giovedì 2 giugno 2016

Doe procession ch'a së scontro [Duminica 5 'd Giugn 2016]



A podrìa bin disse che ij fabricà dle cese cristian-e a sìo ‘d figure ‘d nòsta vita: a son ëd leugh andoa ch’as pòrto le masnà për feje batesé, andoa ch’as fan ëd mariagi e ‘dcò ‘l leugh da ‘ndova che peuij a-j seurto le procession dij funeraj. Chi ch’a nas, chi ch’as marida, chi ch’a meuir: la gòj ëd na gran festa e ij pior dël deul. As lo vëd fin-a ant ij film. I m’arcòrdo d’un film ch’a ‘rmarcava na cesa andova ch’a j’era ‘d gent d’un funeral ch’a na seurtiva e ‘d gent d’un mariagi ch’a n’intrava, e l’efet còmich nèir dla confusion ch’as na fasìa.

Contut, a-i é quajcòsa ‘d pì ch’a l’é figurà ant un fabricà ‘d na cesa cristian-a. Për coj ch’ant na cesa a j’intro nen mach ant j’ocasion dij batèsim, dij mariagi o dij funeraj, ma dzurtut la duminica, ël dì ‘d Nosgnor, për scoté Soa Paròla, ël fabricà ‘d na cesa a l’é motobin da pì che ‘l leugh andoa ch’as selebro ij moment ëd la vita. Pr’ ij chërdent, ël fabricà ‘d na cesa a l’é ‘l leugh pr’ ecelensa ch’a n’arciama a la ment Nosgnor Gesù Crist, ël prinsi dla vita. A l’é Chiel, an efet, ch’a dà ‘d sens e ‘d significassion a tuta nòstra esistensa e che, a la vita, a dà ‘d prospetive eterne. A l’é Chiel ch’a provëd dë speransa efetiva e concreta për coj ch’a n’han gnun-a, e ‘d vita pr’ ij mòrt, ij mòrt ant lë spirit e ant ël còrp.

Ël vangeli dë sta Duminica an conta ëd lòn ch’a l’é capitaje quand ch’a son ancontrasse doi procession, cola gioiosa dla gent ch’a ‘ndasìa dapress a Gesù e cola dolorosa dla gent ch’a seguitava na vidua an lerme ch’a l’era mòrtje sò fieul ùnich e ch’andasìa për sotrelo. Lesoma lòn ch’an dis ël vangel conform a Luca al capìtol 7.
Arsurression dël fieul ëd na vidoa. “Ël dì dapress a l’é rivà che Gesù as n’andasìa ant na borgià për nòm Nain. Diversi dij sò dissépoj e motobin ëd gent a l’avìa compagnalo. Coma ch’a s’avzinava a la pòrta dla borgià a l’han ancontrà na procession d’un funeral. A l’era mòrtje ‘l fieul ùnich ëd na vidua. Motobin ëd gent a companiava cola mare. Quand che ‘l Signor a l’ha vëddula, a l’é stàit pià da la compassion për chila, e a l’ha dije: “Piora nen!”. Peui Gesù a l’é avzinasse al mòrt e a l’ha tocalo. Coj ch’a lo portavo a son fërmasse, e Gesù a-j dis: “Giovnòt, it diso: Àusste!”, e ‘l mòrt a l’é aussasse drit e a l’é butasse a parlé. Parèj Gesù a l’ha rendujlo a soa mare. Sù lòn tuti a son ësbaruvasse e a dasìo glòria a Nosgnor, an disand: “A l’é sicur che un gran’ profeta a l’é levasse an tra ‘d noi; për sicur Nosgnor a l’ha fàit visita a sò pòpol!”. E la vos ëd lòn ch’a l’era capità a l’é spantiasse për tuta la Giudea e për tut ël pais dantorn” (Luca 7:11-17).
Gesù a vëd motobin ciàir ij patiment e ij sagrin dël mond. Na fomna ch’a së spetava gnun-a liberassion da sò deul, a vëd sò fieul ùnich ristabilì për la gran compassion e potensa ‘d Gesù. A l’è për compassion che Gesù a l’é vnùit an ësto mond. Chiel “a l’é portasse an sle spale ij nòstri sagrin e le nòstre tribulassion” e për ristabiline a la vita.

