deriva dal grech σκάνδαλον (skàndalon), ch'a veul dì: antrap, ambreuj, impediment, ostàcol, trabucèt, tràpola. An pràtica, l'idea original a l'era cola 'd fé antrapé, fé antruché.

Ëd manera figurà, scàndol ëd sòlit a pija 'l sens ëd na provocassion mirà a conturbé la cossiensa 'd quaidun, a butelo an confusion, a bolverseje a pòsta la sensibilità con quaicòsa ch'a sìa contrària a la moral ëstabilìa, a la dignità, a l'onor, o a la giustissia. Për esempi, le dimostrassion dël "Gay Pride" a son ëd provocassion arbutante e për fé scheur ël pì possibil, fàite a pòsta për esse na dësfida al mond (lor a diso: "contra 'l mond dij binpensant") coma për dì "I l'oma gnun-a onta: i-i soma 'dcò nojàutri e i fasoma lòn ch'i vorsoma, ch'av piasa o ch'av piasa nen". Ëd cola manera a son përdabon ëd dimostrassion ëscandalose.

Pì 'd lòn, lë scàndol a l'é na paròla, n'assion, un discors, o n'omission ch'a sia cativa, grama, e ch'a cissa o ch'a daga l'ocasion për comëtte 'n pëccà. An ësto sens lë scàndol a l'é quaicòsa ch'a l'é mirà a corompe, a tiré d'àutri a fé 'd mal. Parèj, në scàndol a l'é dirèt quand che un, an soa malissia, a cissa n'àutr (ch'a l'avrìa nen falo daspërchiel) a fé lòn ch'a va contra la moral, contra lòn ch'a l'é giust conform a la lege 'd Nosgnor, quaicòsa ch'a l'é na përversion dël bin, e che, parèj, a guasta cola përson-a, a l'antamna, a la coromp. An ësto sens në scàndol a l'é la corussion, dzurtut ëd minor, pr' esempi, cissé a caté 'd dròga, l'aviament a la prostitussion o a comëtte 'n quai crìmen. Costa sòrt dë scàndol a dovra 'l mojen ëd la sedussion, ëd la tentassion.

Lë scàndol a podrìa disse indirèt quand che un, për negligensa o për serve d'anteresse privà, a dà n'esempi cativ e a parèj càusa disonor a soa përson-a, ai prinsìpi ch'a dis d'avèj, a soa profession e via fòrt. A dà scàndol, për esempi, un giùdes ch'a përvert la giustissia, un polìtich coròt ch'a veuja fesse stra con la dzonestà, l'ipocrisìa, l'angann, o le manipolassion, opura un minister ëd Nosgnor ch'a fassa nen sò dover, lòn che Nosgnor e la gent a së speta da chiel, e che parèj a slontan-a la gent da la religion. Lor lì "a dan ëscàndol".

Jë scàndol, coma ch'i l'oma fane la dëscrission, a son bin tratà da tuta la Bibia. Dé scàndol a l'é na facenda motobin séria për Nosgnor Gesù Crist, e coj ch'a na son responsabij, chiel, com 'i l'oma sentì an nòstra letura, a-j condan-a dla manera la pì fòrta. Prima 'd tut, Gesù a fà arferiment a coj che, sincer, as afido a chiel con tut ël cheur - ch'a podrìo esse fin-a 'd masnà nossente, ch'a-j ciama ij pcit. "Chionque a sarà dë scàndol a un ëd coj pcit ch'a chërdo an mi, a sarìa mej për chiel ch'as butèissa na pera da mulin al còl e ch'as campèissa 'nt ël mar".

Càusa dë scàndol a podrìa fin-a esse, second le paròle 'd Gesù, quaicòsa an nojàutri medésim ch'i soma nen bon a ten-e sota contròl , coma pr' esempi la lenga, ël parlé, quand a l'é costumà a dì 'd busiardarìe, cativèrie, quand a "scriv an sla schin-a" dla gent . Dé scàndol a l'é na facenda csì grev che s'a fussa na man, un pé, n'euj ch'a fà "pijé 'n bròncc" nojàutri o d'àutre përson-e. A sarìa mej tajess-la via che d'avèj, për conseguensa "l'esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai, lì andoa ch' ël verm a meuir nen, e ch' ël feu as dëstissa nen". Gesù ambelessì a parla ciàir dla realità dl'infern, ch'a l'é nen na fàula, ma na condission afrosa, stabilìa da Dé an soa giustissia, che nòstra ànima a podrìa bin cascheje 'ndrinta, s'i foma nen la màssima atension a nojàutri, a lòn ch'i foma con ël còrp che Nosgnor a l'ha dane e ch'i na soma responsabij.

L'avertiment ch'a dà Gesù a riguarda nen mach ij mischërdent, ma ij cristian medésim, la comunità cristian-a ch'a peul fé 'dcò 'd darmagi grev s'a fà nen atension, e ch'a peul fin-a esse arzigosa! Pensoma, për esempi, a jë scandol ëd la pedofilìa ch'a dan certi prèive, o 'd minister ëd religion ch'a son mach tacà ai sòld e al podèj, o fin-a ignorant e gargh a fé ij sò dover.

