venerdì 27 novembre 2015

I lo savìe? A l’ha da rivé na sconda vira! (Duminica 29-11-2015)



An cost temp-sì, ël temp dl’Avent (visadì ‘l temp dla vnùa, an preparassion dla selebrassion ëd ël Natal), le leture bibliche dël lessionari a l’han për tema la vnùa ëd Gesù Crist, col ch’i fortissoma ch’a l’é ‘l Salvator dël mond, l’ùnich.

A l’é da s-ciairì (për coj ch’as na viso nen), che la fej cristian-a a parla ‘d doe vnùe dël Crist: la prima vòta a Betlem, nassù da na giovnëtta ch’as ciamava Marìa, e na sconda vira ant ij dì darié, chiel istess a l’avrà torna da rivé an person-a e ant la glòria pr’ ël giudissi dle creature uman-e. Sossì a l’é bin diciarà ant ël Credo.

A val la pen-a, antlora, ëd lese la part dël Credo ch’a parla ‘d Gesù: “I chërdoma ant un sol Signor Gesù Crist, unigènit Fieul ëd De, generà dal Pare prima dij tùit ij sècoj, lus da lus, Dé gènit da Dé gènit, generà nen fàit (nen creà), dl’istèssa sostansa dël Pare. A l’é stàit Chiel ël mojen dla creassion ëd tute le còse. Për nojàutri e për nòstra salvëssa a l’é calà giù dal cél, a l’è fasse carn për ël mojen dlë Spirit Sant e ‘d Marìa vèrgin; a l’é fasse n’òm e a l’é stàit butà ‘n cros për nojàutri ant ël temp ëd Pònsio Pilat; a l’ha patì; a l’é stàit sotrà e a l’é arsussità ël ters dì conforma le Scriture; a l’é montà su al cél, andoa a l’é setasse a la drita ‘d De; a l’ha torna (na sconda vira) da rivé an glòria për giudiché ij viv e ij mòrt, e sò regn a l’avrà mai na fin” [(Credo (Simbol nissén-costantinopolitan)]. Ch’a sarìa artornà, Gesù medésim a l’ha bin nunsialo vàire vòte.

Sto-sì a l’é ‘l contnù dël tòch dl’Evangeli ‘d Luca për costa Duminica.

L’artorn dël Fieul ëd l’òm. “E a-i sarà ‘d segn ant ël sol, ant la lun-a e ant le stèile, e ‘n tal afann ant le nassion che un a savrà pì nen còsa pensé dël gran breugg ch’a farà ‘l mar e dla violensa dle onde, ëd manera che la gent a sarà dël tut sburdìa për lòn ch’a sarà press a rivé an sla tèra, përchè fin-a le potense dël cél a saran socrolà, Antlora as vëdrà ‘l Fieul ëd l’òm ch’a riva an sna nivola con gran potensa e majestà. Ora, quand che tut sòn a comensrà a rivé, vardé ‘n su përchè vòstra liberassion as avzin-a”. Antlora Gesù a l’ha proponuje costa paràbola: “Vardé ‘l fié e tùit j’àutri erbo: Quand ch’a comenso a giché, i seve da voi istess, an vardand, che l’istà a l’é già vzin. L’istess, quand ch’i vëdreve ch’a riva tut lòn ch’i l’hai dive, arcordeve che ‘l regn ëd Nosgnor a l’é apress a rivé. An vrità iv diso che sta generassion a passerà nen che tute ste còse a sio rivà. Ël cél e la tèra a passeran, ma mie paròle a passeran nen. Vojàutri, donca, pijeve varda ch’ij vòst cheur a sio nen antërpì da lë smangiassade o da la bronzògna, o dai crussi dla vita, për tëmma che coj dì-lì av ciapo ‘d surprèisa; përchè a ciaprà parèj ëd na rej tùit j’abitant dla tèra. Vijé, donca, an pregand an minca ocasion, përchè ch’i sìe fàit degn ëd schivié tute cole còse ch’a deuvo rivé e përch’ i peusse presenteve sensa tëmma dëdnans al Fieul ëd l’òm” (Luca 21:25-36).

Le paròle ch’i l’oma lesùe, Gesù a l’ha dije ant l’ocasion che Chiel a fà la professìa dla distrussion dla sità  d Gerusalem, ëd sò Templ e dla dispersion dël pòpol d’Israel, ma a vardo motobin pì anans ëd lòn, fin-a a rivé ai dì darié, j’ùltim dì dë sto mond. Tùit j’uman (mi e vojàutri comprèis) i l’avroma da rende cont a Dé ‘d lòn ch’i l’oma fàit ëd nòstra vita conforma ai criteri moraj che Nosgnor a l’ha stabilì ant soa Lej arvelà. Ël Giudes dë sto giudissi a sarà pròpi Chiel, Gesù. S’a l’é parèj, e a sarà parèj, a l’é dla massima importansa la manera ch’i soma ancheuj an rapòrt con Chiel. A l’é nen na ròba da pijé sot gamba. Podeve arzighé che tut sossì a sìa mach “mitologìa” coma quajdun ëd sicur a pensa quand ch’a scota sòn?