An nòstra conta, Gesù a l’era vnùit da Cafàrnao compagnà da na gran furfa an festa, entusiàstica për tut lòn ch’a l’avìa veduje fé. An passand për la borgià ‘d Nain, as podrìa disse ch’a l’avìo “scontrasse” con na procession d’àutra gent, dont ij sentiment a j’ero bin diferent dai sò. A l’era ‘d gent neca ch’a pijava part al deul ëd na vidoa ch’a l’avìa përdù sò fieul, ch’a l’era l’ùnich soa sostenta dij sentiment e dla vita material.

Coma ch’a l’era la costuma antlora, cola vidoa a marciava dnans dij porteur dël catalet con ël mòrt dëdzora coatà për un ninseul e dla compagnà neca. Cola fomna a piorava dësconsolà e, ëd sicur, gnun a l’avrìa dësturbala. An efet, la gent ch’a seguitava Gesù, quand ch’a l’han vëddù cola procession a son ëstàit tuti bele che ciuto. Gesù, contut, a l’ha nen ësbassà la testa tant me j’àutri n passand pì anans da l’àutra banda dla stra. Gesù, quand ch’a l’ha vëddù ‘l deul ëd cola fomna, pien ëd compassion a l’ha fërmà la procession, e a l’ha dije a cola fomna: “Piora nen!”.

Ma coma? Ancalesse a dije na ròba parèj? Ma che ‘d sens ch’a l’ha? Nen mach lòn. Gesù a l’é avzinasse al catalet e a l’ha tocà ‘l mòrt. Na ròba parèj antlora pròpi as podìa nen fesse, nen mach për bel deuit, ma ‘dcò përché toché ‘n mòrt a l’era considerà na contaminassion. Mach Gesù, contut, a podìa përmëttse ‘d fé lòn.

La compassion ëd Gesù a passa dnans a tute le convension dla società e dla religion. As rend bin cont d’avèj an chiel istess la potensa dla vita, la potensa dla creassion! A la stërma nen e gnanca a ciama a cola fomna s’a l’é na chërdenta o s’a l’ha l’ titol o ‘l mérit a l’antervension ëd Nosgnor. Gesù a-j dà a gratis tut lòn ch’a l’ha: a trasferiss soa potensa ‘d vita an col fiolin mòrt. Coma ch’a lo fa? Con l’autorità ‘d Nosgnor e ‘l comand ëd Soa paròla, tant ‘me ch’a l’avìa falo al moment ëd la creassion dël mond. L’espression ëd soa volontà ant ël comand ëd soa paròla a l’ha la fòrsa ‘d fé vnì dal gnente tut lòn ch’i vëdduma ant ël creà. L’istess, l’espression ëd Soa paròla a dà torna la vita.

Gesù a-j dis: “Giovnòt, it diso: Àusste!”, e ‘l mòrt a l’é aussasse drit e a l’é butasse a parlé”. Gesù, a cola mare, a-j dà andarera sò fieul, viv! E sù lòn tuti a son ëstupisse. Ëd pì, a son ësbaruvasse e a dasìo glòria a Nosgnor, ch’a l’é degn d’arsèive nòstra adorassion e làude. Cola gent as rendìo ancora nen bin cont ëd chi ch’a l’era col òm che a l’improvista a l’era presentasse dëdnans a lor e a diso:  “A l’é sicur che un gran’ profeta a l’é levasse an tra ‘d noi; për sicur Nosgnor a l’ha fàit visita a sò pòpol!”. A l’é ‘dcò bin parèj. An Gesù ‘d Nasareth Nosgnor Dé al’ha fane vìsita.

