martedì 2 luglio 2019

Arconòsse la natura uman-a për lòn ch'a l'é (93. March 14:66-72)



La Paròla 'd Nosgnor ant la Bibia a l'é dël tut onesta an sla misèria dla natura uman-a coma ch'a l'é dventà sota l'influensa dël pëccà. Ij përsonagi ch'a presenta, fin-a "j'eroe dla fede", a son mai idealisà, ma mostrà con tute soe debolësse e faliment. Fin-a Pero, ch'a l'é stàit ciamà "ël prinsi dj'apòstoj" e "San Pé", ant ij vangej a l'é mostrà nen mach ch'a l'é d'antrap a la mission ëd Gesù, ma, coma ch'i vedoma ancheuj, che për tre vire a 'rnega Gesù, sò Magister. Arconòsse la natura uman-a per lòn ch'a l'é, contut, a l'é 'l prinsìpi 'd soa redension.
Pero a 'rnega Nosgnor. "Ora, ant ël mentre che Pero a l'era giù ant la cort, a l'é vnuje un-a dle serve dël gran' sacerdòt. E quand ch'a l'ha vëddù Pero ch'a së scaodava, a l'ha vardalo an facia e a l'ha dije: "Ti j'ere un ëd coj ch'a stasìa con ël Nazaré, con Gesù! Nen vera?". Ma chiel a l'ha negalo, e a l'ha dije: "I lo conòsso nen col òm, e i sai nen lòn ch'it dise!". Peui a l'é sortì fòra, ant ël vestìbol, e 'l gal a l'ha cantà. E la serva, avendlo torna beicà bin, a l'é butasse a dì a coj ch'a l'ero lì present: "Sto-sì a l'é pròpi un ëd coj-là!". Ma Pero a l'ha negalo na sconda vira. E ancora 'n pòch apress, coj ch'a l'ero lì present a l'han dije a Pero: "A l'é sicur che ti 't ses un ëd coj là, përchè ti 't ses ëd la Galilea: tò acsan a lo dà a conòsse!". Antlora Pero a l'ha giurà e spërgiurà e a l'ha dit: "Ch' i sia maledet s'i diso nen la vrità: i conòsso pròpi nen l òm ch'i dise!". E 'l gal a l'ha cantà për la sconda vira, e Pero a l'é arcordasse 'd lòn ch'a l'avìia dije Gesù: "Anans ch' ël gal a l'àbia cantà doi vire, ti 't l'avras negà tre vòlte fin-a 'd conòss-me!". E essend sortì, a l'é butasse a pioré" (Marco 14:66-72).
As podrìa bin dì che Gesù a sia stàit rablà fin-a ant ij leugh ij pì sombr, ancreus e trist dël pëccà dl'òm, coj ch'a së stërmo darera dle mascre dla religion e dla giustissia. An ven an ment lòn che Gesù a l'avìa dit na vira: "Trist a vojàutri, magister ëd la Lej e Farisé ipòcrita, përchè i smije a ‘d tombe sbianchìe, ch’a parèisso bele për dafòra, ma ch’a son për drinta pien-e d’oss ëd mòrt e d’ògni sòrt ëd porcarìe. L’istess i seve vojàutri, dafòra i smije giust, ma për drinta i seve pien d’ipocrisìa e ‘d malissia" (Maté 23:27). A l'é pròpi 'dnans a 'd tribunaj parèj che Gesù a l'é tirà. An che man ch'a l'é finì!

La misèria moral ëd l'òm a l'é presentà sensa gena, bruta coma ch'a l'é, nen mach ant la condòta dij nemis ëd Gesù, ma 'dcò, ant n'àutra forma, an col ch'a l'é considerà 'l përsonagi 'l pì rapresentativ dij dissépoj 'd Gesù, Pero. E-lo chiel ël mej dissépol ch'a-i era? Ël pì brav? N'esempi 'd virtù? Podomne proclamelo "sant", e butelo "an sj'autar" coma ch'a l'han fàit con ël nòm ëd "San Pé"? Nò, nì chiel nì j'àutri. Butoma pròpi da banda minca n'ilusion ch'i podrìo avèj an sla natura uman-a. A l'é mach grassie a la misericòrdia 'd Nosgnor, che da n'òm o da na fomna a peul seurte quajcòsa 'd bon, e gnente ch'a podèissa esse considerà nòst mérit: a l'é mach l'euvra 'd Nosgnor, nen la nòstra. Fin-a l'apòstol Pàul a disìa: "Comsëssìa, a l'é për la grassia 'd Nosgnor ch'i son lòn ch'i son, e Soa grassia 'nvers ëd mì a l'é nen stàita sensa frùt. Al contrari, i l'hai travajà motobin ëd pì che tuti lor, o, per dila mej, a l'é stàit Nosgnor che, për Soa grassia, a l'ha fame ‘l Sò utìss" (1 Corint 15:10).

