martedì 31 dicembre 2019

Duminica 5 ëd gené 2020 - Sconda duminica apress Natal


Duminica 5 ëd gené 2020 - Sconda duminica apress Natal

Leture bìbliche: Geremia 31:7-14; Efesin 1:3-19; Maté 2:13-23; Salm 84

Orassion

Nosgnor Dé! Che maravijos ch’it l'has creà ‘l mond e, na maravìja ancora pì granda, ch’it l'has ristabilì la dignità 'd la natura uman-a: Acòrdane 'd podèj partagé la vita divin-a 'd col ch'a l'ha umiliasse për partagé nòstra umanità: tò Fieul Gesù Crist, ch'a viv e regna con ti, ant l'unità dlë Spirit Sant, un sol Dé pr' ij sécol dij sécoj. Amen.

Testament Vej

Geremìa 31:7-14

Ora, sossì a l'é lòn che Nosgnor a dis: "Canté gioios për Israel! Crijé për la pì granda dle nassion! Crijé gioios vòstre làude: 'Salva tò pòpol, ò Signor, salva la rimanensa d'Israel!'. Përché i-j armenrai dal setentrion e da j'àngoj pì lontan dla tèra. I dësmentierai nen ij bòrgno e ij sòp, le fomne ch'a speto e le pajolante. Na gran' compagnia a 'rtornrà! Lerme 'd gòj a caleran da soe ciafele e Mi i-j armenrai a cà con grand soagn. A marceran aranda 'd rij pacifich e an sù 'd senté sulià andoa a s'antrapran pa. Përchè mi i son un pare për Israel e Efraim a l'é mè fieul prim-génit. Scoté la paròla ‘d Nosgnor, ò nassion dël mond, e proclamela ant le region lontan-e dla còsta: 'Nosgnor, ch'a l'ha sbërgiairà sò pòpol, a lo samblerà torna e a lo guernrà coma ch'a fà 'n bërgé con sò strop. Përché Nosgnor a l'ha riscatà Israel da coj ch'a j'ero tròp fòrt për lor. Lor a ‘rtorneran a ca e cantran 'd canson ëd gòj an sl'auture 'd Gerusalem. A spriceran ëd gòj për motiv dij generos don dël Signor - le fosonante mësson ëd frument, ëd vin neuv, l'euli d'oliva, jë strop e j'arment san. La vita 'd lor a sarà tanme 'n verzé bagnà e tùit ij sò sagrin a saran andass-ne. Le fomne giovo a dansran për la gòj, e j'òm, vej e giovo, as giontran a la selebrassion. I cambierai sò magon an gòj. I-j consolerai e cambierai ij sò sagrin an contentëssa. Ij sacerdòt a godran d'abondansa e 'l mè pòpol a farà festa për motiv dij don ch'i l'hai faje. Mi, ël Signor, i l'hai parlà!".

Ël Salm

84. Coma ch'a l'é bel ël leugh andova ch'it vive

Ël Salmista a manifesta sò desideri d'esse a la presensa 'd Nosgnor ant ël Templ 'd Gerusalem, përchè Nosgnor a l'é col ch'a guerna Sò pòpol.

Coma ch'a l'é bel ël leugh andova ch'it vive, Nosgnor dl'univers! Coma ch'i l'hai anvìa d'intré ant le cort dla ca 'd Nosgnor! Con ël cheur e con tut mè còrp i crijo 'd gòj anvers al Dé ch'a viv.

Fin-a j'osej a-i trovo na ca, la róndola a-i fà sò nì andova guerné soa fijolansa, aranda ij tò autar, Nosgnor dl'univers, mè rè e mè Dé. A son beà coj ch'a vivo an toa ca e ch'a-i canto 'd làude tùit ij dì! [Pàusa]

A son beà coj ch'a trovo an ti la fòrsa ch'a-j manca e ch'a l'han anvìa 'd përcore le stra ch'a pòrto a tò templ. Quand ch'a passo për la val ëd Baca Nosgnor a-j forniss na sorgiss. La pieuva d'otogn l'arvestiss ëd benedission. A seguitran a chërse fòrt e minca un ëd lor a comparirà dëdnans a Nosgnor a Gerusalem.

Nosgnor, Dé dl'univers, scota mia sùplica; sent lòn ch'i diso, ò Dé 'd Giacòb! [Pàusa]

Nosgnor! Varda con favor ël rè, nòst scu! Fissa tò sguard an sla facia 'd col ch'it l'has consacrà.

Un dì sol passà ant le cort dël templ, a val da pì che sent dì passà da n'àutra part. I vorìa pitòst ësté mach sol dëdnans a la pòrta dla cà 'd mè Dé che sté 'd ca ansema a 'd gent ch'a l'ha gnun-a tëmma 'd Dé.

Nosgnor Dé, ti’t ses tanme 'l sol ch'a 'nlumina e në scu ch'a dà 'd protession. A l'é Nosgnor ch'a dà la grassia e la glòria. A l'é sèmper dispòst a fé 'd bin a coj ch'a fan lòn ch'a l'é giust. 12Nosgnor dl'univers, a son beat coj ch'a l'han fiusa an ti.

