(Gioann 10)
(Test rispartì an vers e 'l rest dël capìtol)
An vrità, an vrità iv diso: “Col ch’a intra nen ant ël trion për l’intrada, ma ch’a-i ‘ntra da n’àutra part, a l’é ‘n làder e ‘n brigant. Ma col ch’a-i ‘ntra për l’intrada a l’é ‘l bërgé dle fèje. Ël portié a-j deurb e le fèje a sento soa vos. Chiel a ciama soe fèje për nòm e a-j mena fòra. Quand ch’a l’ha lassà seurte soe fèje, chiel a marcia dëdnans a lor, e le fèje a-j van dapress për ël motiv ch’a conòsso soa vos. Ma a andran pa daprèss a quaidun ch’a conòsso nen, al contrari, a filëran via da col-lì, për ël motiv ch’a conòsso nen soa vos. Gesù a l’ha contaje sta paràbola, ma lor a l’han nen capì lòn che Chiel a-j voria dì con lolì. Gesù, donch, a l’ha tornaje a dì: “An vrità, an vrità iv diso che Mi i son l’intrada për le fèje. Tùit coj ch’a son vnù prima ‘d mi, a son ëd làder e 'd brigant, ma le fèje a l’han nen scotàje. Mi i son l’intrada. Se queidun a intra për mi a sarà salv, a intrëra e a surtirà, e a trovrà ‘d pasturagi. Ël làder a ven mach për robé, massé e fé ‘d ravagi; i son vnù përché a l’abio la vita e l’abio an bondansa. Mi i son ël bon bërgé; ël bon bërgé a dà soa vita për le fèje, ma col ch’a l’é mach pagà për fé sto travaj, ch’a l’é nen bërgé e ch’a l’é nen ël padron dle feje, a vëdd ven-e ‘l luv, a lassa lì le feje e a scapa; e ‘luv a pòrta via le feje e a jë sbanda. Chiel a scapa për ël motiv ch’a l’é mach lì për vagné ‘d sòld, e còs’ a-j na fà-lo chiel dle feje? Mi i son l bon bergé; i conosso cole ch’a son mie, e le mie am conosso. Tanme ‘l Pare am conòss, ëdcò mi i conòsso ‘l Pare, e i dago mia vita për mie feje. I n’hai d’àutre fèje ch’a son nen dë sto strop. A venta ëdcò che mi i-j vada a sambleje e porteje ambelessì. Lor a scotran mia vos, e a-j sarà ‘n sol strop e ‘n sol bërgé. A l’é për lòn che ‘l Pare am veul bin, përché i eufro mia vita (an sacrifissi), për tornemla peui a pijé. Gnun am la gava, ma i l’eufro da mi istèss: i son padron ëd déla, e i son padron ëd tornela a pijé; a l’é lòn ch’a l’ha comandame mè Pare. Për càusa d'ës discors ëd Gesù a-i é ‘ncora stàje ‘d division fra la gent, siché vaire ‘d lor a disìo: “A ‘l ha ‘n demòni, a l’é mat! Përché i lo scuteve?”. D’àutri a disìo: “Cole-là a peulo nen esse paròle d’ un ch’a l’é n’andiavlà. È-lo forse che ‘l diav a peul deurbe j’euj dij bòrgno?”.
------------------------------------
Ël Signor a l’é mè bërgè
(Salm 23)
Ël Signor a l’é mè bërgè: am fà manché gnente.
Am pòrta a dij pasturagi bondos e am men-a a d’eve chete.
Am ristòra le fòrse e am men-a për dij senté giust: Chiel a mancrà mai ‘d paròla.
Bele s’i dovèissa travërsé na val sombra, i l’avrìa nen tëmma, perchè ti të stas sèmper con mi. Toa cana e tò baston am dan sigurëssa.
Ti t’ëm prontes na festa pròpe ‘dnans a mé nemis. Ti t’m’onze la testa con d’euli përfumà. Mè càles a dësborda.
A l’é sigur: toa benevolensa e toa fidelità a më staran sèmper daprèss për tùit ij mè dì e mia residensa a sarà la cà ‘d Nosgnor për sèmper.
-------------------------
(1 Pé 2:13-18)
Esse donch sogetà a minca anstitussion uman-a për amor ëd Nosgnor, sia al rè, coma col ch’a sta dzora j’àutri, sia a coj ch’a goerno e a coj ch’a son mandà da soa part për castighé ij malfator e për onoré la gent da bin; përchè Nosgnor a veul che an fasend lòn ch’a l’é giust i sare la boca a la gnoransa ‘d coj ch’a son sensa criteri. Vive com ëd gent lìbera, ma nen coma coj ch’a na profito për giustifiché soa malìssia, ma coma dij servitor ëd Nosgnor. Porté rispet a tùit; vorej bin a vòsti frej; avèj tëmma ‘d De; onoré ‘l re. Servidor, esse sotmëttù ai vòsti padron, nen mach a coj ch’a son bon e giust, ma ‘dcò a coj ch’a son gram, A l’è na còsa ch’a l’é agreàbil a De esse dispòst a suporté, për motiv ëd cossiensa vers Nosgnor, dj’aflission e dij patiment ingiust. Sëdnò, che onor é-lo ch’i n’avreve se, an ciapand dë sgiaf për avej fàit mal, i-lo seufre con passiensa? Ma se, an fasend bin i arsèive tutun ëd legnà, e ch’i lo soporte, a l’é prope ‘d lòn che Nosgnor a n’ ha piasì. Përchè i seve ciamà ‘dcò a lòn, dagià che Crist a l’ha sufrì për vojàutri e a l’ha lassàve ‘n esempi parèj ch’i séguite sòj sbòss. Chiel a l’ha nen comëttù ‘d pecà e an soa boca a l’é nen trovasse ‘d tromparìe. Quand ch’a l’ofendìo con d’ingiurie, a-j na rendìa nen, e quand ch’a-j fasìo ‘d mal Chiel a mnassava nen arvangia, ma as butava ant le man ëd col ch'a giùdica con giustissia, Chiel midem a l'ha portà nòsti pecà an sò còrp an sla cros parèj che nojàutri is dësbarassoma dal pecà e i vivoma na vita ëd giustissia. Për Soe blëssure i seve stàit varì. Përchè i l’ere com ëd feje sbardlà, ma adèss I seve artornà al bërgé e guardian ëd vòste ànime.
Nessun commento:
Posta un commento