Un sacrifissi dël tut compì (97. March 15:21-28)

Quand ch'as parla 'ncheuj 'd fé 'd sacrifissi a l'é mach quand ch'i l'oma nen pro 'd sòld për fé lòn ch'i vorìo o d caté lòn ch'an serv, e antlora is privoma 'd quajcòsa e i foma 'd risparmi. Coma feve-ne vojàutri 'd sacrifissi e për còsa? Ant la fede ebràica e cristian-a, la question dij sacrifissi a l'é nen pròpi l'istess. A veul dì dzurtut privesse 'd quajcòsa 'd valor ch'i l'oma për paghé ij débit moraj e spirituaj ch'i l'oma anvers a Nosgnor Dé. Coj débit-lì a son tanti e a son causà dai nòstri pëccà. S'i-j rivoma a nen pagheje nòstra danassion a l'é certa. La Paròla 'd Nosgnor a l'é bin ciàira a sto riguard. Ël problema a l'é che coj débit-lì anvers a Nosgnor i rivrìo mai a pagheje nojàutri! Ël Testament Neuv an nunsia che a l'é për lòn ch'a l'é vnuje 'l Salvator Gesù Crist: për fene la grassia dla salvassion a paga chiel ij nòstri débit e lolì chiel a l'ha falo quand ch'a l'é mòrt an sla cros, chiel nossent, për fé l'espiassion dij nòstri pëccà. A l'é lòn ch'a l'ha fàit smonend-se an sacrifissi. Ij sò patiment an salvo s'is fidoma a chiel. Ancheuj, ant ël racont dla Passion, i vëdoma Gesù ch'a l'é 'n camin a rivé an sël cò dël Gòlgota. Vardoma.

Crosifission ëd Gesù. "N’òm ch’a passava da lì e ch'a tornava da la campagna, a l’han obligalo a porté chiel për un pò la cros ëd Gesù. A l'era 'n tal Simon ëd Cirene, pare ‘d Sander e ‘d Rufus. Parèj a l’han ëmnà Gesù ant ël leugh ch’a së s-ciama Gòlgota, ch’a veul dì “Leugh dël Crànio”. A l’han smonaje da bèive ‘d vin mës-cià con ëd mira, ma a l’ha nen vorsune. Apress d’avèj anciovà Gesù a la cros, a son dividusse soe vestimente, gieugandsje ai dà për vëdde lòn ch’a-j tocava a minca un ëd lor. A l’era neuv ore dla matin quand ch’a l’han crosificalo. A l’han ëdcò butà sla cros un cartel andoa ch’a l’avìo scrivuje la càusa ‘d soa condan-a, visadì: “Sto-sì a l’é ‘l rè dij Giudé”. Con chiel a l’han crosificà ‘dcò doi brigant, un a soa drita e l’àutr a soa mancin-a. A l’é compisse parèj la Scritura ch’a dis: “A l’han butalo ant ij rangh dij malfasent”] (Marco 15:21-28).

Gesù a l'ha da porté da chiel an sle spale la trav grev dont a sarà pendù anciovà. A sarà peui fàita montè an orisontal an s'un pianton ch'a l'era già an sla colin-a dël Gòlgota e ch'a l'era servì an precedensa për d'àutri condanà. La trav a l'era greva daspërchila, ma la fatiga 'd Gesù a l'era afrosa: a l'avìa pa dormì cola neuit, a l'avìa la schin-a lacerà e sangianta për le tante foëttà ch'a l'avìa ciapà, a l'avìo s-gnacaje an sla testa na coron-a dë spin-e... Gesù a l'era bin n'òm goregn, ma, cobià ai patiment ëd sò spirit, as tratava 'd në sfòrs che bin pòchi d'àutri a l'avrìo podù toleré. Ij sò lagusin medésim as rendo cont che 'n tratament parèj a sarìa stàit tròp për chionque e alora a fòrso n'òm ch’a passava da lì e ch'a tornava da la campagna, a porté chiel për un pò la cros ëd Gesù.

Da la mira spiritual, contut, lòn che Gesù, an coj moment a l'era 'n camin a fé, a lo podìa fé mach chiel. Un qualsëssìa "agiùt", compassionèivol ch'a sìa, a sarìa nen pro bon. Mach Gesù a l'é col ch'a peul porté an sla schin-a l'inmens fardel dla conseguense penaj dij nòstri pëccà përch' i na sìo liberà. L'apòstol Pero a scriv: "Chiel medésim a l'ha portà nòsti pecà an sò còrp an sla cros parèj che nojàutri is dësbarasséisso dal pecà e i vivéisso na vita ëd giustissia. Për soe blëssure i seve stàit varì" (1 Pero 2:24).

A-j dan peuj da bèive ‘d vin mës-cià con ëd mira, ch'a l'era 'ntlora na sòrt d'anestétich dàit për compassion a coj ch'a j'ero condanà a meuire an sna cros. "Dà pitòst da bèive a coj ch'a son perdù, ëd vin a coj ch'a son ant l'amarëssa" (Proverbi 31:6). Gesù a l'ha pa vorsune. Gesù a scapa nen dai sò patiment, gnente a l'ha da pasié soa soferensa, coma se ritiress-ne a volèissa dì pa compì 'l but ch'a l'avìa acetane 'l destin. Bin àutr a l'é la san-a ch'a l'avrìa beivune. A Pero Gesù a l'avìa dije: "È-lo chi l'avrìa nen da bèive da la san-a ch'ël Pare a l'ha dame?" (Gioann 18:11). Ant ël dì darié dël Giudissi, ij pecator ch'a l'han pa pentisse a l'avran lor da "bèive" dal "cales" ëd l'ira 'd Nosgnor, com a dis l'Arvelassion: "a l’avrà da bèive ‘l vin dl’ira ‘d Nosgnor. L’ira ‘d Nosgnor a l’é stàita vërsà fin-a al làver dël càles" (Arvelassion 14:10). Ant ël moment dij patiment ëd Gesù an sla cros, contut, "ël vin ëd l'ira 'd Nosgnor" a lo bèiv chiel al pòst ëd coj che da cola ira a saran salvà: "Motobin ëd pì, an essend adess giustificà pr’ ël sangh ëd Crist, saromne ‘d sicur salvà dal castigh grassie a col’istess Gesù" (Roman 5:9)

Gesù a dventa parèj ël sacrifissi compì, complèt, fin-a soe vestimente a serviran për quaté quajcun d'àutr, l'istess che l'oferta 'd tut chiel medésim "a quata 'n baron ëd pëccà", coma dis Pero: "Dzortut, che vòstr amor l’un vers l’àutr a sìa sèmper caloros përché l’amor a coata motobin dij pecà" (1 Pero 4:8). A l'é për lòn che l'Apòstol a sclama: "Quanta gòj ch'a l'han coj ch'a l’han vëddù përdonesse soa dzubidiensa 'd lor e ij sò pecà butà fòra dla vista për sèmper. Quanta gòj ch'a-i sarà për coj ch'a l'han vëddù Nosgnor dëscanceleje ij pecà ch’a l'avìa pijane nòta ant sò liber!" (Roman 4:7-8).

