Dimostrassion d'amor [Duminica 13/3/2016)

Check this out on Chirbit

Foma d'esse con n'amis dëdnans a na giojelarìa. La vetrin-a, ch'aa l'é pien-a 'd ròbe pressiose, av fà pensé pr' un pò e peuj i dise a vòstr amis: "Introma ant la botega: i veuj caté quajcòsa për mia fomna". E l'amis av ciama: "Për che motiv? È-lo forsi sò aniversari?". E ti: "Nò, a l'é mach un segn d'afession e d'arconossensa da part mìa". "Mmm... ëd sicur ti 't l'avras na sconda mira për feje 'n cadò! L'has-to da fete përdoné quajcòsa?". E ti: "Nò, gnun-a sconda mira: a l'é mach un segn ëd mè amor e 'd mia arconossensa per tut lòn ch'a l'é e ch'a fà". E l'amis a réplica: "Che sgàir ëd sòld... con lòn ch'a costa cola ròba lì, as podrìa caté 'd ròba pì ùtile, o forsi as podrìa desse coj sòld a quajdun ch'a n'àbia përdabon da manca!". Lòn ch'i rëspondrìe vojàutri a col amis-lì? A peul desse che i-j dise che l'amor për na përson-a a mérita sèmper d'esse arconossù e valorisà. Vera: a-i é 'd gent ch'a penso che fin-a caté 'n bochèt ëd fior për soa fomna a sìa sgairé 'd sòld. Contut, lor a sarìo dispòst a spende na gran gifra, e fin-a fé 'd débit për catesse lòn ch'a-j pias a lor, bele s'a l'han pròpi nen da manca 'd lòn. Lolì a sarìa la dimostrassion che a veulo bin a lor medésim pì che qualsëssìa d'àutra përson-a al mond... Ant ij vangeli i trovoma la conta 'd na fomna che për manifesté ch'a-j vorìa pròpi bin a Gesù, ch'a j'era arconossenta për tut lòn che chiel a l'avìa fàit për chila, a-j pòrta 'n cadò 'd gran valor. Fin-a tròp! Lolì a fà seurte la reassion ëd Giuda (ch'a l'era bin tacà ai sòld) e ch'a dis che cola fomna a l'era pitòst d'arprocé për tant ësgàir! Ch'a s'avrìa mej dovrà coj sòld për quajcòsa 'd mej! Lesoma 'l test dl'evangeli e peuj fomse 'd domande.

L'onsion ëd Gesù. "Gesù, donca, ses di prima ch'a comensèisso le selebrassion ëd la Pasqua, a l'é rivà a Betania, andoa ch'a stava Lazàr - l'òm ch'a l'avìa arsussità dai mòrt. A l'avìo prontaje na sin-a an Sò onor. Marta a servìa e Lazàr a l'era tra 'd coj ch'a j'ero a tàula con Chiel. Antlora Maria a l'ha ciapà na livra d'unguent d'odor ëd grand valor, fàit con l'essensa 'd nard, a l'ha onzune ij pé 'd Gesù e a l'ha suvaje con ij sò cavèj1. A l'é parèj che la ca a l'é 'mpinisse 'd cola fragransa. Antlora Giuda Iscariot, ël dissépol ch'a l'avrìa bin tòst tradilo, a l'ha dìje: "Përchè col përfum é-lo nen stàit vendù për tërzent dné, e col arzàn dàit ai pòver?". Ora Giuda a disìa lòn nen përchè a volèissa pijesse soagn dij pòver, ma përchè a l'era 'n lader e ch'a tenìa la borsa dl'arzan e a na portava vìa për chiel medèsim ëd lòn ch'a-j butavo. Ma Gesù a l'ha dije: "Lassla fé. A l'ha fàit lolì an preparassion ëd mia sepoltura. I l'avreve sèmper ëd pòver ansem a voi, ma mi i m'avreve pa sèmper!" (Gioann 12:1-8).

Ancheuj a son ëd coj ch'a diso 'd "chërde" an Nosgnor e an Gesù Crist. Contut, an che manera lor a dan la dimostrassion che lòn a l'é vera? Che soa fej ëd lor a l'é génita? Che le soe a son nen mach ëd paròle veuide e sensa 'd conseguense e che soa atension a l'é adressà da n'àutra part? S'it l'has capì chi ch'a l'é Gesù Crist e lòn che Chiel a l'ha fàit për nojàutri, as peul nen evitesse 'd manifesté tuta nòstra gòj e arconossensa për Chiel.

An sla sconda letura biblica dë sta Duminica i vëduma coma, për l'apòstol Pàul, ël Signor Gesù Crist a fussa për chiel la përson-a la pì 'mportanta dël mond. Ciamomse përchè.

