Leture bìbliche për Duminica 26 Aprile 2020 - Tersa domenica 'd Pasca

Duminica 26 Aprile 2020 - Tersa domenica 'd Pasca

Leture bìbliche: At 2:14,36-41; 1 Pero 1:17-23; Luca 24:13-35; Salm 116:1-3, 10-17

Orassion. Nosgnor! Che tò Fieul benedì a l'é fasse conòsse ai sò dissépoj quand ch'a l'ha brisà 'l pan e spartilo an tra 'd lor: Duverta j'euj ëd nòstra fede përch' i peussa contemplelo an tuta soa euvra 'd redension; chiel ch'a viv e regna con Ti ant l'unità dlë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

I.

Ël Salm 116, dont i lesoma ancheuj un tòch, a l'é na càntica 'd lauda a Nosgnor. Ël chërdent a peul stess-ne an pas përchè a sà che Nosgnor a lo guarda e rëspond a soe orassion fin-a ant ij moment pì brut. La mòrt a l'é sèmper na mnassa për tuti nojàutri e, dzurtut, l'angossa e la peur ch'a fà nasse an noi. Ël chërdent, contut, a l'ha tute le rason për podèj dé espression a sò amor për Dé, soa arconossensa e dedission, perchè a sà che la mòrt a l'é pa invincìbil e për Nosgnor a l'é pa, an gnun-a manera, n'antrap.

"1I veuj propri bin a Nosgnor përchè chiel a l'ha scotà la vos ëd mie sùpliche; 2përché chiel a l'é bassasse për sente bin lòn ch’i-j diso. A l’é për lòn che mi i chiterai mai ëd preghé. 3La mòrt a l’avìa anvërtojà tùit ij sò soaster dantorn ëd mi; l’afror dla tomba a l’avìa ciapame. I l’hai vëddù mach ëd sagrin e d’aflission. (...) 10Am sento pien ëd fede, antlora i l’hai dit: “Nosgnor! I son fòrt sagrinà”. 11An mè afann I l’hai crijà: “Tuta sta gent a son mach dij busiard!”. 12Lòn ch’i podrìa fé për mostré d’arconossensa a Nosgnor për tut ël bin ch’a l’ha fame? 13Invocanda sò nòm, i auss-rai ‘l brindes për selebré la salvëssa. 14I compirai le promësse ch’i l’hai fàit a Nosgnor; i lo farai dëdnans a tut sò pòpol. 15A j’euj ëd Nosgnor a l’é pressiosa la mòrt dij sò fidej. 16Nosgnor! Mi i son tò sërvent. Vera, i son tò sërvent, nassù an toa ca, ël fieul ëd toa serventa! Ti tl’has liberame da le caden-e. 17It ësmon-rai un sacrifissi d’arconossensa e invocherai ‘l nòm ëd Nosgnor" (Salm 116:1-3,10-17).

II.

Dal lìber dj'At dj'apòstl i lesoma la fin dël dëscors che l'apòstol Pero a l'avìa fàit a la furfa ant ël dì dla Pancòsta. As tratava pa d'un discors ëd circostansa, ma d'un messagi potent ch'a l'ha mnà tanta gent a vëdd-se "s-cianché 'l cheur". Lolì a-j pòrta, për soa salvassion ëd lor, al pentiment, a la fede an Christ e al Batèsim con la persuasion ch'a l'han da tiresse fòra da la malafasson d'ës mond ch'a pòrta a la ruin-a.

