Provèrbi, cap. 15

Provèrbi

15

¹Na rëspòsta grassiosa^[1] a pasia la flin-a, na paròla grama^[2] a cissa la rabia.

²La lenga dj'òmini savi a fà sente 'l savor ëd la siensa, la boca dij fòj a spova mach ëd folarià.

³J'euj dël Signor a chito^[3] mai ‘d bèiché tant j'òm përvers che ij brav.

⁴Na boca ch’a dis ëd paròle ch’a fan ëd bin^[4] a l’é tanme l’erbo dla vita, ma quand ch’a l’é pien-a ‘d paròle grame a l’é ‘n crep al cheur.

⁵Ël fòl a rij ëd l'arpròcc ëd sò pare; chi nopà a ten dacont j'avertiment a l’é na përson-a sàvia.

⁶Ant la ca dl'òm giust a-i é ‘d richësse bondose, ma l’empi mach a sgàira ij sò profit.

⁷La boca dij savi a spantia ‘d siensa, ma ‘l cheur dij fòj a l’ha gnente da dé.

⁸Ij sacrifissi dj’empi a son n’abomisassion për Nosgnor, ma chiel a scota volenté j’orassion dij giust.

⁹Nosgnor a l'ha an ghignon coj ch'as pòrto mal, ma a l'ha car coj ch’a pràtico la giustissia.

¹⁰Coj ch’a chito la stra bon-a ‘rseivran un dur castigh; chi a l'ha an ghignon j'arpròcc andrà a meuire.

¹¹A Nosgnor as peul ëstërmesse gnente, gnanca s’i lo butèisse an cròta o fin-a ant l’infern, tant ëd pì chiel a sà lòn ch’a-i é ant ël cheur ëd na përson-a.

¹²Lë sfacià a veul pa esse arprocià: a l’é për lòn ch’i lo trovreve mai an tra ‘d përson-e savie.

¹³Un cheur alégher a rend la facia giojosa, ma, se 'l cheur a l'é malincònich, l'ëspìrit a l'é crasà.

¹⁴Un cheur savi a coltiva 'l savèj, la boca dij torolo a s'arpata 'd folairà.

¹⁵Për ij póver dësgrassià tùit ij di a son brut, për un cheur alégher a l'è sèmpe festa.

¹⁶A l'é mej avèj pòch con la tëmma 'd Dé, pitòst che avèj tanta ròba che un a n'ha mai pro.

¹⁷Un piat ëd verdura ansema a quajdun ch’at veul bin a l’é mej che mangé ‘n bistèch^[5] con quajdun ch’at veul mal.

¹⁸L'òm rabios a men-a 'd ruse, l'òm ëd pas^[6] a pasia ij ciacòt.

¹⁹La stra dël pìgher a l'é parèj a na përson-a ch’a l’abia da passé an mes a na cioenda dë spin-e; la stra dj'òm giust a l'é na stra lìbera an pian.

²⁰Ël fieul savi a l'é la gòj dël pare, ël fòl, n'ónta për soa mare.

²¹La folairà a-j pias a l'òm sensa sust; l'òm ëd cognission a va drit për soa stra.

²²Ij proget sensa 'n bon consèj a van a finì mal, nompà a van a bon fin se vàire a son ij consijé.

²³Savèj dé na rëspòsta a l'é na gòj për l'òm; coma che a l'é bin agradìa na paròla pronunsià al moment giust.

²⁴Ël senté dla vita a men-a an àut e a lo guerna da sghijé a bass anvers ël leugh dij mòrt.

²⁵Ël Signor a campa giù la ca dla gent boriosa e a goerna lòn ch’a l’ha la vidoa përchè gnun a-j lo pòrta vìa^[7].

²⁶A l’é n’abominassion për Nosgnor coj ch’a médito ‘d coma fé ‘d mal, ma a l'ha a car le paròle grassiose.

²⁷Col che a l'é goliard ëd profit nen giust a ruvin-a soa ca; ma col che a l'ha an ghignon ij cadò dla corussion a vivrà.

²⁸Ël cheur ëd l'òm giust a pensa bin anans ëd rësponde, ma la boca dij përvers a seurto mach ëd gramissie.

²⁹Nosgnor a resta da leugn dai përvers, ma a scota le súpliche dij giust.

³⁰La lus dj'euj a arlegra 'l cheur, na bon-a neuva a dà fòrsa^[8].

³¹La përson-a ch’a dà da ment a j’arpròcc ch’a men-o a la vita, a fàbrica soa ca an tra ij savi.

³²Col ch'arfuda j'arpròcc as dëspresia chiel midem, chi ch'a scota j'arpròcc a l'é na përson-a 'd sust.

³³La tëmma 'd Dé a l'é scòla 'd saviëssa, anans ëd la glòria a-i é umiltà.

