martedì 25 febbraio 2020

Leture bìbliche për Dominica 1 Mars 2020 - Prima dominica 'd Quarésima



Dominica 1 Mars 2020 - Prima dominica 'd Quarésima


Orassion: Nosgnor tut-potent! Che Tò Fieul benedì a l'é stàit mnà da lë Spirit a d'esse tentà da Sàtana: Ven prest a giuté coj ch'a l'han da fé front a vàire tentassion; e che, dàit ch'it conòsse nòstra debolëssa, che ognidun ëd nojàutri a fasa l'esperiensa ch'it ses potent a salvé; për Gesù Crist, Tò Fieul, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Testament Vej: Génesi 2: 15-17; 3: 1-7

L'Esse uman a l'é la creatura la pì àuta 'd tut lòn che Nosgnor a l'ha fàit, la cò dla creassion, ma a l'ha scotà lòn ch'a-j disìa l'aversari 'd Nosgnor, Sàtana, e soe sedussion. Për lòn a l'ha degenerà e a l'é ancaminasse an sël senté dla përdission. Sto-sì a l'é 'l racont dla croa dl'òm. L'òm ch'a càpita ambelessì as arpèt tùit ij dì ancora ancheuj.

Nosgnor Dé a l'ha ciapà l'òm e a l'ha butalo 'nt ël vërzé dl'Eden parèj ch'a lo cudièissa e lo guernèissa. Peui Nosgnor Dé a l'ha comandaje: "Ti it peude bin mangé a tò gust la fruta 'd minca erbo dël vërzé ma it l’has mach da nen mangé da l'erbo dla conossensa dël bin e dël mal, përché coma ch’ it na mange, bin sicur it meuireras. (...) Ora, ël serpent a l'era 'l pì furb ëd tuti j'animaj servaj che Nosgnor Dé a l'avìa fàit. A-j dis a la fomna: "É-lo vera che Nosgnor a l'ha dit: 'Vojàutri i peude nen mangé ij frut ëd j'erbo dël vërzé?'". La fomna a rispond al serpent: "Sicur ch’i podoma mangé dij frut ëd j'erbo dël vërzé. A l'é mach al rësguard dël frut ëd l'erbo ch'a l'é 'n mes al vërzé che Nosgnor a l'ha dit: 'Vojàutri i l’eve nen da mangene e gnanca da tochene, dësnò i meuire". Ël serpent a dis a la fomna: "A l'é nen vera ch'i peule meuire. A l'é mach che Nosgnor a sa bin che s' i na mange ij vòsti euj as duverterìo e i sarìe tant me Dé ch'a conòss ël bin e 'l mal". Antlora, quand che la fomna a l'ha vëddù che 'l frut ëd l'erbo a l'era bon da mangé e ch'a l'era desideràbil për podèj dventé savi, chila a l'ha ciapane e a l'ha mangiane. Chila a l'ha dajne 'dcò a sò marì ch'a l'era con chila e chiel a l'ha ‘dcò mangiane. A l'é parèj che j'euj dl'un e dl'àutra a son duvertasse, ancorzend-se d'esse patanù. Antlora a l'han cusì 'nsema ‘d feuje 'd fié e a son fasse dle cuverture.

Rëspòsta: Salm 32

Ël Salmista a ‘rciama a la ment vàire che sò cheur a pativa prima ch’a fussa dispòst a confessé ij sò pecà; peuj a fortiss coma ch’a l’é granda la gòj ëd vëddse përdoné ij pecà da Nosgnor. Parèj a cissa la gent a d’esse nen teston e d’avèj nen tëmma d’avzinesse a Nosgnor mentre ch’a l’é ‘ncora doverta la pòrta ‘d soa misericòrdia, përché chiel a l’é bin dispòst anvers tuti coj ch’as pento dij sò pecà. J’àutri a l’avran mach da argretesse d’avejlo nen falo.

Vardé la gòj ëd coj ch’a l’é staje përdonà la disubidiensa e dont ij pecà a son ëstàit armëttù! Vera, granda a l’è la gòj ëd coj che Nosgnor a-j ten pì nen cont ëd soe colpe e che adess a vivo an completa onestà! Quand ch’i arfusava ‘d confessé mè pecà, mè còrp mach as frustava da le lamente ch’ i fasìa për tut ël dì. Dì e neuit toa man a peisava dzura ‘d mi e a suvava mie fòrse tanme la caudura d’istà. Tutun, a la fin, i l’hai arconossù dëdnans a ti ij mè pecà e i l’hai chità dë stërmé mie colpe. I l’hai dit: “I confëssrai a Nosgnor mia disubidiensa, e ti it l’has përdoname mie trasgression. Interludi. A l’é për lòn ch’a venta ch’ij tò fedej a t’anvoco prima ch’a l’abio pì nen ël temp ëd felo, prima ch’a sio fongà da j’aque dël giudissi. An ti i l’hai trovà mia sosta: ti ‘t l’has guername dai privo. Ch’i sia mach ansercià da coj ch’a canto ‘d cant ëd liberassion. Interludi. Nosgnor a dis: “It mnerai arlòngh ij mej senté dla vita. It darai ëd bon consèj e it goernrai. Sie nen tanme ‘n caval o ‘n borich teston, ch’a l’han da manca d’esse tenù an rëdna sedësnò at scoto nen. Vàire ch’a l’avran da patì coj ch’a séguito nen ij giust senté ‘d Nosgnor! Sò amor, contut, a ‘nsercia coj ch’a l’han fiusa ‘n chiel. Parèj, arlegreve an Nosgnor e àbie ‘d gòj vojàutri ch’i j’ubidisse! Vosé tota vòstra gòj, vojàutri ch’i l’eve ‘l cheur netià.

