sabato 7 novembre 2015

Aparense e sostansa (leture për Duminica 8 ëd novèmber)

Na religion ëd le fòrme, dj'aparense, ch'a l'é mach na mascra për fesse bej dëdnans a la gent, n'utiss për realisé 'd vantagi, ëd podèj, dij profit ëd quej sòrta a val nen. Cola-lì a l'é na religion fàussa e coj ch'a l'ha pràtico a vagneran mach na condana pì granda quand ch'a-i sarà 'l giudissi darié, përchè Nosgnor as peul nen gabesse. Gesù, ant ël tòch ëd l'Evangel ch'i lesoma sta Duminica, dal vangeli scond March, a diciara Sò giudissi 'd condan-a për la religion fàussa con d'esempi precis ëd lòn ch'a vëdìa an gir già ant ij sò temp, ma a làuda la religion dël cheur, cola ch'a l'avia vëddù ant la fej e la dedicassion a Nosgnor ëd na pòvra vìdoa. Lë scont tòch dla Bibia a ven da l'epìstola a j'Ebreu, dont i vëddoma la diferensa ch'a-i é ant tra ij rituaj dël tempi 'd Gerusalem e "la sostansa" ëd lòn ch'a l'ha fàit ël Crist, quand ch'a l'ha smonù soa vita antrega an sacrifissi për vanié 'l përdon pr' ij pecà 'd coj cha j'aperten-o. N'esempi ëd dedicassion al Dé ver e vid d'Israel a l'é, peui, col ëd Ruth, ch'i vëddoma ant la letura dal Testament vej. Per la conclusion a-i é le paròle dël Salm 127. An col salm sapiensial, l'autor a mostra che as peul nen trovesse sicurëssa ant jë sfòrs ch'i fasoma, përchè a l'é mach Nosgnor ch'an dà stabilità e sicurëssa. 

Dj’acuse contra ij magister ëd la Lej. "Gesù, an soa dotrin-a, a disìa: “Pijeve varda dij magister ëd la Lej, ch’a pijo piasì dë spassëggé con ëd veste longhe, ch’a-j piaso j’inchin ch’a-j fan ant ij mercà, le prime cadreghe ant le sinagòghe, e ij prim pòst ant ij festin. Contut, a son lor ch’a s’angorgiono ‘d pianta dij beni dle vidoe e peuj a fan mostra d’esse tant religios an fasend ëd longhe orassion an pùblich. I peude sté sicur ch’a saran giudicà con pì grand rigur che j’àutri”. Gesù, essendse astà visavì dla bùssola dle limòsne, a vardava coma la gent a-i butava ‘ndrinta dë dné. Tanti, ch’a j’ero sgnor, a-i na butavo motobin. Peui a l’é rivaje na pòvra vidoa ch’a l’ha butaje mach doe pcite monede ‘d ram. Gsù a l’ha ciamà ij sò dissépoj e a l’ha dije: “In vrità iv diso che cola pòvra vidoa a l’ha butà ant la bùssola ëd pì che tuti j’àutri. Përchè tùit a l’han butaje 'd lòn ch’a-j vansava, ma sta-sì a l’ha donà tut lòn ch’a l’avìa për vive”  [March 12 (38-44)].

L'intrada dël Crist a la presensa 'd Nosgnor. "Crist a l'é nen intra ant un santuari fàit con ëd man uman-e - ch'a l'é na còpia dël ver santuari - ma ant ël cél istess, e ora chiel as presenta dëdnans a Dé për antërcede a pro 'd nojàutri. Ël gran sacerdòt a intra minca n'ann ant ël santuari con ëd sangh ch'a l'é nen ël sò. Ël Crist, a l'opòst, a l'ha nen da ufrisse an sacrifissi vàire vòte; s'a fussa parèj chiel a l'avrìa avù da manca 'd patì vàire vòte da la creassion dël mond. Contut adess, ch'i soma a la fin dij temp, chiel a l'ha manifestasse na vòta për sèmper, për dëscancelé ij pecà pr' ël mojen dël sacrifissi 'd chiel istess. A j'uman a toca 'd meuire na vòta sola, e apress la mòrt a l'han da passé pr' ël giudissi; parèj ël Crist a l'é mòrt na vira për sèmper coma 'n sacrifissi për gavé ij pecà 'd motobin ëd gent. Chiel a vnirà na sconda vira, nen për motiv dij pecà, ma për salvé coj ch'a vëddo nen l'ora ch'a riva" [Ebreo 9 (24-28)].

