Check this out on Chirbit
Le Scriture Sante a rendo na testimoniansa ciàira al fàit che la fèj cristian-a a sia “una “fèj global”, destinà a spantiesse për tut ël mond, e ch’a l’ha da ‘mpliché d’ògni sòrt ëd person-e ‘d tùit ij pais, rasse, nassion, estrassion sossial e temp. Gesù ‘d Nazareth a n’é proclamà coma ‘l Salvator dël mond, e nen mach ëd na nassion. La Paròla ‘d Nosgnor a lo dis ciair: “La salvëssa as peul trovesse an gnun d'àutri, përché, sota 'l cel, a l'é nen dàit a j'òm d'àutri nòm ch'a peusso salvene” (At 4:12). La fej cristian-a a l’é ant l’istess temp local e global. A l’ha ‘d riguard për le lenghe e le colture andova ch’a riva, ma, Nosgnor Gesù Crist a l’ha comandà: “A l'é stàit dàit a mi tùit ël podèj an cel e an sla tèra. Andé, donca, e fé ‘d dissèpoj ‘d tute le nassion, batiéje ant ël Nom dël Pare, e dël Fieul e dlë Spìrit Sant, e mostreje a scoté tut lòn ch’ i l’hai comandave. E arcordeve ch’i son sèmper con vojàutri fin-a ‘l compiment dij temp” (Maté 28:18-20).
CombIn che ij profeta antich d’Israel a l’avìo dilo e che Gesù a l’avèissa mostralo e dimostralo, ij prim cristian, ch’a sortìo dal Giudaism, a l’avìo ancora da butess-lo bin an testa! A l’é la lession ch’a l’ha amprendù l’apòstol Pé cand ch”a l’ha avù na vision ch’a l’ha possalo d’andé a nunsié la bon-a neuva ‘d Gesù sensa tëmma a ‘d gent ëd n’àutra religion. Scotoma lòn ch’a l’é scrit ant ël lìber dj’At dj’Apòstoj al capìtol 11:5-8.
Pé a dà na spiegassion ëd soa condòta. “Ora j’apòstoj e ij frej ch’a j’ero an Giudèa a l’han sentì che ‘dcò dij pagan a l’avìo arseivù la paròla ‘d Nosgnor. Cand che Pé a l’é stàit d’artorn a Gerusalem, ij chërdent giudé a l’han trovaje da dì. A-j disìo: “Ti ‘t ses andàit ant la ca ‘d gent ch’a l’ha nen la circoncision e tl’has mangià ansem a lor”. Antlora Pé a l’é butasse a dëspiegheje për ordin lòn ch’a j’era capitaje e a l’ha dije: “I j’ero an preghiera ant la sità ‘d Joppa e i son cascà ant na trans, n’éstasi. A l’é ‘ntlora ch’I l’hai vëddù ch’a vnisìa giù dal cél quajcòsa tanme ‘n linseul gropà ai quatr canton, e a l’é vnume davzin. I l’hai vardà bin e a j’era là ‘ndrinta d’animaj a quatr pé, ëd bestie sarvaje, ëd serp e dj’osej dël cél. I l’hai ëdcò sentì na vos ch’am disìa: Pé, àuss-te, massa cole bestie-lì e mangje!”. E i l’hai rësponduje: “Im na pijerìa bin varda ‘d felo, Signor, përchè gnente ch’a sìa proibì da nòstra lej o d’antamnà a l’é mai intrà an mìa boca”. E la vos a l’ha ancora rëspondume dal cél: “Dis nen ch’a l’é antamnà lòn che Nosgnor a lo stima pur”. Lolì a l’é fasse fin-a a tre vòte, e peuj tute cole ròbe a son ëstàite artirà su al cél. Antlora, ant col istess moment, a son presentasse a la ca dova ch’i j’ero tre òm. Lë Spirit Sant a l’ha dime che mi i andèisso ansem a lor, sensa fene ‘d dificoltà. A l’han compagname ‘dcò sti ses frej cristian e i soma intrà ant la cà dl’òm ch’a l’avìa mandaje. A l’ha contame com a l’avìa vëddù ant soa ca n’àngel ch’a l’era presentasse a chiel e ch’a l’avìa dije: ‘Manda ‘d gent a Joppa, e fa vnì Simon, ch’a-i diso Pé, ch’at portërà ‘n messagi për la salvëssa ‘d ti e ‘d tuta toa famija. Cand ch’i l’hai avù comensà a parlé, lë Spirit Sant a l’é calà dzura ‘d lor tanme a l’era ‘dcò calà dzura ‘d nojàutri al prinsipi. Antlora i son arcordame ‘d cola paròla ‘d Nosgnor e com a l’avìa dit. Gioann a l’ha batesà d’eva, ma vojàutri i sareve batesà dlë Spirit Sant. Donca, dagià che Nosgnor a l’ha acordaje ‘n don parèj ëd col ch’a l’ha dàit a nojàutri ch’i l’oma chërdù al Signor Gesù Crist, chi é-lo ch’i j’era mi, ch’i podèisso fé oposission a Nosgnor?”. Antlora, avend sentì lòn, a son pasiasse e a l’han dàit glòria a Nosgnor. A l’han dit: “Donca Nosgnor a l’ha fàit ëdcò a dij pagàn la grassia dël pentiment ch’a pòrta a la vita eterna” (At 11:1-18).
