giovedì 2 aprile 2015

"Fà ch’it sie pì nen un ch’a chërd nen, ma ‘n chërdent!" (Duminica 'd Pasca, 5 Avril 2015, la Bibia piemontèisa)

Le leture bibliche dla duminica 'd Pasca 2015



L’arsurression. Àor, la matin dël prim dì dla sman-a, Maria Madlen-a a l’é venùa al sepolcr mentre ch’a l’era ancora fros, e a l’ha vëddù che la pera ch’a sarava ël sepolcr a l’era stàita gavà da sò pòst. E a s’é butasse a core e a l’é venùa da Simon Pé e da l’àut dissépol che Gesù a-j vorìa bin, e a-j dis: “A l’han portà via ël Signor fòra dal sepolcr, ma i savoma nen andoa ch’a l’abio butalo". Anlora Pé a l’é partì con l’àutr dissépol e a son andass-ne al sepolcr. A corìo tùit ij doi ansema, ma l’àutr dissépol a corìa pì prest che Pé, e a l’é rivà ël prim al sepolcr. E an essend-se chinà, a l’ha bin vëddù a tèra le binde ‘d lin, ma a l’è nen intrà. Anlora, Simon Pè, ch’a-i era dapress, a l’è rivà e a l’è intrà ant ël sepolcr, e a l’ha vëddù le binde ‘d lin a tèra e ‘l sudari ch’a l’avìo butaje an sla testa, che però a l’era nen ansema a le binde, ma ardoblà da banda. Anlora l’àutr dissépol, ch’a l’era rivà ‘l prim al sepolcr, a l’é ‘dcò intraje e a l’ha vëddù, e a l’ha chërdù. (Përchè ch’a l’avio ancora nen capì la Scritura che Gesù a dovìa arsussitè daj mòrt). E ij dissépoj a son peuj tornassne a soa cà.

Gesù as fà vëdde da Marìa Madlen-a. Marìa, però, a stasìa davzin ël sepolcr, da feura, an piorand, e com ch’a piorava, a s’é chinasse ant ël sepòlcr. E a l’ha vëddù doi àngej vestì ‘d bianch, setà un a la testa e l’àutr ai pé andoa che ‘l còrp ëd Gesù a l’era stàit cogià. E a l’han dije: “Fomna, përché piorës-to?”. Chila a-j dis: “Për motiv ch’a l’han portà via mè Signor, e i sai nen andoa ch’a l’àbio butalo”. E quand a l’avìa dit lòn, an virand-se, a l’ha vëddù Gesù ch’a stasìa pròpe lì, ma a savìa nen ch’a fussa Gesù. Gesù a l’ha dije: “Fomna, përché piorës-to?” Chila, an pensand ch’a col òm-là a fussa stàit ël giardiné, a-j dis: “Monsù, se ti t’l’has portalo via, dis-me andoa ch’it l’has butalo, e i andrai a arlevelo”. Gesù a-j dis: “Marìa!”, e chila an virand-se, a l’ha dije: “Rabboni!”, ch’a veul dì “mé magìster”. Gesù a l’ha dije: “Toch-me nen, përchè i son nen ancora montà da mé Pare, ma va daj mé frej e disje: ‘I monto da mè Pare e da vòst Pare, da mè De e da vòst De’”. Maria Madlen-a, anlora, a l’é venùa a porté sta neuva ai dissépoj, visadì che chila a l’avìa vëddù Nosgnor, e che Chiel a l’avìa dije ste còse.

L’aparission ëd Gesù ai dissépoj. E quand a l’é vnùa la sèira ‘d col dì-lì, ch’a l’era ‘l prim dla sman-a, e le pòrte ‘d col pòst, andoa che ij dissépoj a j’ero radunà për càusa dla tëmma ch’a l’avìo dij cap religios, a j’ero sarà, Gesù a l’é vnù, a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi". E quand ch’a l’ha dit lòn, a l’ha mostraje soe man e ij sò fianch, e ij dissépoj a l’han motobin arlegrasse ‘d vëdde ël Signor. Gesù a l’ha dije ancora: “Che la pas a sìa con voi. Tanme ‘l Pare a l’ha mandame, mi i mando vojàutri”. E quand a l’ha dit lòn, a l’ha sofià su lor, e a l’ha dije: “Arsèive lë Spìrit Sant. A tùit coj ch’i përdonëreve ij pecà, a saran përdonà, e a tùit coj ch’i-j artenëreve, a saran artënùe.

La reassion ëd Tomà. Àor Tomà (ciamà Dìdim) ch’a l’era un dij dodes, a l’era nen ansema lor quand che Gesù a l’é venù. J’àutri dissépoj a l’han dije: “I l’oma vëddù Nosgnor”. Ma chiel a l’ha dije: “S’i vëddo nen ant soe man le marche dij ciò, e s’i buto nen mè dil andoa ch’a j’ero ij ciò, e s’i buto nen mia man ant sò fianch, i lo chërdrai mai”. Eut dì apress, ij sò dissépoj a l’ero ancora ansema ant la cà e Tomà a l’era con lor e, combin che le pòrte a l’ero sarà, Gesù a l’é mostrasse lì antra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi!”. Peuj a dis a Tomà: “Buta sì tò dil e varda bin mie man; stende ‘dcò la man, e butla an mè fianch, e fà ch’it sie pì nen un ch’a chërd nen, ma ‘n chërdent”. E Tomà a l’ha rësponduje: “Mè Signor e mè De!”. Gesù a-j dis: “Për motiv ch’it l’has vëddume, Tomà, it l’has chërdù? Beat a son coj ch’a l’han nen vëddù, e a l’han chërdù”. Gesù a l’ha ‘dcò fàit an presensa dij sò dissépoj vàire d’àutri miràcoj, ch’a son nen scrivù ant ës lìber. Ma ste còse-sì a son scrivùe përché i chërde che Gesù a l’é ‘l Crist, ël Fieul ëd De e che, an chërdend, i l’abie la vita an sò nòm" (Gioann 20).

Nessun commento:

Posta un commento