"Un dì, Noemi, soa madòna, a l'ha dije: "Cara la mia fija, venta nen che mi it serca na sistemassion, parei ch'it sie contenta? E bin! Boz, ch'it ses stàita darera a soe sërvente, l'é-lo nen nòst parent? Varda, costa neuit a seurtrà a ventilé l'òrdi an sl'èira. Donca, lavte e date 'l përfum, but-te tò mantel e cala ant l'èira, ma fate nen arconòsse da chiel anans che chiel a l'abia finì 'd mangè e bèive. Quand ch'andrà a deurme, varda 'l leugh dova chiel a deurm; peui va, àussa la coverta da la part dij pé e cogg-te ambelelì; at dirà chiel lòn ch'it l'avras da fé". Ruth a l'ha rësponduje: "I farai coma ch'it dise" [... ] Peui Boz a l'ha pijàit Ruth ch'a l'é dventà soa fomna. Chiel a l'é andàit anvers a chila, e Nosgnor a l'ha conceduje 'd concepì e chila ha l'ha partorije un fieul. E anlora le fomne a disìo a Noemi: "Ch'a sia benedì Nosgnor, che ancheuj a l'ha pa fate manché queicadun ch'a dësangagèissa. Che sò nòm a sia proclamà an Israel! Chiel a sarà un consolator për ti e 'l sostegn ëd toa veciaja, përchè a l'ha për mare toa nòra ch'at veul bin, e che për ti a val pì che set fieuj". E Noemi, pijàita la masnà e l'é butass-la an fàuda, e a l'ha fajle da bàila. E j'avzin-e a l'han dije: "A l'é naje 'n fieul a Noemi". E chila a l'ha ciamalo Obed. Chiel a l'é stàit ël pare 'd Jesse, pare 'd David" [Ruth 3 (1-5); 4 (13-17)].

Salm 127 - "Càntich dij pelerinagi ch'as arfà a Salomon. S'a l'é nen Nosgnor ch'a fabrica la ca, a serv pròpi a gnente ch' ij fabricant as dago tant da fé. S'a l'é nen Nosgnor ch'a guerna la sità, a serv pròpi a gnente che le guardie a vijo. A serv pròpi a nen ch'is levoma a la matin bonora e ch'i andoma tard a deurme për mangé 'd pan vagnà penos: fin-a quand ch'i deurmoma, a l'é Nosgnor ch'a lo dà a coj ch'a son dij sò amis. Ëd fieuj a son l'ardità che Nosgnor an dà; avèj ëd dessendent a l'é la mej arcompensa; i fieuj ch'an son nassù quand ch'i j'ero giovo a son tanme le flecie an man d'un guerié. Beà col-lì ch'a n'ha 'l feuder pien! S'a discut ant la piassa con l'aversari a l'avrà nen d'artiresse con onta" [Salm 127].

Preghiera - O Dé, Tò Fieul a l'é vnùit ant ël mond për dësblé j'euvre dël diav e për rend-ne fieuj ëd Dé e d'ardité dla vita eterna. Acòrdane che nojàutri, fòrt ëd ësta speransa, i podoma purifiché nòstra vita a l'imagine 'd Soa purëssa, parèj che, quand ch'a 'tornerà con gran podèj e glòria, i peussa esse rendù tanme chiel an sò regn etern e glorios; andoa Chiel a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.

Leture bìbliche dël lessionari  - 8 ëd November 2015 - Duminica dòp Pancòsta ch'a fà vintequatr: Ruth 3 (1-5); 4 (13-17); Salm 127Ebreo 9 (24-28)March 12 (38-44).  Predicassion an Italian: "Colui che toglie il peccato del mondo".

Nessun commento:

Posta un commento