La rason ëd la condan-a 'd Gesù, cola ch'a l'é? Chiel a l'é Rè, ma, pròpi coma ch'a disìa la paràbola 'd Gesù: "Ora, ij sò consitadin a lo detestavo, e për lòn a l’han mandaje dapress na delegassion për dì ch’a vorìo nen che collì a dventèissa sò rè" (Luca 19:14). La gent a l'era rivà a detestelo, pròpi coma ch'a càpita ancheuj për coj ch'a veulo fé 'd testa soa e ch'a vorìo nen che Nosgnor Dé a-j disèissa coma ch'a l'han da vive. Per lor Gesù a l'é "degn" d'esse butà a mòrt an tra doi brigant. A l'é pròpi parèj! I fieuj ëd cost mond a diso che Nosgnor a sarìa 'n "lader" ch'a "roba" la determinassion ch'a vorìo avèj ëd vive com a pias a lor! Nosgnor Dé, contut, a l'é 'l sovran legìtim dël cél e dla tèra, e gnun a peul pensé 'd podèj arviresse a soa autorità e scampé da sò giust giudissi. Ij sò fedej a séguito a canté fin-a al dì d'ancheuj lòn ch'a na fà la dëscrission ël lìber dl'Arvelassion, quand ch'an mostra ij salvà 'n cél ch'a canto: "A l'é degn l'Agnel ch'a l'é stàit ëscanà, d'arsèive la potensa, le richësse, la sapiensa, la fòrsa, l'onor, la glòria, e la benedission!" (Arvelassion 5:12).

A coj che arviros a Nosgnor a veulo pa esse, l'apòstol Pàul a scriv: "Ch'a i sia donca an vojàutri l'istèss sentiment ch'a-i era an Gesù Crist. Chiel, an efet, combin ch'a l'era Nosgnor, a l'ha nen considerà l'egualiansa con Dé coma queicòsa da ambranchesse, ma a l'é sveudasse, a l'é bassasse coma 'n servidor, a l'é dventà parèj 'd tùit j'àutri, òm fra j'òm. l'é umiliasse e a l'é dventà ubidient fin-a a meuire, ansi, gnente men-o che a meuire an s'na cros. A l'é 'dcò për lòn che Nosgnor a l'ha esaltalo fòra 'd mzura e ch'a l'ha daje 'n nòm ch'a l'é dzora 'd minca d’àutri nòm, parèj che al nòm ëd Gesù tùit as buto an ginojon - a fà nen anté ch’a sio: an cel, an tèra o sot-tèra, e che minca lenga a confëssa che Gesù Crist a l'é 'l Signor, a la glòria 'd Dé 'l Pare" (Filipéis 2:5-11).

Ël sacrifissi pì gran ch'a-j sìa a l'ha falo Gesù Crist e lòn ch'a l'ha pagà chiel a compiss nòstra salvassion l'ora che chiel a dventa nòst Signor e Salvator. A-i è nen d'àutr ch'a serva për scampé nòstra danassion, gnun d'àutr. I farìo bin a pijelo an sël sério!

PREGHIERA

Nosgnor! La rapresentassion ëd col òm, dësfigurà da le ferije e dont ël cheur a l'é brisà dai patiment, a l'é 'dnans ai mè euj. Ancora i sai nen dël tut comprende përchè a sìa stàit necessari tut lòn për salveme dai mè pëccà. Smon-e an cola manera tut chiel medésim! Ij mè pëcca a l'han da esse pròpi afros e fataj për na ròba parèj! Che mi i l'àbia na cossiensa sèmper pì granda 'd coma ch'a son grev ij mè pëccà, për ch'i peussa sèmper mèj apressié vàire ch'a-j sìa costà, al Crist, mia salvassion! Amen.

Dumìnica 4 d'Aost 2019 - Duminica apress la Parncòsta ch'a fà eut

Letture bibliche: Osea 11:1-11; Salm 107:1-9, 43; Colosséis 3:1-11; Luca 12:13-21

Preghiera

Nosgnor! Che toa misericòrdia ch'a mai ven a manch, a nétia e goerna toa Cesa; e, për motiv che la Cesa a peul nen vive an sicurëssa sensa tò agiut, ch'a sia goernà e governà sèmper për ël mojen ëd toa bontà; per Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për ij sécoj dij sécoj. Amen.

La vitòria dij sò nemis? (96. March 15:16-20)

A-i è tanti, fin a 'l dì d'ancheuj, ch'a fan ësghergne dla fede cristian-a, ch'a diso che ij cristian a son ëd bonomeri e che tut lòn ch'i chërdoma nojàutri dla Bibia a sìa stàit "ësbusiardà da la siensa". Quand ch'i-i përsistoma, a-i é 'd coj ch'a son pront fin-a a dëscadné 'd përsecussion contra 'd nojàutri. Tut sossì, contut, a l'é pa na novità, dàit lòn ch'a l'han faje a Nosgnor Gesù Crist medésim! Varda 'n pò, contut, gnun a riess mai a crasé 'l moviment cristian. A l'han provà 'd tut! Përchè? Ancheuj, dal racont ëd la Passion (ij patiment) ëd Gesù Crist ëscond March, i lesroma e comentroma "le sghergne dij soldà a Gesù".

"Antlora ij soldà a l’han mnalo ant la cort, ch’a l’é ‘l pretòri (la residensa dël governator), e a l’han convocà tut ël distacament. A l’han vestilo ‘d na vesta ‘d pórpora, a l’han fàit na coron-a dë spin-e antërsà e a l’han butajla an sla testa. Peui a l’han comensà a feje 'd salùt për sghergna, disandje: “Salve, rè dij Giudé!”. E a-j dasìo sù la testa con na cana, a-j scraciavo contra e, butandse an ginojon dëdnans a chiel a-j fasìo ‘d riverense. Quand ch’a l’han avune pro ‘d mincionelo, a l’han gavaje la vesta ‘d pórpora, a l’han butaje torna soe vestimente e a l’han mnalo fòra për butelo an sla cros" (March 15:16-20).

Vàire sécoj anans costi aveniment, ël profeta Isaìa a l'avìa dit, a propòsit dij patiment dël Mëssìa: "...a l’era n’òm meprisà e bandonà da la gent, n’òm ch’a savìa bin lòn ch’a sio ij patiment e ch’a l’era costumà a j’aflission. A smijava a coj ch’a fan ëscheur mach a vardeje; a l’era meprisà, considerà n’òm ëd gnun cont. Pura, a j’ero nòstre maladìe che chiel a portava; a j’ero ij nòstri patiment ch’a l’era pijass-je a còl. E noi i chërdìo che chiel a l’era nòm castigà da Nosgnor con d’aflission për lòn che chiel medésim a l’avìa fàit. Nò, nen parèj! Le ferìe ‘d foèt ch’a portava an sò còrp chiel a l’ha arseivùje për motiv dij nòstri pëccà; chiel a l’é stàit crasà an càusa ‘d nòstre colpe. A l’ha patì ‘l castigh che nojàutri i soma stane salvà; chiel a l’ha ‘rseivù ‘d ferije e nojàutri i soma stàit varì da le nòstre!" (Isaìa 53:3-5).