Nòte

1. Ebràich:  “réplica, rispòsta dlicà.” L' adjective רַךְ (rach, “dlicà,mòrbid; tënner; gentil, molsin”; ) a l'è pì che na réplica ''còtia''; a l'é  concilianta, e a 'rvìscola torna bonimor e deuit.
2. Ebràich: “paròle dure, greve, ëd dolor”.” Ël sostantiv עֶצֶב (ʿEtsev, "dolor") a foson-a tanme genitiv ch'as peul atribuisse.
3. O “a bèico daspërtut”.
4. O “ch’a varisso”.
5. O “un beu grass”.
6. O “ch’a l’ha ‘d passiensa”.
7. O “ten frem ij finagi dla vidoa”.
8. Hébr. “a dà fòrsa a j'òss!.

Duminica 2 'd Fërvé 2020 - La presentassion ëd Nosgnor Gesù Crist

Duminica 2 'd Fërvé 2020 - La presentassion ëd Nosgnor Gesù Crist

Leture bìbliche: Malachìa 3:1-4; Ebréo 2:14-18; Luca 2:22-40; Salm 84

Orassion

Dé tut-potent e etern! Con umiltà i pregoma che, coma che tò Fieul ùnich a l'é stàit presentà al Templ ant cost-dì sì, parèj i podoma 'dcò nojàutri esse presentà a ti con un cheur net e pur; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej: Malachìa 3:1-5

Ël Signor ëd l’univers a dis: “Vardé che ‘v mando mè mëssagé, përchè a pronta na stra 'dnans ëd mi. E dlongh, a intrerà an sò santuari ël Sovran che vojàutri i serche; e ‘l mëssagé dl’aleansa ch'i veule, vardelo ambele-sì ch’a riva! Chi é-lo ch’a podrà 'rzistje ‘l dì che chiel a rivà? Chi ch’a podrà sté drit an pé quand ch’as farà vëdde? Përchè chiel a l’é coma ‘l feu dël fondeur e coma la lëssìa dle lavandere. Chiel as na starà com ël fondeur a polidé l’argent. Chiel a farà pur ij dissendent ëd Levi e a-j farà fin coma l’òr e l’argent e lor a saran për Nosgnor coj ch’a smon-o d’oferte degne ‘d chiel. Antlora j’oferte ‘d Giuda e ‘d Gerusalem a saran agradìe da Nosgnor, com ant ij dì antich, coma ant j’époche passà. Ël Signor ëd l’univers a dis ancora: “I vniraj an mes a vojàutri për giudicheve. I sarai un testimoni pront contra j’andvin, j’adùlter e coj ch’a giuro ‘l fàuss; contra ‘d coj ch’a dan nen la giusta paga a j'ovrié, la vidoa e l’orfanel, e ch’a craso ‘l forësté sensa tëmma ‘d mi.

Rëspòsta: Psalm 84

Coma ch'a l'é bel ël leugh andova ch'it vive, Nosgnor dl'univers! Coma ch'i l'hai anvìa d'intré ant le cort dla ca 'd Nosgnor! Con ël cheur e con tut mè còrp i crijo 'd gòj anvers al Dé ch'a viv. Fin-a j'osej a-i trovo na ca, la róndola a-i fà sò nì andova guerné soa fijolansa, aranda ij tò autar, Nosgnor dl'univers, mè rè e mè Dé. A son beat coj ch'a vivo an toa ca e ch'a-i canto 'd làude tùit ij dì! A son beat coj ch'a trovo an ti la fòrsa ch'a-j manca e ch'a l'han anvìa 'd përcore le stra ch'a pòrto a tò templ. Quand ch'a passo për la val ëd Baca Nosgnor a-j forniss na sorgiss për bèive. La pieuva d'otogn a l'arvestiss ëd benedission. A seguitran a chërse fòrt e minca un ëd lor a comparirà 'dnans a Nosgnor a Gerusalem. Nosgnor, Dé dl'univers, scota mia sùplica; sent lòn ch'i diso, ò Dé 'd Giacòb! Nosgnor! Varda con favor ël rè, nòst scu! Fissa tò sguard an sla facia 'd col ch'it l'has consacrà. Un dì sol passà ant le cort dël templ, a val da pì che sent dì passà da n'àutra part. I vorìa pitòst ësté mach tut daspërmi 'dnans a la pòrta dla cà 'd mè Dé che sté 'd ca ansema a 'd gent ch'a l'ha gnun-a tëmma 'd Nosgnor. Nosgnor Dé es tanme 'l sol ch'a 'nlumina e në scu ch'a dà 'd protession. A l'é Nosgnor ch'a dà la grassia e la glòria. Chiel a l'é sèmper dispòst a fé 'd bin a coj ch'a fan lòn ch'a l'é giust. Nosgnor dl'univers, a son beat coj ch'a l'han fiusa an ti.

