Orassion: Nosgnor tut-potent! It ses mach Ti ch'it l'has la fòrsa 'd dé torna ardriss a nòstre volontà arvirose e nòstri sentiment da pecator; acòrda a tò pòpol la grassia 'd voleje bin a lòn ch'it comande e d'avèj anvìa 'd lòn ch'it promëtte; parèj che, an tra le ràpide e varie trasformassion dë sto mond, nòstri cheur a peudo sté bin ferm là 'ndoa ch'as peul trové 'd gòj génita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Testament Vej: Esechiel 37:1-14
An ës tòch ciapà dal liber dël profeta Esechiel, i lesoma che Nosgnor Dé a dà a sò profeta la vision ëd na val quatà dël tut da dj'oss ëd mòrt, e che, grassie a l'euvra dlë Spirit ëd Nosgnor, a torno a pijé la forma d'òm e 'd fomne ch'a vivo. A l'é l'imàgine dla fidelità 'd Nosgnor a soe promësse, ch'a ristabiliss j'Israelita an soa tera 'd lor. Costa-sì a dventa 'dcò l'imàgine dl'arsurression futura dj'uman sernù për grassia a abité la creassion neuva che Nosgnor a l'ha 'dcò promëttùa.
La val dj'òss sèch. Un dì Nosgnor a l'ha ambrancame con la forsa 'd Sò Spirit e a l'ha fame seurte fòra an mes a na val ch'a l'era tuta coatà d'òss ëd mòrt. A l'ha fame marcé an trames a coj òss e i son visame che ant cola val a-i ero pròpe tanti òss e ch'a l'ero motobin sèch. Chiel a l'ha dime: "Fieul d'òm, podrìo-ne coj òss-là arvive?", e i l'hai rësponduje: "Mach Ti 't lo sas, sovran Signor!". Antlora a l'ha dime: "Profetisa rësguard a costi òss e dijë: "Vojàutri, òss sèch, scoté la paròla ëd Nosgnor. Coste-sì a son le paròle che ël sovran Signor a nunsia a sti òss-sì: 'Vardé-sì, i son an camìn ëd anfonde lë spirit an vojàutri, e i vivreve torna. I butrai an vojàutri dij téndin, i-j farai chërse la carn, iv arvestirai 'd pel, i-j anfondrai lë spìrit e i vivreve torna. Antlora i savreve ch'i son Mi ël Signor". Parèj i l'hai profetisà conforma lòn ch'a l'avia comandame. Quand ch'i profetisava i l'hai sentù n'armor, e j'òss a son butasse ansema, òss a òss. I vardava e i vëddìa che an sj'òss as formavo ëd tèndin e 'dcò a-i chërsìa la carn, e dla pel a l'era 'n camìn ëd coateje da l'àut. Tutun, a l'avìo 'ncora nen lë spirit dla vita.
Chiel antlora a l'ha dime: "Profetisa a lë spirit - profetisa, ò fieul d'òm, e disje: 'Costa a l'é la paròla dël sovran Signor: 'Ven daj quatr vent, ò spìrit, e sofia dzora dë sti mòrt-sì, ëd manera ch'a vivo torna. Parèj i l'hai profetisà conform a lòn ch'a l'avia comandame, e lë spirit a l'é intraje 'ndrinta, tant che a l'han arcomensà a vive, a son ausasse 'n pé e a-i ero coma na grand' armeja. Antlora a l'ha dime: "Fieul d'òm, sti òss-sì a son tut ël pòpol d'Israel. Varda, lor a diso: 'Nòstri òss a son sèch, nòstra speransa a l'è mòrta, i soma stàit bandonà. Per lòn, profetisa e dije da mè part: 'Coste-sì a son le paròle dël sovran Signor: 'Vardé-sì, i son an camìn ëd duverté vòstre tombe e iv farai arsussité da vòstre tombe, ò mè pòpol. Iv farai artorné a la tèra d'Israel. Antlora, ò mè pòpol, i savreve ch'i son Mi ël Signor, quand che mi i duvertrai vòste tombe e iv farai arsussitè da vòstre tombe. Mi i butrai mè spirit an vojàutri e i vivreve torna; iv darai arpòs pròpi an vòstra tèra. Antlora i savreve ch'i son Mi ël Signor. I l'hai parlà e im darai da fé coma ch'i l'hai dit.
Rëspòsta: Salm 130
Nosgnor! Dal përfond i crijo a Ti. Ël Salmista, ch’a l’ha fiusa che Nosgnor a-j perdonrà ij sò peccà, a ciama agiùt al Signor përchè a l’é pròpi ant ël pì bel mes ëd patiment, e a cissa ‘l pòpol a fé l’istess.