Che vërgògna marsa për Pero, ch'a l'era bin d'àutr che 'n ròch. Malgré tuta la baldansa ch'a l'avìa anans, chiel a faliss dël tut la preuva dla fede e a riva fin-a a 'rneghé sò Magister e Signor! Vera, Pero a l'era nen ëscapà tanme j'àutri e a l'avìa compagnà Gesù da leugn fin-a a la sede 'd sò process ma, bele se a l'era stàit arconossù coma un dij dissépoj ëd Gesù e tradì da l'acsan ëd la Galilèa ch'a l'avìa, Pero a giura e spërgiura 'd gnanca conòsse cost Gesù dont a parlavo... A l'era na ròba ch'a podìa gnanca sté an pé: pròpi quand Gesù a l'era an sla bòca 'd tuti, përché granda a l'era la fama ch'a l'era fasse, chiel, Però, a disìa 'd savèj gnanca 'd lòn ch'a parlèisso. Coma ch'a disèissa: "I sai nen, i l'hai vëdù gnente e s'i-i ero, i dormìo". Cola neuit, Pero a disìa ch'a l'era passà da lì pr' asar, coma 'n foresté ch'a ven da lontan. E-lò nen patétich?

Nò, condanoma nen Pero. A l'è nen divers da nojàutri. A podrìa bin esse che an tra 'd nojàutri a-i sia quajdun ch'a l'avrìa avù pì 'd coragi che Pero e ch'a l'avrìa confessà dë sté da la banda 'd Gesù. Cola ch'a sarìa stàita nòstra reassion, contut, s'i nojàutri i fusso stàit ant la situassion ëd Pero? "Che col ch’as chërd dë sté drit, ch’as pija varda ‘d nen casché!" a dis l'apòstol Pàul" (1 Corint 10:12).

A l'é sicur che Pero a l'avìa avù n'esperiensa génita 'd conversion al Crist, lolì i vorsoma nen butelo an question! Pero a l'era nen Giuda, ël traditor! Pero a-j vorìa pròpi bin a Gesù e a chërdìa 'd cheur a soe paròle, bele cora ch'a-j capìa nen pro bin. Con Pero, contut, l'euvra 'd trasformassion ëspiritual ëd sò cheur, ch'a l'era comensà ant ël moment ëd soa conversion, a l'era 'ncora nen terminà. Pero a l'avìa 'ncora tanta stra da fé e 'd sicur l'esperiensa dl'arnegament a sarìa stàita për chiel na lession ch'a l'avrìa mai pì dësmentià, quajcòsa ch'a sarìa servì për soa maturassion coma 'n cristian.

An efet, bele se gnun a vorìa tombé e falì e ch'as lo àugura a gnun, ij robaton e ij faliment a son dovrà da Dé për "mostrene quajcòsa", për rinforsene. Robaton e faliment, ant le man ëd Nosgnor, për coj ch'a son dij sò, j'Elet, a son ëd tape an sla stra dla maturassion. Un dì, Pero a sarìa pentisse d'avèj arnegà Gesù e Gesù a l'avrìa përdonalo e butalo fin-a ant na posission ëd responsabilità ant la Gesia. Le lerme 'd Pero a sarìo nen ëstàite sgairà. Sgairà a sarìo bin ëstàite le lerme 'd Giuda, ch'a l'era nen pentisse 'd sò tradiment. Cole lerme a l'avrìo portalo pitòst pì giù an fond, ant un leugh da 'nté ch'a l'avrìa pì nen podù torné sù "ant la superfice".

Arconòsse la natura uman-a per lòn ch'a l'é, a l'é 'l prinsìpi 'd soa redension s'a men-a al pentiment. Nosgnor a l'é bin dispòst al përdon quand ch'is butoma a soa disposission për fé 'd nojàutri 'd përson-e neuve. Nosgnor a lo veul e a lo peul fé.

PREGHIERA

Nosgnor! I sai d'esse na përson-a fiaca e tëmrosa. Ti 't ëm conòsse bin: i peudo stërmé gnente da ti. I ciamo, parèj, tò agiut për dventé pì fort ant la fede e për chërse da la mira moral e spiritual. It ringrassio che. malgré tut lòn ch'i son, malgré ij me robaton e faliment, ti it l'has soen ëd mi con tant amor e passiensa, përché i aparten-o a ti. Sosten-me ant mè angagg a d'esse 'n cristian. Amen.

Dumìnica 7 luj 2019 - Quarta dumìnica apress la Pancòsta

Leture bìbliche: 2 Re 5:1-14; Salm 30; Galat 6:1-16; Luca 10:1-11,16-20

Preghiera: Nosgnor! It l'has mostrane a osservé tùit ij tò comandament ant ël volèj bin a ti e a nòstr pròssim: Acòrdane la grassia dël tò Sant Ëspirit, ch'i sio consacrà a ti con tut nòst cheur, e unì l'ùn a l'àutr con n'afession pura; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant; un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Nessun commento:

Posta un commento