Testament Neuv: Ebréo 2:14-18

Parèj, donca, dàit che ij fieuj a l'han an comun la medésima condission uman-a 'd carn e 'd sangh, ëdcò 'l Crist a l'ha pijà part a costa condission-sì. Përche mach coma n'esse uman chiel a l'avrìa podù anienté 'l podèj del diav, ël podèj ch'a l'avìa an sla mòrt. Mach an costa manera-sì chiel a l'avrìa podù liberé coj ch'a vivìo soa vita antrega coma dë s-ciav për la tëmma 'd meuire. I savoma 'dcò che 'l Fieul a l'é nen vnùit an agiùt d'àngej; chiel a l'é vnùit për giuté i dissendent d'Abraham. A l'é për lòn ch'a l'era da manca che chiel as fèissa dël tut sìmil ai sò frej, parèj ch'a podèissa esse 'dnans a Nosgnor un gran' sacerdòt misericordios e degn ëd fiusa ch'a fèissa l'espiassion dij pecà dël pòpol. Dàit che chiel medésim a l'ha passà la preuva dla soferensa, ora chiel a peul giuté coj ch'a son provà.

Ël Vangel: Luca 2:22-40

Quand peui ch'a l’è rivaje ‘l témp ëd la purificassion conform a la Lèj ‘d Mosé, Giusèp e Marìa a l’han portà ël cit a Gerusalem për prësentelo anor, (conforma lòn ch'a l'é scrit ant la Lèj ëd Nosgnor che ògni mas-cc prim-génit a l’ha da esse consacrà al Signor) e per smon-e an sacrifissi na cobia ‘d tórtole o ‘d colombe giovo com a prescriv la Lèj ‘d Nosgnor. Ora, a-i era a Gerusalem n'òm ch'as ciamava Simeon e ch'a l'era nòm giust e timorà 'd Nosgnor. Chiel a spetava la consolassion d'Israel, e lë Spìrit Sant a l'era an sù chiel. Lë Spìrit Sant a l'avìa arvelaje ch' a sarìa nen mòrt prima ch’a l’avèissa vëddù 'l Crist ëd Nosgnor. Antlora Simeon, cissà da lë Spìrit, a l'é vnù ant le cort dël templ e a l'é trovasse là pròpi quand ch'a rivavo ël pare e la mare 'd Gesù për porteje 'l cit conforma ‘l costum ch’a l’é la prescrission dla Lèj. Simeon as l'ha fass-lo dé an bras e a l'ha benedì Nosgnor Dé con ëste paròle: "Nosgnor! Adess, conforma toa paròla, lassa andé 'n pas tò servitor. A la fin, ij mè euj a l'han podù vëdde la salvëssa ch'it l'has prontà përchè tùit ij pòpoj a la vëddo. Chiel a l'é ‘n ciàir pr’ arvelé Nosgnor a le nassion e la glòria 'd tò pòpol Israel". La mare e 'l pare 'd Gesù a së stupìo dle cose ch'as disìo 'd chiel. Peui Simeon a l'ha benedije e a l'ha dit a Marìa, Soa mare: "Stà bin a sente: sto cit a l'é destinà a d'esse càusa 'd croa e d’arlev ëd tanti an Israel e pr’ esse 'n segn ch'a-j faran oposission. A n'arzulterà ch' a saran arvelà ij pì përfond pensé 'd tanti cheur e na spa at trapasserà l'istèssa toa ànima!". A-i era 'dcò na profetëssa, Anna, la fija 'd Fanuel dla tribù d'Aser. A l'era motobin veja. Sò marì a l'era mòrt quand ch' a l'ero stàit sposà mach set agn. D'antlora chila a l'avìa vivù da vidoa fin-a a l'età 'd otanta-quatr agn. A stasìa sèmper ant ël templ e a servìa Nosgnor dì e neuit e con ëd digiun e d'orassion. Pròpri ant col moment-lì chila a l'é avzinasse a lor, a l'é butasse a ringrassié Nosgnor e a parlava dël cit a tuti coj ch'a spetavo la redension ëd Gerusalem. Quand ch'a l’han compì tut conform a la lege ‘d Nosgnor, a son tornass-ne an Galilea, a Nasaret, sò pais. E 'l cit a chërsìa e vnisìa fòrt ant lë spìrit pien ëd sapiensa, e la grassia 'd Nosgnor a l'era 'n su chiel.

Duminica 26 'd Gené 2020 - Tersa duminica apress l'Epifanìa

Duminica 26 'd Gené 2020 - Tersa duminica apress l'Epifanìa

Leture bìbliche: Isaìa 9:1-4; 1 Corint 1:10-18; Maté 4:12-23; Salm 27

Orassion

Nosgnor! Dane la grassia ‘d rësponde pront a l'apel ëd nòstr Salvator Gesù Crist, e 'd nunsié a tuti la Bon-a Neuva dla salvëssa ch'a l'ha procurane, për che nojàutri e 'l mond antregh a peussa rendse cont ëd la glòria 'd soe euvre maravijose; ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

Testament Vej
Isaìa 9:1-4

Malgré tut lòn, col temp ëd top e 'd disperassion a 'ndrà pa anans për sèmper. La tèra 'd Zebulon e 'd Neftali a sarà umilià, ma a vnirà 'l temp quand che la Galilèa dle Gent, ch'a sta arlong la strà ch'a va dal Giordan al mar, a sarà 'nluminà 'd glòria. La gent ch'a marcia ant ël top a vëdrà na lus granda. Për coj ch'a stasìo ant na tèra 'd përfonda scurità a risplendrà na lus. Ti të slargras la nassion d'Israel e sò pòpol as arlegrerà. As arlegreran dëdnans a Ti tanme 'd paisan ant ël temp ëd la mësson o 'd guerié ch'a së spartìsso la ladrarìa 'd guèra. Përchè ti 't brisras 'l giov ëd soa s-ciavensa e it dëscarieras 'l grev fardel ch'a l'han an sla schin-a. It brisras 'l baston dël craseur giusta coma 't l'avìe fàit quand ch' it l'avie butà 'n dërota l'armada 'd Midian.

