Orassion: Nosgnor, ch’it ses la fòrsa ‘d tuti coj ch’as fido an Ti! Aceta, për Toa miserìcòrdia, nòstre preghiere e, përchè da noiàutri i podoma fé gnente ‘d bon sensa ‘d Ti, dane l’agiùt ëd Toa grassia, për che quand ch’i scotoma ij Tò comandament, i podoma dete piasì, tant an la volontà che ant ij fàit; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për ij sécoj dij sécoj. Amen.
Testament Vej: Deuteronomi 30: 11-20
Nosgnor a l'ha dàit a le creature uman-e 'd régole 'd condòta moral ciàire ch'a sicuro nen mach la dzorvivensa, ma 'dcò n'àuta qualità 'd vita. A son càusa ëd rapòrt armonios con Nosgnor, con j'àutri e con ël mond. Nen conformesse a cole lege a veul dì trovesse con përturbament, confusion, dësfonsion e, a la fin, a la mòrt. L'istess a l'é vera për ël pòpol che Nosgnor a l'ha sernù e ch'a l'é gropasse con un Pat. Ël pòpol ëd Nosgnor a l'é ciamà a esse testimòni, a dimostré, 'dnans a 'n mond arviros, lòn ch'a veul dì vive conform a e lege 'd Nosgnor, ch'a son nen malfé a comprende e a buté an pràtica. Se 'l pòpol ed Nosgnor a onora pa sò angagg con Dé, a perd soa rason d'esistensa midéma e as dësbla. Tant për l'umanità che për ël pòpol ëd Dé l'alternativa a l'é o la vita o la mòrt.
La sèrnita an tra la vita e la mòrt. Për ti, costa Lej ch’it dago ancheuj a l’é nen tròp malfé, nì a l’é fòra da toa portà. A stà pa an cél, tant da leugn che ti ‘t l’abie da ciamé: “Chi mai podrà-lo monté an cél për andé a pijela parèj ch’i la podoma sente e ubidije?”. A stà gnanca da l’àutra banda dël mar, tant da leugn che ti ‘t l’àbie da ciamé: “Chi ch’a podrà mai travërsé ‘l mar parèj ch’i la podoma sente e ubidije”. Nò, costa paròla at ëstà motobin dacant dacant, a l'é a la man; a l’é an sij tò làver e an tò cheur, parèj ch’it peude feje ubidiensa. Stame bin a sente! Ancheuj it dago na sèrnìta an tra la vita e la mòrt; an tra la prosperità e la dësgrassia. Ancheuj it comando ëd voleje bin al Signor, tò Dé, e dë scoté ij sò comandament, ordinanse e prescrission. S’it fas parèj, it vivras e ‘t saras fosonant, e ‘l Signor tò Dé a benedirà ti e la tèra ch’it ses an camin a intreje e andeje al possess. Contut, se tò cheur a së slontan-a da chiel e ti ‘t arfude dë scoté, se ti ‘t lasse anciarmé a rendje l’adorassion e servissi a d’àutri dio; ancheuj it nunsio ch’it andras sicur a la përdission. It vivras pa nen na bon-a e longa vita ant la tèra che adess, passà ‘l Giordan, i-i intreras për andeje al possess. Ancheuj i pijo ‘l cél e la tèra coma ‘d testimòni contra vojàutri ch’ it buto dëdnans na sèrnita an tra la vita e la mòrt, an tra la benedission e la maledission. Ò se mach ti ‘t sernèisse la vita për vive, ti e toa dissendensa! Veuje bin al Signor, tò Dé, scotlo e sije fedel: an chiel ti ‘t trovras la vita, e ‘l Signor at acordrà motobin d’agn për podèj abité an ës pais, col ch’i l’avìa promëtuje ai tò antich, a Abraham, a Isach, e a Giacòb.
Rëspòsta: Salm 119: 1-8
An ës Salm, l'autor a fa na selebrassion ëd la Lege 'd Nosgnor e dla guida ch'a procura a sò pòpol. A dà espression a soa anvìa 'd conòsse tant a fond la Lege 'd Nosgnor da fé l'esperiensa dle benedission ch'a 'rzulto për coj ch'a j'osservo.
A son bonuros coj ch’a son inapontàbil an soa condòta, ch’a séguito la lej ëd Nosgnor. A son bonoros coj ch’a son fedej a l’aleansa con Nosgnor e ch’a lo serco con tut ël cheur; ch’a fan gnun compërmess con ël mal e ch’a marcio mach an sij senté ‘d Nosgnor. Ti ‘t l’has dane toe ordinanse përchè ch’a sio osservà con diligensa. Che mie assion a sio sèmper conform ai tò comandament! Antlora i l’avrai mai da vërgonieme quand ch’i paragon-o mia vita con ij tò comandament. Mè cheur at laudrà con sincerità quand ch’i amprendrai ch’a son giuste toe decision. Toe ordinanse mi i-j farai ubidiensa: bandon-me nen, lass-me nen sol.
Testament Neuv: 1 Corint 3:1-9
Amprende la sapiensa 'd Nosgnor a veul dì formé an nojàutri na manera 'd pensé e 'd fé diversa da lòn ch'a càpita ant ël mond ëd coj ch'a son pa 'd chërdent. Tombé ant la veja manera 'd fé, tutun, a l'é 'n risigh costant pr' ël pòpol ëd Dé. L'apòstol Pàul a denunsia ambelessì la partisanerìa an tra ij cristian.
