Prima letura - Ël Signor a 'rtorna a Gerusalem. "Consolé, consolé mè pòpol" a dis vòstr Dé, "parlé al cheur ëd Gerusalem e dije che sò temp ëd guèra a l'é finì, che sò castigh a l'é compì, përché 'l Signor a l'ha faje paghé 'l dobi për tùit ij sò pecà". Na vos a crija: "Ant ël desert pronteje na stra për ël Signor. Ant la vàuda spianeje na carera për nòstr Dé. Che tùit j'avalament a sio lëvà. Che tute le montagne e tute le colin-e a sio sbassà. Ij terèn grotolù a vniran na pian-a e le gòrgie d'ampie valade. La magnificensa dël Signor a sarà arvelà e tùti, ant l'istèss temp, a la vëdran përché 'l Signor a l'ha decretalo. Na vos a dis: "Dislo fòrt!". N'àutra a ciama: "Lòn ch'i l'hai da dì?". La prima vos a rispònd: "Dìs fòrt che tùit a son tanme 'd erba, e tute le promësse dla gent a son tanme 'd fior dij camp. L'erba a 'rsëcchiss e le fior a ven-o fiape, quand ch'a bòfa 'l vent ch' ël Signor a manda. A l'é vera: la gent a l'é tanme 'd erba. L'erba a 'rsëcchiss e le fior a ven-o fiape, ma le crije ëd nòst Dé a manco mai 'd realisesse. Monta an sna montagna bin àuta, ò crior Sion, àussa bin fòrta la vos, ò criosa Gerusalem! Crija! N'avèje nen tëmma! Dìs a le sità 'd Giuda: "Vardé-sì vòstr Dé!". Vardé, ël Signor sovran a l'é 'n camin ch'a riva tanme 'n guerié vitorios. A l'é soa vajantisa 'd soldà ch' a stabilìss soa dominassion. Vardé, a lo compagna ël frut ëd sòa vitòria; ij sò trofé a-j van danans! Tanme 'n bërgé Chiel a cudiss sò strop. A pija 'n brass j'agnej, a-j pòrta strèit al pét, a compagna con soen le feje ch'a dan ël làit" (Isaia 40:1-11).
Sconda letura: L'artòrn del Signor. "Àor, mè car amis, lasseve nen scapé da 'n ment sòn, che dë 'dnans al Signor un di a l'é coma mila agn, e mila agn a l'é coma 'n di. Ël Signor a 'rtarda nen 'l compiment ëd Soa promëssa, coma quejdun a chërd ch'a-i sìa 'd artard, ma a l'é passient anvers noi, e a veul che gnun as perda, ma che tùit as pento. Ma 'l Di dël Signor a vnirà coma 'n làder ëd neuit. Quand ch'a vnirà, ij cej a dëspariran con n'armor afros e j'àstar dël cel as dëslingueran ant le fiame, e la Tèra, con tut lòn che la gent a fà, a sarà 'rvelà për lòn ch'a l'é. Dàit che tut lòn a dovrà ven-e a la fin an cola manera-là, i capisse che sòrt ëd gent a venta ch'i sie. Ch' l'àbie na condòta santa e rispetosa 'd De, antramentre ch'i spetoma con grand ardensa la venùa dël Di 'd Nosgnor. Përchè a'nt col dì-lì i ciej a saran brusà dal feu e j'àstar dël cel as dëslingueran për ël calor. Ma, conforma a la promëssa, i spetoma dij cej neuv e na neuva Tèra andoa ch'a-i sarà la giustissia. Për sta rason, mè car amis, an spetand ste còse, studieve d'esse trovà da Chiel an pas, sensa macia e sensa difet. Guardé la passiensa dël Signor coma n'ocasion ëd salvëssa, tanme nòst car frel Pàul a l'ha scrivuvne, conforma la sapiensa ch'a l'é staje dàita" (2 Pé 3:8-15).
Tersa letura: La predicassion ëd Gioann Batista. "Prinsipi dl'evangeli ëd Gesù Crist, Fieul ëd Nosgnor. Com a l'é scrit ant ij profeta: "Varda-sì: it mando dadnans a ti mè nunsi: chiel at prontërà la stra. La vos ëd col ch'a cria ant ël desert a la fa: Pronteje la stra a Nosgnor, spianèje sò senté". Për lòn Gioann a batiava ant ël desert, e a predicava un batésim ëd pentiment për oten-e ël përdon dij pecà. E tut ël pais ëd la Giudéa e j'abitant ëd Gerusalem a 'ndasìo da chiel, e chiel a-j batiava an Giordan, an scotand la confession dij sò pecà. Gioann a l'era vëstì con na pel ëd gamel, e ai fianch a l'avìa na sëntura 'd coram, e a mangiava 'd cavalëtte e d'amel selvàtich. E a predicava, an disend: "Dapress a mi, a-i n'a ven un ch'a l'é pì potent che mi, un ch'i son pa gnanca degn ëd basseme giù a dësgropéje le liasse dij sàndoj. Mi i l'hai batiave con l'eva, ma chiel av batiërà con lë Spìrit Sant" (March 1:1-8).
Nessun commento:
Posta un commento