martedì 12 febbraio 2019

Amor genit a veul dì esse dispòst a dé vìa tut (73. March 12:41-44)

Ël lìber dij Proverbi ant la Bibia as fà costa domanda: "Com é-lo che coj ch’a son generos a dvento ‘ncora pì rich e ch’ij rancin a son coj ch’a patiran ëd penuria?" (Proverbi 11:24). Combin che 'l risparmi a sia na virtù 'd saviëssa, a-i é 'd ròbe ch'a venta nen risparmiessje, coma la fatiga për oten-e 'd bon ésit, o coma l'amor che pì ch'as na dà, pì a fruta. A-i é n'episòdi dël vangel ch'an parla dle làude che Gesù a l'avìa dàit a na pòvra vidoa che, për amor ëd Nosgnor, a l'avìa daje an oferta col pòch ch'a l'avìa. Lòn ch'i podoma 'mprende da sossì? Lesoma.
L’oferta ‘d na povra vidoa. "Gesù, essendse astà visavì dla bùssola dle limòsne, a vardava coma la gent a-i butava ‘ndrinta dë dné. Tanti, ch’a j’ero sgnor, a-i na butavo motobin. Peui a l’é rivaje na pòvra vidoa ch’a l’ha butaje mach doe pcite monede ‘d ram. Gesù a l’ha ciamà ij sò dissépoj e a l’ha dije: “In vrità iv diso che cola pòvra vidoa a l’ha butà ant la bùssola ëd pì che tuti j’àutri. Përchè tùit a l’han butaje lòn ch’a-j vansava, ma sta-sì a l’ha donà tut lòn ch’a l’avìa për vive" (Marco 12:41-44).
Voleje bin a Nosgnor e voleje bin a nòst pròssim a son doi concèt fondamentaj dla fede bìblica ch'a l'han da 'ndé sèmper ansema. An efet, "...as peul nen separesse lòn che Nosgnor a l'ha butà ansema" (March 10:9). As podrìa bin dì che sti concèt a treuvo espression për nojàutri cristian ant la coleta, l'archeuita dj'oferte ant ël servissi divin ëd la duminica. A dis la paròla 'd Nosgnor: "Ël prim dì dla sman-a, l’é a dì la Duminica, che mincadun a buta a part a soa ca, lòn ch’a podrà second soe possibilità" (1 Corint 16:2). A peul bin esse che la pràtica dla coleta për quaidun a sia fastidiosa, ma a l'é n'element dël sërvissi divin ëstabilì da la Paròla 'd Nosgnor.

As trata dla contribussion ch'as dà nen mach për mantnì l'istitussion ch'a l'é al servissi 'd Nosgnor, ma për provëdde ai bzògn ëd tanti ch'a l'han da manca 'd nòstra solidarietà generosa. "La religion pura e sensa macia anvers a Nosgnor, nòst Pare, a l'é 'd giuté j'orfanin e le vìdue quand ch'a l'han dabzogn e vardesse da la malissia dël mond" (Giaco 1:27).

I vëdoma gnun-a esitassion o tachignarìa an coj che Gesù a vëd ant ël templ ëd Gerusalem ant l'episòdi ch'i l'oma lesù ancheuj. Gesù a varda la gent ch'a butava dë dné ant la bùssola dle limòsne an proporsion ëd lòn ch'a l'avìo. Tant dë sgnor che 'd gent pòvra a l'han cossiensa dij dover ch'a l'avìo. Tutun, coma Gesù a 'rmarca, a-i é na diferensa nen cita an tra coj benefator. Le oferte djë sgnor a son bin generose. ("Tanti, ch’a j’ero sgnor, a-i na butavo motobin"), ma lolì, a lor a-j costava nen tant përché loràutri a-j butavo 'ndrinta mach lòn ch'a-j vansava. A-i era, però, na pòvra vidoa ch'a l'avìa "butaje mach doe pcite monede ‘d ram" e ch'a l'avìa "donà tut lòn ch’a l’avìa për vive". Cola fomna, an proporsion, a l'avìa "butà ant la bùssola pì che tuti j’àutri".

