Check this out on Chirbit
Ij giornaj a son pien ëd neuve grame, ch’a conto ‘d ròbe cative, ëd dësgrassie, ëd maleur. L’Evangel, contut a l’é na bon-a neuva, l’anunsi ‘d na notissia ch’a dà ‘d gòj. Ancheuj sossì a lo comprend quasi pì gnun. Ancheuj a-i son ëd coj ch’a chërdo ch’a-i sia pì gnente ch’a peussa consideresse na bon-a neuva. A van fin-a a la mira ‘d dì che a-i sia ‘dcò gnente ch’a peussa consideresse ‘d vrità, che vrità a l’é quajcòsa ‘d “relativ”, ch’a esist nen. S’a fussa vera lòn, però, gnanca lòn ch’a l’han pen-a dit, che la verità a esist nen, a podrìa nen esse considerà na vrità e costa afermassion midema a sarìa fàussa, da nen chërdse… La lògica, tutun, ancheuj a l’é nen ëd mòda, coma la rasionalità, ch’a l’é pitòst ràira. An efet a’i é tanti ancheuj ch’a vivo soa vita coma se gnente a l’avèissa pì ‘d significà. A diso: “Mangia, bèiv, e gòd-te la vita fin-a ch’it peudes, tant doman i l’avroma da meuire”.
Gesù a disìa: “Ël temp a l'é compì e 'l regn ëd Nosgnor a l'é davzin: convertive e chërde a l'Evangeli" (March 1:15).
Lòn ch’a l’é l’Evangeli? I trovoma la rispòsta ant 1 Corinti 15:3-4 “I l'hai passave lòn ch'a l'è dl'importansa la pì granda e ch' a l'é stàit passà prima a mi, l'é a dì, che Crist a l'é mòrt pr' ij nòstri pecà, pròpi coma a diso a le Scriture; ch'a l'é stàit sotrà, e ch'a l'é 'rsussità 'l ters dì, pròpi com' a diso le Scriture”.
Gesù Crist, ël Fieul etern ëd Nosgnor, a l’é dventà n’esse uman për salvene dai nòstri pecà. Costa-sì a l’é la bon-a neuva! Gesù a veul salvene! Chiel a savìa bin che nojàutri i j’ero nen a pòst coma ch’i soma e che i l’avrìo podù nen salvene da nojàutri medésim. “Dé a l'ha salvave për grassia quand ch' i l'eve chërdù: a l'é nen quejcòsa ch'i l'eve merità an na quaj manera, ma a l'é 'n don che Dé a l'ha fave. La salvëssa a l'é nen n'arcompensa për avèj fàit cheicòs 'd bon: gnun a peudrìa vantess-ne!” (Efesin 2:8-9).
La Bibia an mostra ciair che la salvëssa a l’é ‘n don, un present. A l’é nen quajcòsa ch’i l’abio da travajé për podèila oten-e. As travaja nen për oten-e un cadò. I arsèive ‘n present e i dise grassie a col ch’a l’ha davlo. Sossì a veul dì che rivé an paradis a la presensa ‘d Nosgnor a ven nen për conseguensa ëd quant bin noi i vivoma. Tute le religion fàusse a mostro che rivé an paradis a sia quajcòsa che a s’oten se noi i seguitoma ‘d regole moraj o religiose. Sossì, contut, a l’é nen lòn ch’an mostra la Bibia. La Bibia a dis che se noi i l’avèissa da rivé an paradis ëd conseguensa dla manera ch’i vivoma, gnun a-i rivrìa mai, përchè gnun a l’é bon bastansa, o a l’avrìa l’abilità ch’a-j serv.
Fin-a ‘l mej ch’i podoma fé a sarà mai bastansa për Nosgnor: “I soma tùit anfetà e antamnà dal pecà. Fin-a i nòstri mej ësfòrs, dëdnans a Ti, a son gnent' àutr che dë strass anfià 'd grass” (Isaìa 64:6).
Sto-sì a l’é ‘l motiv che la Bibia an dis che a j'euj ëd Nosgnor “A-i é gnun ch'a sia giust, gnanca un. A-i é gnun ch'a l'abia d'inteligensa, gnun ch'a serca Nosgnor. Tùit a son ësperdusse, tùit ansema a son rendusse dësùtil; a-i é gnun ch'a fasa 'l bin, gnanca un sol” (Roman 3:10-12). A-i é përdabon da dësperesse! A l’é pa në schers! S’it pense ‘d podèj esse bastansa bon e che Nosgnor a t'arseivrà volenté o ch’at përdonrà fàcil, it ses an eror!
