sabato 31 gennaio 2015

L'òm ch'a l'avìa në spirit salòp (Proget Bibia piemontèisa, 1/2/2015)

N'òm con në spirit salòp. "Peui a son entrà a Cafàrnau, e sùbit dòp - a l'era un saba - essend intrà ant la sinagòga, Gesù a dutrinava. E tuti as maravijavo ëd soa dutrin-a, përchè a-j mostrava con grand'autorità, e nen parèj djë Scriba. Ora as trovava là, ant la sinagòga, n'òm ch'a l'avìa në spirit salòp e a l'ha butasse a crié,  disend: "Ha! Còsa i-è-lo tra ti e nojàutri, Gesù 'd Nàsaret? Ses-to vnù për nòstra distrussion? I lo sai chi't ses. Ti't ses ël sant ëd Dé!". Ma Gesù a l'ha arbufalo fòrt e a l'ha dije: "Stà ciuto e sòrt fòra d'ant col òm!". Alora lë spirit danà, tormentandlo e criand a tute fòrse, a l'é surtì fòra d'ant col òm. E tuti a j'ero sbërlondì, dë manera che as domandavo antra 'd lor: "Còs'è-lo sòn? Che dutrin-a neuva a l'é mai costa? Col-lì a comanda con autorità fin a jë spirit danà e lor a j'ubidisso!". E soa reputassion a l'é spantiasse 'd colp ant ij paìs tut dantorn la Galilea" (March 1:18-25).

Tut ël capìtol
Spiegassion (an italian): Accadde durante un culto...



Disposission pr' ij profeta. "Quand ch'i sareve intrà ant la tèra ch' ël Signor vòstr Dé av dà, fé bin atension a nen copié ij costum arpugnant ëd cole nassion. Pr' esempi, vardeve dal sacrifiché vòstr fieul o vòstra fija coma dj'olocàust. E lassé nen che vòstr pòpol a pràtica la strologìa, la mascarìa, la gàbola o la negromansìa, o ch'a fasa 'd malifissi, ch'a 'nciarma jë spirit o ch'a ciama j'ànime dij mòrt. Ël Signor a l'ha 'n ghignon chëcchëssìa ch'a fasa 'd còse parèj. A l'é pròpi përché j'àutre nassion a l'han fàit ëd abominassion ëd cola sòrt ch' ël Signor a-j taparerà via da 'dnans a voi. Vojàutri i l'eve da esse sensa rimprocc dë 'nans al Signor, vòst Dé. A son le nassion ch'i seve 'n camin a dësproprié ch' a ciamo consèj a 'd mascon e dë stròlogo, ma 'l Signor vòst Dé a l'ha nen dave 'l përmess ëd fé còse parèj". Mosè a l'ha seguità a dì: "Ël Signor vòst Dé a farà seurte fòra d' an mes a voi, da 'n mes a vòstri compagn israelita, un profeta coma ch'i lo son mi: i lo deuve scoté. A l'é sossì ch'i l'eve domandà al Signor vòst Dé quand ch'i j'ere radunave ai pé dël Mont Sinai. Al Signor vòst Dé i l'avìe ciamaje 'd nen torna sente Soa vos, o vëdde col gran' feu, për paura 'd meuire! Antlora 'l Signor a l'ha dime: 'Lòn ch'a l'han dit a l'é giust'. Për lor i farai seurte d' an mes al sò compagn israelita un profeta coma ti. I butrai mie paròle ant soa boca e chiel a dirà al pòpol tut l'òn ch'a-j comando 'd dì. Col ch'a scota nen ij messagi ch' ël profeta a proclama a mè nom a l'avrà da fé con mi. Tutun, ël profeta ch'a dìs ch'a parla a mè nòm, ma ch' a l'é nen vera o ch'a parla a nòm ëd n'àutr Dé, a dovrà meuire. Peul esse ch'it domande drinta ti: 'Ma coma foma a savèj se soe paròle a l'ha nen dije 'l Signor?'. Se 'l profeta a dis ëd parlé ant ël nòm ëd ël Signor, ma soa predission as compiss nen, a veul di che 'l Signor a l'ha nen daje col messagi. Col profeta a l'ha parlà sensa mia autorità e i deuve nen avejne tëmma" (Deuteronòmi 18:9-22).



La fomna, la masnà e 'l dragon.  "I son peuj ëstàit testimòni an cel d'un fàit ëd grand' importansa: I l'hai vëddù na fomna vestìa 'd sol, con la lun-a sota ij sò pé e ch' an soa testa a l'avìa na coron-a ëd dódes ëstèile. A l'era 'nsinta e a criava për ij dolor dël part, tribuland nen pòch ant ël buté al mond na masnà.  Peuj i son stàit testimòni an cel ëd n'àutr fàit ëd significansa: I l'hai vëddù 'n grand dragon ross ch'a l'avìa set teste e des còrn, con set coron-e an sù soe teste. Soa coa a l'ha rablà la tersa part ëd lë stèile dël cel e a l'ha campaje an sla tèra. Peuj a l'é butasse pròpi dë 'dnans a la fomna ch'a l'era 'n camin a avèj sò cit, pront a 'ngorgioness-lo sì tòst ch'a l'avèissa butalo 'l mond. E chila a l'ha butà 'l mond un fieul, col ch'a l'ha da governé tute le nassion con na cavija regal ëd fer, e a l'é stàit sùbit portà al sicur dë 'dnans a Dé an sù Sò tròno. La fomna a l'é peuj scapà 'nt ël desert, andoa ch'a Dé a l'avìa prontàje 'n leugh pr' acudila durant mila dosent e sessanta dì" (Apocaliss 1:1-5).



Nessun commento:

Posta un commento