Testament Neuv: Roman 5:12-19

An ës test, l'apòstol Pàul a presenta Nosgnor Gesù Crist tanme "lë scond Adam", ël mojen che Dé a l'ha sernù për la riabilitassion ëd na part soasìa dl'umanità. Butand-se an comuniuon con ël Crist, noi i podoma artorné a esse lòn ch'i dovìo esse e pié part a tùit ij benefissi dla comunion con Dé.

Ël pecà a l’é intrà ant ël mond për un sol òm, Adam, e da col pecà a l’é vnuje la mòrt, ch’a l’é peui spantiasse a tùit j’uman, përchè tuti a l’han pecà con chiel. Anans che la Lej a fussa dàita, ël pecà già a esistìa ant ël mond, ma a podìa nen esse sansionà pròpi përchè la Lej a l’era ancora nen stàita publicà. Pura tuti a meurìo - dal temp d’Adam fin-a al temp ëd Mosè - ëdcò coj ch’a l’avìo nen pecà dla manera che Adam a l’avìa pecà. Ora Adam a l’é la prefigurassion ëd col ch’a l’avìa da rivé. Contut, la diferensa a l’é granda an tra ‘l pecà d’Adam e ‘l don dla grassia ‘d Nosgnor. Përchè ‘l pecà d’un sol, Adam, a l’ha comportà la mòrt për tanti. Motobin pì granda a l’è la grassia ‘d Nosgnor e ‘l don dla grassia pr’ ël mojen ëd cost àutr òm, Gesù Crist. An efet, ël don a peul nen esse paragonà con le conseguense dël pecà d’un sol. Ël pecà d’Adam a l’ha avù për conseguensa na condan-a, ma la conseguensa dël don dla grassia ‘d Nosgnor a l’é stàita che nojàutri i fussa diciarà giust, bele s’ i j’ero colpèivol ëd tanti pecà. Parèj, donca, se pr’ ël pecà ‘d n’òm sol, Adam, la mòrt a l’ha dominà për colpa soa, motobin ëd pì coj ch’arsèivo costa grassia fosonanta e l’ don dla giustissia, a vivran e regneran grassie a n’òm sol, Gesù Crist. Pròpi parèj: tant coma pr’ ël pecà ‘d n’òm sol, Adam, la condan-a a l’é tombà an su tùit j’uman, ël Crist, con un sol at ëd giustissia, a l’ha fàit che j’uman a podèisso oten-e na giusta relassion con Nosgnor e na neuva vita. L’istess che për la disubidiensa d’un sol tanti a son dventà ‘d pecator, ansì për l’ubidiensa d’un sol tanti a saran fàit giust.

Evangel - Maté 4:1-11

Nosgnor Gesù Crist a l'ha savù arziste a le tentassion dël nemis ëd Dé, busiard e sassin, ch'a j'ero mach n'ambreuj, na manera për dëstradesse da la mission che Gesù a l'avìa da compì, ch'a l'era bin dura, ma l'ùnica ch'a podèissa avèj 'n bon ésit.

Le tentassion ëd Gesù. An col temp-là Gesù a l’è stàit mnà 'nt ël desert da lë Spirit për essie tentà dal diav. Apress ch’a l’era stàit giun për quaranta dì e quaranta neuit, a l’ha comensà a l’avej fam. Antlora a l'é vzinasse ‘l tentator ch’a l’ha dije: ‘Se ti t' ses ël Fieul ëd Dé, comanda che ste pere-sì a dvento 'd pan!”. Ma Gesù a l’ha replicaje: “A l’é scrit: ‘L’òm a vivrà nen mach ëd pan, ma 'd minca paròla ch’a seurt dla boca ‘d Nosgnor!’. Antlora ‘l diav a l’ha portalo ant la sità santa e a l’ha butalo an sla part la pì àuta dël templ. E a l’ha dije: ‘Se ti ‘t ses ël fieul ëd Dé, campte giù, përché a l’é scrit: ‘Chiel a comandrà ai sò àngel ëd portete ant soe man tan che ij tò pé a bato nen contra quai pera’. E Gesù a l’ha dije: ‘A l’é 'dcò scrìt: "Ti ‘t buteras nen a la preuva Nosgnor tò Dé". E torna ‘l diav a l’ha portalo sna montagna motobìn àuta e a l’ha mostraje tuti ij regn dël mond e sò grandor. E a l’ha dije: ‘Mi it darai tute ste còse-là se mach ti’t camperas giù për tèra dëdnans a mi për rendme l’adorassion’. Antlora Gesù a l’ha dije: ‘Slontànte, Sàtana, përché ch’a l’è scrìt: ‘T’adorëras Nosgnor, tò Dé, e mach a Chiel it rendras toa adorassion’. Antlora ‘l diav a l’ha lassalo an santa pas e a son ëvnù dj’àngej ch'a son ancaminasse a rendje servissi”.

Nessun commento:

Posta un commento