La bon-a neuva a l’é che ti’t l’has nen da serché d’esse bastansa bon. La bon-a neuva a l’é che ‘l Fieul ëd Nosgnor, Gesù Crist, a l’é chiel ch’a l’é stàit bastansa bon a nòst nòm, për nojàutri. Gesù a l’é vnùit an sla tèra e a l’é nassù da la vergin Marìa për fé lòn che nojàutri i l’avrìo mai podù fé da noi medésim. Gesù a l’ha vivù na vita ‘d përfeta, completa comunion con Dé ‘l Pare. A l’ha mai comëttù ‘d pecà, né ant ël pensé, né ant le paròle o con soa condòta. Pì ‘d lòn, soa mòrt an sla cross a l’é stàita ‘l sacrifissi ch’a l’ha smon-ù na vòta për tute për liberene dal castigh che ij nòstri pecà a mérito. Lòn ch’i l’oma da fé a l’é arconòsse ‘d cheur ch’i soma ‘d pecator ch’a mérito giust “la massima pena” da part ëd Nosgnor e ch’i l’oma gnun-a speransa ‘d salvëssa a part dla grassia ch’a n’é oferta an Gesù Crist, e ch’i lo suplicoma ch’an sìa dàita për soa misericòrdia. I soma ciamà a chërde ‘d cheur che ‘l Salvator Gesù Crist a l’ha fàit tut për nojàutri, e i arseivroma vita eterna tant 'me ‘n don, un present.
A l’é nen mi ch’i lo diso, ma la Paròla ‘d Nosgnor: “Iv diso la vrità: coj ch'a dan da ment a mia Paròla e ch'a chërdo a Col ch'a l'ha mandame, a l'han vita eterna e quand ch'a-i sarà 'l Giudissi a saran nen condanà, përchè già a son passà da la mòrt a la vita” (Gioann 5:24). I l’oma da fé nen d’àutr che lòn pr’ esse arconcilià con Dé. É-lo pa nen costa-sì na bon-a neuva?
S’a l’é parèj, fòrsi ch’i l’oma pì nen da sagrinesse ‘d vive na vita giusta e onesta? Fòrsi che sossì a veul dì che i l’oma nen da rende ubidiensa a Nosgnor? Ëd sicur che 'd nò! Gesù Crist a l’ha dit: “S'i scoteve ij mè comandament i restreve an mè amor, tal coma mi i scoto ij comandament ëd mè Pare e i resto an Sò amor” (Gioann 15:10).
Se nòstra fèj an Crist an pòrta nen a l’ubidiensa, antlora i l’oma nen na vera fej ant ël Crist. L’apòstol Giaco a dis: “Mè frej e seur, còsa servirà-lo se quajdun a dis ch'a l'ha la fej, s'a lo dimostra nen con j'euvre? La fej da sola podrìa-la salvelo? Se un frel o na seur a l'ha gnente da butesse adòss e a-j manca lòn ch'a l'é necessari ogni dì për vive, e quajdun ëd vojàutri a-j dis: "Va 'n pas, e mangia fin-a ch'it n'àbie pro", e ch'i-j daghe nen le còse necessarie pr' ël còrp, a còsa a-j servirà-lo dije ste paròle? Për l'istess ëdcò la fèj, s'a l'é nen dimostrà dai fat, la fèj da sola a l'é mòrta” (Giaco 2:15-17). Na vera fej an Crist a pòrta sèmper d’ubidiensa a Crist.
Contut, la motivassion ch’i l’oma pr’ esse ubidient a l’é nen cola ch’i l’oma tëmma d’esse campà giù ant l’infern. A l’opòst, i arseivuma ‘l Crist për amor e përchè i vorsuma dije grassie për avèjne salvà për soa grassia. Un fieul a ubidiss a sò pare nen pr’ esse acetà da chiel, ma përché a l’é già acetà da sò pare e ch’a-j veul bin e a veul feje piasì.
