Check this out on Chirbit
“Ora, na gran massa ‘d gent a j’andasìa ansema [a Gesù], e chiel, virandse anvers a lor a l’ha dije: “S’i voleve dventé ij mè dissèpoj i l’eve da volèjme tant ëd col bin che, an comparision, col chi l’eve për vòst pare e mare, vòstra fomna e vòstre masnà, vòstri frej e vostre seur, e fin-a vòstra vita, a l’ha da smijé n’òdio. S’a l’é nen parèj, i peude nen esse ij mè dissépoj. E chionque a porta nen soa cros e am ven nen dapress, a peul nen esse mè dissépol. Chi é-lo col ëd vojàutri che, s’a veul fabriché na tor, as seta nen prima a calcolene le spèise, për vëdde s’a n’ha pro për terminela? Autrimenti se, apress d’avèjne fàit le fondassion, e nen avendla podù terminé, tuti coj ch’a la vëdran as butran a mincionelo, disand: “Col-lì a l’ha comensà a fabriché e a l’ha nen podù tërminé”. Opura, chi é-lo col rè ch’a part për dé bataja a n’àutr rè, che, anans ëd tut, as seta nen e a fà ‘d consultassion s’a podrà con des mila òm andé a l’incontr ëd col ch’a-j ven ancontra con vint-mila? Sëdësnò a-j manda n’ambassador, mentre ch’a l’é ancora da leugn, e a-j ciama la pas” (Luca 14:25-33). Sossì a l’é lòn ch’a dis Gesù.
Ant dij temp coma ij nòstri, a smija ch’i soma tant “generos” da volèj buteje andrinta a la cesa cristian-a tuti sensa distinsion e sensa ‘d condission. I disoma ‘d volej ten-e le pòrte doverte e i foma prest a dì che Nosgnor Gesù Crist a arseivìa tuti volenté. A-i é da sospeté che costa smania dl’acoliensa a sìa dzurtut da adebité al fàit che le cese as vorìa ampinije ant un temp che le cese a son pitòst veuide o ch’a smijo riveje mach ij turista con ël nas për aria e ch’a san gnanca lòn c’a vardo. S’i vardoma bin lòn ch’a dis Gesù ant ij vangej, contut, le condission che Gesù a pretendia da coj ch’a vorìo esse ‘d sò dissépoj a l’ero pitòst esigente, care, fin-a “esagerà” - s’i stoma a scoté ij modern ch’a penso d’esse fin-a pì savi ëd Gesù.
Armarché coma Nosgnor Gesù Crist, ant ël capìtol 14 ëd Luca, për tre vire a fortiss: “...a peul nen esse mè dissépol” (26, 27, 33). A smija che pì che aceté, Gesù a veuja con insistensa esclude, lassé fòra, fé ‘d preferense. Com é-lo possìbil?
Da na banda, i podoma ‘d sicur fortì che ‘l senté ch’a men-a a la salvëssa a l’é fàcil, sempi, bel fé. L’Evangel a l’é dzurtut arsèive an nòstra vita con fiusa la përson-a e l’euvra dël Signor e Salvator Gesù Crist, tanme ch’an n’é presentà e dëspiegà ant ël Testament Neuv. Sò ambrass ëd compassion a l’é sò present, soa oferta, ëd na vita sensà e ch’a finiss mai, soa sicurassion che gnente e gnun a podrà mai s-cianchene da chiel.
Apress d’avèj ciamane e arseivune an tra ij sò, contut, Gesù an ciama a steje dapress, a seguitelo, con lë spirit d’un dissépol fedel: la tenassità, la determinassion, l’arsolussion ch’a peul nen esse pasià d’amprende tut lòn che chiel, coma nòst Magister, a l’ha da mostrene. A l’é chiel ch’an salva dal podèj ëd corussion e ‘d mòrt dël pecà, a la mira, contut, che nojàutri i amprendoma a vive conform ai criteri ëd santità e ‘d giustissia che chiel an mostra.
L’istrussion, la scòla, a l’é a gratis. Për intreje, ant soa scòla, contut, a-i é ‘d ròbe ch’i l’oma da esse dispòst a sogetesse. Ël dissépol a l’ha da avèj na ment libera da ‘d pregiudissi e disponibil anvers ëd Chiel, A l’ha da aceté soa dissiplin-a, a l’ha da arnunsié a tut lòn ch’a l’é nen conform al caràter e al volèj ëd Nosgnor. Gesù “an dressa a 'rnunsié a cola vita ch'a ten an gnun cont Nosgnor e a le passion mondan-e, perch'i vivo an ësto mond gram con sapiensa, giustissia e devossion anvers a Nosgnor” (Tito 2:12). Cole ch’a son le còse ch’i l’oma da coltivé an nojàutri për esse përdabon ij sò dissépoj?
