venerdì 25 settembre 2015

Còsa sarìa-lo rivane se Dé a fussa nen ëstait da nòstra part? (Duminica 27/9/2015)

Leture bìbliche për ël 27 dë Stèmber 2015 - Duminica dòp Pancòsta ch'a fà disdeut

Preghiera: Ò Dé, Ti 't fase vëdde Tò podèj tut-potent dzurtut an toa misericòrdia e pietà. Acòrdane la pienëssa 'd toa grassia për che, quand ch'i coroma pr' otnì toe promësse, i peussa 'dcò nojàutri gòde tò tesòr dël cél. Për Gesù Crist, nost Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.

1. Ester as dà da fé për la salvëssa 'd sò pòpol. "Parèj ël rè e Aman a son andàit al disné gròss dla regin-a Éster. Mentre ch'a bevìo, ëdcò an cost scond dì, ël rè a l'ha dit a la regin-a: "Ciama lòn ch'it veules, regin-a Éster, e mi it lo darai. A podrìa esse fin-a la metà del regn, it të lo darai volenté!". Éster a-j rëspond: "S'i l'hai trovà 'd favor con ël rè e s'a pias al rè d'acordeme st'arcesta, i ciamo ch'a sia risparmià la vita mia e 'd mè pòpol. A l'é përchè mi e mè pòpol i soma stàit vendù a coj ch'a l'han mach l'intension ëd sterminene, sassinene e fene fòra. Se nojàutri i fusso mach stàit vendù coma dë s-ciav, i sarìa stàita chieta. Për lòn a sarìa nen valù la pen-a 'd sgonfié 'l rè; ma nòst aversari a podrà mai arparé al dann ch'a l'avrìa fàit al rè con nòsta mòrt".  Antlora 'l rè Assuer a l'ha ciamaje a la regin-a: "Chi podria-lo mai fé na ròba parèj? Chi podria-lo mai esse tant presuntuos da tochete?". Ester a l'ha rësponduje: "L'òm gram ch'a vorìa felo a l'é Aman, nòst aversari e nost nemis!". Parèj Aman a l'é restà sensa paròle dëdnans al rè e a la regin-a. (...) Arbonà, un dël eunuch al servissi përsonal dël rè, a l'ha giontà: "A-i é giusta na fòrca 'd sinquanta cùbit d'autëssa che Aman a l'avìa fàit drissé për Mardoché, l'òm ch'a l'avìa denunsià la cospirassion contra 'l rè. La forca a l'é stàita costruìa a ca soa!". Ël rè a l'ha dit: "Antlora feje pende Aman medésim!". A l'é parèj ch'a l'han fàit ampiché Aman an sla midema forca che chiel a l'avìa fàit drissé për Mardoché, e la flin-a dël rè a l'é pasiasse. (...) Mardoché a l'ha scrivù tut sòn e a l'ha mandà 'd litre ai Giudé ch'a j'ero an tute le provinse dël rè Assuer, davzin e lontan,  pr' ëstabilì che tùit j'agn a selebrèisso 'l quatòrdes e 'l quindes dël mèis d'Adar. Për che coj dì-lì a son ij dì ch'ij Giudé a l'han avù treva da j'atach dij nemis e 'l mèis che 'l sagrin a l'é vnùit gòj, ël deul festa, e për ch'a fusso dì d'argioissansa; andova ch'as mandèisso 'd cadò l'un con l'àutr e ch'as fèisso 'd don ai pòver" [Ester 7 (1-6, 9-10), 9 (20-22)].


2. Israel a arconòss che 'l Signor a l'ha liberalo da 'n disaster sicur.  "Còsa sarìa-lo rivane se Dé a fussa nen ëstait da nòstra part? Che tut Israel a l'arpeta: Còsa sarìa-lo rivane se Dé a fussa nen stàit da nòstra part quand ch'i j'ero atacà dai nòstri nemis? Ant soa furia afoà lor a n'avrìo angosasse viv. N'inondassion a l'avrìa ramassane via complet. N'arianass a l'avrìa portane vìa.  Èh, d'aque furiose a l'avrio dël tut scancelane da la facia dla tèra.  Ch'a sia benedet ël Signor che ij sò dent ëd lor a l'han pa fane a tochetin! I soma scapà via tanme n'osel da la tràpola dël cassador. La tràpola a l'é s-ciapasse e i soma liber! Nòstr agiùt a l'é 'l Signor, col ch'a l'ha fàit ël cél e la tèra" (Salm 124).