Rëspòsta
Salm 27

Nosgnor am anlùmina e am salva: chi podria-lo feme tëmma? Nosgnor a l’é tanme na muraja ch’a guerna mia vita: chi podrìa-lo mai sbaruveme? Quand che ‘d gent grama am ven ancontra për feme ‘d mal[1], quand ch’ij mè nemis e rivaj am dan l’atach, a saran lor a antrapesse e a casché a gambe drite! Bele se n’armada poderosa a s’acampèissa tut d’antorn ëd mi për feme la guèra, mè cheur a l’avrìa gnun-e tëmme; bele s’am dèisso l’atach, im sentirìa al sicur.

Na ròba sola i l’hai ciamaje a Nosgnor, e mach ëd cola-lì i l’hai anvìa: ëd podèj vive ant la ca ‘d Nosgnor tùit ij dì ‘d mia vita për gòde ‘d soa blëssa e vijé an meditassion ant sò Templ. A l’é chiel ch’am buta a la sosta quand ch’ij sagrin am rivo; chiel a më stërma an sò santuari; am pòrta ans n’àuta ròca andova gnun a podra mai riveje.

A l’é parèj ch’i peudo aussé la testa fier ëdnans ai mè nemis. An sò santuari i-j smon-o ‘d sacrifissi ‘d vitòria, làude e cantich an onor ëd Nosgnor. Scota, Nosgnor, scota mia preghiera; sie misericordios e rëspondme. Mè cheur a l’ha sentì ch’it disìe: “Ven e parla con mi”, e mè cheur a rëspond: “Nosgnor, varda ch’i ven-o”. Virme nen le spale. Manda nen vìa tò sërvent quand ch’it ‘t ses anrabià con mi. Ti ‘t l’has sèmper giutame. Chitme pa adess, bandon-me pa, ò mè Dé, mè salvator.

Contut, i n’hai la certëssa: mè pare e mia mare a podrìo fin-a lor bandoneme, ma ti nò, ti ‘t m’abandonras mai, ti ‘t më staras sèmper dacant. Mostrame coma vive, menme arlongh ël senté giust, da leugn dai mè nemis. Lass-me nen tombé ant soe man ëd lor: lor am acuso ‘d ròbe ch’i l’hai mai faje; a më mnasso ‘d violensa con ògni respir ch’a fan. Epura i l’hai fiusa: i vëdrai la bontà ‘d Nosgnor antramentre ch’i son sì an sla tèra dij viv.

Spera an Nosgnor; sie fòrt, che tò cheur a vegna nen a manché. Vera, spera an Nosgnor, chiel at tradirà mai.

Testament Neuv
1 Corint 1:10-18

Iv suplico, mè frej e seur, ant ël nòm ëd Nosgnor Gesù Crist, ëd vive an armonia l'un con l'àutr. Ch'a-i sio gnune division an tra 'd voi, ma ch'i vade d'acòrd, l'àbie 'l medèsim pensé e ij medèsim propòsit. Përché, mè frej e seur, coj ëd Cloe a l'han fame savèj che tra 'd vojàutri a-i é 'd polèmiche, ëd rivalità. I diso sòn përchè quaidun ëd voi a dis: "Mi i ten-o le part ëd Pàul", e d'àutri a diso: "Mi i ten-o le part d'Apollo", o "Mi ëd Pero", o ancora: "Mi i stago mach da la part dël Crist"! I-é lo fòrse ëd division ant ël Crist? A l'é nen stàit Pàul a esse stàit butà an sna cros për voi, nen vera?! Seve-ne fòrse stàit batesà ant ël nòm ëd Pàul? No! I ringrassio Nosgnor ch'i l'hai batesà gnun ëd vojàutri, foravìa che Crispo e Gaio, e lolì përchè gnun a l'avèissa a dì d'esse stàit batesà an mè nòm. I l'hai bin ëdcò batesà la famija antrega 'd Stefana. Dël rest, am ven nen an ment s' i l'hai batesà quaidun d'àutri. An efet, Crist a l'ha nen mandame për fé ‘d batésim, ma për nunsié l'Evangeli, e nen për ël mojen ëd discors ëd sapiensa, për tëmma che la cros dël Crist a perda soa potensa. An efet, un messagi ch'a parla dla cros a l'é considerà na ròba da mat da coj ch'a son an sla stra dla perdission, ma për nojàutri, ch’i soma an sla via dla salvassion, a l'é la potensa 'd Nosgnor.

