Check this out on Chirbit
Nosgnor Gesù Crist a l’é col che Dé ‘l Pare a l’ha mandà ant ël mond për cheuje ansema cole che l’Evangel a ciama “le feje ‘d Nosgnor”, visadì tuti coj ch’a son destinà d’arsèive la grassia dla salvëssa da le conseguense dël pecà. A l’é ciair che Gesù a lo fasìa cand ch’a l’era ‘d përson-a an sla tera. Ai sò prim dissépoj Gesù a-j disìa: “I seve nen stàit vojàutri a serne mi, ma i son stàit mi a serne vojàutri e i l'hai fidave la mission d'andé daspërtut e dé 'd frut, e 'n frut ch'a dura për sèmper” (Gioann 15:16). Contut, coj dissépoj-là a j’ero nen j’ùnich che Gesù a l’avìa da cheuje ansema. Na vòta, an efet, a l’ha dije: “I l’hai ‘dcò d’àutre fèje ch’a son nen dë sto strop-sì. A venta che mi i-j vada a sambleje e porteje ansema. Lor a scotran mia vos, e a-j sarà ‘n sol strop e ‘n sol bërgé” (Gioann 10:16). Gesù a parlava ‘d cole “feje”, l’é a dì ‘d cole person-e ch’a j’ero stàite fidà a Chiel da l’eternità përchè Chiel a vnissa sò Salvator ëd lor. A son dësbergiairà pr’ ël mond, ma cand che la vos ëd Gesù a-j ciama (ancheuj për la predicassion dl’Evangeli biblich), e a-j ciama për nòm, lor a arconòsso Soa vos coma la vos dël Bërgé, ël sò Bërgé ‘d lor, Gesù, e a s’ancamin-o con fiusa a seguitelo. Sossì a l’é lòn ch’a dis Gesù ant ël test dl’Evangeli arservà për costa Duminica. Scotomlo.
“Ora as fasìa a Gerusalem la festa dla Dedicassion (dël templ) e a l’era d’invern. E Gesù a spassëgiava për ël templ, sota ‘l pòrti ‘d Salomon. Antlora ij cap dij Giudé a l’han butasse tùit aranda Chiel e a-j disìo: “An tenëras-to ancora ‘n pes an sospèis? Se ti ‘t ses ël Crist, dis-lo ciàir e net dë 'dnans a tuti”. Gesù a-j rëspond: “I l’hai già divlo, e i veule nen chërdje. J'euvre ch’i faso an nòm ëd mè Pare, a son cole ch’a parlo an mè favor. Ma vojàutri i-j chërde nen, për motiv ch’i seve nen dle mie fèje. Mie fèje a scoto mia vos, e mi i-j conòsso e lor am ven-o daprèss. I-j dago la vita eterna e mai a l'andran a perdse. Gnun a sarà bon a gavèmje d’ant le man. Mè Pare, ch’a l’é pì grand che tuti, a l’ha damje, e gnun a peul gaveje d’an man ëd mè Pare”. Mi e’ l Pare i soma un” [Gioann 10:22-30].
Ant col temp-là a j’ero ‘dcò tanti coj ch’a s’arfusavo ‘d chërde a Gesù e ch’a l’avìo gnun-a intension ëd stelo a sente e d’andeje dapress. Coj-là a j’ero nen “dle Soe feje”: për lòn a lo scotavo nen. Contut, soe feje (cole ch’a san ant ël cheur d’esse le sue përchè lë Spirit Sant a l’ha dësvijaje la cossiensa e as na rendo cont) a scoto Soa vos con piasì e a lo séguito sensa tëmma.
Coj ch’a son anteressà e ch’a fan atension a cost nòst mëssage-sì a podrìo bin esse an tra ‘d cole feje ch’a son ëd Nosgnor. Ch’a peussa esse parèj! Pròpi cost mëssagi an piemontèis ch’i seve an camin a lese a podrìa bin esse ancheuj l’apel che Nosgnor av fà për ciameve a seguitelo. A l’é rivà për vojàutri ël temp d’arconòss-lo, ël temp ëd vòstra vocassion. S’a l’é parèj, i seve stàit fidà a Chiel da l’eternità për arsèive Soa grassia; i feve part ëd Sò strop e a vojàutri ‘dcò Gesù av darà la vita eterna, Gnente e gnun a podrà mai rancheve da soe man. A l’ha dilo Chiel an vrità e a l’é sicur.