Ëd colaborator ëd Nosgnor. Car ij mè frej e seur, i l’hai nen podù parleve coma a dë “spirituaj” ma com a ‘d gent carnal visadì coma a ‘d masnà an Crist. l’hai dave ‘d làit da bèive, e nen ëd mangé sòlid, dësnò i l’avrìe pa podù digerilo. An efet, ëdcò adess i lo peude ancora nen, përchè ch’a l’é ancora vòstra natura carnal ch’a la fà da padron an vojàutri. Le gelosìe ch’a-i son an tra ‘d voi e le polémiche ch’i feve, a son la preuva ciàira che ancora i seve soget al domini dla carn e ch’iv comporte ancora coma ch’a fà la gent d’ës mond. É-lo nen vera che quand che un a dis: “Mi i vado dapress a Pàul!”, e n’àutr a dis: “Mi, nompà, i vado dapress a Apollo!”, I dvente la preuva d’esse carnaj? Còsa ch’a l’é mai Apollo? Còsa ch’a l’é mai Pàul? A son mach ëd servitor che për sò mojen i seve ancaminave a chërde, conform ai don che Nosgnor a l’ha dàit a ognidun. Mi i l’hai piantà, Apollo a l’ha bagnà, ma a l’é Nosgnor ch’a fà chërse. A l’ha gnun-a importansa chi ch’a sìa col ch’a pianta o col ch’a bagna. Lòn ch’a l’ha 'd pèis a l’é che Nosgnor a fassa chërse la smens. Col ch’a pianta e col ch’a bagna a travajo ansema con l’istess propòsit, e tùit e doi a saran arcompensà për ël travaj ch’a l’han fàit. Nojàutri i soma ‘d colaborator ëd Nosgnor e vojàutri i seve soa coltivassion. I podria bin ëdcò paragoneve a n’edifissi, l’edifissi ‘d Nosgnor.
Vangel: Maté 5:31-37
Ël Salvator Gesù Crist a l'é pa vnùit për abroghé le lege ch'a j'ero stàite dàite pr' ël mojen ëd Mosé e che le soe a na pijèisso 'l pòs. Gesù, an efet, a l'é vnùit për compì dla manera përfeta lòn che Dé a l'avìa stabilì ant ël passà, e a dëspiega coma ch'as trata 'd prinsipi ch'a së slargo motobin pì anans a lòn che ij comandament a diso. Ij dissépoj ëd Gesù a l'han, pitòst, da esse motobin pì diligent che j'àutri ant l'osservansa 'd coste lege. Ambelessì Gesù a parla dël rispet ëd la vita e dla dignità uman-a, dël rispet për la sessualità uman-a, dël mariagi e dle promësse ch'as fan.
L’amassidi. I l’eve sentì ch’a l’avìo dit a j’antich ëd nen comëtte d’amassidi, e chi ch’a comët n’amassidi a l’ha da esse condanà dal tribunal. Ma mi iv diso che fin-a chicassìa a ven-a anrabià contra sò frel a sarà condanà dal tribunal; chi ch’a-j dà ‘d nòm a sarà condanà dal Sinedri, e chi a lo malediss a sarà meritèivol dël feu dl’infern. Se donca it pòrte toa oblassion a l’autar, e che lì it arcòrde che tò frel a l’ha quajcòsa contra ti; lassa lì toa oblassion ëdnans a l’autar, e va prima a fé la pas con tò frel, e peui torna a smon-e toa oblassion. Àbie soen ëd rivé a n’acòrdi con chi ch'at veul denunsié, fin a tant ch’i seve torna 'n sla vìa dël tribunal, dësnò chi ch’at acusa at butrà ant le man dël giùdes, e ‘l giùdes ant le man ëd le vardie, e lor a të sbato 'n përzon. An vrità it diso: ti ‘t na seurtras pa fin-a ch’it l’avras pagà l’ùltim centèsim.
L’adulteri. I l’eve sentì ch’i l’avìo dit a j’antich ëd nen comëtte d’adulteri. Ma mi iv diso che fin-a chicassìa a varda la fomna ‘d n’àutr con l’anvìa d'avèjla, a l’ha già comëttù n’adulteri con chila ant sò cheur. Se tò euj, ch'a sìa fin-a 'l pì bon, at fà broncé 'n pëccà, gavlo e camplo vìa, përché a l’é mèj perde un dij tò mèmber che tut tò còrp a sìa campà 'nt l’infern. E se toa man, ch'a sìa fin-a la pì fòrta, at fà broncé an pëccà, tajla e campla vìa, përchè a l’é mèj perde un dij tò mèmber che tut tò còrp a sìa campà 'nt l’infern.
Ël divòrsi. I l’eve sentì che la Lege a dis torna: “Se quajdun a veul mandé vìa[12] soa fomna, ch’a-j daga 'n document ëd divòrsi”. Donca, mi iv diso che chicassìa ch'a l'avèissa ripudià soa fomna, fòra dël cas ëd tradiment, a la fà dventé n’adultera; e chicassìa as marida con na fomna ripudià, a comët n’adulteri.
Nessun commento:
Posta un commento