3. La preghiera, la confëssion, l'agiùt da frej. "I é-lo quajdun tra 'd voi ch'a patissa? Ch'a prega. I é-lo quajdun ch'a sia content? Ch'a canta dij salm. I é-lo quajdun tra 'd voi ch'a sia malavi? Ch'a manda a ciamé j'ansian dla cesa, e ch'a sio lor a preghé për col-lì, e ch'a-j impartisso n'onsion ëd euli a nòm dël Signor. Cola preghiera, fàita con fé, a salverà 'l malavi e 'l Signor a-j darà d'arlass e, s'a l'ha fàit ëd pecà, a-j saran përdonà. Confëssé l'un a l'àutr vòstri pecà, e preghé l'un për l'àutr, përch' i sie varì. La preghiera përsistenta d'un giust a l'é motobin poderosa. Elia, ch'a l'era n'òm parèj ëd noi, a l'avìa pregà con insistensa ch'a pieuvèissa nen, e a l'é nen cascaje 'd pieuva an sla tèra për tre agn e ses mèis. E avend torna pregà, ël cél a l'ha dàit ëd pieuva, e la tèra a l'ha dàit sò frut. Mè frej e seur, se quajdun ëd vojàutri a së slontan-a da la vrità, e n'àutr a-i lo fa artorné,  ch'a sapia che col ch'a l'avrà torna menà 'n pecator da sò traviament, a lo salverà da la mòrt e a quaterà në strop ëd pecà" (Giaco 5:13-20).

4. Da la part ëd Gesù. "Gioann a l'ha pijà la paròla e a l'ha dije: "Magister, i l'oma vëddù quejdun ch'a dovrava Tò nòm për tapairé via 'd demòni, ma i l'ìoma antërdijlo, përché a l'é nen un ch'a séguita nojàutri". Ma Gesù a l'ha dije: "Lassejlo fé! Përché a-i é gnun ch'a fassa 'n miràcol an mé nòm ch'a peussa sùbit dòp parlé mal ëd mi. Chi ch'a l'é nen contra 'd noi, a l'é për noi. In vrità iv diso che chionque av darà da bèive 'n bicer d'eva a mè nòm, përché ch'i seve dij cristian, a l'é sicur ch'a perdrà nen soa 'rcompensa. Tutun, chionque a sarà 'd scàndol a un ëd coj pcit ch'a chërdo an mi, a sarìa mej për chiel ch'as butèissa na pera da mulin al còl e ch'as campèissa 'nt ël mar. E se toa man at fà pijé 'n broncc, tajla via; a l'é mej ch' i t'intre ant la vita eterna con na man ëd manch, ch' avejne doe e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai. E se tò pé at fà pijé 'n broncc, tajlo via: a l'é mej ch'i t'intre ant la vita eterna sòp ch'avèj doi pé e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai. E se tò euj at fà pijé 'n broncc, s-cianclo vìa: a l'é mej ch'i t'intre ant la vita eterna con n'euj sol, ch'avèjne doi e finì pr' esse campà 'nt ël feu dl'infern ch'as dëstissa mai, lì 'ndoa ch' ël verm a meuir nen, e ch' ël feu as dëstissa nen. 9:49 Ognidun a sarà butà a la preuva con ëd feu. La sal a l'é bon-a për dé 'd savor, ma se la sal medésima a l'é sensa savor, con còsa mai a podrìa rendje sò savor? A venta ch'i l'àbie 'd sal an voi medésim, e che stìe 'n pas tra 'd voi" (Marco 9:38-50).

Ester 7 (1-6, 9-10), 9 (20-22); Salm 124Giaco 5 (13-20)March 9 (38-50).


Nessun commento:

Posta un commento