La sconda letura ch’i l’oma anchej a ven dal lìber dl’Arvelassion e an parla dël neuv cél e dla neuva tèra ch’a-i saran ant ij dì darié:
“Peui i l'hai vëddù un cél neuv cél e na tèra neuva, përchè 'l prim cél e la prima tèra a l'era passà, e 'dcò 'l mar a-i era pì nen. E mi, Gioann, i l'hai vëddù la santa sità, la neuva Gerusalem ch'a calava giù dal cél, da Nosgnor, butà an òrdin coma na sposa ch'a l'é vëstisse për sò spos. E i l'hai sentì na gran vos dal tròno dël cél, ch'a proclamava: "Vardé: sto-sì a sarà 'l tabernacol andoa che Nosgnort a starà con j'uman. Lor a saran sò pòpol, e chiel a-j starà ansema coma sò Dé 'd lor". Chiel a suvarà dai sò euj tute le lerme, e a-i sarà pì nen ëd mòrt, nì deul, nì gem, nì patiment, përchè le còse d'anans a son passà. E col ch'a l'era setà an sël tròno a l'ha dìt: "Vardé: i faso che tut a sia neuv". E a l'ha dime: "Scriv ëste paròle: përchè a son sicure e vere". Peui a l'ha dime: "Adess tut a l'é fàit. Mi i son l'Alfa e l'Omega, ël prinsipi e la fin. A col ch'a l'avrà sèj, i acordrai ch'a bèiva da la sorgiss dl'eva dla vita sensa ch'a deubia paghé. Col ch'a seurtrà vincitor a arseivrà tut sòn an ardità. Mi i sarai sò Dé e chiel a sarà mè fieul. Contut, pr' ij vigliach, ij mischërdent, ij corompù, ij sassin, ij lussurios, coj ch'a pràtico la mascarìa, j'idolatra e tùit ij busiard, sò destin a sarà ant la tampa 'd feu e 'd sorfo, ch'a l'é la sconda mòrt” (Arvelassion 21:1-6).
La tersa letura a ven da l’evangeli ‘d Gioann. I trovoma Gesù ch’an dà ‘l comandament d’amesse l’un l’àutr. La pì granda espression d’amor a l’é ‘d fé conosse a la gent la salvëssa chìi trovoma ant la person-a e l’euvra ‘d Gesù:
“E fòra ch'a l'é stàit Giuda, Gesù a dis: "A l'é rivà 'l moment ch' ël Fieul ëd l'Òm a intra an soa glòria, e Dé a sarà glorificà për motiv ëd chiel. E dàit che Dé a l'arsèiv glòria për motiv dël Fieul, Chiel bin tòst a darà glòria al Fieul. Car ij mè fieuj, i starai ansem a vojàutri për nen tant da pì. Vojàutri im sërcré, contut, coma ch'i l'hai dit ai cap dij Giudé, che là 'ndoa ch'i vado mi, lor a podìo nen venìje, iv lo diso 'dcò adess. I veuj deve 'n comandament neuv, visadì, ch'iv veule bin l'un l'àutr, e che coma mi i l'hai amà vojàutri, i l'eve da ameve l'un l'àutr. An sossì i conossran tuti ch'i seve 'd mè dissépoj, visadì për l'amor ch'i l'avreve an tra 'd voi” (Gioann 13:31-35).
Terminoma con un salm ëd làude e na preghiera. Ant el Salm148: Ël poeta a ciama tuta la creassion a laudé 'l Signor pËrchè Chiel a l'é 'l Sovran Rè dël mond.
“Laudé Nosgnor! Laudé Nosgnor dai cej! Laudelo ant j'auteur! Laudelo, ò àngej tuti! Laudelo, ò armade tute dël cel! Laudelo, ò lun-a e sol, ò vojàutre tute stèile lusente! Laudelo, ò cej dij cej! Laudelo, ò aque ch'a stan dzura dle nivole! Tute le còse creà ch’a dago làuda a Nosgnor përch' a l'ha dàit un comand e lor a son vnùe a l'esistensa. A l'ha fàile për duré e a-i saran për sèmper, ant l'eternità. Sò decret a sarà nen arvocà. Laudé Nosgnor da la tèra, ò creature dël profondeur dij mar; feu e tempesta, fiòca e nivole, vent ëd tempesta ch'a ubidìss ai sò òrdin; montagne e tute le colin-e, èrbo da fruta e tùit ij sitron; bestie sarvaje e animaj doméstich, serpent ch'a rabasto e osej ch'a volo; ij rè dla tèra e tute le gent, ij prinsi e ij giudes dla tèra; giovnòt e fije, j'ansian e le masnà. Che tuti a làudo 'l nòm ëd Nosgnor, përché Sò nòm a l'é motobin àut. Soa glòria a tronègia dzura la tèra e 'l cel! Chiel a l'ha rendù fòrt Sò pòpol, a l'ha onorà coj ch'a-j son fedel - ël pòpol d'Israel ch'a l'é davzin a Chiel. Laudé 'l Signor!” (Salm 148).Orassion: Nosgnor tut-potent! Conòsse Ti përdabon a l'é vita eterna! Acòrdane 'd conòsse Tò Fieul ëd manera tant përfeta ch'a peussa esse për noi ël senté, la vrità e la vita, e che nojàutri i séguita Soe pianà arlongh la vìa ch'a mën-a a la vita eterna; për Gesù Crist, Tò Fieul, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.
Nessun commento:
Posta un commento