Vàire ch’a-i son ancora ancheuj ch’as na rendo nen cont o ch’a lo chërdo nen! Contut, la testimoniansa ‘d soa identità e potensa a l’é spantiasse për ël mond antregh. I l’oma pì nen da manca d’àutri salvator. Gnun d’àutri che Gesù a séguita a esse për nòst mond consolassion e speransa génita. Vardomse da j’imitassion! Gesù a l’ha nen mach ëd compassion, ma a l’ha la fòrsa ‘d porté consolassion, pas e speransa.

A l’é soa gran compassion ch’a l’ha portà Gesù a meuire an sna cros për paghé chiel ël pressi che nojàutri i l’avrìo da paghé për nòstra salvëssa eterna. Nòstra consolassion a l’ha ‘d rèis an lòn che Chiel a l’ha compì quand ch’a l’é mòrt an sna cros e peuj a l’é arsussità a la vita, coma n’ara, n’anticip dël destin che ‘dcò nojàutri i l’avroma s’i butoma mach an Chiel nòstra fiusa. L’arsurression ëd col fiolin a l’era ‘n segn ëd lòn che Gesù a veul e a peul fé ‘dcò për nojàutri, për ti ch’it scote coste mie paròle ancheuj! Quand che noi is fidoma an chiel tut a cambia an nòstra vita, ancheuj e për l’eternità, tant che, coma ch’a l’ha fàit Chiel, i podoma andé con compassion anvers j’àutri për deje ‘dco a lor ëd segn ëd solidarietà e ‘d speransa!

La mòrt e Gesù Crist a son nen dj’amis. Quand Gesù a së scontra con la mòrt, chiel a l’anvërsa. Quand Gesù a va a’n funeral, col-lì a resta pì nen un funeral. Ij vangej an fan vëdde tre vire, tre ocasion durant la vita ‘d Gesù andoa Chiel a ven a contat con ëd mòrt. Minca vira ‘l mòrt a l’é portà torna a la vita. Gesù a fà arsussité ‘l fieul ëd na vidoa (i l’oma vëddulo ancheuj); a l’ha arsussità la fija ‘d Giàiro (Luca 8:41-42; 49-56); e a l’ha arsussità Sà amis Lazàr (Gioann 11:1-44).

Quand che Gesù a toca lòn ch’a l’é mòrt, a-j rend la vita. Përchè? Përché Gesù a l’é la vita an përson-a! Chiel a viv! Për conseguensa, rende ‘l servissi e l’adorassion a Nosgnor a l’é serve e adoré ‘l Dé ch’a viv! Costa-sì a l’é la rason përché ai cristian ëd Efeso, l’apòstol Pàul a-j dis che “Dé ... ch'a l'é rich an misericòrdia e ch'an veul tant bin, bele s' i j'ero mòrt për motiv ëd nòstri pecà, a l'ha dane vita quand ch'a l'ha 'rsussità Crist dai mòrt. (A l'é mach për la grassia 'd Nosgnor ch'i seve stàit salvà!). Chiel a l'ha fane arviscolé ansema a Crist e l'ha fane sté setà con Chiel ant ij cej, përchè a l'ha butane 'n comunion con Gesù Crist” (Efesin 2:5-6). A l’é për lòn ch’i chitoma nen, bele ancheuj, ëd nunsié e ‘d dé glòria a Gesù Crist!

Leture bìbliche dël lessionari - Duminica 5 ëd giugn - Tersa Duminica apress Pancòsta
1 Re 17:8-16 (17-24); Salm 146; Galat 1:11-24; Luca 7:11-17

Orassion: Nosgnor! Da Ti a ven minca bin. Acòrdane che, për Toa ispirassion, noi i peuda pensé a lòn ch'a l'é giust e, për Toa guida misericordiosa, ëdcò felo; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

Nessun commento:

Posta un commento