Doverté le pòrte ch'a l'ha da intré 'l Rè 'd Glòria [Duminica 1/11/2015].

Check this out on Chirbit

Ant ij prim dì 'd novèmber a 'é la tradission cristian-a 'd fé memòria dij sant e dij mòrt. Ant la Bibia as ciamo "ij sant" (visadì "consacrà", "gent a part") tùit ij cristian génit, coj ch'a aparten-o a Dé e a Sò Fieul Gesù Crist, coj ch'a l'han fej an Chiel e ch'a lo séguito coma ij sò dissépoj. Tant ch'a l'é vera sòn, che le litre dj'apòstoj a son soens adressà "ai sant ch'a son (temp present)..." a Roma, a Corinto, etc. Pi 'd lòn, le Scriture an diso che tùit ij cristian (coj ch'a son viv ancheuj e coj ch'a son mòrt e ch'a son an Cél, con ël Crist) a son gropà ansema ant un sol còrp, a fan part ëd n'ùnica famija, d'un sol pòpol, a son an comunion. Le leture bibliche dë sta Duminica as arfan pròpi a sòn. Coj ch'a l'han gropà soa vita a Gesù Crist a son ëstàit "butà an sicurëssa" an Chiel e a l'han nen d'avèj tëmma, nì dla vita, nì dla mòrt. Coj ch'a son mòrt an la fèj ant ël Crist, peui, a son nen përdù, ma a son viv ant chiel e ansema a nojàutri ch'i 'dcò chërdoma an chiel, a faran part, un bel dì, a "ël neuv cél e la neuva tèra". Vera, patì e meure a l'é nen bel: a l'é n'aflission. I l'oma nen d'avèj onta d'esse trist për coj ch'a son andass-ne e pioré. Cò Gesù a l'avìa piorà dla mòrt ëd sò amis Lazar. L'evangel ancheuj an parla che Gesù a l'era sentisse "s-cianché 'l cheur" a sente dla mòrt ëd Lazar, e ch'a l'avìa butasse a pioré. Gesù, contut, a l'é l'arsurression e la vita. Quand ch'a l'ha fàit artorné Lazar a la vita, Gesù a l'ha dane 'n segn ëd la gòj dla vita artrovà ëd tuti coj ch'as fido ant ël Signor e Salvator Gesù Crist. Chiel a l'é nòstra speransa për l'ancheuj e për l'avnì. Sossì, i chërdo, a l'é 'l cheur dle leture bibliche 'd sta Duminica. Lesumje, e peuj i terminroma con na preghiera.

La mort e l'arsurression ëd Lazar - "...Ma sùbit che Marìa a l'é rivà andoa ch'a l'era Gesù, a l'é campasse ai sò pé, disendje: "Signor, se ti 't fusse stàit ambelessì, mè frel a sarìa nen mòrt". Quand che Gesù a l'ha vëddùla pioré, e la gent ch'a ch'a l'era vnùa 'mbelelì con chila, a l'é sentìsse s-cianché 'l cheur, e a l'era motobin comòss. E peui a l'ha dìt: "Andoa ch'i l'eve butalo?". A l'han rësponduje: "Ven a vëdde". E Gesù a l'é butasse a pioré. Antlora la gent ch'a j'ero vnù a fé le condolianse a disìo: "Ma varda 'n pò coma ch'a-j vorìa bin!". Quajdun ëd lor, tutun, a disìa: "E-lo che cost'òm-sì ch'a l'ha podù deurbe j'euj al bòrgno, podia-lo 'cò fé che cost òm a meuirèissa nen?". Antlora Gesù, ch'a l'era ancora tut comòss, a l'é avzinasse a la tomba (ch'a l'era na balma sarà con na lòsa). Gesù a-j dìs: "Sposté la lòsa". Marta, seur dël mòrt, a dìs a Gesù: "Signor, a manda già n'odor gram, përchè a l'é già già quat dì ch'a l'é ambelelà". Gesù a l'ha rëspondùje: "E-lo ch'i l'hai nen dite che se ti't has la fej, it vëdras la glòria 'd Nosgnor?". A l'han donca spostà la lòsa ch'a sarava la balma. Gesù, an vardand sù an cel, a dìs: "Pare, it ringrassio che ti tl'has scotame. Ora i lo savìa pro bin che ti 't m'esaudisse sèmper, ma i l'hai dilo për rason dla gent ch'am sta dantorn, përchè a chërdo che ti tl'has mandame".  Dòp d'ëste paròle, Gesù, an crijànd fòrt, a l'ha dìt: "Lazàr: ven fòra!".  sùbit col ch'a l'era mòrt a l'é surtì, le man e ij pé fassà, e la facia coatà con un sudari. E Gesù a l'ha dit a coj ch'a stasìo lì dantorn: "Dësfasselo e lasselo andé". [Gioann 11 (32-44)].