Tut lolì a l'é capità a Nosgnor Gesù Crist. A l'era stàit prima umilià (as dovrìa dì "smerdà") e sbefià coma sacerdòt e profeta, adess a-j fal le svergne fasendje porté j'ansëgne d'un rè. A l'é coma s'a l'avèisso dije: "Ti 't chërdìe tant d'esse, adess it ses an nòstre man e it dësbleroma dël tut. It massacreroma toa reputassion fasend-te fé la fin vërgognosa dij pes element ëd nòstra società. It dësbleroma da la mira moral e spiritual lassand-te pende patanù da na trav sensa pì gnente ch'it peussa consideré ch'a l'é 'l tò. It butroma al pass; i daroma na lession a ti e a coj ch'as ancalo a 'ndete dapress; it domëstieroma crasand minca toa resistensa. It daroma la dimostrassion che pì gnun a sta da toa part, che tuti a l'han bandonate, fin-a Dé, ch'a farà gnente për salvete. It dësbleroma da la mira fìsica; it ës-ciancheroma vìa la vita midema fasend a tòch tò còrp, s-ciancon për s-ciancon".

Còs a podrìa esse sossì sednò l'arvangia dël prinsi dël mal, ëd Sàtana, ch'a chërd ëd rende inùtil e dësblé dël tut tut lòn che Nosgnor Dé a l'avìa comensà a fé për liberé j'uman da soa servitù 'd lor? Fin-a 'l Fieul ëd Dé e soa euvra 'd salvassion a ven crasà, portà a gnente... Fin-a Dé a peul fé gnente contra la potensa dël mal. É-lo parèj? Chi ch'a l'é 'l pì fòrt: Dé o Sàtana? Tut sossì Sàtana a pensa 'd seguité a felo fin-a ancheuj butan-se an mes, an fasend antrapé e tombé ij fieuj ëd Nosgnor, l'ora che minca na soa aspirassion ëd lor a l'é crasà, quand ch'a son privà 'd tut, ëd soa salute e vita, quand ch'a son përseguità, umilià e sbefià. "Còsa chërdeve 'd fé? La lession l'eve-ne pa ancora amprendula? L'eve-ne ancora pa capì chi ch'a l'é ch'a comanda an sla tèra? I l'eve da sogeteve a mi, i l'eve da conformeve a mè podèj, dësnò i fareve la fin ëd col ch'i ciame 'l vòst Signor, Salvator e Maestro!".

Ëd tut sossì Satana a preuva a dene la "përsuasion" fin-a ancheuj.

Nò, a l'é nen coma ch'a vorìa chiel! S'a-i é quajdun che ancora la lession a l'ha pa 'n cora amprendula a l'é mach Sàtana, l'aversari midem ëd Dé, pa nojàutri. Chiel a vorìa ch'is dësmëntièisso dl'arsurression o ch'i pensèisso a l'arsurression coma 'd n'ilusion. Nò. Tut ëd travers l'umiliassion e la derota, ël Crist a 'rsussita da la mòrt e a n'é vitorios. Ël regn ëd Sàtana a l'ha patì na ferìja mortal. Ancora a-j resta 'n pò 'd fòrsa e 'd vita, ma "pian pian a sagna", a-j cola 'l sangh. Coma 'n leon ferì a dventa pì cativ, ma a n'ha 'ncora për pòch.

Lòn ch'i l'oma da comprende a l'é che la rendension, nòstra salvëssa dal pëccà e da soe conseguense e podèj, a ven pròpi dai patiment e mòrt ëd Gesù, ël Crist. Coj-lì a son pa lë strument ëd soa rovin-a, ma 'd soa vitòria! Ij dì 'd Sàtana, con tute soe euvre a son contà; sò temp a l'é squasi a la fin. Nòstra fase stòrica a l'é 'n camin ëd compisse (përchè a-i é 'n sens, ant ij propòsit ëd Dè, un but, ëdcò a tut lòn ch'a càpita al dì d'ancheuj). Antlora, tuta l'arogansa 'd Sàtana a sarà dël tut dësblà e 'l nemis ëd Nosgnor a sarà campà për sèmper ant l'abim.

Nosgnor Dé, ch'a l'ha avù la prima paròla, a l'avrà 'dcò la dariera: "I son l’Alfa e l’Omega, ël prim e ‘l darié, ël prinsipi e la fin. A son beà coj ch’a l’han avù la ròba netià. A lor a-j sarà consentì d’intré për le pòrte dla sità e ‘d mangé ‘l frut dl’erbo dla vita. Fòra dla sità a j’é mach ij can, coj ch’a esèrcito la mascarìa, coj ch’as dan a l’impudicissia, ij sassin, j’idolatra, e tuti coj ch’a-j pias la busiardarìe e a-j fàbrico. Mi, Gesù, i l’hai spedì mè àngel përchè a renda testimoniansa dë ste còse ant le cese. Mi i son tant la rèis ëd David che l’ardité ‘d sò tròno. Mi i son la stèila matinera ch’a splendriss” (Arvelassion 22:13-16).

PREGHIERA

Nosgnor! I contemplo l'umiliassion e ij patiment ëd tò Fieul Gesù Crist e a-j vëddo pa coma 'n segn ëd derota, ma coma lë strument ëd toa vitòria. Chiel a l'ha portà le conseguense dij mé pëccà për ch'i na fussa liberà. Ant soa arsurression i vëddo 'l trionf ëd toa euvra 'd redension. Nosgnor! Che mi i sia pa demoralisà për dificoltà e patiment, ma ch'i sia përseverant, përchè a son pa dësutil. Fin-a lor a rëspondo ai tò pian, malgré tute le pretèise 'd Sàtana. A la fin, për toa grassia, i trionferai vitorios sù ògni còsa. Amen.

Dumìnica 28 'd luj 2019 - Domenica apress al Pancòsta ch'a fà set

Leture bìbliche: Osea 1:2-10; Salm 85; Colossèis 2:6-19; Luca 11:1-1.

Preghiera: Nosgnor! Protetor ëd tuti coj ch'as fido an Ti, e che sensa 'd ti a j'é gnente ch'a sìa fòrt e ch'a sìa sant: aumenta e moltiplica an sù nojàutri Toa misericòrdia; a che, con Ti come nòst governator e guida, nojàutri i peussa passé a travers lòn ch'a l'é provisòri e ch'i perda gnente 'd lòn ch'a l'é etern, për Gesù Crist, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sul Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

Gesù o Baraba? (95. March 15:6-15)

A l'avìa fàit mach dël bin a la gent ma, cissà da coj ch'as disìo "ij cap dël pòpol", ëdnans a la domanda 'd Pilàt: "Col ch'i veule che mi i-j daga la libertà?", a Gesù a l'han preferì Baraba, un làder e un sassin! Tìpich, nen vera? Ma ...a l'é la democrassìa, ël volèj dla magioransa! O nò? Ancheuj i vardoma 'l racont ëd March an sla condan-a a mòrt ëd Gesù.