Nosgnor! Dal përfond i crijo a Ti. Nosgnor scot-me! Dame da ment. It suplico: Misericòrdia! S'it visèisse 'd tùit ij pecà, gnun a podrìa mai presentesse dnans Ti. Ma Ti it ses bin dispòst a përdoné për che Ti it peusse esse onorà. I l'haj fiusa an Nosgnor, l'haj fiusa an chiel con tut me cheur. I speto soe paròle ëd compassion. I l'haj anvìa 'd Nosgnor, tanme le guardie a speto l'albadòr. Ò Israel susnìss Nosgnor, përché Chiel a l'ha për nojàutri n'amor sensa fin e a l'è pì che dispòst a liberene. Chiel a rendrà Israel lìber da tute le conseguense dij sò pecà.
Testament Neuv: Roman 8:6-11
Cost tòch da la litra ai Roman a fortiss ch'a-i é due manere 'd vive: la prima a l'é cola ch'a dà da ment mach a le còse transitòrie 'd cost mond e ch'a son nen conform a la lege moral ëd Nosgnor. La sconda a l'é cola 'd coj ch'a dan da ment a le Spirit ëd Nosgnor, në spirit d'amor, pas e giustissia conform a la volontà 'd Dé. La prima a men-a a la mòrt, la sconda a la vita.
Ora, dé da ment a nòstra natura ‘d pecà a l'ha mach për arzultà la mòrt, ma dé da ment a lë Spìrit a l'ha për arzultà la vita e la pas; përchè dé da ment a nòstra natura ‘d pecà a fà vëdde che un a l'é un nemis ëd Nosgnor, da già che col-lì as sogeta nen a la lege ëd Nosgnor e a sogetessje a l'é gnanca bon. Coj ch'a vivo conform a la soa natura ‘d pecà a Nosgnor a-j piaso pròpi nen. Ora vojàutri i vive nen conforma la natura ‘d pecà ma conform a lë Spìrit, se përdabon lë Spìrit a viv an vojàutri. Ora, se quajdun a l'ha nen lë Spìrit ëd Crist, col-lì a l'é nen dij sò. Ma se Crist a l'é an vojàutri, vòst còrp a l'é coma s'a fussa mòrt për colpa dël pecà, ma lë Spìrit a l'é vòsta vita për motiv dla giustìssia. Donca, se lë Spìrit ëd col ch'a l'ha arsussità Gesù dai mòrt a viv an vojàutri, col ch'a l'ha arsussità Crist dai mòrt a arvivrà ëdcò ij vòst còrp mortaj për sò Spirit ch'a viv an vojàutri.
Ël vangel: Gioann 11:1-45
L'evangeli 'd Gioann a buta an evidensa "ij segn", le marche, ch'a dan la testimoniansa 'd chi ch'a l'é Gesù 'd Nasaret e 'd soa potensa, ch'a l'é l'istessa 'd Dé quand ch'a l'ha creà 'l mond e tuti j'esse vivent ch'a-i son. Ël segn pì grand che Gesù a dà a l'é col ëd soa potensa 'd fé arsussité ij mòrt, an ës cas cola 'd sò amis Lazar. Ël Salvator Gesù Crist a l'ha 'ncora ancheuj la potensa d'argenerassion ëspiritual che nojàutri uman i l'oma da manca për torné a avèj la vita pien-a e eterna ch'i j'ero destinà a avèj a la creassion.
La mòrt ëd Lazàr. Ora, ant la borgià ëd Marìa e 'd soa seur Marta, a-i era n'òm malavi ch'as ciamava Lazàr. Marìa a l'era cola ch'a l'avìa onzù Nosgnor con n'euli përfumà e ch'a l'avìa suvaje ij pé con ij sò cavèj. A l'era sò frel ch'a l'era malavi. Per lòn, coste seur a l’avìo mandà n'ambassada a Gesù për dije: "Signor, col ch'it jë veule bin a l'é malavi (ëd manera grav)". E Gesù, an avend sentì lolì, a dis: "Ël but ëd cola maladìa a l'é nen la mòrt, ma la gloria 'd Nosgnor, e për ché 'l Fieul ëd Dé a na sia glorificà. Gesù a l’avìa ‘n grignor foravìa për Marta, soa seur Marìa e Lazar. Dòp ch'a l'avìa sentì che Lazàr a l'era malavi, Gesù a l'é ancora fërmasse doi dì andoa ch'a stasìa. Apress ëd lòn, a dis ai sò dissépoj "Artornoma an Giudea". Ij dissépoj a l'han replicaje: "Rabbi, j'autorità a sercavo giusta pòchi dì fa ëd prassete a mòrt e ti't veule torneje?". Gesù a l'ha rësponduje: "I é-lo nen dòdes ore 'd travaj ant ël dì? Quand quaidun a va an gir ëd dì, a s'antrapa nen, përchè a vëdd ël ciàir ëd cost mond. ma se quaidun a va an gir ëd neuit, a s'antrapa, përchè a-i s-ciàira nen”.