Nosgnor, ambelessì, a l'é nen ch'a 'ncoragia - com as podrìa pensé - a fé l'at (ch'a l'é bin incossient da la mira dla sapiensa bìblica), ëd privesse 'd tut, fin-a dl'essensial, për Nosgnor e për j'àutri. Gesù a varda dzurtut lòn che la gent a l'ha 'nt ël cheur, e a dovra 'l cas ëd cola pòvra fomna coma l'ilustrassion la pì bon-a 'd lòn ch'a l'avìa dit un pòch pì anans: "Veule bin a Nosgnor, tò Dé, con tut tò cheur, con tuta toa ànima, con tùit ij tò pensé, e con tuta toa fòrsa. Col-lì a l’é ‘l comandament ël pì important ch’a-i sìa. Lë scond a l’é autërtant important: “Veule bin a j’àutri tanme ti medésim. A-i é gnun d’àutri comandament ch’a sìo pì grand che coj-lì” (March 12:30-31). Cola fomna, con soa oferta, a dimostrava ch'a-j vorìa bin përdabon a Nosgnor e a sò pròssim, ch'a-j vorìa bin tanme chila medésima e ant l'istessa mzura ch'a l'avèissa dovrà cole pcite monede për catesse da mangé.

A l'é pa scrit, ma Gesù a l'avrìa 'd sicur dije a cola fomna: "A l'é pròpi da apressiesse tò sacrifissi 'd dé a Nosgnor e ai bzognos tut lòn ch'it l'has për vive e ch'it l'has butà da banda lë bzogn ch'it l'has ti. Tutun, ten pura coj sòld për ti: i l'hai pro apressià tò gest". Pì 'd lòn, Gesù a l'avrìa 'd sicur cissà la comunità dij chërdent ëd fé da pì e mej për provëdde ai bzognos. La cesa antica a l'era, an efet, n'esempi ant la pràtica 'd na generosa solidarietà. Lòn che ambelessì a l'é da armarchesse, contut, a l'é bin cheicòs d'àutr. Gesù a buta 'n ciàir coma "lë stil ëd vita" dël Regn ëd Nosgnor a sìa consacré tut e sensa riserve, con tut nòst cheur, për Dé e për j'àutri. L'amor ëd Dé e l'amor ëd coj ch'a j'aparten-o, a veul dì esse dispòst, se necessari, fin-a al sacrifissi 'd nòstra vita antrega, e 'd sossì, Gesù a l'ha dane 'l prim l'esempi ël pì àut: "I savoma lòn ch'a sìa l'amor genit dal fàit che Gesù a l'ha dàit Soa vita për nojàutri. Për lòn ëdcò nojàutri i l'oma da dé nòstra vita pr' ij nòstri frej e seur" (1 Gioann 3:16); "A-i é nen n'amor pi grand che dé la vita pr' ij sò amis" (Gioann 15:13).

Ambelessì Gesù an anvita a avèj l'istess ëspirit ëd costa vidoa, ch'a savìa coma amé con tut ël cheur, sensa gnun ëspargn. Sò contegn a l'era nen ëd dì: "It lo dago, tant i l'hai pa da manca 'd lòn", ma "it lo dago volenté bele se i n'avrìa da manca mi". A Nosgnor Dé e a sò pròssim ant lë bzogn, chila a l'avìa dàit tut lòn ch'a l'era e a l'avìa. A savìa 'd dipende da Dé për minca 'n sospir ëd chila, për minca sò past, për minca matin ch'a sarìa vnù. Chila a conossìa la vrità 'd lon ch'a l'era, ch'a dipendìa da Nosgnor an tut e për tut. Pura a l'era dispòsta për amor, a fé gnun-a economìa.

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Dëdnans a la generosità 'd coj ch'a san lòn ch'a sìa l'amor e che tant ti 't das tò apressiament, i sai ch'i l'hai tante carense... A l'é vera che mi i penso fin-a tròp a me medésim e ch'i dago csì pò ch a Ti e a mè prossim! A l'é perchè i l'hai tëmma 'd perde lòn ch'i n'hai damanca. Giutme, it na prego, a vive con fiusa conform a tò spirit e esempi, con esponabilità, saviëssa e dedission compléta.

17 'd Fervé 2019 - Sesta duminica apress l'Epifania

Leture bibliche: Geremia 17:5-10; 1 Corint 15:12-20; Luca 6:17-26; Salm 1

Nosgnor, ch’it ses la fòrsa ‘d tuti coj ch’as fido an Ti! Aceta, për Toa miserìcòrdia, nòstre preghiere e, përchè da noiàutri i podoma fé gnente ‘d bon sensa ‘d Ti, dane l’agiùt ëd Toa grassia, për che quand ch’i scotoma ij Tò comandament, i podoma dete piasì, tant an la volontà che ant ij fàit; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për ij sécoj dij sécoj. Amen.

Nessun commento:

Posta un commento