lunedì 20 gennaio 2020

Duminica 26 'd Gené 2020 - Tersa duminica apress l'Epifanìa



Duminica 26 'd Gené 2020 - Tersa duminica apress l'Epifanìa


Leture bìbliche: Isaìa 9:1-4; 1 Corint 1:10-18; Maté 4:12-23; Salm 27

Orassion

Nosgnor! Dane la grassia ‘d rësponde pront a l'apel ëd nòstr Salvator Gesù Crist, e 'd nunsié a tuti la Bon-a Neuva dla salvëssa ch'a l'ha procurane, për che nojàutri e 'l mond antregh a peussa rendse cont ëd la glòria 'd soe euvre maravijose; ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

Testament Vej
Isaìa 9:1-4

Malgré tut lòn, col temp ëd top e 'd disperassion a 'ndrà pa anans për sèmper. La tèra 'd Zebulon e 'd Neftali a sarà umilià, ma a vnirà 'l temp quand che la Galilèa dle Gent, ch'a sta arlong la strà ch'a va dal Giordan al mar, a sarà 'nluminà 'd glòria. La gent ch'a marcia ant ël top a vëdrà na lus granda. Për coj ch'a stasìo ant na tèra 'd përfonda scurità a risplendrà na lus. Ti të slargras la nassion d'Israel e sò pòpol as arlegrerà. As arlegreran dëdnans a Ti tanme 'd paisan ant ël temp ëd la mësson o 'd guerié ch'a së spartìsso la ladrarìa 'd guèra. Përchè ti 't brisras 'l giov ëd soa s-ciavensa e it dëscarieras 'l grev fardel ch'a l'han an sla schin-a. It brisras 'l baston dël craseur giusta coma 't l'avìe fàit quand ch' it l'avie butà 'n dërota l'armada 'd Midian.

Rëspòsta
Salm 27

Nosgnor am anlùmina e am salva: chi podria-lo feme tëmma? Nosgnor a l’é tanme na muraja ch’a guerna mia vita: chi podrìa-lo mai sbaruveme? Quand che ‘d gent grama am ven ancontra për feme ‘d mal[1], quand ch’ij mè nemis e rivaj am dan l’atach, a saran lor a antrapesse e a casché a gambe drite! Bele se n’armada poderosa a s’acampèissa tut d’antorn ëd mi për feme la guèra, mè cheur a l’avrìa gnun-e tëmme; bele s’am dèisso l’atach, im sentirìa al sicur.

Na ròba sola i l’hai ciamaje a Nosgnor, e mach ëd cola-lì i l’hai anvìa: ëd podèj vive ant la ca ‘d Nosgnor tùit ij dì ‘d mia vita për gòde ‘d soa blëssa e vijé an meditassion ant sò Templ. A l’é chiel ch’am buta a la sosta quand ch’ij sagrin am rivo; chiel a më stërma an sò santuari; am pòrta ans n’àuta ròca andova gnun a podra mai riveje.

A l’é parèj ch’i peudo aussé la testa fier ëdnans ai mè nemis. An sò santuari i-j smon-o ‘d sacrifissi ‘d vitòria, làude e cantich an onor ëd Nosgnor. Scota, Nosgnor, scota mia preghiera; sie misericordios e rëspondme. Mè cheur a l’ha sentì ch’it disìe: “Ven e parla con mi”, e mè cheur a rëspond: “Nosgnor, varda ch’i ven-o”. Virme nen le spale. Manda nen vìa tò sërvent quand ch’it ‘t ses anrabià con mi. Ti ‘t l’has sèmper giutame. Chitme pa adess, bandon-me pa, ò mè Dé, mè salvator.

Contut, i n’hai la certëssa: mè pare e mia mare a podrìo fin-a lor bandoneme, ma ti nò, ti ‘t m’abandonras mai, ti ‘t më staras sèmper dacant. Mostrame coma vive, menme arlongh ël senté giust, da leugn dai mè nemis. Lass-me nen tombé ant soe man ëd lor: lor am acuso ‘d ròbe ch’i l’hai mai faje; a më mnasso ‘d violensa con ògni respir ch’a fan. Epura i l’hai fiusa: i vëdrai la bontà ‘d Nosgnor antramentre ch’i son sì an sla tèra dij viv.