Ancheuj i l’oma 'dcò da fé motobin d’atension a j’evangej fàuss ch’a sio nen coma ch’a l’é dit ciàir ant ël Testament Neuv për boca dj’apòstoj:
“Im stupisso fòrt ëd la manera ch’i l’eve bandonà Nosgnor, col ch’a l’avìa ciamave për la grassia ‘d Crist, e ch’i sìe passà sì tòst a n’àutr Evangeli. Contut, ël fàit a l’é che n’àutr Evangeli a-i é pa, ma a-i é ‘d gent ch’av përturba e ch’a vorìa dëstòrze l’Evangeli dël Crist. I lo diso ciair: se quajdun a riva e ch’av nunsia n’Evangeli divers da col ch’i l’oma nunsiave nojàutri, s’a fussa fin-a mi medésim o n’àngel calà giù dal cél, ch’a-j casca adòss na maledission! I l’hai dilo e iv lo diso torna: se quajdun a riva e av nunsia n’Evangeli divers da col ch’i l’eve già arseivù, ch’a-j casca adòss na maledission! Lòn ch’i faso mi a l’é nen për fé piasì a la gent, ma për fé piasì a Nosgnor. S’i volèissa fé piasì a la gent, vanieme sò favor, i sarìa nen un sërvent ëd Crist” (Galati 1:6-10).Vera, a-i son dj’àutri evangej che soens an presento e ch’a son nen conforma a lòn ch’a diso le Scriture Sante. A son sogetà a na maledission përché a diso che la mòrt ëd Gesù Crist an sla cros o a l’é nen necessaria o ch’a basta nen, a l’é nen pro, per porté na person-a an paradis. Lòn ch’a l’ha fàit Gesù Crist a l’é complet e a l’ha nen da arsèive na gionta, nè da nojàutri, nè da quajdun d’àutri, a-i fà nen chi ch’a sìa.
Peuj, tuti j’àutri evangej a son sogetà a na maledission përchè a pòrto via la consolassion dal pòpol ëd Nosgnor. A vorìo che la gent as fidèissa nen tant o nen mach a Gesù Crist, ma an sl’esecussion ëd quajcòsa che d’àutri a farìo.
An ters leugh, j’autri evangel a son sota na maledission përchè a diso nen la vrità e coj ch’as fido a coj-lì a saran nen salv. Coj “vangej” lì a dan a la gent la fàussa sicurëssa che le còse a sìo diverse da lòn ch’a diso le Scriture Sante. Ant ij temp ëd Gesù a j’ero coj ch’a pensavo d’esse pro bon da lor istess e ch’a l’avìo nen da manca ‘d Gesù, che lor a j’ero bastansa bon e ch’a séguitavo già ‘d régole religiose ch’a chërdìo bastévol. As ciamavo ij Farisé. Contra ‘d lor Gesù soens a së scontrava e a-j disìa paròle ‘d feu! Anchej a-i é tanta gent ch’a l’ha ‘d presunsion ch’a son nen basà an sle paròle ciàire dle Scriture Sante, le paròle ciàire dl’Evangel bìblich. Se nojàutri i podèisso esse salv da noi istèss, antlora Gesù a sarìa mòrt për gnente!
Antlora i l’oma da serne an tra lòn ch’i pensoma nojàutri e lòn ch’a l’é fondà an sla vrità che Nosgnor a l’ha arvelane ciàira an soa Paròla scrita. I podoma nen sbaliesse. A l’é nen na question d’antërpretassion o d’opinion. La Paròla ‘d Nosgnor i l’oma da conòss-la. I l’oma da verifiché sèmper se lòn ch’i pensoma o lòn ch’i sentoma a sia giust o nò.
I l’oma da fé tant coma coj ëd Berea, dont ël lìber dj’At dj'Apòstoj an conta: “I frej a l’han peuj mandà fòra Pàul e Sila për andé a Berèa. Quand ch’a son rivaie, a son intrà ant la sinagòga dj’ebreo. Àor, sti-sì a j’ero mej dispòst a ‘mprende che coj ëd Tessalònica, përchè volenté a l’han arseivù la Paròla e a vardavo bin le Scriture tùit ij dì për controlé che le còse a fusso prope com a-j lo disìo. A l’é për lòn che vàire ‘d lor a l’han chërdù, ansema a ‘d fomne greche ‘d distinsion e d’òm an nùmer passàbil grand” (At 17:10-12).
Orassion: Nosgnor! Toa providensa ch'a faliss mai a l'ha butà a pòst le còse tant an cél che ant la tèra: Gava vìa da nojàutri, it suplicoma, tut lòn ch'an fà 'd mal e dane cole còse ch'an profit. Fà ch'i gavoma la fiusa a tut lòn ch'a l'é nen conform a Toa Paròla scrita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Leture bìbliche dël lessionari - Duminica 29 'd Magg - Sconda 'd Pancòsta: 1 Re 18:20-21, (22-29), 30-39; Salm 96: Galatian 1:1-12: Luca 7:1-10
Nessun commento:
Posta un commento