Dumìnica 15 dzèmber 2019

Leture bìbliche për la dumìnica 15 dzèmber 2019 – Tersa dumìnica d'Advent

Orassion

Nosgnor! Dësvija Tò podèj, e con gran potensa ven an tra ‘d nojàutri; e, përchè i soma tant ambarassà dai nòstri pëccà, che Toa grassia generosa an giuta lest e ch’an lìbera; për Gesù Crist, nòst Signor, che con Ti e con lë Spirit Sant a l'abia onor e glòria, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej

Isaìa 35:1-10

Artorn a Sìon. Ch’as arlegra ‘l desert e che la tèra a argiojissa, che la vàuda a spricia ‘d gòj e a fiorissa! Ch’as ampinissa ‘d fior printanié, ch’a sàuta e crija ‘d gòj e d’argioissansa! A-j son dàite la glòria dël Liban, lë splendrior dël Carmel e ‘d Saron. Tuti a vëddran la glòria ‘d Nosgnor, la majestà ‘d nòst Dé. Deje fòrsa, con costa neuva, a coj ch’a l’han le man ëstrache, ancoragé coj ch’a l’han ij ginoj ch’a tërmolo. Dì a coj ch’a l’han ël cheur tëmros: “Esse vajant, avej gnun-a tëmma! Vòst Dé a l’é an camin ch’a riva për fé giustissia, për deje, ai vòstri nemis, la paga ch’a mérito. Chiel medésim a ven për salveve!”.

Quand ch’a vnirà, chiel a dovertrà j’euj dij bòrgno, a dëstoprà j’orije dij sord. Ël sopin a sauterà tanme ‘n cerv, e coj ch’a peudo nen parlé a canteran ëd gòj! Ëd sorgiss a spriceran ant ël desert, e dij torent a seivran la stepa. Ël teren arsëccà a vnirà ‘n lagh, e ‘d surgiss d’eva a pasieran la sèit dla tèra. J’erbe dla paluda, le can-e e le gavabore a dësbandiran anté ch’a stasìo prima ij siacal.

Ansilà a sarà dovertà na strà ch’a la ciamran: “La vìa santa”, na vìa che gnun ch’a sìa antamnà a la scarpisërà mai. A sarà mach për coj ch’a vivo conform al volèj ëd Nosgnor; ij fabiòch a-j passeran nen për là. As vëddran nen là ëd leon ch’a stan a l’avàit, gnanca d’àutre bestie ferose. A-i sarà gnun perìcol ëd marcé ansilà: mach ij riscatà a-i marceran. Coj ch’a son ëstàit riscatà da Nosgnor a artonëran. A intraran an Gerusalem an cantanda, coronà da na gòj eterna. A rivrà la felicità e l’alegrìa, e a-i sarà pa pì ëd pior e ‘d tristëssa.

La rispòsta

Salm 146

Ël Salmista a cissa ‘l pòpol ëd Nosgnor a nen fidesse a coj che an ësto mond a fan mostra d’avèj ëd podèj, ma mach an Nosgnor, ël giust rè d’ësto mond ch’a l’ha a cheur la sòrt ëd coj ch’a son ënt ël bzogn.

Aleluja! Làuda Nosgnor, ànima mia! I laudrai Nosgnor për tuta la vita e fin-a con mè ùltim respir i cantrai ‘d làude a Nosgnor! Fid-te nen a coj che an ësto mond a l’han ëd podèj. Lor a peudo nen salvete. Quand ch’a rendo l’ànima, lor a artorno a la tèra, e tùit ij sò proget a meuiro con lor. Beat, pitòst, coj ch’a l’han ël Dé ‘d Giacòb coma sò agiùt e che soa speransa a sta ant Nosgnor sò Dé. A l’é chiel ch’a l’ha fàit ël cél e la tèra, ël mar e tut lòn ch’a-i sta. Chiel a mantniss sèmper soe promësse.

Chiel a rend giustissia a coj ch’a son crasà e dà da mangé a coj ch’a l’han fam. A l’é Nosgnor ch’a libera ij përzoné. A l’é Nosgnor ch’a deurb j’euj dij bòrgno. Nosgnor a fà sté sù an pé coj ch’a son cargà ‘d fardèj. Nosgnor a veul bin a coj ch’a son giust. Nosgnor a goerna ij forësté ch’a stan an tra ‘d noi. Chiel a goerna j’orfanin e le vidoe, ma a rend inùtij ij pian dij malfasent. Nosgnor a regna për sèmper. Chiel a l’é ‘l tò Dé, ò Gerusalem, pr’ sécoj dij sécoj. Aleluja!

L'epìstola

Giaco 5:7-10

Ora, donca, mè frej e seur, speté con passiensa fin-a a l'artòrn dël Signor. Vardé coma ij campagnin a speto 'l frut pressios dla tèra con santa passiensa, fin-a ch'arsèivo la pieuva dla prima e dl'ùltima stagion. Vojàutri 'dcò ten-e passiensa, conforté ij vòstri cheur, përchè l'artòrn ëd Nosgnor a l'é davzin. Lamenteve nen j'un dj'àutri për ch'i sie nen condanà. Vardé: ël Giudes a l'é già a la pòrta, Pijé pr' esempi d'aflission e 'd passiensa ij profeta ch'a l'han parlà an nòm dël Signor.

Ël Vangel

Maté 11:2-11

Ora, Gioan, che ant la përzon a l'avìa sentì parlé 'd lòn che 'l Crist a fasìa, a l'ha mandaje doi 'd sò dissépoj për dije: "Ses-to Col ch'a l’ha da ven-e, o i l’oma da spetene n'àut?". E Gesù a-j rëspond: "Andé e fé vòsta relassion a Gioan ëd lòn ch'i l'eve vëddù e sentì: Ij bòrgno a s-ciàiro, ij sòp a marcio, ij lebros a son mondà, ij ciòrgn a sento, ij mòrt a son arsussità, e l'Evangèli a l'è predicà ai pòver". A l'é beat col ch'a sarà nen ëscandalisasse 'd mi".

Antramente ch'as n'andasìo, Gesù a l'ha comensà a parlé a la gent ëd Gioan: "Còsa seve andàit a vëdde ant ël desert? Na cana sopatà dal vent? Ancora, còsa seve andàit a vëdde? N'òm vestì 'd manera spatussanta? Coj ch'a son vestì parèj a son ant ij palass reaj. Còs' i seve andàit a vëdde? Un profeta? Eh, iv diso, e 'd pì d'un profeta? Sto-sì a l'é col ch’a l’é scrivùne: ‘Vardé, iv mando mè ambassador dëdnans a ti ch ' at prontrà la strà’. In vrità iv diso, che fra coj ch'a son nassù da na fomna, a-i é stàine gnun pì grand che Gioan Batista; ma 'l pì cit ant ël Regn ëd Nosgnor, a l'é fin-a pì grand che chiel.

Un coment a coste leture as treuva an italian ambelessì.