Gesù condanà a mòrt. "Ora, minca n’ann, për la festa ‘d Pasqua, Pilàt a l'era soa costuma liberé un përzoné, qualonque ch’a-j ciamèisso. A-i na j’era un për nòm Baraba, ch’a l’era stàit ciapà e butà an përzon con ij sò compare për na sedission e che, an cola ocasion-lì, a l’avìa comëttù n’amassidi. Ël pòpol, an crijand a gran fòrsa, a l’é butasse a ciamé a Pilàt ch’a fèissa coma ch’a l’avìa sèmpe fàit: visadì liberé ‘n përzoné. Pilàt a l’ha rësponduje an disand: “Veule-ve ch’iv lasso lìber ël rè dij Giudé?”. Pilàt a disìa parèj përchè ch’a savìa pro bin che ij gran sacerdòt a l’avìo dajlo ant le man për invidia. Ma ij gran sacerdòt a l’han cissà ‘l pòpol ch’a ciamèisso pitòst la libertà ‘d Baraba. Pilàt, rëspondendje, a l’ha ancora dije: “Còsa veule, donca, ch’i fasso ‘d col ch’i ciame ‘l rè dij Giudé?”. E a son tornasse a buté a crijé: “Butelo an cros!”. Antlora Pilàt a l’ha dije: “Ma che mal a l'avrìa mai fàit, Gesù?”. E lor a l’han crijà ancora pì fòrt: “Butelo an cros!”. Pilàt, donca, ch’a vorìa contenté ‘l pòpol, a l’ha donca liberaje Baraba, e apress d’avèj fàit foetté Gesù, a l’ha consegnalo ai soldà përch’ a fussa crosifià" (March 15:6-15).

A l'é la blëssa dla "democrassia", nen vera? Ël governator militar dle fòrse d'ocupassion roman-e an Palestina, ch'a-j ciama a la gent - chiel che, 'd sòlit a la fà da padron sensa tanti scrùpoj - lòn che chiel a dovrìa fé. "Fé vòstra sernìa", a-j dis, "voleve ch'iv buto an libertà Gesù 'd Nasaret o Baraba... che la Pasqua a l'é na festa granda e mi, për cola ocasion, i veuj esse magnànim!". La gent, antlora, a sern Baraba!

Ma coma? Gesù a l'avìa mai fàit mal a na mosca, coma ch'as dis, tut d'àutr: a l'avìa sèmper fàit dël bin a la gent. Baraba, da l'àutra banda, a l'era 'n soversiv, un terorista, un sassin... La gent a sern Baraba! La magioransa a l'ha parlà, e lolì as peul nen dëscute, nen vera? Coma l'omne da comprende sta situassion dròla?

Coma giudiché Pilàt? Pilàt ch'a l'é dispòst a liberé, sensa fé na piega, 'n soversiv pericolos për la dominassion ëd Roma? É-lo fòrse Pilàt un governator débol e fifon, opura 'n maestro dl'art ëd la manipolassion dla furfa, un ch'a l'é pro furb e ch'a sà 'l fàit sò? A l'é pì probabil la sconda 'd coste ipòtesi. Pilàt a l'avìa pro capì che Gesù a l'era pa nen na mnassa "për l'ordine pubblico", ma a veul dì che 'd sì a l'arcesta dël pòpol ëd mandé Gesù a meuire anciovà a na cros për contenté la gent e "fesse bel" ëdnans a lor, dzurtut ai cap dël pòpol, che parèj a l'avrìo pensà 'd conté 'dcò lor quajcòsa... A l'era nen parèj, ma a l'era bel deje l'ilusion... D'àutra banda, a lìbera Baraba, un terorista, sicur che, an tùit ij cas a l'avrìa podù ten-e tut sota sò control (dësnò a l'avrìa nen falo).

...e 'l pòpol? Pì che 'n pòpol a l'é na furfa, në stròp ëd feje! As chërd d'esse lìber, ma a l'é manipolà dai sò cap polìtich e religios, da "l'intelighensia" 'd Gerusalem. A son lor, ij cap, ch'a-j buto an boca lòn ch'a l'han da serne, lòn ch'a l'han da voté! A diso bele precis lòn che la gent a l'avìa da dì: "Butelo an cros!".

Sti-sì, costi "cap", as chërdo 'dcò lor d'esse liber, ma 'dcò lor a son manipolà da Roma, che belelì a san bin coma ch'as fà për tense 'l podèj bin ëstrèit. Lor, a Roma, a na san un-a pì del diav, coma ch'as dis. A l'avìo studìa bin coma dominé 'l mond "da la mira sientifica", e a l'han dane la preuva an butand an pé n'imperi ch'a quatava tuta l'Euròpa, e ch'a dësbordava an Africa e an Asia. Sossì për lòn ch'a riguarda "la democrassìa", dont le sernìe a son soens pitòst lòn che quajdun pì an àut già a l'ha decidù 'd fé e ch'a sà bin coma fé seurte fòra fin-a "da le urne". Le ditature, an efet, as tiro nen andré quand ch'as trata 'd fé voté la gent, ma a së stërmo darera na democrassia ch'a l'é parèj mach a l'aparensa. An efet, arzultà dj'elession, a son soens coma ch'a veulo lor, "j'élite" - coma ch'as dis ancheuj.

Tutut, voleve savèj 'dcò n'àutra roba? Bele se l'élite, coj ch'a comando, as chërdo d'esse furb e fé tut lòn ch'a veulo, a-i é quajdun ch'a l'é ancora pì an àut ëd lor, pì an àut fin-a dla potensa dl'imperador ëd Roma con tuti ij sò truschin e potensa militar. Dzora 'd lor a-i é quajdun ch'a compiss precis lòn che chiel a l'ha decretà da l'eternità, ch'a compiss tùit ij sò pròposit per fil e per segn, përché chiel, Nosgnor Dé, la stòria uman-a a l'ha pro scrivula tuta, già dal prinsìpi, coma ch'a fà l'autor d'un romanz: a l'a comensala chiel e la stòria a terminerà pròpi coma che chiel a l'avìa decis. Për Nosgnor a-i é gnun-e sorprèise.

Lolì a val dzurtut për lòn ch'a càpita a sò Fieul Gesù Crist, ch'a l'é bin vera ch'a va meuire an sna cros për la gramissia uman-a. Ma, coma ch'a disìa l'apòstol Pero: "Gesù ‘d Nasaret, n’òm ch’a l’ha arseivù antrames a vojàutri na ciàra testimoniansa da Nosgnor për d’euvre poderose, maravije e segn miracolos che chiel a l’ha fàit sot' ai vòsti euj për sò mojen - com i lo seve bin; col òm-là, an essend ëstàit tradì conform al propòsit predeterminà e precognission ëd Nosgnor, vojàutri i l’eve massalo ancioandlo a na cros për man ëd gent grama ch’a rispeta nen la lej ëd Nosgnor. Nosgnor, contut, a l’ha arsussitalo, an avend delivralo dai patiment dla mòrt, përché ch’a l’era nen possibil ch’a fussa artenù da chila" (At 2:22-24).

