Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù (Leture bìbliche për ël 1 Mars 2015 - Sconda Duminica 'd Quarésima)

Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù (Leture bìbliche për ël 1 Mars 2015 - Sconda Duminica 'd Quarésima).

Lòn ch'a veul dì andeje dapress a Gesù. "Peuj avend ciamà la gent ch'as avzinèissa ansema ai Sò dissépoj, a l'ha dije: "Chionque a veul vnime dapress, ch'arnonsia a chiel istess, ch'as caria 'd soa cros e ch'am séguita, përchè chionque as ambranca a soa vita a la përdrà, ma chionque a l'é dispòst a 'rnunsié a soa vita pr' amor ëd mi e dla Bon-a Neuva chiel-lì a la salvrà. Dabon, còsa a-j profitrìa-lo a n'òm ëd vagné 'l mond antregh, se peuj a perd soa ànima? Opura, còsa podrìa-lo dé l'òm an cambi 'd soa ànima? Përché chionque a l'ha onta 'd mi e 'd mie paròle ant sti dì-sì pien d'adultèri e 'd pecà, ël Fieul ëd l'Òm a l'avrà 'dcò onta 'd chiel, quand ch'a sarà vnù anvlupà dla glòria 'd Sò Pare con j'àngel sant" (March 8:34-38). Predicassion an italian an s' es test: http://riforma.net/index.php?title=Studi_biblici/Marco_8:31-38B

Tut as fonda an sla fej. "A l'é ciair che la promëssa 'd Dé ch'a l'avìa dàit la tèra antrega a Abraham e ai sò dissendent, a l'era nen fondà an soa obediensa a la lej 'd Dé, m' an sla giusta relassion con Dé ch'a ven da la fej. Se la promëssa a fussa dàita mach a coj ch'as sugeto a lòn ch'a dis la lej, antlora la fej a sarìa nen necessaria e la promëssa a sarìa veuida. La lej, an efet, a comporta sèmper ëd castigh për coj ch'a fan dë sfors për conformess-ne. La sola manera për nen contravnì a la lej a sarìa d'avèj gnun-a lej da contravnì! A l'é parèj che la promëssa as arsèiv për fej: për lòn i dovoma nen paghé. A l'é 'n don che nojàutri i soma tuti sicur d'arsèive, sia che vivoma o vivoma nen an conformità dla lej 'd Mosè, bin-antendù, s' a l'avoma na fej tanme cola 'd Abraham. Abram a l'é 'l pare 'd tùit ij chërdent. A l'é lòn che le Scriture a 'ntendo quand che Dé a l'ha dije: "I l'hai stabilite pare 'd tante nassion". Sosì a l'é rivà përchè Abraham a l'ha chërdù ant ël Dé ch'arpòrta ij mòrt a la vita e ch'a crea còse neuve dal gnente. Quand ch'a-i j'era pì gnun-a rason për speré, Abraham a l'ha seguità a speré - a chërde che chiel a sarìa vnì pare 'd tante nassion, e lòn përchè Dé a l'avìa dije: "Parèj a saran ij tò dissendent". La fej d'Abraham a l'era nen dventà pì débola gnanca quand ch'a l'era rivà a l'età dë squasi sent agn e as figurava che sò còrp a fussa stàit giumai coma mòrt, për nen parlé 'd col ëd Sara. Abraham a l'ha mai strabucà 'n soa fej ant la promëssa 'd Dé. An efet, soa fej a vnisìa pì fòrta: an sossì chiel a dasìa glòria a Dé. A l'era dël tut përsuas che Dé a peudìa fé tut lòn che Chiel a l'avìa promëttuje e ch' a l'avrìa falo. A l'é për lòn, për la fej d'Abraham, che Dé a l'ha diciaralo n'òm giust. Quand che Dé a l'ha diciaralo n'òm giust, lolì a l'é nen stàit mach për sò benefissi, ma 'dcò për ël nòstr: tut lolì an sicura che Dé a considererà giust 'dcò nojàutri, s' i chërdoma 'n Chiel, ch'a l'ha 'rsussità dij mòrt Gesù, Nosgnor. ch'a l'era stàit butà a mòrt pr' ij nòstr pecà e ch'a l'é 'rsussità për rendne përson-e giuste dë 'dnans a Chiel" (Roman 4:13-25).