La reassion al sermon ëd Pero. "14Antlora Pero, an presentand-se ansema a j’óndes, parland a àuta vos, a l’ha dije: “Vojàutri gent ëd Giudèa e tuti coj ch’i seve a Gerusalem, sté a sente lòn ch’i l’hai da dive, fé 'tension a mìe paròle (...) 36Ch’a sapia ‘d sicur tuta la cà d’Israel che Nosgnor a l’ha fàit e Signor e Crist, pròpi col Gesù-lì ch’i l’eve butà an cros!”. 37Quand ch'a l'han sentì ste còse, tuti a l'han sentusse s-cianché 'l cheur e a l'han dit a Pero e a j'àutri apòstoj: "Frej! Còsa l’omne da fé adèss?". 38E Pero a l'ha di-je: "Pentive dij vòstri pëccà e che mincadun ëd vojàutri as fasa batesé ant ël nòm ëd Gesù Crist për la remission dij vòsti pëccà e i arseivreve 'l don dlë Spìrit Sant. 39Përchè la promëssa a l'é për vojàutri, për ij vòstri fieuj, e për tuti coj ch'a son lontan da Nosgnor, për tuti coj che Nosgnor nòst Dé a ciamërà da chiel”. 40E con vàire d'àutre paròle, a-j suplicava e a-j cissava, an disend: "Salveve da costa generassion përversa". 41Anlora, coj ch'a l'han arseivù 'd bon cheur soa paròla, a son ëstàit batesà, e an col dì lì a l'é giontasse ai chërdent apopré tre mila përson-e" (At 2:14,36-41).

III.

Salvesse da la malafasson ruinosa 'd cost mond, grassie a l'euvra 'd Nosgnor Gesù Crist, a veul dì anandiesse a vive 'd manera diversa. A l'é na vita purificà da tut lòn ch'a la antamna e spòrca, përchè potent a l'é lòn ch'a fà lë Spirit ëd Nosgnor për el mojen ëd la Paròla për argeneré nòstra esistenza. L'apòstol Pero, an soa prima litra, ëd costa vita a na dà ij tràit.

"17Quand ch'i preghe, i ciame Dé vòst Pare. Chiel a giudica sensa avèj rësguard a l'aparensa dle përson-e, conforma lòn che ciaschëdun a fà. Për costa rason, ant ël temp ch'i l’eve da passé an ësto mond, porteve sèmper con grand rispet anvers ëd Chiel. 18I conòsse la manera ch'i seve stàit liberà da la vita sensa sens ch'i l'eve ardità dai vòstri vej - ël pressi 'd vòst riscat a l'é nen stàit pagà con d'òr o d’argent, ch'a son ëd ròbe sogetà a la corussion, 19ma con ël sangh pressios ëd n’agnel sensa difet e sensa macia, visadì ‘l Crist, ch'a l'é sacrificasse për vojàutri. 20Chiel a l'era stàit predestinà 'dnans ëd la fondassion dël mond, ma a l'é manifestasse për vojàutri an ësti temp-sì, ch'a son ij darié. 21Për sò mojen, vojàutri i chërde an Nosgnor, ch'a l'ha arsussitalo dai mòrt e a l'ha daje glòria, parèj che adèss vòstra fede e vòstra speransa a son fissà an Nosgnor. 22Apress d’avèj purificà vòstra ànima con l'ubidiensa a la vrità për manifesté n'amor sincer da frej, vorèive bin l'un a l'àutr con un cheur pur. 23I seve nassù na sconda vira nen da na smens ch'a marsa ma da na smens ch'a peul nen andé 'n corussion, visadì la Parola 'd Nosgnor viva e eterna" (1 Pero 1:17-23).

IV.

L'episòdi dël Vangel ch'i consideroma ancheuj a conta dl'aparission dël Crist arsussità a doi ëd sò dissépoj che as na tornavo, fòrt demoralisà, a ca, dòp d'avèj avù "la delusion" ëd la bruta fin ëd Gesù, ch'a l'avìo daje tuta soa fiusa 'd lor. Gesù, contut, a-j pija 'd surprèisa quand ch'a a ven a feje companìa për la stra. Mentre ch'a marcio Gesù a-j dëspiega che lòn ch'a l'era capitaje a corëspond a tut lòn che le Scriture a l'avìo bin dit e ch'a realisava parèj ij pian ëd Nosgnor. Cola lession as arvelerà per lor në studi bìblich motobin d'efet ch'a l'avrìa cangiaje la vita. Anans, lor a l'avìo pa pijà lòn ch'a diso le Scriture coma "na ròba séria". A l'avran da arconosslò, coma lor a arconoss-ran Gesù midem da coma ch'a l'avrìa brisà 'l pan anans ëd lor.