Vangel
Maté 4:12-23

Quand che Gesù a l’ha savù che Gioann a l’era stàit butà an përzon, a l’é artirasse an Galilèa, ma a l’ha lassà Nazareth e a l’é andass-ne a vive a Cafàrnao, aranda ‘l lagh, ant la region ëd Zabulon e 'd Neftali. Parèj a l’é compisse lòn ch’a l’avìa nunsià ‘l profeta Isaìa: “Tèra ‘d Zabulon e 'd Neftali, aranda ‘l lagh, da l’àutra banda dël Giordan, la Galilèa dle gent. Col pòpol, ch’a vivìa 'nt lë scur, a l’ha vëddù ‘n gran’ ciàir; un ciàir a l’ha splendrì për coj ch’a vivo ant ël pais dla mòrt e dël top”. Da antlora Gesù a l’ha comensà a prediché: “Pentive dij vòstri pëccà e artorné a Nosgnor, përchè ‘l Regn dël cél a l’é fasse press”.

Damentre che Gesù a marciava arlongh ël lagh ëd Galilèa, a l’ha vëddù doi frej, Simon, col ch’a l’avrìa avù lë stranòm ëd Pero, e sò frel Andrea, ch’a l’ero an camin ëd campé le rèj ant l’eva. A j’ero ‘d pëscator. Gesù a l’ha dije: “Vnime dapress e iv farai pëscator d’òm. Antlora lor, tut sùbit, a l’han chità soe rèj ëd lor e a son andaje dapress. Da lì, essend andàit pì anans, Gesù a l’ha vëddù doi d’àutri frej, Giaco, fieul ëd Zebedé, e sò frel Gioann. A j’ero ant na barca con sò pàre ‘d lor, Zebedé, ch’a comodavo le rèj, e a l’ha ciamaje ‘dcò lor. Tut sùbit a l’han chità soa barca e sò pare ‘d lor e a l’han butasse a andeje dapress. Gesù a andasìa për tuta la Galilèa, a mostrava ant le sinagòghe, a nunsiava la bon-a neuva dël Regn e a varìa d’ògni sòrt ëd maladìe e d’infermità.

Duminica 19 'd Gené 2020 - Sconda Duminica apress l'Epifanìa

Duminica 19 'd Gené 2020 - Sconda Duminica apress l'Epifanìa

Leture: Isaia 49:1-7; 1 Corint 1:1-9; Gioann 1:29-42; Salm 40:1-12

Orassion

Nosgnor tut-potent, dont nòst Salvator Gesù Crist a l'é la lus dël mond: Acòrda che tò pòpol, anluminà da Toa Paròla e dai Sacrament, a peuda bërluse con la radiansa dla glòria 'd Crist; che Chiel a sìa conossù, adorà e scotà fin-a ai confin dla tèra; për Gesù Crist, che con Ti e con lë Spirit Sant a viv e regna, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej
Isaia 49:1-7
Ël sërvent ëd Nosgnor. Sté a sente, vojàutri ch’i vive an tère lontan-e! Fé bin atension, vojàutri pòpoj ch’i seve da leugn! A l’é anans ch’i nassèissa che Nosgnor a l’ha ciamame. Chiel a l’ha prononsià mè nòm già quand ch’i j’era ancora ant ël vènter ëd mia mare. Mie paròle ‘d giudissi[1] a l’ha renduje filà tanme na spa, a l’ha stërmame a l’ombra ‘d soa man. I son tanme na flecia aùssa bin guernà ant sò stucc. A l’ha dime: “Ti ‘t ses mè sërvent. An ti, Israel, i farai splende mia glòria”.

I pensava: “A më smija d’avèj travajà për gnente, d’avèj consumà mie fòrse a noneus”. Pura, i lassrai tut ant le man ëd Nosgnor, i lo pijerai an paròla: chiel am darà l’arcompensa a sò temp..

E ora Nosgnor a parla - col ch’a l’ha dame forma ant ël vènter ëd mia mare përch' i fussa sò sërvent, col ch’a l’ha comissioname për fé artorné a chiel ël pòpol ëd Giacòb. Nosgnor a l’ha onorame e a l’ha dame fòrsa: ai sò euj i son bin pressios. A l’ha dime: “Ti ‘t faras da pì che ristabilì ‘l pòpol d’Israel ant la condission ch'a l'era, da pì che fé artorné a mi ij dzurvivù d’Israel. I l’hai fate la lus ëd tute le nassion, përch’ it pòrte mia salvassion fin-a ai confin dla tèra”. Parèj a dis ël Signor, ël Redentor e ‘l Sant d’Israel a col ch’a l’é meprisà, a col che le nassion a l’han an ghignon, al sërvent dij craseur: ‘Ij rè, quand ch’at vëddran, as leveran an pé, ij governator as prosternëran ëdnans a ti për rispet a Nosgnor, ch’a l’é fedel, al Sant d’Israel, ch’a l’ha sernute’”.