La speransa nunsià dai profeta antich. "Ël Signor ëd l'univers a prontarà 'n disné gròss an sël mont Sion për tute le nassion dël mond. A sarà 'n disné squisì con ëd bon vin vej e 'd carn soasìa. Ansilà Dé a farà svanì 'l vel ëd sagrin ch'a quata tùit ij pòpoj, l'ombra 'd mòrt ch'a fà scura tuta la tèra. Chiel a travondrà la mòrt për sèmper! Ël Signor Dé a suvrà tute le lerme e a gavrà la dësgrassia 'd Sò pòpol da tuta la tèra. A l'é vera: ël Signor a l'ha nunsialo! An col dì là ël pòpol a proclamrà: "Sto-sì a l'é nòstr Dé. I l'oma butà 'n Chiel nòstra speransa e a l'ha salvane! Sto-sì a l'é 'l Signor: i l'oma butà 'n Chiel nòstra speransa. Arlegromse ant la salvëssa che Chiel a l'ha dane!" [Isaìa 25 (6-9)].

La speransa dl'avnì. "Peui i l'hai vëddù un cél neuv cél e na tèra neuva, përchè 'l prim cél e la prima tèra a l'é passà, e 'dcò 'l mar a-i era pì nen. E mi, Gioann, i l'hai vëddù la santa sità, la neuva Gerusalem ch'a calava giù dal cél, da Dé, butà an òrdin coma na sposa ch'a l'é vëstisse për sò spos. E i l'hai sentì na gran vos dal tròno dël cél, ch'a proclamava: "Vardé: sto-sì a sarà 'l tabernacol andoa che Dé a starà con j'uman. Lor a saran sò pòpol, e chiel a-j starà ansema coma sò Dé 'd lor". Chiel a suvarà dai sò euj tute le lerme, e a-i sarà pì nen ëd mòrt, nì deul, nì gem, nì patiment, përchè le còse d'anans a son passà. E col ch'a l'era setà an sël tròno a l'ha dìt: "Vardé: i faso che tut a sia neuv". E a l'ha dime: "Scriv ëste paròle: përchè a son sicure e vere". Peui a l'ha dime: "Adess tut a l'é fàit. Mi i son l'Alfa e l'Omega, ël prinsipi e la fin. A col ch'a l'avrà sèj, i acordrai ch'a bèiva da la sorgiss dl'eva dla vita sensa ch'a deubia paghé. Col ch'a seurtrà vincitor a arseivrà tut sòn an ardità. Mi i sarai sò Dé e chiel a sarà mè fieul. Contut, pr' ij vigliach, ij mischërdent, ij corompù, ij sassin, ij lussurios, coj ch'a pràtico la mascarìa, j'idolatra e tùit ij busiard, sò destin a sarà ant la tampa 'd feu e 'd sorfo, ch'a l'é la sconda mòrt" [Arvelassion 21 (1-6)].

Salm 24. Lë scritor a fortiss la regalità universal dël sovran Creator e a 'rciama a la ment a Sò pòpol che mach a coj ch'a l'han un cheur pur a l'é consentije d'adorelo. Peuj a celebra Sò splendrior coma un vajant rè guerié. "A l'é 'd Nosgnor la tèra e tut lòn ch'a-i é, ël mond e tuti coj ch'a-i stan. A l'é stàit Chiel ch'a l'ha pogiane le fondassion an sij mar përfond e a l'ha renduje freme tant che le corent a-j podo nen dësbogeje.  A chi ch'a l'é acordaje d'andé an sla montagna dël Signor? Chi é-lo ch'a peul monté a sò tempi sant? Coj ch'a l'ha 'n cheur sincer e le man sensa colpa, ch'as fido nen a 'd divinità fàusse, né ch'a fan ëd giurament mach pr' angané. A son coj-lì ch'arseivran ëd benedission da Nosgnor, ch'arseivran ij favor dël Dé ch'a-j salva. Col-lì a l'é 'l pòpol che Dé a serca, ij dissendent ëd Giacòb ch'a Lo prego. Doverteve, ò pòrte antiche! Doverteve ò ij porton antich, ch'a l'ha da intré 'l Rè 'd glòria! Chi ch'a l'é cost Rè 'd glòria? A l'é Nosgnor, vajant e poderos! Èl Signor, poderos ant ël combatiment! Doverteve, ò pòrte antiche! Doverteve ò ij porton antich, ch'a l'ha da intré 'l Rè 'd glòria! Chi ch'a l'é cost Rè 'd glòria? A l'é 'l Signor ëd l'univers, a l'é Chiel ël Rè 'd glòria! [Salm 24].

Preghiera. Dé Tut-potent, ti 't l'has gropà ansema an comunion e fraternità tùit ij tò sernù (tant ant la tèra che ant ël cél) ant ël còrp mìstich ëd Tò Fieul Gesù Crist, nòst Signor. Dane la grassia 'd seguité ij tò sant beà con na vita virtuosa e ch'at pias, parèj che nojàutri i peussa rivé a gòde cola indescrivibil gòj ch'it l'has prontà për coj ch'it veulo bin përdabon; për Gesù Crist, nòst Signor che, con ti e con lë Spirit Sant, a viv e regna, un sol Dé, ant la glòria eterna. Amen. 

Leture bìbliche dël lessionari - 1 ëd Novèmber 2015 - Tùit ij Sant -  Isaìa 25 (6-9); Salm 24; Arvelassion 21 (1-6); Gioann 11 (32-44). Predicazione in italiano sul Salmo 24.