martedì 28 aprile 2020

Leture bìbliche për Dominica 3 'd Magg 2020



Duminica 3 Magg 2020 - Quarta duminica 'd Pasca


Orassion: Nosgnor! Tò Fieul Gesù Crist a l'é 'l bon bërgé 'd tò pòpol! Acòrdane che quand ch'i sentoma Soa vos nojàutri i peuda conòsse col ch'an ciama mincadun për nòm e ch'a lo séguito andova ch' an pòrta; Chiel che con Ti e con lë Spirit Sant a viv e a regna, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.

I.

David, l'autor ëd cost Salm, quand ch'a l'era giovo, anans che Nosgnor a lo sernèiss për guidé sò pòpol coma rè, a l'era 'n bergé vajant. As pijava soèn dlë strop ëd famija. A l'é për lòn che soens a dovrava d'imagine dla pastorissia për fé la dëscrission dël rapòrt dël chërdent con Nosgnor Dé. L'istess coma 'l bërgé as pija soen riguardos ëd sò strop, e ch'a-j provëd noritora e protession, parèj Nosgnor a fà për ij sò ch'a son an relassion con chiel. Sentoma le paròle dël Salm 23. Pensé a coma ch'a podrìo aplichesse a minca un ëd vojàutri.

"1Nosgnor a l’é mè bërgé: am fà manché gnente. 2Am men-a a dij pasturagi bondos e am fà andé anté ch’i trovo d’aque chete. 3Am ristòra le fòrse e am men-a për dij senté giust: Chiel a mancherà mai ‘d paròla. 4Bele s’i dovèissa travërsé na val sombra, i l’avrìa gnun-a tëmma, perchè ti të stas sèmper con mi. Toa can-a e tò baston am dan sicurëssa. 5Ti t’ëm prontes na festa pròpe ‘dnans ai mé nemis. Ti t'ëm onze la testa con d’euli përfumà. Mè càles a dësborda. 6A l’é sicur: toa benevolensa e toa fidelità am ëvniran sèmper daprèss për tùit ij mè dì e la ca ‘d Nosgnor a sarà mia residensa për sèmper"  (Salm 23).

II.

Ij dissépoj dël Salvator Gesù Crist a son ëd dissépoj, visadì, dë scolé, nen mach perchè a 'mprendo da sò magister ëd lession ed teorìa, ma perchè a 'mprendo në stil ëd vita, na manera 'd vive. Parèj a serco d'aplichene ij prinsìpi ant ël contest anté ch'as treuvo. An costa letura, ciapà dal lìber dj'At dj'Apòstoj, i trovoma na pcita dëscrission ëd la vita dla prima comunità cristian-a sostnùa da la fede an l'Arsurression dël Crist. As trata 'd prinsipi ch'a resto fondamentaj ëdcò ancheuj.

Coma ch'a vivio ansema ij prim cristian. "42A scotavo tuti con diligensa a la dotrin-a dj’apòstoj, a pijavo part a la comunion fraterna, a la frassion dël pan, e a j'orassion. 43Tuta la gent a l'era motobin impressionà 'd lor, e motobin ëd miracoj e 'd prodigi as fasìo për ël mojen dj'apòstoj. 44E tùit ij chërdent as na stasìo 'nsema ant l'istèss leugh e a l'avìo tute le còse an comunansa. 45A l'ero ancaminasse fin-a vende lòn che a possedio e a na spartìo ‘l ricavà ant tra tuti lor, conforma j'esigense d’ognidun. 46Tùit ij dì a l'ero d'acòrdi d'andé ansema 'd régola ant le cort dël templ për j'orassion, a rompìo 'l pan da na ca a l'àutra e a mangiavo ansema con gòj e semplicità 'd cheur, 47an dasenda glòria a Nosgnor e fasendse vorej bin da tuta la gent. Nosgnor a giontava tùit ij dì a la cesa coj ch'a l'ero 'n camin d'esse salvà" (At 2:42-47).

III.

Coma la stòria an dimostra (e lolì a séguita a capité ancheuj an tanti pais dël mond) vive coma ch'an mostra 'l Salvator Gesù Crist a peul tirene adòss l'oposission e fin-a la përsecussion dla società e dlë Stat - ch'a marcia conform a 'd prinsìpi divers. Soens ij cristian a l'han da soporté tante soferense. Lolì a demoralisa pa ij dissépoj ëd Gesù, ch'a son esortà a 'rziste pròpi com a fasìa chiel an sla cros, mentre ch'a compìa parèj ël but dij sò patiment. Scotoma lòn ch'an dis l'apòstol Pero ant soa prima litra. Armarché coma a la fin ëd cost tòch chiel a parla dij cristian coma 'd feje ch'a j'ero perdusse ma che 'l bërgé a l'ha artrovaje.