"Se quejdun a pensa 'd podèj fé afidament a la carn, mi i podrìa felo 'ncora 'd pì. An efet, a l'han sugetame a la circoncision eut di da la nàssita; i son n'Israelita pur-sangh ëd la tribù 'd Biniamin, Giudé da Giudé. Al rësguard ëd la lej i l'hai vivù coma 'n Farisé. Al rësguard ëd mè angagg për Dé, i l'hai daje adòss a la cesa. Al rësguard ëd la giustissia che la lej a pretend, i son stàit sensa rimpròcc. Nopà, da la prospetiva dël Crist, tut lon ch'i l'avrìa podù bin consideré coma 'n vantagi, n'atìv, a l'é 'rvelasse mach na pèrdita, un passiv. Ancora pì 'd lòn, (ancheuj) i stimo ch' an confront ëd l'ecelensa 'd conòsse Gesù Crist, mè Signor, tut ël rest a sìa na pèrdita. Për Chiel i l'hai arnonsià a tut e a lo considero mach ëd drugia - e sossì përch’ i peussa vagné 'l Crist, d’esse trovà 'n comunion con Chiel, nen përchè mi i sìa da consideré n'òm giust për motiv ëd mia osservansa dla lej, ma përchè i l'hai (arseivù) la giustissia ch'a ven da la fidelità dël Crist - na giustissia nen mia, ma ch'a ven da Nosgnor e ch' as fonda an sla fidelità dël Crist. Mè propòsit a l'é 'd conòsse Chiel, fé l'esperiensa dla potensa 'd Soa arsurression, partessipé ai Sò patiment e d’esse tanme Chiel an Soa mòrt, e parèj, an quàich manera, rivé a l'arsurression dai mòrt. Nen ch'i sia già rivaje o ch' i sia già përfet, ma i vad anans për procuré 'd riveje e ciapé col premi tant coma mi i son stàit ciapà da Gesù Crist. Frej e seur, i penso nen d'avejlo già ciapà col premi, ma, an dësmentiand lòn ch'a më stà daré, i tiro anans con determinassion" (Filipèis 3:4-14).

Coj ch'a capisso lòn ch'a l'é l'Evangeli, la bon-a neuva ëd lòn che Nosgnor a l'ha fàit për nojàutri an Gesù Crist a podrìa rapresentesse con la figura d'un desert ch'a fioriss. Sossì a l'é lòn ch'a dis nòstra tersa letura biblica, dal lìber dël profeta Isaìa:

"Nosgnor a l’avìa dovertà na stra an mes al mar, un senté a travers d’aque furiose. I l’avìa fàit seurte la poderosa armèja d’Egit con ij sò chèr e cavaj. I l’hai faje tombé ant l’eva e a s’ausseran mai pì. Soa vita ‘d lor a l’é dëstisasse coma ‘l mocin ëd na candèila. Ma dësmentieve ‘d lòn: a l’é gnente an confront ëd lòn ch’i son an camin a fé. Përchè i son press a fé quejcòs ëd neuv. Vardé, a l’é già ancaminasse! I lo vëdde nen? I farai na stra ch’a passa an mes al desert. I son an camin a creé ‘d rivere ant la vàuda sëcca. J’animaj ant le foreste am diran grassie, éh, fin-a ij siacal e j’oloch, përchè ant ël desert i-j darai da bèive. Éh, i farai nasse d’eva ant ël desert, parèj che mè pòpol sernù a peuda bèive. I l’hai creà Israel për mi, e a vnirà ‘l dì che an rendran onor dëdnans al mond antregh” (Isaia 43:16-21).

Terminoma con le paròle 'd preghiera dël Salm 126. An arciamand a la ment ij temp ëd liberassion dël passà, ël pòpol ëd Nosgnor, comunità gropà ansema da 'n Pat, a ciama a Dé ch'a-j fasa fé 'd neuve esperiense dël Sò podèj e a pensa: che bel quand nostra tristëssa a sarà cambià an gòj!

"An smijava nen vera 'd vëdde j'esilià arportà dal Signor a Sìon. I j'ero pien d'alegrìa e i cantavo 'd gòj. J'àutre nassion a disìo: "Che grande còse ch'a l'ha fàit për lor ël Signor!". Sensa dubi 'l Signor a l'ha fàit còse maravijose për noi. I j'ero beà! Ò Signor, fane torna vëdde la prosperità 'd Sìon parèj dl'eva dij torent ch'a torna dé vita al desert. Coj ch'a pioro për la fatiga ch'a fan për travajé la tèra, al mësson a crijeran ëd gòj. Coj ch'a pioro an portand ël sach dla smens pr' ansëmné, a l'é sicur ch'a canteran ëd goj quand ch'a 'torneran an portand le gerbe dël forment".

Orassion: Nosgnor tut-potent, it ses mach Ti ch'it l'has la fòrsa 'd fé artorné a l'òrdin nòstre volontà arvirose e nòstri sentiment da pecator; arcòrda a tò pòpol la grassia 'd voleje bin a lòn ch'it comande e d'avèj anvìa 'd lòn ch'it promëtte; parèj che, an tra le ràpide e varie trasformassion dë sto mond, nòstri cheur a peudo sté bin ferm là 'ndoa ch'as peul trové 'd gòj génita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e ch'a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.

Leture bìbliche dël lessionari - 13 'd Mars 2016 - Duminica 'd Quarésima ch'a fà sinch - Isaia 43:16-21 - Filippèis 3:4-14 - Gioann 12:1-8 - Salm 126