La disposission dij Cànon ëd Westminster

La disposission dij Cànon ëd Westminster rësguard a la volgarissasion dla Bìbia

Ij Cànon ëd Westminster për l'arfòrma dla Cesa d'Anghiltèra (1646), ch'a son fin-a al dì d'ancheuj la nòrma ant le Cese presbiterian-e an tut ël mond, a fortìsso ant soa Confession ëd Fej:

"Ël Testament Vej an ebraich, ch'a l'é la marelenga (ël vernàcol) dël antich pòpol ëd Dé, e 'l Testament Neuv an grech, che, ant ël temp ëd soa composission, a l'era la lenga la pì conossùa an general fra le nassion, essend stàit ispirà an manera direta da Dé e, per sò special soagn e providensa, conservà pur e incontamnà an tùit ij temp, a son për lòn autèntich. Cole Scriture a son l'istansa ùltima che la Cesa a dev apelesse an tute le controversie 'd religion. Tutun, përchè coste lenghe originaj a son nen comprendùe da tut ël pòpol ëd Dé, ch'a l'ha 'l drit e l'interesse a le Scriture e ch'a l'é comandà 'd lesje e scandajeje ant la tëmma 'd Dé, (për lòn) a deuvo esse voltà ant la lenga parlà dal pòpol (ël volgar) ëd minca nassion anté ch'a-j rivo, parèj che la Paròla 'd Dé, butà ant ël leugh d'onor an minca ca e lesùa da tùit, a peussa mné a cola adorassion e a col servissi 'd Dé ch'a-j sìa agradì e, për la passiensa e dla consolassion ch'a dan le Scriture, a peussa avèj la speransa" (Confession 1:8).

Volgarisé la Paròla 'd Dé, parèj che tùit a la leso, la conòsso e la séguito con fiusa coma régola 'd soa fej e 'd soa condòta, a l'é 'l dovèj ëd la cesa e 'd minca cristian ch'a n'abia la capacità e ch'a na sìa ciamà. Ëdcò 'l pòpol piemontèis a l'ha 'd drit a lese le Scriture Sante an soa lenga con pien-a inteligensa, për podèj arsèive l'Evangeli dla salvëssa an Gesù Crist e parèj dé glòria a Dé ant l'adorassion e 'l servissi ch'a-j conven e che Chiel a comanda.