N’àutra letura biblica dë sta Duminica a l’é na professìa ‘d Geremìa che pura a parla ‘d lòn: “A vnirà ‘l dì, a dis Nosgnor, che mi i farai pr’ Israel e për Giuda tute le bon-e còse ch’i l’hai promëtuje. An coj dì-lì e an col temp-lì, i farai seurte, da la dessendensa dël rè David, n’arbut ëd giustissia. A sarà chiel ch’a farà lòn ch’a l’é giust e drit për tut ël pais. An coj dì-lì Giuda a sarà salvà e Gerusalem a vivrà an sicurëssa, e la sità a sarà ciamà: “Nosgnor a l’é nòstra giustissia” (Geremìa 33:14-16).

Ant la tersa letura, da l’epìstola ai Tessalonicéis, l’apòstol Pàul a prega Nosgnor an sti tèrmin, ch’i podoma ‘dcò fé nòstri: “E che assion ëd grassie i l'om-ne nen da rende a Dé a càusa 'd voi, për tut ël piasì ch'i arsèivoma da voi dëdnans a nòst Dé? I pregoma 'd cheur, neuit e dì, ëd podèj torna vëd-ve për completé lòn ch'a manca a vòstra fej. Àor, ch'a peussa nòst Dé e Pare, e Nosgnor Gesù Crist, deurbe-ne la strà për andé da vojàutri, e 'l Signor av fassa chërse e abondé sèmper ëd pì l'amor ch'i l'eve l'un anvers j'àutri e anvers tùit, pròpi com' i l'oma anvers a vojàutri, për confermé vòstri cheur përch' a sio sensa rimpròcc an santità dëdnans a Dé, ch'a l'é nòst Pare, a la vënùa 'd Nosgnor Gesù Crist, an compagnìa 'd tùit ij Sò sant” (1 Tessalonicèis 1:9-13).

Terminoma antlora con doi preghiere. La prima a l’é dal Salm 25. Ambelessì l'autor a prega Dé për soa protession, guida e përdon e a conferma ch'a veul essje fedel e ch'a l'ha fiusa an Chiel. “Ò Signor, con mia preghiera i ven-o dë 'dnans a Ti. Ò mè Dé, i l'hai fiusa 'n Ti, lass-me nen esse umilià, lassa nen ch'ij mè nemis as arlegro 'd mia dëròta. Gnun ch'as confida 'n Ti a sarà mai svërgognà, m' a saran ësvergognà coj ch'a monto 'd trapole për fé drocheje 'ndrintra d'àutri. Fa che mi i conòssa, Signor, col ch'a l'é 'l giust senté; mostrame la strà ch'i l'hai da seguité. Menme an toa vrità e mostrame, përché Ti 't ses ël Dé ch'am salva. A-i é mai 'n moment sol ch'i buta nen mia speransa 'n Ti. Dësmentiete nen, ò Signor, d'esse compassionèivol e fedel, përché ti 't ses sèmper stàit parèj. Dësmentiete pitòst dij pecà ch'i l'hai fàit quand ch'i j'era giovo. Arcòrdëte 'd mi për tò amor, për toa bontà, ò Signor. Ël Signor a l'é bon e a fà lòn ch'a l'é giust, Chiel a mostra 'l senté giust ai pecator. A 'ncamin-a j'ùmil a fé lòn ch'a l'é giust e a-j mostra la strà ch'a l'han da ciapé”.

Nòstra orassion: Dé Tut-potent, dane la grassia 'd campé via j'euvre dël top e 'd butene adòss l'armura dla lus, adess an cost temp ëd costa vita mortal che Nosgnor Gesù Crist a l'é vnùje për visitene an grand' umiltà; che ant ël dì darié, quand cha 'rtornerà an soa majestà gloriosa për giudiché ij viv e ij mòrt, nojàutri i peussa arsussité a la vita inmortal; për col-lì ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

29 Novèmber 2015 - Prima Duminica d'Advent - Leture bìbliche dël lessionari: Geremia 33 (14-16); Salm 25 (1-9); 1 Tessalonicéis 3 (9-13); Luca 21 (25-36)

Nessun commento:

Posta un commento