La rëspòsta
Salm 40

I l’hai spetà con passiensa e fiusa che Nosgnor am giutèissa e chiel, an chinandse an sù mi, a l’ha scotà mè crij d’agiut. A l’ha tirame fòra da la tampa dla disperassion, fòra da la pàuta e da la nita anté ch’i fongava; a l’ha fame pianté ij pè an sla tèra sòlida e a l’ha fàit sicur ij mè pass. A l’ha ispirame na neuva canson, n’imn ëd làude a Nosgnor. Tanti a vëddran lòn ch’a l’ha fame e a na saran ëstupì; për lòn, ëdcò lor a daran fiusa a Nosgnor. Che ‘d boneur për coj ch’as fido a Nosgnor e ch’a fiusso pa nen dij blagheu e dj’idolatra. Nosgnor, mè Dé! Che ‘d maravije ch’it l’has fàit! Che ‘d progèt magnifich ch’it l’has fàit për nojàutri. Ti ‘t ses sensa confront! Se mi im proponèissa ‘d dëspieghé tut lòn ch’it l’has fàit për nojàutri, i vnirìa mai a la fin! It l’has ciosoname a j’orije ch’it veules nen d’oblassion o ‘d sacrifissi, ch’it ciames nen dj’olocàust o d’espiassion. A l’é për lòn ch’it diso: ‘Vardme sì, i son rivà, coma ch’a l’é scrivusse ant le Scriture. Fé tò volèj a l’é mia gòj, ò mè Dé: i guerno toa lej ant ël fond ëd mè cheur. I nunsio con gòj la salvassion ëdnans a la radunansa ‘d tò pòpol. I peudo nen chité ‘d nunsiela. Pro ch’i lo sapie, Nosgnor. I l’hai pa stërmà toa salvassion ant ël cheur. I l’hai fàit conòsse toa fidelità e potensa ‘d salvëssa. Ant la granda ciambrèa tuti a l’han sentume quand ch’i parlava ‘d to amor - ch’a ven mai a manch - e ‘d toa fidelità.

Nosgnor! Traten pa toa misericòrdia anvers ëd mi, che tò amor fedel am goerna sèmper. A son tanti ij sagrin ch’am anviron-o e ch’a sarìa fin-a tròp da conteje! Ij mè pecà tant as ambaron-o ch’i vëddo pì nen na vìa për seurtìne. A son da pì ch’ ij cavèj ch’i l’hai an testa. Mie fòrse am falisso. Nosgnor! Sie benèivol e salv-me; ven an pressa a giuteme, Nosgnor! Ch’a sio umilià e dësvergnà coj ch’a vorìo mia rovin-a. Ch’as n' artorno confus, coj ch’as arlegro dij mè sagrin. Ch’a faso silensi da la vergògna coj ch’am diso: “Ah, ah, i l’oma ciapalo!” Contut, ch’a sìo ampinì ‘d gòj e d’alegressa an ti coj ch’at serco. Che coj ch’a ten-o an bon cont toa euvra ‘d salvëssa a diso sèmper: ‘Nosgnor a l’é grand!”. Mi, i son pòver e bzognos, ma Nosgnor am m’ha sèmper ant ij sò pensé. A l’é ti ch’a l’é col ch’am giuta e am libera. Nosgnor, tarda nen!

Testament Neuv
1 Corint 1:1-9

Pàul - ciamà a esse n'apòstol ëd Gesù Crist për volontà 'd Nosgnor - e Sòstene, nòst frel, a la cesa 'd Nosgnor ch'a l'é a Corint, ai santificà an Gesù Crist, ch'i seve ciamà a esse sant, ansem a tùit coj che, qual ch'a sia 'l leugh anté ch'a son, a prego ant ël nòm ëd Gesù Crist, ël sò e ‘l nòst Signor. Che la grassia e la pas av sio dàite da Dé, nòst Pare e dal Signor Gesù Crist. I ringrassio sèmper Nosgnor, mè Dè, për la grassia ch'a l'é stave dàita an Crist Gesù. Për sò mojen i seve stàit anrichì ëd tute le manere: ëd lòn a l'é na preuva vòstra eloquensa e vòstra sapiensa. Lolì a l'é la conferma che lòn ch'iv disìa dël Crist a l'é vera. Adess i l'eve arseivù da lë Spirit tùit ij don ch'i l'eve da manca për cost temp-sì, ël temp ch'i speteve con grand' anvìa l'artòrn ëd Nosgnor Gesù Crist. Chiel av darà 'dcò la fòrsa për ten-e dur fin-a a fin, parèj che, ant ël Dì 'd Nosgnor Gesù Crist, i sie trovà sensa rimpròcc. Sensa dubi chiel a lo farà, përchè Nosgnor a l'è fidel e a fà sèmper lòn ch'a promet: Nosgnor Dé a l'ha ciamave a esse an comunion con Sò Fieul Gesù Crist, nòstr Signor.