Spera an Nosgnor; sie fòrt, che tò cheur a vegna nen a manché. Vera, spera an Nosgnor, chiel at tradirà mai.

Testament Neuv
1 Corint 1:10-18

Iv suplico, mè frej e seur, ant ël nòm ëd Nosgnor Gesù Crist, ëd vive an armonia l'un con l'àutr. Ch'a-i sio gnune division an tra 'd voi, ma ch'i vade d'acòrd, l'àbie 'l medèsim pensé e ij medèsim propòsit. Përché, mè frej e seur, coj ëd Cloe a l'han fame savèj che tra 'd vojàutri a-i é 'd polèmiche, ëd rivalità. I diso sòn përchè quaidun ëd voi a dis: "Mi i ten-o le part ëd Pàul", e d'àutri a diso: "Mi i ten-o le part d'Apollo", o "Mi ëd Pero", o ancora: "Mi i stago mach da la part dël Crist"! I-é lo fòrse ëd division ant ël Crist? A l'é nen stàit Pàul a esse stàit butà an sna cros për voi, nen vera?! Seve-ne fòrse stàit batesà ant ël nòm ëd Pàul? No! I ringrassio Nosgnor ch'i l'hai batesà gnun ëd vojàutri, foravìa che Crispo e Gaio, e lolì përchè gnun a l'avèissa a dì d'esse stàit batesà an mè nòm. I l'hai bin ëdcò batesà la famija antrega 'd Stefana. Dël rest, am ven nen an ment s' i l'hai batesà quaidun d'àutri. An efet, Crist a l'ha nen mandame për fé ‘d batésim, ma për nunsié l'Evangeli, e nen për ël mojen ëd discors ëd sapiensa, për tëmma che la cros dël Crist a perda soa potensa. An efet, un messagi ch'a parla dla cros a l'é considerà na ròba da mat da coj ch'a son an sla stra dla perdission, ma për nojàutri, ch’i soma an sla via dla salvassion, a l'é la potensa 'd Nosgnor.

Vangel
Maté 4:12-23

Quand che Gesù a l’ha savù che Gioann a l’era stàit butà an përzon, a l’é artirasse an Galilèa, ma a l’ha lassà Nazareth e a l’é andass-ne a vive a Cafàrnao, aranda ‘l lagh, ant la region ëd Zabulon e 'd Neftali. Parèj a l’é compisse lòn ch’a l’avìa nunsià ‘l profeta Isaìa: “Tèra ‘d Zabulon e 'd Neftali, aranda ‘l lagh, da l’àutra banda dël Giordan, la Galilèa dle gent. Col pòpol, ch’a vivìa 'nt lë scur, a l’ha vëddù ‘n gran’ ciàir; un ciàir a l’ha splendrì për coj ch’a vivo ant ël pais dla mòrt e dël top”. Da antlora Gesù a l’ha comensà a prediché: “Pentive dij vòstri pëccà e artorné a Nosgnor, përchè ‘l Regn dël cél a l’é fasse press”.

Damentre che Gesù a marciava arlongh ël lagh ëd Galilèa, a l’ha vëddù doi frej, Simon, col ch’a l’avrìa avù lë stranòm ëd Pero, e sò frel Andrea, ch’a l’ero an camin ëd campé le rèj ant l’eva. A j’ero ‘d pëscator. Gesù a l’ha dije: “Vnime dapress e iv farai pëscator d’òm. Antlora lor, tut sùbit, a l’han chità soe rèj ëd lor e a son andaje dapress. Da lì, essend andàit pì anans, Gesù a l’ha vëddù doi d’àutri frej, Giaco, fieul ëd Zebedé, e sò frel Gioann. A j’ero ant na barca con sò pàre ‘d lor, Zebedé, ch’a comodavo le rèj, e a l’ha ciamaje ‘dcò lor. Tut sùbit a l’han chità soa barca e sò pare ‘d lor e a l’han butasse a andeje dapress. Gesù a andasìa për tuta la Galilèa, a mostrava ant le sinagòghe, a nunsiava la bon-a neuva dël Regn e a varìa d’ògni sòrt ëd maladìe e d’infermità.

Nessun commento:

Posta un commento