1. I l’oma da voleje bin a chiel da pì che a qualsëssìa d’àutr o d’àutri. “S’i voleve dventé ij mè dissèpoj i l’eve da volèijme tant ëd col bin che, an comparision, col chi l’eve për vòst pare e mare, vòstra fomna e vòstre masnà, vòstri frej e vostre seur, e fin-a vòstra vita, a l’ha da smijé n’òdio. S’a l’é nen parèj, i peude nen esse ij mè dissépoj” (Luca 14:26). Vera, Nosgnor an ciama nen a d’avèj an òdio coj ch’a son ëd nòstra famija, ma d’avèj anvers a Chiel l’amor pi grand. A-i son ëd situassion ch’i l’oma da serne: o Crist o d’àutri. Ël dissépol ëd Crist, cora ch’a l’é forsà, a sern ël Crist. A l’é bin ch’a lo sapia col ch’a vorìa butesse con un cristian, amis o moros ch’a sìa. L’amor ëd Crist an cissa a amé tuti sensa condission, ma l’amor anvers a Chiel a l’ha ‘l drit ëd precedensa!
2. L’arnunsia a nojàutri medésim. “Chionque a pòrta nen soa cros e am ven nen dapress, a peul nen esse mè dissépol”. I soma nen mach ciamà a tajé vìa quajcòsa da nòstra vita, ma a buté la cros ëd Crist an tra nojàutri e la gratificassion ëd nòst volèj. Sossì a l’è ‘d sicur qualcòsa ëd dificil, mal fé, ëd fatigos. An angagia.
3. L’arnunsia a le ròbe. “Donca, ognidun ëd vojàutri ch’arnunsia nen a tut lòn ch’a l’ha, a peul nen esse mè dissépol” (Luca 14:33). L’apòstol Pàul a scriv: “da la mira dël Crist, tut lon che mi i l'avrìa podù bin considerelo coma 'n vantagi, n'atìv, a l'é 'rvelasse mach na pèrdita, un passiv. Ancora pì 'd lòn, (ancheuj) i stimo ch' an confront ëd l'ecelensa 'd conòsse Gesù Crist, mè Signor, tut ël rest a sìa na pèrdita. Për Chiel i l'hai arnunsià a tut e a lo considero mach ëd drugia - e sossì përch’ i peussa vagné 'l Crist” (Filipéis 3:7-8). Ël dissépol ëd Gesù Crist a l’é ciamà a arnunsié a motobin ëd còse, ma, an efet, Gesù a-j dà andré tut lòn che për Chiel a l’é bel e bon parèj ch’a na dovra. Comsissìa, i l’oma da esse dispòst a “arnunsié a nòst drit ëd proprietà” për fidé minca còsa a Chiel. Dle ròbe ch’i l’oma i podrìo bin seguité a d’esse ij meinagé, ma sèmper conform a sò volèj. Contut, Chiel a podrìa bin decide ‘d dispon-e lòn ch’i l’oma an manera diversa da lòn ch’i pensoma nojàutri.
Antlora, an dà ‘d sicur ëd gratificassion a ‘n cristian ëd vëdde “la cesa pien-a”, ma a l’ha da esse na cesa pien-a ‘d dissépoj ëd Crist ch’a sio dij ver dissépoj, ëd gent génita. determinà e angagià a d’amprende da Chiel. Peul desse che sossì as lo ved da ràir, ma për rivé a la salvëssa a-i é nen dë scurse, ëd vie traverse. A l’ha da esse coma ch’a dis Chiel o gnente. Vàire vire Gesù a l’ha lassà ch’as n’andèisso via ‘d gent ch’a l’era nen dispòsta a sogetesse a soe condission. Gesù a l’ha mai suplicaje ‘d resté fasendje na quaj redussion ëd pressi… A l’é për lòn che na cesa ch’a l’abia mach ëd pòche përson-e a gena ‘l cristian nen pì ‘d col tant, përchè ël cristian a sa che, da la mira ‘d Gesù, lòn ch’a conta a l’é la qualità, e pa nen la quantità.
Preghiera: Nosgnor! Arsèiv-ne: i fidoma a Ti tuta nòstra vita ansema a tut lòn ch’i l’oma. Nòstra anvìa ùnica a l’é d’esse per Ti, sol e sèmper. Nosgnor! Acòrdane 'd confidé an ti con tut nòst cheur; përchè, coma ti sèmper t'arziste ij superb ch'as confido an la fòrsa ch'i chërdo d'avèj, parèj ti 't bandones mai coj ch'as glorio an Toa misericòrdia; për Gesù Crist, nost Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper e sèmper. Amen. Amen.
4 dë Stèmber 2016 - Duminica apress Pancòsta ch'a fà 16
Geremìa 18:1-11; Salm 139:1-5, 12-17; Filemon 1-21; Luca 14:25-33
Nessun commento:
Posta un commento