Gesù, e nen Baraba, a va a meuire anciovà a na cros. Ël mond a-j dà la preferensa a Baraba, ma, coma 'dcò a dis ël Salm 2: "Përchè le nassion a cisso ‘d tumult e ij pòpoj a buto an pé ‘d complòt tant inùtij? Ij rè dla tèra a pijo j’arme, ij sovran a tësso dj’antrigh contra Nosgnor e contra ‘l rè che chiel a l’ha consacrà. "S-ciapoma soe caden-e”, lor a crijo, “gavomse ‘l giov ch’a l’ha butane ans ël còl”. Col ch’a l’é astà an sël tròno dël cél, contut, ëd lòn as na fà mach na ghignada; Nosgnor a-j fà dë sbefie. Peuj a-j parla rabios e a-j fà avèj lë sparm a còl, përchè a-j dis: “A l’é mi ch’i l’hai consacrà mè rè a Sion, an mia montagna santa” (Salm 2:1-6).

Ël Fieul ëd Nosgnor, Gesù Crist a sarà col che a la fin a preval - mach chiel. Pa 'l pòpol, pa ij sò cap, pa ij roman con tuta sua bòria e potensa, ma Dé. A conven, donca ëd nen sté a sente lòn ch'a dis la gent. A conven fesse la domanda ch'a l'era fasse Pilàt: “Còsa veule, donca, ch’i fasso ‘d col ch’i ciame ‘l rè dij Giudé?”. La rësposta an la dà 'l Salm midem ch'i l'oma giusta mensionà: "A l’é për lòn, voi ij rè, ch’i farie bin a d’avèj ëd bon sens! I seve stàit butà ans l’avis, voi, ij governant ëd la tèra. Buteve al servissi ëd Nosgnor, rendje l’adorassion, vnì tërmolant a feje omagi, Sogeteve al Fieul regal ëd Nosgnor, përchè chiel a podria anrabiesse e vojàutri i podrie esse bin fàit a tòch, soa zara a podrìa anfiamesse ant un moment. Tutun, a l’avran motobin ëd gòj coj ch’as buto sota soa protession" (Salm 2:10-12). Ant l'istess temp, rendomse cont ëd chi cost mond a lo dòmina fasend chërde a la gent d'esse lìbera. Che n'ilusion patètica! Ij regim polìtic e ideològich ëd cost mond a san pro bin coma manipolé la furfa, fin-a ant le "democrassìe". E-lo nen vera che ancheuj ij mass-media a son fàit apòsta për "persuade" la populassion da na banda o da l'àutra?

E peuj, a son tanti, ancheuj ch'as chërdo d'esse lìber, ma, an realità, a son bin manipolà: a penso, a parlo e agisso precis "coma ch'a diso ant la reclam" o coma ch'a diso ij sò programa favorì... La Scritura, parland ai cristian d'Efeso, a descriv soa vita 'd lor anans ch'a dventèisso dij cristian: "A-i era 'n temp che vojàutri i j'ere coma mòrt për motiv ëd vòstra disubidiensa e ij tanti vòstri pecà. I l'avìe pijà l'andi 'd vive ant ël pecà, second ch'as costuma an ës mond-sì, e i scotave mach ël diav, ch'a l'é 'l cap ëd le potense dël mond invisìbil. A l'é chiel lë spirit ch'as dà tant da fé ancheuj ant ij cheur ëd coj ch'as arfuso 'd fé ubidiensa a Nosgnor. Tuti nojàutri na vòta i vivìo 'dcò parèj: i seguitavo mach j'anvìe passionaj e j'inclinassion ëd nòstra natura 'd pecator. I j'ero 'd natura l'oget ëd l'ira 'd Nosgnor, tanme tuti j'àutri" (Efesin 2:2-3).

Vera libertà, contut, lor a l'avìo arseivula dòp d'avèj fidà tuta soa vita 'd lor al Signor e Salvator Gesù Crist. A l'é la litra midema a j'Efesin ch'a dis pòch anans: "Nosgnor, contut, ch'a l'é rich an misericòrdia e ch'an veul tant bin, bele s' i j'ero mòrt për motiv ëd nòstri pecà, a l'ha dane vita quand ch'a l'ha arsussità Crist dai mòrt. (A l'é mach për la grassia 'd Nosgnor ch'i seve stàit salvà!). Chiel a l'ha fane arsussité ansema a Crist e l'ha fane sté astà con chiel ant ij céj, përchè ch’a l'ha butane 'n comunion con Gesù Crist. A l'é parèj che Nosgnor a l'ha rendune l'esempi da mostré a le generassion ch'a vniran ëd la richessa sensa paragon ëd soa grassia e bontà anvers a nojàutri, coma ch'a l'é mostrà ant lòn ch'a l'ha fàit për noi an Crist Gesù. Nosgnor a l'ha salvave për grassia quand ch' i l'eve chërdù: a l'é pa nen quejcòsa ch'i l'eve merità an na quai manera, ma a l'é 'n don che Nosgnor a l'ha fave" (Efesin 2:4-8). Gesù a l'é mnà stacà da l'un e da l'àutr, ma a và precis andoa ch'a l'é stabilì ch'a vada për compì ij propòsit ëd Nosgnor: la salvëssa 'd coj ch'as fido an chiel.

E vojàutri chi é-lo ch'i serne? Gesù o Baraba?

Preghiera

Nosgnor! Dovertme j'euj an sle libertà busiarde che l'arogansa uman-a a pensa d'avèj an cost mond. Fame intende sèmper mej che la vera libertà i la podrai arsèive mach an comunion ëd fé e d'ubidiensa con tò fieul Gesù Crist. Ël mond a la dëspresia e a vorìa mach liberess-ne. It diso mersì, Nosgnor, ch'it l'has liberame da tute le ilusion ëd cost mond. Amen.

https://pms.wikisource.org/wiki/Nino_Costa/Baraba

Duminica 21 'd luj 2019 - Duminica apress la Pancòsta ch'a fà ses

Leture bìbliche: Amos 8:1-12; Salm 52; Colossèis 1:15-28; Luca 10:38-42

Preghiera: Nosgnor tutpotent e sorgiss d’ògni speransa! Ti ‘t conosses lòn ch’i n’oma da manca anans ch’it lo ciamo e nòstra gnoransa ‘d ciamè: Abie compassion ëd nòstra debolëssa e, an toa misericòrdia, dane cole còse che nojàutri, an nòstra indegnità, is ancaloma nen ëd ciamete e che an nòstr ësborgniment i podoma nen ciamete; për la dignità ‘d tò Fieul Gesù Crist, ch’a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Ël silensi dël buch emissari (94. March 15:1-15)

A peul capité, e a càpita, che un ch'a sia dël tut nossent as pija adòss volontariament le colpe d'àutri e a paga chiel për lor la pen-a che lor a l'avrìo bin merità, e tant da ess-ne liberà. A sarìa pa "na ròba giusta", ma për amor as peul fé 'dcò lolì. As trata 'd lòn che le Scriture Sante a diso ch'a l'avrìa fàit ël Mëssìa, ël Salvator, e che an tra ij Giudé a l'era rapresentà da la sirimònia dël "buch emissari" (an italian "il capro espiatorio"). Nosgnor Gesù Crist a l'ha realisà pròpi lòn, e soa euvra a resta d'efet për tuti coj ch'as fido an chiel. Ancheuj i vardoma lòn ch'a dis l'evangeli 'd March a propòsit dël silensi 'd Gesù 'dnans a coj ch'a l'acusavo d'ògni sòrt ëd crimen.