Ël Vangel
Gioann 1:29-42

A l'indoman Gioann a l'ha vëddù Gesù ch'a venìa da chiel, e a dis: "Vardé-sì l'Agnel ëd Nosgnor ch'a leva 'l pecà dal mond! A l'é pròpi’ d col-lì ch’ i disìa: 'Col ch'am ven apress a l'é da consideresse pi grand ëd mi, përchè Chiel a esistìa già prima 'd mi'. 31Mi i lo conossìa nen, ma i son vnù a batesé con d'eva përchè Chiel a fussa 'rvelà a Israel". Gioann a l'ha 'dcò rendù costa testimoniansa: "I l'hai vëddù lë Spirit ch'a calava dal ciel coma na colomba e ch'as posava an sù Chiel. Mi i lo conossìa nen, ma Col ch'a l'ha mandame a batesé con d'eva a l'avìa dime: 'Col ch'it vëdras lë Spirit caleje e posess-je adòss, a l'é col ch'a batesa con lë Spirit Sant. I l'hai vëddulo e na rendo testimoniansa ch'a l'é Chiel ël Fieul ëd Nosgnor".

A l'indoman ancora, Gioann a l'é fërmasse ant ël medèsim leugh con doi ëd sò dissépoj e, an beicand Gesù ch'a passava, a l'ha sclamà: "Vardlo-là l'Agnel ëd Nosgnor". Coj doi dissépoj, sentì ch'a l'han ëste paròle, a son andàit dapress a Gesù. Gesù a l'é voltasse, a l'ha vëddù ch'a-j andasìo dapress e a l'ha dije: "Còsa sërcheve?". A l'han rësponduje: "Rabbi," ch'a veul dì Magister, "Doa ch’it stas-to ‘d ca?". E Chiel a-j dis: "Ven a vëdde!". A l'era apoprè quatr ore dël dòp-mesdì quand ch'a son andàit con Chiel andoa ch'a stasìa e a son fërmasse da Chiel për lòn ch'a restava dla giornà. Ora Andrea, frel ëd Simon Pero, a l'era un ëd coj doi ch'a l'avìo sentìne parlé da Gioann e ch'a l'ero andaje dapress. La prima còsa ch'a l'ha peui fàit Andrea a l'era d'andé a serché Simon, sò frel, e, quand ch'a l'ha trovalo a l'ha dije: "I l'oma trovà 'l Messia!" (ch'a veul dì: 'l Crist) e a l'ha mnalo da Gesù. Gesù a l'ha vardalo e peui a l'ha dije: "Ti 't ses Simon, fieul ëd Giona. It seras ciamà Cefas", ch'a veul dì ‘ëd pera’ (Pero)”.

Duminica 12 'd gené 2020 - Prima Duminica apress l'Epifanìa

Duminica 12 'd gené 2020 - Prima Duminica apress l'Epifanìa

Leture bìbliche: Isaia 42:1-9; At 10:34-43; Maté 3:13-17; Salm 29

Orassion

Pare dël cél, che al batésim ëd Gesù ant ël Giordan it l'has proclamà che chiel a l'é tò Fieul binvolù e it l'has consacralo con lë Spirit Sant: Acòrda a tuti coj ch'a son batesà ant sò Nòm a peudo resté fedej al pat ch'a l'han sotsignà e ch'a lo confësso coragios coma sò Signor e Salvator ëd lor; che con ti e con lë Spirit Sant a viv e regna, un sol Dé, ant la glòria eterna. Amen.

Testament Vej

Ël sërvent ëd Nosgnor. "Vardé sì mè sërvent, che mi i sostnisso e ch’i l’hai sernù. I son pròpi content ëd chiel. I l’hai butà mè Spirit an chiel. Chiel a porterà la giustissia a le nassion. A crijerà pa, a ausserà nen soa vos për le stra. A s-ciaperà nen la cana scrussìa, nì a dëstissrà na candèila ch’a tërmola. A portera la giustissia an tra le gent. Mè sërvent a l’avrà gnun-a esitassion e as perdrà nen ëd coragi fin-a ch’a l’avrà trionfà për tuta la tèra. Fin-a coj ch’a vivo da leugn al dëdlà del mar, a speteran soe istrussion.

Sossì at fà savèj Dé, ël Signor, col ch’a l’ha creà ij céj e a l’ha dësdobiaje; ch’a l’ha spianà la tèra përchè i gichèisso j’erbo; ch’a dà ‘l fià a tuti coj ch’a-i vivo, e vita a tuti coj ch’a marcio për la tèra. Mi, ël Signor, i l’hai ciamate për manifesté mia giustissia. I l’hai pijate për man e it guerno. It darai a mè pòpol, Israel, përch’ i sìe ‘l Mediator ëd mia aleansa con lor. Ti ‘t saras un ciàir për guidé le nassion. Ti ‘t dovertras j’euj dij bòrgno; ti ‘t rendras la libertà ai përzoné, it faras seurte coj ch’a son ëstàit campà ant lë scur ëd cele sot-tèra.