L’àutra letura ch’i foma ancheuj a l’é la vision che l’apòstol Gioann an arpòrta ant ël lìber dl’Arvelassion. A l’é la granda vision ëd tuti coj ch’a son ëstàir riscatà an Gesù Crist e che an cél a làudo Nosgnor. Un bel di tuti nojàutri ch’i soma stàit fidà a Gesù për nòstra salvëssa i saroma con lor.
“Apress ëd lòn i l’hai vëddù tanta ‘d cola gent che gnun a podìa contela. A j’ero da tute le nassion, tribù, pòpoj e lenghe. A stasìo an pé dëdnans al tròno e dëdnans a l’Agnel, tuti vestì ‘d bianch e a l’avìo ‘d branch ëd palma an man. Tuti a disìo a àuta vos: “La salvëssa a ven da Nosgnor, ch’a l’é setà an sël tròno, e da l’Agnel!”. Tuti j’àngej a stasìo dantorn al tròno, a j’ansian e ai quatr esse vivent, e a l’han prostërnasse dëdnans al tròno con la front fin-a a tèra e a rendìo l’adorassion a Nosgnor. A cantavo: “Amen! A Nosgnor ch’a vada la benedission, la glòria, la sapiensa, ël rendiment ëd grassie, l’onor, la potensa e la fòrsa pr’ ij sécoj dij sécoj. Amen! Antlora un dj’ansian a l’ha ciamame: “Costi-sì, ch’a son vestì ‘d bianch, chi son-ne? E da ‘ndoa son-ne vnùit?” l’hai rësponduje: “Mè Signor, mach ti it lo sas!”. E chiel a l’ha dime: “Sti-sì a son coj ch’a son vnùit da na gran tribolassion, e ch’a l’han lavà soe veste e sbianchije con ël sangh dl’Agnel. A l’é për lòn ch’a stan dëdnans al tròno ‘d Nosgnor, e a-j rendo servissi dì e neuit ant sò templ. Col ch’a l’é setà an sël tròno a-j darà na sosta. A l’avran pì nen né fam né sèj, né a saran pì brusà da la calor dël sol, përché l’Agnel ch’a l’é an sël tròno a-j pastorerà e a-j mnerà a le sorgiss dl’eva dla vita, e Nosgnor a-j suvrà tute le lerme da j’euj” [Arvelassion 7:9-17].
Terminoma con la letura dël Salm 23 “Ël Signor a l’é mè bërgè”
“Ël Signor a l’é mè bërgè: am fà manché gnente. Am pòrta a dij pasturagi bondos e am men-a a d’eve chete. Am ristòra le fòrse e am men-a për dij senté giust: Chiel a mancrà mai ‘d paròla. Bele s’i dovèissa travërsé na val sombra, i l’avrìa nen tëmma, perchè ti të stas sèmper con mi. Toa cana e tò baston am dan sigurëssa. Ti t’ëm prontes na festa pròpe ‘dnans a mé nemis. Ti t’m’onze la testa con d’euli përfumà. Mè càles a dësborda. A l’é sigur: toa benevolensa e toa fidelità a më staran sèmper daprèss për tùit ij mè dì e mia residensa a sarà la cà ‘d Nosgnor për sèmper”.
Orassion: Nosgnor! Tò Fieul Gesù Crist a l'é 'l bon bërgé 'd tò pòpol! Acòrdane che cand ch'i sentoma Soa vos nojàutri i peuda conòsse col ch'an ciama mincadun për nòm e ch'a lo séguita andova ch' an pòrta; Chiel che con Ti e con lë Spirit Sant a viv e a regna, un sol Dé, pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.
17 d'Avril - Quarta Duminica 'd Pasca: At 9:36-43; Arvelassion 7:9-17; Gioann 10:22-30; Salm 23
Nessun commento:
Posta un commento