venerdì 17 giugno 2016

Ël diav a peul nen stërmé la coa [Duminica 19/6/2016]


Check this out on Chirbit
Quand ch’as parla ancheuj dël diav la gent as buta a grigné e a në sbefia përchè ch’a chërd che cola dl’esistensa dël diav a sia mach na superstission ëd na vòta. S’i vardoma, pr’ esempi, un vocabolari dla lenga piemontèisa i trovoma bin ëd dosen-e d’espression e ‘d proverbi ch’a s’arferisso al diav. A son d’espression figurative motobin anteressante che nen ëd ràir a fan rije. I l’oma pr’esempi: “Ël diav a peul nen stërmé la coa”, o “Chi ch’a s’ambarca con ël diav a deuv navighé an soa companìa”, o ancora: “Ël diav a cassa daspërtut”.

Contut, ancheuj, la gent a chërd ëd podèj dëspieghé “ëd na fasson sientifica” coj fenòmeni che na vòta as chërdìa ch’a-i fussa darera ‘l diav. Vera, nen tut ël mal ch’a capita a l’é cissà dal diav: a-i son ëdcò d’àutre rason, ma i dovrio nen esse tant sicur che la siensa a peussa dëspieghé tut. An efet, ancheuj ëd la siensa as na fà n’àutra religion e a-i son tanti ch’a chërdo a la siensa ëd na fasson tant dogmàtica che gnanca j’òm ëd siensa a-j chërdo parèj. Se peuj i tenoma cont che ancheuj tanta gent a séguita la filosofìa materialista e rassionalista, ch’a son ëd filosofìe ch’a j’ero ‘dcò ant l’antichità, përchè mai cole filosofie-lì a dovrìo esse considerà pì bon-e dla fej cristian-a biblica? Përchè mai dovrìa-lo desse tant pì ‘d crédit a coj filòsof-lì che a Nosgnor Gesù Crist e a la sapiensa dla Bibia? An efet ël pensé dla Bibia a dirìa che le filosofìe ch’a son tant ëd mòda ancheuj a rendo la gent dël tut bòrgna, òrba, riguard a le realità dlë spirit, e lolì a l’é motobin tragich përchè parèj chi ch’as fërma a la matèria as rend da chiel istess na piàita fàcil ëd fòrse che gnanca as na rend cont ch’a-i son, e a robata ant le grinfe pròpi ëd col ch’a n’arnega l’esistensa. As dis che un-a dle strategìe pì d’efet dël diav a l’é ‘d fé chërde che chiel a esista nen. Tant ch’a l’é vera sòn, che as podrìa bin disse ch’a venta pròpi esse ‘d bòrgno për arneghé ij ravagi ch’a fan le fòrse demonìache ant tute le bande ‘d nòst mond. A l’é pròpi vera che ‘l diav as fica an tùit ij canton dla società uman-a, a ambroja la gent con ëd busiardarìe e a-j men-a a la perdission.

Ant la letura biblica dl’evangeli ch’i lesoma ancheuj, e ch’a fà part ëd cole ch’a son lesùe sta Duminica-sì i trovoma Gesù che a variss, ch’a libera, n’òm da la possession demonìaca ch’a-j fasìa ‘d ravagi ant soa vita. I podrìo dé ‘l titol a costa conta: “Ant le grinfe dël nemis ëd Nosgnor”. A sarìa bin armarché sùbit ch’ël segn ëd la possession demonìaca a l’é nen ëd sòlit lòn che magara as vëd ant ij film dl’oror e che i trovoma an sta conta, ma na società antrega a podrìa esse bin controlà da fòrse malèfiche ëd na fasson ch’a podrìa essere considerà “la nòrma” an ësto mond. An efet un dij segn che na person-a o na società a l’é anfestà da demòni a l’é soa oposission pregiudissial anvers Gesù Crist e a Nosgnor, ël Dé ver e viv. Lolì a l’é gnun-a surprèisa.

