Për costa duminica i publicoma na letura musicà dël Salm 130 (a l'é mach un minùt e mes) e peuj ël tòch dl'evangel ch'a trata dla varision ëd na fomna ch'a l'avìa 'd fluss ëd sangh e dla fija 'd Giàiro artorna 'n vita.
Ativé ij sota-tìtoj për vëdde 'l test piemontèis...
5:21 Quand che Gesù a l'é torna passà an sl'àutra riva ant la barca, a l'é ambaronasse na gran furfa davzin a chiel, e a l'era davzin al mar. 5:22 Valà ch'a l'é rivaje un dij cap dla sinagòga, ëd nòm Giàiro. Quand ch'a l'ha vëddù Gesù, a l'é campasse ai sò pé 5:23 e a l'ha supplicalo con insistensa disendje: "Mia cita a l'é press a meuire. It prego 'd ven-e e d'amponje le man përchè a sia varìa e ch'a viva. 5:24 Gesù, donca, a l'é andass-ne con chiel, e ëd grand ëstrop ëd gent a j'andasìo dapress e a lo s-ciassavo tut dantorn.
5:25 Antlora na fomna ch'a l'avìa 'n fluss ëd sang da dódes agn, 5:26 ch'a l'avìa tant patì ant le man ëd vàire médich, e ch'a l'avìa spendù tut lòn ch'a l'avìa, sensa gnun profit, ma pitòst andasend viaman pes, 5:27 Avend sentì parlé ëd Gesù, a l'é vnùita ant la furfa për daré, e a l'ha tocà soa vesta. 5:28 Përchè a disìa: "A basta ch'i toca mach soa vesta, i sarai varìa". 5:29 E pròpi an col moment-lì ël flussa ëd sangh a l'é fërmasse e a l'ha sentù an sò còrp ch'a l'era varìa da sò flagel. 5:30 Dlongh Gesù, rendendse cont dla fòrsa ch'a l'era surtìa da chiel, a l'é virasse vers la gent e a l'ha dit: "Chi é-lo ch'a l'ha tocà mia vestimenta?". 5:31 Contut.ij sò dissìpoj a l'han dije: "Vëddes-to nen che la furfa at sara tut dantorn, e it dise: 'Chi é-lo ch'a l'ha tocame?'". 5:32 Ma Gesù a vardava tut dantorn për vëdde cola ch'a l'avìa fàit lòn. 5:33 Antlora la fomna, sbaruvà e trambland tuta, savend lòn ch'a l'era rivaje an soa përson-a, a ven e as campa ai sò pé, e a diciara tuta la vrità.b A-j dis: "Fija mia, toa féj a l'ha salvate; vat-ne an pas, e sie varìa da tò flagel".
5:35 Antramentre ch'a parlava ancora, a l'é rivaje 'd gent da ca dël prinsipal ëd la sinagòga, ch'a l'han dije: "Toa fija a l'é mòrta, përchè das-to ancor ëd pen-a al Magister?". 5:36 Ma Gesù, avend tòst sentù lòn ch'a disìo, a-i dis al cap ëd la sinagòga: "Tëm gnente, chërd mach". 5:37 E a l'ha përmëtuje a gnun d'andeje dapress, gavà a Pero, e a Giaco, e a Gioann ël frel ëd Giaco. 5:38 Peui a l'é andàit ant la ca dël cap ëd la sinagòga, e a vëd ël brut ciadel, visadì, coj ch'a pioravo e ch'a sgarìo. 5:39 E essend intrà, a l'ha dije: Përchè feve-ne tut ës tapage, e përchè i piore? La cita a l'é pa mòrta, ma a deurm". 5:40 E a lo pijavo 'n gir. Ma Gesù avendje fàit seurte tuti, a pija 'l pare e la mare dla fijëtta, e coj ch'a-i ero con chiel, e a intra là andoa a-i era la fijëtta cogià. 5:41 E pijand la masnà për man, a-i dis: "Talitha comi", che, voltà an nòstra lenga, a veul dì: "Fijëtta, it diso, àuss-te!". 5:42 Dlongh la fijëtta a l'é aussase, e a l'ha marcià; përchè a l'avìa dódes agn; e lor a na son ëstàit tuti maravijà. 5:43 Gesù, peui, a l'ha comandaje a paròle ciàire che gnun a lo savèissa. A la fin, a l'ha dije ch'a-j dèisso da mangé a la fijëtta. (March 5:21-43).
Nessun commento:
Posta un commento