Mi i son ël Signor, sto-sì a l’é mè nòm. I l’hai gnun-a intension ëd cede a d’àutri mia glòria; ëd cede mè onor a dj’idoj. Tut lòn ch’i l’hai profetisà a l’é compisse e adess i lo nunsio torna, iv lo faso savèj anans ch’a riva" (Isaìa 42:1-9).
Ël Salm

Rende onor a Nosgnor

Ant cost imn ëd làuda, l'autor a ciama la ciambrèja dël cel a rendje onor a la magnificensa real ëd Nosgnor. A fa na descrission ëd Soa potensa devastant coma ch'a l'é arvelà ant ij temporal, e a fortiss che Nosgnor a manifesta costa potensa afrosa a benefissi 'd Sò pòpol.

"Rende onor a Nosgnor, voi ch'i seve ij sò fieuj, rende onor a Nosgnor për Soa glòria e fòrsa! Rende onor a Nosgnor për la glòria 'd Sò Nòm! Rende a Nosgnor l'adorassion për la magnificensa 'd Soa santità! La vos ëd Nosgnor a 'rson-a dzura ij mar. Ël Dé dla glòria a tron-a. Nosgnor a tron-a dzura la fòrsa dël mar. La vos ëd Nosgnor a l'é poderosa! La vos ëd Nosgnor a l'é majestosa! La vos ëd Nosgnor a s-ciapa ij sitron poderos. Nosgnor a s-ciapa ij sitron dël Lìban. a l'é Chiel ch'a fà sauté le montagne dël Lìban tanme 'd vailèt; a l'é Chiel ch'a fà sauté 'l Mont Hermon tanme 'n bocin sarvaj. La vos ëd Nosgnor a colpiss tanme la lòsna. La vos ëd Nosgnor a fà tramblé 'l desert; Nosgnorr a socrola 'l desert ëd Kadesh. La vos ëd Nosgnor a stòrz ij roj potent e a dëspòja le foreste. Tut, ant Sò templ, a crija: Glòria! A l'é Nosgnor ch'a dòmina ans j'aque dl’inondassion. Nosgnor a regna coma 'n rè për sèmper. A l'é Nosgnor ch'a dà la fòrsa a Sò pòpol. Nosgnor a lo benedìss con la pas" (Salm 29).

Ël Testament Neuv

"Anlora Pero, an pijand la paròla, a l’ha dit: 'An vrità i vëdd che Nosgnor a l’ha përdabon gnun riguard ëd l’aparensa dle përson-e, ma che an tute le nassion coj ch’a-j pòrto ‘d rispet e ch’a fan lòn ch’a l’é giust, a-j son agradì. A l’é lolì che Nosgnor a l’ha fàit savèj al pòpol d’Israel, quand ch’a l’ha nunsià la pas për ël mojen ëd Gesù Crist, ch’a l’é ‘l Signor ëd tuti. I seve bin lòn ch’a l’é rivaje an tuta la Giudèa e ch’a l’é partì da la Galilèa, apress ël batésim che Gioann a l’ha predicà, a propòsit ëd Gesù ‘d Nasaret, ché Nosgnor a l’ha consacrà con lë Spirit Sant e ‘d potensa, e ch’a l’é passà da ‘n pòst a l’àutr an fasenda ‘d bin e an varenda tùit coj ch’a j’ero sota la potensa dël diav, përché Nosgnor a l’era con Chiel. Nojàutri i soma ij testimòni ‘d tut lòn che Gesù a l’ha fàit, an Giudèa tanme a Gerusalem. A l’han falo meuire anciovandlo an sna cros. Contut, Nosgnor a l’ha arsussitalo ‘l ters dì e a l’ha acordà ch’as manifestèissa, nen a tut ël pòpol, ma ai testimoni che për lòn Chiel a l’avìa già da prima sernù, a nojàutri ij sò apòstoj, ch’i l’oma mangià e beivù ansema a chiel, dòp ch’a l’é stàit arsussità dij mòrt. Gesù a l’ha comandane ‘d prediché al pòpol e d’atesté che a l’é chiel ch’a l’é destinà da Nosgnor a d’esse ‘l Giùdes dij viv e dij mòrt. Tùit ij profeta a-j rendo testimoniansa che chionque a chërd an Chiel a arseiv ël përdon dij pëccà grassie a sò nòm'" (At 10:34-43).

Ël Vangel

Batesim ëd Gesù. "Antlora a l’è vnuje Gesù da la Galilea al Giordan, vers Gioann, për esse batesà da chiel. Ma Gioann as parava fòrt an disandije: “A l’é mi ch’i l’hai da manca d’esse batesà da ti, e ti ‘t ven-es da mi?”. E Gesù, rëspondendje, a l’ha dije: “Lass-me fé për adess; përchè parèj i l’oma da compì tut lòn ch’a veul Nosgnor”, e antlora Gioann a l’ha lassajlo fé. E quand che Gesù a l’é stàit batesà e a l’é sùbit sortì da ‘nt l’eva, ël cél a l’é duvertasse e chiel a l’ha vdù lë Spirit ëd Nosgnor ch’a calava giù tanme na colomba ch’a l’era vnuje a còl. E na vos a l’ha dije dal cél: 'Sto-sì a l’é mè Fieul, a chiel i veuj tant bin: a l’é ‘d chiel ch’i son compiasume'" (Maté 3:13-17).