L’Epistola

Efesin 1:3-19

Ch'a sìa benedì Nosgnor Dé, Pare 'd Nosgnor Gesù Crist, ch'a l'ha benedine d'ògni benedission ëspiritual dël cél an Crist, përchè chiel a l'ha sernune an Crist anans dla fondassion dël mond, parèj ch'i fusso sant e sensa rimpròcc dëdnans ëd chiel për l'amor. Nosgnor a l'ha falo quand ch'a l'ha predestinane a l'adossion coma sò arditè legaj pr' ël mojen ëd Gesù Crist, conform a la compiasensa 'd sò volèj, a làuda dla glòria 'd soa grassia, cola che chiel a l'ha acordane an sò car Fieul.

An chiel i l'oma la redension për sò sangh, ël përdon dij nòstri pecà second le richësse 'd sòa grassia, cola ch'a l'ha dane sensa fé d’economia con ògni sapiensa e inteligensa. Nosgnor a l'ha falo quand ch'a l'é compiasusse 'd fene conòsse 'l misteri 'd sò volèj, col ch'a l'avìa proponusse 'd realisé an Crist. Sossì a l'é 'l proponiment: quand che 'l temp adat a fussa rivà, chiel a l'avrìa arcapitolà tut an Crist, tant lòn ch'a-i é ant ij cej, che lòn ch'a l'é an sla tèra. An Crist, ëdcò nojàutri i soma stàit reclamà coma 'd gent ëd Soa pertinensa, dàit ch'i soma stàit predestinà conform al propòsit ëd col ch'a compiss ògni còsa second ij sò proget, parèj che nojàutri, ch'i soma stàit ij prim a speré an Crist, a l'avèisso portà 'd làude e 'd glòria a Nosgnor.

A l'é për lòn che quand ch'i l'eve sentù la paròla dla vrità, l'evangeli 'd vòstra salvëssa, e ch'i l'eve chërdù an Crist, i seve stàit marcà con ël sigil dlë Spirit Sant ch'a l'era stàit promëttù. A l'é chiel la capara 'd nòstra ardità, fin-a a la redension completa ëd lòn ch'a l'é ‘d Nosgnor, a làuda 'd sòa glòria.

Për costa rason, përch' i l'hai sentù 'd vòstra fej ant ël Signor Gesù e dl'amor ch'i l'eve për tut ël pòpol sant, i chito mai ëd rende grassie, an mie orassion, për tuti vojàutri. I prego për che 'l Dé ëd Nosgnor Gesù Crist, ël Pare glorios, av daga 'd saviëssa spiritual e 'd arvelassion për conòss-lo sèmper mej, dàit che j'euj 'd vòstr cheur a son stàit anluminà - parèj ch'i conòsse la speransa 'd Soa vocassion, la richëssa dla gloriosa 'rdità ch' ij sant a 'rseivran, e qual ch'a sìa la grandëssa fòra 'd mzura 'd soa potensa, anvers a noi ch'i chërdoma, coma ch'a l'é mostrà ant l'esercissi ëd soa inmensa fòrsa.

Ël vangel

Maté 2:13-23
Ora, artirasse ij Magi, n’àngel ëd Nosgnor a l’è mostrasse an seugn a Giusèp, e a l’ha dije: “Levte, pija la masnà e soa mare, e scapa 'n Egit, e stà 'mbelelà fin tant che mi it lo disa, përchè Eròd a sërcherà la masnà për fela meuire. Giusèp, donca, a l'é dësvijasse e 'd neuit a l’ha pijà la masnà e soa mare, e a l’é artirasse an Egit. E a l’é stàit ansilì fin-a a la mòrt d’Eròde, përchè a fussa compì lòn che Nosgnor a l’avìa nunsià pr’ ël mojen dël profeta: “I l’hai ciamà mé fieul fòra d’Egit".

Antlora Eròd, quand ch’a l’ha capì che ij Magi a l’avìo mincionalo, a l’é 'nrabiasse fòrt e a l’ha mandà a massé tute le masnà ch’a-i ero a Betlem e an tut sò teritòri ancaminand da l’età ‘d sota doi agn, l’età ch’a calcolava da lòn ch’a l’avìo dije ij Magi. A l’era compisse parèj lòn ch’a l’avìa nunsià Geremìa ‘l profeta: “A Rama a l’era sentisse un crij, ëd pior e ‘n gran gëmm: a l’è Rachele ch’a piora soe masnà e ch’a l’ha nen vorsù esse consolà, përchè lor a-i son pì nen”.

Mòrt ch’a l’era Eròd, n’àngel ëd Nosgnor a l’è mostrasse an seugn a Giusèp, an Egit, A l’ha dije: “Levte, pija la masnà e soa mare, e vatne al pais d’Israel, përchè a son mòrt coj ch’a sercavo ‘d massé la masnà". Giusèp, donca, a l’è alvasse, a l’ha pijà la masnà e soa mare e a l’é vnù ant ël paìs d’Israel. Ma quand ch’a l’ha sentù dì che Archelao a regnava an Giudèa al pòst ëd sò pare Eròd, a l’ha avù tëmma d’andeje. Avertì an seugn, a l'è parèj artirasse 'nt la region ëd Galilèa. Quand ch’a l’è rivà, a l'é stabilisse 'nt la sità ch’a l’avìa për nòm Nazaret. A l’é parèj ch’a l’é compisse lòn ch’a l’avìo nunsià ij profeta: “A sarà ciamà ‘l Nazaré”.

Nessun commento:

Posta un commento