Leture bìbliche dla Sconda Dominica 'd Pasqua (27/4/14)

L’aparission ëd Gesù ai dissépoj e peui a Tomà

(Gioann 20:19-31)

E quand a l’é vnùa la sèira ‘d col dì-lì, ch’a l’era ‘l prim dla sman-a, e le pòrte ‘d col pòst, andoa che ij dissépoj a j’ero radunà për càusa dla tëmma ch’a l’avìo dij cap religios, a j’ero sarà, Gesù a l’é vnù, a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi". E quand ch’a l’ha dit lòn, a l’ha mostraje soe man e ij sò fianch, e ij dissépoj a l’han motobin arlegrasse ‘d vëdde ël Signor. Gesù a l’ha dije ancora: “Che la pas a sìa con voi. Tanme ‘l Pare a l’ha mandame, mi i mando vojàutri”. E quand a l’ha dit lòn, a l’ha sofià su lor, e a l’ha dije: “Arsèive lë Spìrit Sant. A tùit coj ch’i përdonëreve ij pecà, a saran përdonà, e a tùit coj ch’i-j artenëreve, a saran artënù.

Àor Tomà (ciamà Dìdim) ch’a l’era un dij dodes, a l’era nen ansema lor quand che Gesù a l’é venù. J’àutri dissépoj a l’han dije: “I l’oma vëddù Nosgnor”. Ma chiel a l’ha dije: “S’i vëddo nen ant soe man le marche dij ciò, e s’i buto nen mè dil andoa ch’a j’ero ij ciò, e s’i buto nen mia man ant sò fianch, i lo chërdrai mai”. Eut dì apress, ij sò dissépoj a l’ero ancora ansema ant la cà e Tomà a l’era con lor e, combin che le pòrte a l’ero sarà, Gesù a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi!”. Peuj a dis a Tomà: “Buta sì tò dil e varda bin mie man; stende ‘dcò la man, e butla an mè fianch, e fà ch’it sie pì nen un ch’a chërd nen [5], ma ‘n chërdent”. E Tomà a l’ha rësponduje: “Mè Signor e mè De!”. Gesù a-j dis: “Për motiv ch’it l’has vëddume, Tomà, it l’has chërdù? Beat a son coj ch’a l’han nen vëddù, e a l’han chërdù”. Gesù a l’ha ‘dcò fàit an presensa dij sò dissépoj vàire d’àutri miràcoj, ch’a son nen scrivù ant ës lìber. Ma ste còse-sì a son scrivùe përché i chërde che Gesù a l’é ‘l Crist, ël Fieul ëd De e che, an chërdend, i l’abie la vita an sò nòm.

(Test rispartì an vers)

-----

Neuva nàssita a gòj e santità

(Prima litra ëd Pé 1:1-9)

Pé, apòstol ëd Gesù Crist, a coj ch’a vivo com ëd foresté e ch’a son spatarà ant ël pais dël Pònt, an Galàtia, an Capadòcia, ant la provinsa dl’Asia e an Bitìnia, e ch’a son stàit sernù scond la precononossiensa ‘d De ‘l Pare, butà da part [2] da l’ Ëspìrit për l’ubidiensa a Gesù Crist e për l’aspersion ëd sò sang; che la grassia e la pas av sìo dàite an abondansa.

Ch’a sìa benedì De, ël Pare ‘d Nosgnor Gesù Crist, che për soa granda misericòrdia, a l’ha argenerane për avèj na speransa viva con l’arsurresion ëd Gesù Crist dai mòrt, për oten-e n’ardità ch’a peul nen vastesse, anflesse ò sfaussesse, conservà ant ij cej për nojàutri, ch’i soma guernà për la potensa ‘d De, për la fej, parèj ch’i otnoma la salvëssa, ch’a l’é davzin a esse arvelà ant j’ùltim temp. Tut sòn av dà na granda gòj, combin ch’i l’eve da soporté, për ël moment, ëd diverse preuve, parej che la preuva ‘d vòsta fej, ch’a l’é pì pressiosa che l’òr - l’òr che, combin ch’a perìssa a l’é provà dal feu - av rendrà làuda, glòria e onor quand che Gesù Crist a sarà arvelà. Combin che Chiel i l’eve mai vëddulo, tutun i-j veule bin. Adèss i lo vëdde nen, epura i chërde an Chiel. A l’é për lòn ch’i l’eve na gòj gloriosa ch’as peul gnanca dëscrive, e i seve ‘n camin a vagné ‘l fin ëd vòsta fej, visadì la salvëssa ëd vòstre ànime.