Gesù dëdnans a Pilàt. "Peui, a lë sponté dël sol, ij gran sacerdòt con j’ansian, ij magìster ëd la Lej e tut ël Sinèdrio, a l’han tnù consej për acordesse an lòn ch’i l’avìo da fé. A l’han fàit ëstaché Gesù, a l’han mnalo vìa e a l’han dalo ant le man ëd Pilàt, ël governator roman. Pilàt a l’ha anterogalo ciamandje: “Ses-tu ‘l rè dij Giudé?”. E Gesù a l’ha rësponduje: “It lo dise ti”. Ora, ij gran sacerdòt a lo acusavo ‘d diverse còse, ma chiel a-j rëspondìa gnente. Antlora Pilàt a l’ha torna anterogalo, disandje: “Rëspondes-to gnente? Varda vàire ch’a son le acuse ch’at fan!” Ma Gesù a l’ha dije ancora gnente, e Pilàt as na stupìa motobin" (Marco 15:1-5).

Për "completé l'euvra" e liberess-ne a la fin ëd Gesù, a-j mancava mach na ròba: l'autorisassion dle autorità roman-e, le sole ch'a l'avèisso an coj dì-lì ël drit ëd condané quajdun a mòrt an Palestin-a. Ij prèive e j'ansian dël pòpol a l'avìo, contut, da trové un motiv plausìbil për felo condané, d'acuse chërdibij, për salvesse la facia, coma ch'as dis...

A l'avrìa avù gnun efet condané Gesù pr' avej trasgredì 'd lege religiose ebràiche, gnanca l'acùsa 'd bëstëmmia. Ij Roman, lor, dle lege religiose ebràiche as n'anfavo bin pòch. A l'é parèj, antlora, che ij cap dij sacerdòt, jë scriba e tut ël Sinèdrio, a ten-o consèj për fesse vnì n'idèja... Trovà! "Disoma che Gesù a l'é 'n soversiv, un rivolussionari ch'a l'é fasse rè e ch'a serca 'd pijé 'l podèj a Gerusalem, arvërsé j'autorità costituije e scassé ij roman". A sarà sossì ch'a-j diran ai Roman, che 'd sicur a l'avrìo pa podù fé finta 'd nen ëdnans a na ròba parèj. An cola manera-lì, Gesù a sarìa stat pijà 'n caria dai Roman e, a la fin, "gavà dai pé" ansema a d'àutri soversiv e criminaj - almanch për dé na lession a tuti coj ch'a l'avèisso pensà d'arviresse a j'ocupant roman! Parèj, a sarìo stàit lor, ij Roman, a fé për lor "ël travaj spòrch". Ij cap dij Giudé a l'avrìo fin-a arseivù le làude dle autorità roman-e: "Che brav ch'a son a dene na man për ëscongiuré la soversion!".

Antlora a fan ëstaché Gesù e a lo rabasto 'dnans a Pilàt, ël governator roman, ch'a-j fà n'anterogatòri për acertesse 'd chi ch'a sìa col ch'a l'han portaje ancadnà tanme 'n brigant.

Col "ëstrasson" sarìa-lo 'n rè o 'n soversiv pericolos? A l'é da nen chërdje, a l'é na ròba che Pilàt a pensa ch'a sìa pròpi nen ël cas. Còsa ch'a-i sarà sota? A la domanda direta che Pilàt a-j fà: “Ses-tu ‘l rè dij Giudé?”, Gesù a rëspond an na manera nen ciàira, elusiva. Gesù a riva carià dle acuse ch'a-j fan, ma a sta ciuto sensa gnanca dëscolpesse. Përchè? Për Pilàt la facenda a spussa... Pilàt as rendìa bin cont che "ij gran sacerdòt a l’avìo dajlo ant le man për invidia" (March 15:10).

J'acusator ëd Gesù, ij sacerdòt e j'ansian dël pòpol, a l'avìo dasse tant da fé për liberess-ne 'd Gesù ma, bòrgno coma ch'a j'ero, as rendìo nen cont che, malgré tùit ij sò truschin, lòn ch'a càpita a Gesù a l'ha na valensa religiosa, ch'a l'é quajcòsa ch'a corëspond ai pròpòsit ëd Nosgnor Dé: Gesù a vnirà la vìtima dël sacrifissi ùltim për la remission dij pëccà 'd coj ch'as fido e ch'as fideran a chiel coma 'l Mëssìa, ël Salvator. Pròpi lor, ch'a j'ero 'd sacerdòt d'Israel, a selebravo 'd régola 'd sacrifissi d'animaj, ch'a l'ero dj'oferte a Nosgnor pr' ël përdon dij pëccà. An tra coste pràtiche religiose a-i era la sirimònia dël "buch emissari" (an italian "il capro espiatorio), da selebresse an col ch'a l'era ciamà "Ël gran’ dì dl’Espiassion".

Sossì a l'é lòn ch'i lesoma ant ël lìber dël Levìtich, al capìtol 16: "Cora che Aron a l’avrà terminà ‘l rit d’espiassion dël Leu Santissim, dla Tenda dël Rëscontr e dl’autar, as farà portè ‘l boch viv. Aron a-j butrà le doi man dzura dla testa e a confessrà tute le colpe, le infedeltà e ij pëccà dij fieuj d’Israel. A saran parèj posà dzura dla testa dël boch. Apress, ël boch a sarà mnà ant ël desert, portà da n’òm ch’a-j sarà dàita costa comission. Ël boch a portrà donch ansima ‘d chiel tute le colpe d’j’Israelita ant na tèra ‘d desolassion" (Levìtich 16).

Cola-lì a l'era na sirimònia simbòlica, na figura. An efet, a l'era la prefigurassion ëd lòn ch'a l'avrìa fàit përdabon ël Mëssìa, ël Salvator, quand ch'a sarìa vnù, visadì pijé an s' chiel medésim ij pëccà 'd sò pòpol për fene l'espiassion e parèj vanié për lor ël përdon ëd Nosgnor. Ij sacerdòt ch'a vorìo liberess-ne 'd Gesù as rendìo nen cont che Gesù a l'era 'l Mëssìa che bin lor a spetavo e, ironìa dla sòrt, che con sò at maléfich ëd lor, a l'avrìo realisà pròpi lòn che la sirimònia dël boch emissari a n'era la rapresentassion!