Dòp che a l'ha dìt ste paròle-sì, Gesù a l'ha 'dcò dit: "Nòstr amìs Lazàr a deurm, ma i vad ansilà a dësvijelo". E ij sò dissépoj a l'han dije: "S'a deurm, Signor, a podrà bin arpjesse". Gesù, contut, a l'avìa 'rferisse a la mòrt ëd Lazàr, e lor a pensavo ch'a l'avìa parlà dël deurme d'un ch'a l'ha seugn. A l’é antlora che Gesù a l'ha dije ciàir e nèt: "Lazàr a l'é mòrt e i l'hai gòj për vojàutri d'esse nen stàit ambelelà, përchè parèj vòstra fej a vnirà pì granda 'ncora, ma adèss andoma da chiel". Antlora Tomà, ch'a l'avìa 'dcò lë stranòm ëd Dìdim, a dis a j'àutri dissépoj: "Andoma 'dcò nojàutri a meuire con chiel".
Quand che Gesù a l'é rivaje, a l'ha savù che a l'era già quatr dì che Lazàr a l'era stàit sotrà. Ora, Betània a l'era distanta anviron tre chilométri da Gerusalem, parèj che vàire dij Giudé a j'ero vnù da Marta e Marìa për consoleje riguard ëd sò frel. Marta, tutun, sùbit ch’a l’ha sentì che Gesù a l'era 'n camìn ch'a vnisìa, a l'é andaje a l'ancontr, ma Marìa a l'era stass-ne setà antëcà. Marta a l'ha dìt a Gesù: "Se ti 't fusse stàit sì, Nosgnor, mé frel a sarìa nen mòrt. Ma i sai ëdcò che adèss lòn ch'a sìa ch' it ciamëras a Nosgnor, chiel at l'acordrà.
Gesù a l'ha adije: "Tò frel a tornërà an vita". Marta a-j rëspond: "I lo sai che chiel a tornërà an vita quand a-i sarà l'arsuression, al Dì Darié". Gesù a-j dìs: "Mi i son l'arsuression e la vita: col ch'a chërd an mi, combin ch'a sìa mòrt, a vivrà. E col ch'a viv e chërd an mi a meuirërà pa për sèmper; chërdës-to lòn?". Chila a-j rëspond: "Éh, Signor, mi i chërdo che ti't ses ël Crist, col ch'a l'avìa da ven-e an cost mond".
Dòp ch'a l'ha dìt lòn, Marta a l'é 'ndàita an privà a ciamé sua seur Marìa, an disendje: "Ël magìster a l'é sì e at ciama". Quand ch'a l'ha sentì lòn, Marìa a s'é levasse an pressa e a l'é andàita da chiel. An col moment Gesù a l'era ancora nen intrà ant la borgià, ma a l'era ant ël leugh andoa che Marta a l'avìa 'ncontralo. Antlora la gent ch'a j'era fërmasse a soa cà con Maria e ch'a la consolavo, quand ch'a l'han vëddù che chila a l'era alvasse tant prest e che a l'era sortìa, a son andaje dapress, e a disìo: "A va ëd sicur a la tomba për pioré". Ma sùbit che Marìa a l'é rivà andoa ch'a l'era Gesù, a l'é campasse ai sò pé, disendje: "Signor, se ti 't fusse stàit ambelessì, mè frel a sarìa nen mòrt". Quand che Gesù a l'ha vëddùla pioré, e la gent ch'a ch'a l'era vnùa belelì con chila, a l'é sentìsse s-cianché 'l cheur, e a l'era motobin comovù. E peui a l'ha dìt: "Andoa ch'i l'eve butalo?". A-j han rëspondù: "Ven a vëdde". E Gesù a l'é butasse a pioré. Antlora la gent ch'a l'ero vnù a feje le condolianse a disìo: "Ma varda 'n pò coma ch'a-j vorìa bin!". Quaidun ëd lor, tutun, a disìa: "E-lo che cost'òm, ch'a l'ha podù deurbe j'euj al bòrgno, podia-lo 'cò fé che cost òm a meuirèissa nen?".