A l'é për lòn che ij cristian a deuv fé tanta atension a lòn ch'a fan e a diso për dé sèmper un bon esempi, për esse 'd bon-a testimoniansa. A-i veul nen tant: nòstra condòta a podrìa, pr' esempi, esse d'antrap a la chërsùa spiritual ëd coj ch'a son nassù da pòch ant la fede cristian-a. A l'é vera che un cristian génit a podrà mai dëscade da la salvëssa che Nosgnor Dé a l'ha acordaje për grassia an Gesù Crist (ch'a l'é na decision che Nosgnor a l'ha pijala da l'eternità e ch'a porterà a 'n sicur compiment), ma costa sicurëssa a podrà mai dventé na scusa pr' esse negligent ant ël dover ëd dé sèmper na bon-a testimoniansa a la glòria 'd col ch'a l'ha salvane. Na condòta esemplar e sensa rimpròcc a l'é nen belfé, ma, con l'agiut ëd Nosgnor, a deuv esse nòst proponiment e angagg. Ël cristian génit coma podrìa-lo mai ofende Nosgnor e porté 'd dann a d'àutri con na condòta scandalosa?

Belavans, ëd testimonianse cative a càpito përché le comunità cristian-e, për soa natura 'd lor, a saran sèmper ëd società mës-cià andova 'l bon gran a chërs con ël gramon e nojàutri i lo podoma mai ranchelo vìa del tut, ma trist a cola gesia anté ch'a càpito dë scàndoj. Ant na paràbola Gesù a dis: 'Signor, has-to pa sëmnà 'd bon-a smens an tò camp? Coma va-lo donca ch'a-i é 'd gramëgna?'. E a l'ha dije: "A l'é 'l nemis ch'a l'ha fàit lòn". E i servitor a l'han replicà: 'Veules-to ch'i andom' a sarbielo?'. 'Nò, përché, an cheujand la gramëgna, i podrie 'dcò dësreisé ël forment. Lasseje chërse tùit doi ansema fin-a a la mësson. A la mësson i diraj aj mëssoné: 'Levé prima la gramëgna e gropela an gerbe për brusela, ma peui fé 'l gran e ambaronelo ant ij mè grané'" (Maté 13:27-30).

L'apòstol Pàul a scriv a propòsit dël pòpol antich ëd Nosgnor: "...coma ch'a l'é che ti ch'it mostre a d'àutri, it mostre nen a ti medésim? Ti ch'it prédiche ch'a venta nen robé, ti 't robe? Ti ch'i dise ch'a venta nen comëtte adulteri, it comëttes adulteri? Ti che tl'has ëscheur dj'idoj t'has nen gen-a a portene via 'd ròba dai sò templ? Ti ch' it ses orgojos d'avej la Lej, it la rispete nen e parèj it fase disonor a Nosgnor? A meravija nen, antlora, che lë Scritura a disa: "Ij pagan a bëstëmio 'l nòm ëd Nosgnor për colpa vòstra" (Roman 2:21-24). Sossì a val ancora për nojàutri ancheuj. La responsabilità ch'i l'oma ancheuj coma 'd cristian a l'é motobin granda, coma granda a l'é nòstra condan-a. Ël proverbi piemontèis a dis: "A falisso fin-a ij prèive a dì mëssa", ma lolì a peul nen dventé na scusa. "A venta avèj sal" an noi medésim, a disìa Gesù.

A venta esse savi, prudent, giudissios. A l'ha da esse coma la testimoniansa dl'apòstol, ch'a disìa: "Antramentre ch'i l'oma predicave l'Evangeli, i soma stàit neuit e di a l'euvra për nen esse 'd pèis a gnun ëd vojàutri. I na seve testimòni - coma ch’a l’é ‘dcò Nosgnor, ch'i l'oma comportasse anvers tuti vojàutri ch'i chërde, sèmper an manera santa, giusta e sensa rimprocc. Com' i seve, i soma stàit për ciaschëdun ëd vojàutri com a l'é 'n pare për ij sò fieuj: i l'oma consijà, ancoragià e ansistù ch'i vivèisse an manera degna ‘d Nosgnor, ch'a l'ha ciamave a sò regn e a soa glòria" (1 Tessalonicèis 2:12).

PREGHIERA

Nosgnor! Giutme a vijé an mia condòta parèj ch'a sìa sèmper na bon-a, na testimoniansa e d'esempi, fin-a ant le còse pì cite, sensa rimpròcc. I veulo dé gnun ëscàndol, ma edifiché, mostré bin. I veuj pa dzonoré la gesia e la càusa cristian-a, ma dé a Ti e a tò Vangel minca onor e glòria, sèmper. Amen.

Duminica 7 d'otòber 2018 - Dominica apress Pancòsta ch'a fà vint.

Leture bìbliche: Giob 1:1; 2:1-10; Salm 26; Ebréo 1:1-4; 2:5-12; March 10:2-16

Nosgnor tut-potent e etern! Ti 't ses sèmper dispòst a scotene pì 'd lòn che nojàutri lo soma 'd preghete, e dispòst a doné pì 'd lòn che nojàutri i l'oma piasì d'avèj o ch'i meritoma. Arvërsa dzura 'd noi l'abondansa 'd toa misericòrdia. Përdonane lòn che nòstra cossiensa a l'ha tëmma, e dane cole bon-e ròbe che nojàutri i soma nen degn ëd ciamete, s'a fussa nen pr'ij mérit e la mediassion ëd Gesù Crist, nòst Salvator; ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.