Vardé bin lòn ch'a càpita. Gesù, ch'a l'era nossent, a l'é acusà d'ògni sòrt ëd pëccà, e sensa dì na paròla, coj pëccà as jë pija adòss (as jë pòrta vìa) e a meuir an sna cros, an pagand chiel, ëd manera volontària, la pen-a, ël castigh, che për coj pëccà, d'àutri a l'avrìo bin merità. Gesù a compiss parèj n'euvra 'd salvassion ch'a val ancora ancheuj për tuti coj che, an confessand ij sò pëccà 'd lor, an "pogiandje an sla testa 'd chiel", a buto an chiel soa fiusa për ch'a na sìo liberà, portà vìa për sèmper. Ij chërdent an Gesù a 'rsèivo parèj, conform a le promësse dle Scriture, ël përdon, a son salvà dai sò pëccà e da soe conseguense eterne - pa 'd manera simbòlica, ma përdabon. Lòn ch'a l'avrìa fàit Gesù a val për la salvëssa 'd tùit ij chërdent an chiel, fin-a al dì d'ancheuj, fin-a për vojàutri ch'i sente o lese cost messagi!

Ël sacrifissi 'd Gesù an sla cros a sarìa nen ëstàit d'efet për lor, ij prèive e j'ansian dël pòpol, përché? Përchè lor a pensavo d'esse già "a pòst" con Nosgnor Dé, ma dzurtut përché a meprisavo e arfudavo Gesù, ch'a l'era 'l Crist, ël Salvator. Magara se quajdun ëd lor a fussa 'rpentisse 'd soa gramissia, a l'avrìa podù esse përdonà, ma i l'oma gnun-a evidensa ch'a l'abio arpentisse. Esse mach "religios" e fin-a 'd prèive a l'é gnun-a garansìa 'd salvassion sensa 'l pentiment dij pëccà e na fede génita ant ël Salvator Gesù Crist. Damentre Gesù a l'avrìa fàit l'espiassion dij pëccà dij sò, coj ch'a j'aparten-o për grassia, për lor a sarà valid lòn ch'a scriv l'apòstol Pàul: "A l'é parèj che tò cheur andurì, ch' a veul nen convertisse, a s’ambarona adòss ël pèis sèmper pì grand dla flin-a 'd Nosgnor. An efet, a vnirà sicur ël dì dla flin-a 'd Nosgnor, quand che chiel a manifestrà sò giust giudissi" (Roman 2:5).

L'apòstol Pero a l'avrìa predicà a la gent ëd Gerusalem ant ël dì dla Pancòsta sossì: "Gent d’Israel, sté a sente ste paròle-sì: Gesù ‘d Nasaret, n’òm ch’a l’ha arseivù antrames a vojàutri na ciàra testimoniansa da Nosgnor për d’euvre poderose, maravije e segn miracolos che chiel a l’ha fàit sot' ai vòstri euj për sò mojen - com i lo seve bin; col òm-là, an essend ëstàit tradì conform al propòsit predeterminà e precognission ëd Nosgnor, vojàutri i l’eve massalo ancioandlo a na cros për man ëd gent grama ch’a rispeta nen la lej ëd Nosgnor (...) Ch’a sapia ‘d sicur tuta la cà d’Israel che Nosgnor a l’ha fàit e Signor e Crist, pròpi col Gesù ch’i l’eve butà an cros!” (At 2:22,23,36).

Cost mëssagi a resta valid ëdcò për nojàutri.

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Ti 't l'has vorsù che tùit ij mè pëccà a fusso posà an 's Gesù, ël Crist, përchè i na fusso liberà con tute soe afrose conseguense. Aceta la confession sincera dij mè pëccà, ch'i l'hai trasgredì an tante manere a toa santa volontà e im fido dël tut, ànima e còrp, a chiel e a soa euvra 'd salvassion, a fin ch'i arsèiva la grassia 'd tò përdon. Amen.

Duminica 14 luj 2019 - Duminica ch'a fà sinch apress la Pancòsta

Leture bìbliche: Amos 7:7-17; Salm 83; Colossèis 1:1-14; Luca 10:25-37

Nosgnor! An tòa misericòrdia arsèiv le preghiere ‘d tò pòpol ch’at invòca, e acòrda ch’a peuda conòsse e comprende lòn ch’a l’ha da fé, e che ‘dcò a peuda avèj la grassia e ‘l podej ëd compije con fidelità; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con ti e com lë Spirit Sant, un sol Dé ora e për sèmper. Amen.

Arconòsse la natura uman-a për lòn ch'a l'é (93. March 14:66-72)

La Paròla 'd Nosgnor ant la Bibia a l'é dël tut onesta an sla misèria dla natura uman-a coma ch'a l'é dventà sota l'influensa dël pëccà. Ij përsonagi ch'a presenta, fin-a "j'eroe dla fede", a son mai idealisà, ma mostrà con tute soe debolësse e faliment. Fin-a Pero, ch'a l'é stàit ciamà "ël prinsi dj'apòstoj" e "San Pé", ant ij vangej a l'é mostrà nen mach ch'a l'é d'antrap a la mission ëd Gesù, ma, coma ch'i vedoma ancheuj, che për tre vire a 'rnega Gesù, sò Magister. Arconòsse la natura uman-a per lòn ch'a l'é, contut, a l'é 'l prinsìpi 'd soa redension.

Pero a 'rnega Nosgnor. "Ora, ant ël mentre che Pero a l'era giù ant la cort, a l'é vnuje un-a dle serve dël gran' sacerdòt. E quand ch'a l'ha vëddù Pero ch'a së scaodava, a l'ha vardalo an facia e a l'ha dije: "Ti j'ere un ëd coj ch'a stasìa con ël Nazaré, con Gesù! Nen vera?". Ma chiel a l'ha negalo, e a l'ha dije: "I lo conòsso nen col òm, e i sai nen lòn ch'it dise!". Peui a l'é sortì fòra, ant ël vestìbol, e 'l gal a l'ha cantà. E la serva, avendlo torna beicà bin, a l'é butasse a dì a coj ch'a l'ero lì present: "Sto-sì a l'é pròpi un ëd coj-là!". Ma Pero a l'ha negalo na sconda vira. E ancora 'n pòch apress, coj ch'a l'ero lì present a l'han dije a Pero: "A l'é sicur che ti 't ses un ëd coj là, përchè ti 't ses ëd la Galilea: tò acsan a lo dà a conòsse!". Antlora Pero a l'ha giurà e spërgiurà e a l'ha dit: "Ch' i sia maledet s'i diso nen la vrità: i conòsso pròpi nen l òm ch'i dise!". E 'l gal a l'ha cantà për la sconda vira, e Pero a l'é arcordasse 'd lòn ch'a l'avìia dije Gesù: "Anans ch' ël gal a l'àbia cantà doi vire, ti 't l'avras negà tre vòlte fin-a 'd conòss-me!". E essend sortì, a l'é butasse a pioré" (Marco 14:66-72).