Gesù a marcia an sla strà ch'a va a Èmmaus. 13Ora, an col midem dì, doi ëd lor a l'ero 'n marcia për na borgià 'd nòm Èmaus ch'a l'era anviron óndes chilométer da Gerusalem, 14A discorìo tra 'd lor ëd tut lòn ch'a l'era capità an coj dì lì. 15Antramentre che lor a discorìo e a fasìo 'd discussion, Gesù an përsona a l'é avzinass-je e a l'ha comensà a feje companìa për la stra, 16ma j'euj 'd lor a l'ero nen a la portà d'arconòss-lo. 17E chiel a l'ha dije: "Còsa a son-ne sti discors-sì ch'i ten-e an tra ‘d vojàutri antramentre ch’i marce?". Anlora ij doi a son fermasse con la tristëssa scrita 'n facia. 18Un ëd lor, ch'as ciamava Clèopa, a l'ha rëspondù e a l'ha dije: "Ses-to l'ùnich foresté an ësti dì-sì a Gerusalem ch'a sa nen lòn ch'a l'é capitaje?". 19E chiel a l'ha dije: "Còsa?". A l'han responduje: "Tut lòn ch'a rësguarda Gesù ëd Nasaret, ch'a l'era ‘n profeta, potent ant j'euvre e ant le paròle dëdnans a Nosgnor e a tut ël pòpol; 20e coma ch’ ij nòstri prinsipaj sacerdòt e cap a l'han consignalo për felo condané a mòrt e a l'han falo meuire an sna cros. 21Nojàutri i speravo ch'a fussa chiel ch’a l’avrìa liberà Israel, ma con tut lòn, a son già passaje tre di da quand ëste còse a son capità. 22E peui, quai fomne dle nòstre, a l'han motobin sburdì-ne: a son andàite la matin a la tomba, 23a l’han pì nen trovaje sò còrp e a son vnùe a conté-ne d'avèj avù na vision d'àngej ch'a disìo che chiel a l'é viv. 24E quaidun dij nòstri a son andàit a la tomba e a l'han trovà pròpi com a l'avio dije le fomne, ma chiel a l'han nen vëddùlo". 25Antlora a l'ha dije: "Che 'd gent ëstupida ch’i seve! Coma ch'i seve meusi 'd cheur ant ël chërde a la paròla dij profeta! 26Ventava-lo nen che 'l Crist a suportèissa tuti coj patiment-là për intré an soa glòria?". 27Peui, an comensand da Mosè e an seguitand con tùit ij profeta, a l'ha dëspiegaje an tute le Scriture lòn ch'a fasìa 'd riferiment a chiel. 28E quand ch'a son ëstàit davzin a la borgià andoa ch'a 'ndasìo, chiel a l'ha fàit coma s'a dovèissa andé pì anans. 29Ma lor a l'han dije con ansistensa: "Resta con noi, përché as avzin-a la sèira e 'l dì a l'é press a la fin". Chiel, donca, a l'é intrà ant la borgià e a l'é restà con lor. 30Anlora a l'é rivà che antramentre ch'a l'era a tàula con lor, a l'ha pijà 'l pan, a l'ha benedilo, a l'ha brisalo a tòch e a l'ha dane 'n pòch a pr'un. 31A l'é stàit pròpi an col moment-lì che j'euj dij dissépoj a son dovertasse e a l'han arconossulo, ma chiel a l'é dësparì da 'dnans a lor. 32E lor a l'han dit un con l'àutr: "I sentìo-lo nen coma 'n feu an nòstr cheur antramentre che chiel an parlava për la stra e an dëspiegava le Scriture?". 33Antlora a son sùbit aussasse e a son tornà a Gerusalem, andoa ch'a l'han trova j'óndes radunà, ansema j'àutri ch'a l'ero con lor. 34Tùit a-j disìo: " Ël Signor a l'é arsussità përdabon e a l'é fasse vëdde a Simon". 35Lor, peui, a l'han contaje lòn ch'a l'era rivà ëdcò a lor për la stra e coma ch'a l'avìo arconossulo quand che chiel a l'avìa brisà 'l pan a tòchetin" (Luca 24:13-35).