Lesoma antlora la conta, e peuj i faroma na quaj considerassion.
Varision d’un andiavlà a Gerasa.  “[Gesù] A l’han peuj tocà tèra ant la region dij Gerasen, ch’as treuva visavì dla Galilèa. E quand ch’a l’é calà a tèra, a l’é vnuje a l’incontr n’òm ëd cola sità che già da temp a l’era ampossessà dai demòni e ch’as n’andava ‘n gir sensa vestimente. A stasìa nen ant le ca, ma ant le balme ch’a l’ero dovrà coma ‘d tombe. Quand che col òm a l’ha vëddù Gesù a l’é butasse a crijé e a l’é campasse a tèra dëdnans a chiel, disand a àuta vos: “Còsa i-é lo fra mi e ti, Gesù, Fieul dël Dé sovran? It prego: tormentme nen!”. Përchè Gesù a l’avìa già comandà a lë spirit malign ch’a seurtissa da col òm, përchè ch’a s’era ampossessasse ‘d chiel già da ‘n pes, e combin che col òm a fussa gropà ‘d caten-e e tnù ai fer, a na rompìa le liure, e ij demòni a lo portavo vìa ant ël desert. Gesù a l’ha ciamaje: “Com has-to nòm?” e a l’ha rësponduje: “Legion!” përchè diversi demòni a l’ero intrà an chiel. Ij demoni a seguitavo a supliché Gesù ch’a-j dèissa nen l’órdin d’andé a l’infern. Ora, a-i era ansilì un grand ëstrop ëd crin ch’a pasturava an sla còsta dla colin-a e lo pregavo ch’a-j dèissa licensa d’intré andrinta a coj crin, e a l’ha dajla. Antlora ij demòni, an sortand da col òm, a son intrà ant ij crin; e lë strop a l’é campasse da l’àut an bas ant ël lagh e a l’é niane. E quand che ij crinaté a l’han vëddù lòn ch’a l’era capità a son scapasse e a son andàit a contelo ant la sità e ant le campagne. La gent antlora a l’é seurtìa për vëdde lòn ch’a l’era rivà, e a son ëvnùit da Gesù. A l’han trovà l’òm ch’a l’ero seurtije ij demòni ch’a l’era setà ai pé ‘d Gesù, vestì e ‘d bon giudissi, e a l’han avune tëmma. Coj ch’a l’avìo vëddù ‘l fàit, a l’han contaje coma l’andiavlà a l’era stàit liberà. Antlora, tuta sta furfa, vnùa da diversi leugh davzin dij gerasen, a l’ha pregà Gesù ch’a s’artirèissa da lì, për motiv ch’a l’avìa bin fòrt butaje tëmma. Parèj Gesù a l’é torna montà ant la barca, e a l’é tornass-ne. L’òm ch’a l’ero seurtije ij demòni a lo pregava ëd podèj resté ansem a chiel; ma Gesù a l’ha mandalo vìa disandje: “Torna a toa ca, e conta dle gran còse che Nosgnor a l’ha fate”. Antlora col òm a l’é andass-ne për tuta la sità e a fasìa conòsse a tuti lòn che Gesù a l’avìa faje” (Luca 8:26-39).
An costa conta i podoma amprende tant al riguard dij spirit malèfich ch’a fan ëd le creature uman-e soe piàite për ruineje dël tut. Con i disìa, ste fòrse as presento nen sèmper ëd na fasson sì dramàtica coma an costa conta. Le fòrse malèfiche ch’a son “an control” ëd cheur, ëd ment e’d còrp a peudo esse ëd diversa sòrt. Chi ch’a l’ha avù da fé con coj ch’a son ëd piàite dl’alcol, dla dròga o ‘d qual fòrsa ‘d distrussion, conte coma cola d’ancheuj a-j ven-o nen coma ‘d suprèise: a san bin ch’a l’è prope parèj.

A l’é mach Gesù Crist ch’a peul liberé con efet da le fòrse ch’an rendo sogetà për fene andé contra Nosgnor e contra soa càusa e che a la fin a son për nòstra distrussion. Ij nemis mortaj dj’uman a son tanti. Contut, coj ch’as sogeto al govern ëd Crist a treuvo la vera libertà, ma coj ch’as sogeto a la ditatura ‘d Sàtana, bin ch’a sìo lustrà, adulà con ëd promësse anciarmante, an realità a son crasà an mila maniere.

Che ‘d consolassion granda pr’ ël cristian, tutun, che tùit ij podèj dël top a peudo fé gnente contra ‘l Signor Gesù e che, a l’opòst, a l’é Gesù ch’a peul controleje e craseje.

A l’avìo gnun-a arconossensa anvers a Gesù coj ëd la sità ‘d Gerasa ch’a l’avìo vëddù Gesù sacrifiché ij sò pressios crin ëd lor an cambi ëd la varision d’un òm. A l’avìo dàit pitòst la preferensa a coj crin përchè a-j dasìo tant da vagné ‘d sòld. A lor a-j na fasìa gnente dla condission ëd col sò consitadin. A l’é për lòn ch’a mando via Gesù da soa region ëd lor. D’àutri, contut, a speto Gesù con motobin ëd gòj: a comprendo che ij ver tesòr a son coj ch’a dà Gesù, ël Crist, ël Salvator dël mond. Ij tesòr dël Crist a podran mai pì ess-ne portà via. A son ël present ëd la moisericòrdia 'd Nosgnor për tuti coj ch'a arsèivo Gesù Crist coma 'l sò Signor e Salvator ëd lor.

Orassion: Nosgnor! Fà che noi i l'àbia sèmper d'amor e 'd riverensa për Tò Nòm sant, përché Ti 't chites mai ëd giuté e governé coj ch'it l'has butà dzura 'l fondament frem ëd Toa misericòrdia; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e on lë Spirit Sant, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

Leture bìbliche dël lessionari - 19 ëd Giugn 2016 - Duminica apress Pancòsta ch'a fà sinch
1 Re 19:1-4, (5-7), 8-15a; Salm 42 e 43; Galati 3:23-29; Luca 8:26-39

Nessun commento:

Posta un commento