"19A l’é na còsa ch’a l’é agreàbil a Nosgnor esse dispòst a soporté, për motiv ëd cossiensa vers Nosgnor, dj’aflission e dij patiment ingiust. 20Sëdnò, che onor é-lo ch’i n’avreve se, an ciapand dë s-giaflon për avèj fàit mal, i lo seufre con passiensa? Ma se, an fasend ël bin i arsèive tutun ëd legnà, e ch’i lo soporte, a l’é propi ‘d lòn che Nosgnor a n’ha piasì. 21Përchè i seve ciamà ‘dcò a lòn, da già che ‘l Crist a l’ha patì për vojàutri e a l’ha lassàve n'esempi parèj ch’i séguite soe pianà. 22Chiel a l’ha nen comëttù ‘d pecà e an soa boca a l’é nen trovasse ‘d tromparìe. 23Quand ch’a l’ofendìo con d’ingiurie, a-j na rendìa nen, e quand ch’a-j fasìo ‘d mal chiel a mnassava nen d'arvangia, ma as butava 'nt le man ëd col ch'a giùdica con giustissia, 24Chiel medésim a l'ha portà ij nòsti pecà an sò còrp an sla cros parèj che nojàutri is dësbarasséisso dal pecà e i vivéisso na vita ëd giustissia. Për soe blëssure i seve stàit varì. 25Përchè i j’ere com ëd feje sbardlà, ma adess i seve artornà al bërgé e guardian dle vòstre ànime" (1 Pero 2:19-25).

IV.

An ës mond a-i son tanti "bërgé", ëd cap polìtic e religios ch'a pretendo 'd fé da guida a la gent e ch'a diso che andasendje dapress as podrà trové 'l mej ëd la vita. As trata, contut, "ëd làder e'd brigant" ch'a soens a parlo bin ma ch'a combin-o bin pòch, mach ëd tiranìa. Coj ch'a aparten-o al Crist, contut, cha l'é Signor ëd la vita e 'd mina na ròba bon-a, a son tanme 'd feje ch'arconòsso la vos ëd sò bërgé e ch'a scapo vìa dai dësconossù con ëd cative antension. Sossì a l'é l'esempi ch'a l'avìa fàit Gesù ant ël tòch dl'Evangeli ch'i lesoma ancheuj, ciapà dal vangeli scond Gioann. Mach chiel a l'é "ël bon bërgé". Scotomlo.

Gesù a l’é ‘l bon Bërgé. "1An vrità, an vrità iv diso: “Col ch’a intra nen ant ël trion për l’intrada, ma ch’a-i monta da n’àutra part, a l’é ‘n làder e ‘n brigant. 2Ma col ch’a-i ‘ntra për l’intrada a l’é ‘l bërgé dle fèje. 3Ël guardian a-j deurb e le fèje a sento soa vos. Chiel a ciama soe fèje për nòm e a-j men-a fòra. 4Quand ch’a l’ha lassà seurte soe fèje, chiel a-j marcia 'dnans, e le fèje a-j van dapress pr' ël motiv ch’a conòsso soa vos. 5Ma a andran pa daprèss a quaidun ch’a conòsso nen, al contrari, a filëran via da col-lì, pr' ël motiv ch’a conòsso nen soa vos. 6Gesù a l’ha contaje sta paràbola, ma lor a l’han nen capì lòn che Chiel a-j voria dì con lolì. 7Gesù, donch, a l’ha tornà a dìje: “An vrità, an vrità iv diso che mi i son l’intrada për le fèje. 8Tuti coj ch’a son vnù prima ‘d mi, a son ëd làder e 'd brigant, ma le fèje a l’han nen ëscotàje. 9Mi i son l’intrada. Se quaidun a intra për mi a sarà salv, a na intrerà e a na seurtirà, e a trovrà ‘d pasturagi. 10Ël làder a ven mach për robé, massé e fé ‘d ravagi; mi i son vnù përchè a l’abio la vita e a l’abio an abondansa" (Gioann 10:1-10).

Nessun commento:

Posta un commento