As podrìa bin dì che Gesù a sia stàit rablà fin-a ant ij leugh ij pì sombr, ancreus e trist dël pëccà dl'òm, coj ch'a së stërmo darera dle mascre dla religion e dla giustissia. An ven an ment lòn che Gesù a l'avìa dit na vira: "Trist a vojàutri, magister ëd la Lej e Farisé ipòcrita, përchè i smije a ‘d tombe sbianchìe, ch’a parèisso bele për dafòra, ma ch’a son për drinta pien-e d’oss ëd mòrt e d’ògni sòrt ëd porcarìe. L’istess i seve vojàutri, dafòra i smije giust, ma për drinta i seve pien d’ipocrisìa e ‘d malissia" (Maté 23:27). A l'é pròpi 'dnans a 'd tribunaj parèj che Gesù a l'é tirà. An che man ch'a l'é finì!

La misèria moral ëd l'òm a l'é presentà sensa gena, bruta coma ch'a l'é, nen mach ant la condòta dij nemis ëd Gesù, ma 'dcò, ant n'àutra forma, an col ch'a l'é considerà 'l përsonagi 'l pì rapresentativ dij dissépoj 'd Gesù, Pero. E-lo chiel ël mej dissépol ch'a-i era? Ël pì brav? N'esempi 'd virtù? Podomne proclamelo "sant", e butelo "an sj'autar" coma ch'a l'han fàit con ël nòm ëd "San Pé"? Nò, nì chiel nì j'àutri. Butoma pròpi da banda minca n'ilusion ch'i podrìo avèj an sla natura uman-a. A l'é mach grassie a la misericòrdia 'd Nosgnor, che da n'òm o da na fomna a peul seurte quajcòsa 'd bon, e gnente ch'a podèissa esse considerà nòst mérit: a l'é mach l'euvra 'd Nosgnor, nen la nòstra. Fin-a l'apòstol Pàul a disìa: "Comsëssìa, a l'é për la grassia 'd Nosgnor ch'i son lòn ch'i son, e Soa grassia 'nvers ëd mì a l'é nen stàita sensa frùt. Al contrari, i l'hai travajà motobin ëd pì che tuti lor, o, per dila mej, a l'é stàit Nosgnor che, për Soa grassia, a l'ha fame ‘l Sò utìss" (1 Corint 15:10).

Che vërgògna marsa për Pero, ch'a l'era bin d'àutr che 'n ròch. Malgré tuta la baldansa ch'a l'avìa anans, chiel a faliss dël tut la preuva dla fede e a riva fin-a a 'rneghé sò Magister e Signor! Vera, Pero a l'era nen ëscapà tanme j'àutri e a l'avìa compagnà Gesù da leugn fin-a a la sede 'd sò process ma, bele se a l'era stàit arconossù coma un dij dissépoj ëd Gesù e tradì da l'acsan ëd la Galilèa ch'a l'avìa, Pero a giura e spërgiura 'd gnanca conòsse cost Gesù dont a parlavo... A l'era na ròba ch'a podìa gnanca sté an pé: pròpi quand Gesù a l'era an sla bòca 'd tuti, përché granda a l'era la fama ch'a l'era fasse, chiel, Però, a disìa 'd savèj gnanca 'd lòn ch'a parlèisso. Coma ch'a disèissa: "I sai nen, i l'hai vëdù gnente e s'i-i ero, i dormìo". Cola neuit, Pero a disìa ch'a l'era passà da lì pr' asar, coma 'n foresté ch'a ven da lontan. E-lò nen patétich?

Nò, condanoma nen Pero. A l'è nen divers da nojàutri. A podrìa bin esse che an tra 'd nojàutri a-i sia quajdun ch'a l'avrìa avù pì 'd coragi che Pero e ch'a l'avrìa confessà dë sté da la banda 'd Gesù. Cola ch'a sarìa stàita nòstra reassion, contut, s'i nojàutri i fusso stàit ant la situassion ëd Pero? "Che col ch’as chërd dë sté drit, ch’as pija varda ‘d nen casché!" a dis l'apòstol Pàul" (1 Corint 10:12).

A l'é sicur che Pero a l'avìa avù n'esperiensa génita 'd conversion al Crist, lolì i vorsoma nen butelo an question! Pero a l'era nen Giuda, ël traditor! Pero a-j vorìa pròpi bin a Gesù e a chërdìa 'd cheur a soe paròle, bele cora ch'a-j capìa nen pro bin. Con Pero, contut, l'euvra 'd trasformassion ëspiritual ëd sò cheur, ch'a l'era comensà ant ël moment ëd soa conversion, a l'era 'ncora nen terminà. Pero a l'avìa 'ncora tanta stra da fé e 'd sicur l'esperiensa dl'arnegament a sarìa stàita për chiel na lession ch'a l'avrìa mai pì dësmentià, quajcòsa ch'a sarìa servì për soa maturassion coma 'n cristian.

An efet, bele se gnun a vorìa tombé e falì e ch'as lo àugura a gnun, ij robaton e ij faliment a son dovrà da Dé për "mostrene quajcòsa", për rinforsene. Robaton e faliment, ant le man ëd Nosgnor, për coj ch'a son dij sò, j'Elet, a son ëd tape an sla stra dla maturassion. Un dì, Pero a sarìa pentisse d'avèj arnegà Gesù e Gesù a l'avrìa përdonalo e butalo fin-a ant na posission ëd responsabilità ant la Gesia. Le lerme 'd Pero a sarìo nen ëstàite sgairà. Sgairà a sarìo bin ëstàite le lerme 'd Giuda, ch'a l'era nen pentisse 'd sò tradiment. Cole lerme a l'avrìo portalo pitòst pì giù an fond, ant un leugh da 'nté ch'a l'avrìa pì nen podù torné sù "ant la superfice".

Arconòsse la natura uman-a per lòn ch'a l'é, a l'é 'l prinsìpi 'd soa redension s'a men-a al pentiment. Nosgnor a l'é bin dispòst al përdon quand ch'is butoma a soa disposission për fé 'd nojàutri 'd përson-e neuve. Nosgnor a lo veul e a lo peul fé.

PREGHIERA

Nosgnor! I sai d'esse na përson-a fiaca e tëmrosa. Ti 't ëm conòsse bin: i peudo stërmé gnente da ti. I ciamo, parèj, tò agiut për dventé pì fort ant la fede e për chërse da la mira moral e spiritual. It ringrassio che. malgré tut lòn ch'i son, malgré ij me robaton e faliment, ti it l'has soen ëd mi con tant amor e passiensa, përché i aparten-o a ti. Sosten-me ant mè angagg a d'esse 'n cristian. Amen.

Dumìnica 7 luj 2019 - Quarta dumìnica apress la Pancòsta

Leture bìbliche: 2 Re 5:1-14; Salm 30; Galat 6:1-16; Luca 10:1-11,16-20

Preghiera: Nosgnor! It l'has mostrane a osservé tùit ij tò comandament ant ël volèj bin a ti e a nòstr pròssim: Acòrdane la grassia dël tò Sant Ëspirit, ch'i sio consacrà a ti con tut nòst cheur, e unì l'ùn a l'àutr con n'afession pura; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant; un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.