(Test rispartì an vers)

Predicazione in italiano su questo testo.

-----

Ël discors ëd Pè ël dì dla Pancòsta

(At dj'apòstoj 2:14-36)

Ma Pè, an presentand-se ansema a j’óndes, a l’ha aussà la vos, e a l’ha dije: “Vojàutri gent ëd Giudèa e tuti coj ch’i seve a Gerusalem, scoté sossì e fé atension a mìe paròle. Malgré tut lòn ch’i pense, sti-sì a son nen cioch, perché a l’é mach neuv ore dla matin , ma a l’é lòn ch’a l’avia dit ël profeta Gioèl: ‘A-i rivrà ant ij dì darié - Nosgnor a dis - ch’i spantierà mè Spìrit an s’tuta la mia gent, e vòsti fieuj e vòste fije a profetisëran; vòsta gioventura a vëddrà ‘d vision e ij vòsti vej a sugnëran dij seugn. Ëdcò an sij mè servidor, sia òm che fomne, i spantieraj mè Spìrit, an coj dì là, e lor a profetisëran. E mi i farài ‘d còse maravijose dzor ant ël cel, e ‘d prodis an sla tèra giù-sì, ëd sangh e ‘d feu, e ‘n vapor ëd fum. Ël sol a sarà cambià an top, e la lun-a an sangh, dëdnans che col grand e glorios Dì dël Signor a ven-a. Anlora tùit coj ch’a invocran ël nòm dël Signor a saran salv’. Gent d’Israel, sté a sente ste paròle: Gesù ‘d Nasareth, n’òm ch’a l’ha arseivù antrames a vojàutri na ciàra testimoniansa da De për d’euvre podente, maravije e segn miracolos che De a l’ha fàit sota vòsti euj për Sò mojen - com i lo seve bin; col òm-là, an essend stàit tradì conforma ‘l propòsit predeterminà e precognission ëd Nosgnor, vojàutri i l’eve massalo ancioandlo a na cros për man ëd gent ch’a rispeta nen la lej ëd De. Nosgnor, però, a l’ha arsussitalo, an avend delivralo daj patiment dla mòrt, përché a l’era nen possibil ch’a fussa artenù da chila. Përché David a dis ëd Chiel: “I contemplava sèmper ël Signor dëdnans mi, përché Chiel a sta a mia drita, parèj ch’i sia nen campà giù. A l’è për lòn che mè cheur a s’é arlegrasse e mia lenga a l’ha spricià ‘d gòj, e ‘d pì, mia carn a arposërà ant la speransa. Përché ti ‘t lassëras nen mia ànima ant ël leu dij mòrt] e ti ‘t permëttras nen che tò Sant a fasa l’esperiensa dla corussion. Ti t’l’has fame conòsse la strà dla vita e ti ‘t m’ampiniras ëd gòj an toa presensa”. Fradej, i peul bin dive con certëssa a propòsit ëd nòst patriarca Dàvid, ch’a l’é mòrt, e che a l’é stàit sotrà. Soa tomba a peul ancora vëdd-se ancheuj. Chiel a l’era, però, ‘n profeta, e a savìa che Nosgnor a l’avìa promëttuje con giurament, che un ëd sòj dissendent a sarìa setasse an sò tròno Dàvid, an antivëddendlo, a l’ha parlà dl’arsurression dël Crist, visadì che nì col-lì a sarìa stàit bandonà ant ël leu dij mòrt, e ni sò còrp a l’avrìa fàit l’esperiensa dla corussion. Cost Gesù, De a l’ha arsussitalo, e nojàutri i soma ‘d lòn tùit testimòni. Donca, dòp ch’a l’é stàit esaltà a la drita ‘d De e an avend arseivù dal Pare la promëssa dl’Ëspìrit Sant, Chiel a l’ha spantìa lòn ch’i vëdde adèss e lòn ch’i sente. Përchè Dàvid a l’é nen montà an cel, ma chiel midem a dis: ‘Ël Signor a l’ha dit a me Signor: Sëtte a mia drita fin ch’i l’abia fàit dij tò nemis në scagn për ij tò pé’. Ch’a sapia ‘d sigur tuta la cà d’Israel che De a l’ha fàit Signor e Crist, pròpe col Gesù ch’i l’eve butà an cros!”.

(Test rispartì an vers)