Làuda a Nosgnor da n'òm ëd fej. "Laudé 'l Signor, vojàutri ch'i l'eve timor ëd Chiel! Deje onor, ò vojàutri dissendensa 'd Giacòb. Mostreje riverensa, ò vojàutri dissendensa d'Israel! Përché Chiel a l'ha pa fàit finta 'd nen vëdde o a l'ha passà 'nsima la soferensa 'd coj ch'a l'han da manca. A l'ha pa virà la schin-a dë 'dnans a lor, ma a l'ha scotà ij sò crij d'agiùt. It laudrai ant la granda ciambrèja. I compirai ij mè vòt an presensa 'd coj ch'at rendo l'adorassion ch'at é dovùa. I pòver a mangeran e a saran sodisfàit. Tùit coj ch'a serco 'l Signor a Lo laudran. Ij sò cheur as arlegreran con na gòj sensa fin. La tèra antrega a 'rconossrà 'l Signor e 'rtornerà a Chiel. Tute le famije dle nassion as inchinran dë 'dnans a Chiel. Përchè 'l podèj regal a speta al Signor. A l'é Chiel ch'a governa tute le nassion. Ch' ij rich ëd la tèra ch'a faso festa e ch'a-j rendo l'adorassion. Inchineve dë 'dnans a Chiel, tùit vojàutri ch' i seve 'd mortaj, tùit coj ch' artorneran an póer. I nòstri fieuj a Lo serviran ëdcò lor. Le generassion ch'a vniran a scotran parlé dle meravije dël Signor! As contrà 'd lòn che Chiel a l'ha fàit ant soa giustissia a coj ch' ancora a son nen nassù. Ëdcò lor a sentiran conté 'd lòn che Dé a l'ha fàit!" (Salm 22:23-31).

Abraham a riija, ma... "Antlora Abraham a l'é campasse con la facia a tèra ma a riija përchè a lo chërdìa nen posibil. A pensava: "Com podrio-ne mai vnì pare a l'età 'd sent agn? E com podria-la Sara caté 'n cit a l'età 'd norant' agn?".  A l'é parèj che Abraham a l'ha dit a Dé: "I sarai bin content che Ismael a 'rsèiva toa benedission!". Ma Dé a l'ha replicà: "Nò, Sara, toa fomna, at darà 'n fieul e ti 't lo ciamras Isaac. A sarà con chiel che mia Aleansa a sarà mantnùa për sèmper". Rësguard a Ismael, i lo benedirai 'dcò chiel, pròpi coma ch'it l'has ciamame. I lo rendrai motobin fosonant e i moltiplicarai ij sò dissendent. Chiel a vnirà 'l pare 'd dódes prinsi e Mi i lo rendrai na granda nassion". Tutun, mia Aleansa a sarà con Isaac, ël fieul ch'at darà Sara l'agn ch'a ven për cost temp". Quand che Dé a l'ha finì 'd parlé, a l'ha chità Abraham. Ant col istèss dì Abraham a l'ha pijà Ismael e tùit ij sò sërvent, tant coj ch'a l'ero nassù ant soa ca coma coj ch'a l'avìa catà, l'é a dì, tùit j'òm ëd soa ca, e a l'ha sugetaje a la circoncision, pròpi coma Dé a l'avìa ordinaje. Abraham a l'avìa noranta neuv agn e sò fieul Ismael tërdes, quand ch'a son sugetasse a la circoncision. Tùit e doi a son sogetasse a la circoncision ant col istess dì, con tùit j'òm ëd soa ca, tant coj ch'a l'ero nassù ant la ca d'Abraham coma coj ch'a l'avìa catà da 'd forësté" (Génesi 17:17-26).