A venta che ste còse a rivo (75. March 13:3-10)

A-i é ancheuj, coma i na son sèmper ëstàit, ëd propagandista 'd grup religios ëstravis ch'a vorìò fé por a la gent con ëd professìe an sla fin dël mond e dì che mach coj ch'a fan part ëd soe congregassion ëd lor as salveran. Contut, a l'han mai andvinane un-a giusta e a fan mach ëd dani, pura a përsisto... Nosgnor Gesù Crist a l'avìa bin profetisà j'aveniment ëd la dëstrussion ëd Gerusalem, e, dzortut, ij sò patiment, mòrt e arsurression ma, ant l'istess temp, a buta ij sò dissèpoj an sl'avis ëd nen lassesse sbaruvé e angabiolé da 'd profeta fàuss, ma 'd resté fedej a chiel e chiel a l'avrìa bin provdù a lor - che tut a resta sota sò contròl. A l'é 'd lession importante cole che Nosgnor an dà ant ël test ch'i vardoma ancheuj. Lesom-lo.

"Antlora, antant che Gesù a l'era setà an sël Mont ëd j'Uliv, ch'a sta 'n facia al Templ, Pero, Giaco, Gioann e Andrea a l'han ciamaje an privà: "Dis-ne 'n po': quand ch'a l'é che cole còse a rivran, e che segn a-i sarà për fene savèj che cole còse a son a brus ëd compisse?". Antlora Gesù a l'é butasse a dije: 'Pijé guarda che gnun av dëstrada, përchè a mè nòm a vniran diversi ch'a diran: 'A l'é mi ch'i son ël Crist' e a 'mbrojeran nen pòchi. Ora, quand ch'i sentireve parlé 'd guère e 'd mnasse 'd guèra, sbaruveve nen, përchè a venta che ste còse a rivo, ma a sarà ancora nen la fin. Na nassion as levërà contra n'àutra nassion, e 'n regn contra n'àutr regn; e a-i sarà 'd taramòt un po' da sì e un po' da là e 'd famin-e. Tut sòn a sarà mach ël comensament dël mal dël part. Ma pijé guarda a vojàutri medèsim, përché av daran ant le man dij tribunaj e i sareve stafilà ant le sinagòghe, i sareve rablà dëdnans a 'd governador e dëdnans a 'd rè an càusa 'd mi, për ess-je ‘d testimoniansa. Anans d lòn, contut, a venta che l'Evangeli a sia predicà an tute le nassion'" (Marco 13:3-10).

La professia che Gesù a l'avìa pen-a fàit an sla dëstrussion dël templ ëd Gerusalem, a lassa dëstornà ij sò dissépoj. "Possibil?". Lor a l'avìo bin amprendù a fidesse dle còse che Gesù a-j disìa, fin-a se lor a-j comprendìo nen dël tut. Na ròba parèj, contut, la dëstrussion dël templ, a-j lassa sberlondì e sbaruvà. A l'é parèj che a Gesù lor a-j mando "na delegassion" ëd dissépoj për ciameje dë spiegassion.

Lòn che Gesù a-j dis, a smija l'istess che j'antiche professìe dij profeta d'Israel. An efet, cole antiche professìe, coma ch'a n'é tìpich, a butavo ansema la predission tant dj'aveniment ch'a sarìo capità da lì a pòch, ant ël temp ëd la vita 'd coj ch'a jë scotavo antlora, che dj'aveniment ch'a sarìo capità ant l'avnì, bin da leugn ëd coj temp-là. La professìa, contut, a 'rvela mai ëd date precìse, ma a dà mach l'indicassion ëd "segn", ëd marche, ch'a l'avrìo nunsìa che cole ròbe a sarìo stàite lì-lì për capité, ch'a j'ero "a brus", ëvzin a rivé. Ant le professìe tut a resta a la vista coma fosch, dësfocà.

Bin tòst, ij dissépoj ëd Gesù a sarìo stàit ëspetator "ed n'aveniment ch'a sarìa stat për lor nen meno afros, orìbil, visadì che Gesù, sò magister ëd lor, a sarìa stait ciapà dai sò nemis, processà, suplissià e peuj massà ant la manera la pì terìbil: anciovà a na cros.

Tant la mòrt ëd Gesù an cros (apopré ant l'ann 33) che la dëstrussion dël templ ëd Gerusalem (ant l'ann 70, për man dij Roman) as arveleran - ant ij pian ëd Nosgnor - ëd fàit crosial, crìtich, risolvent, la fin ëd n'época e l'inissi 'd n'àutra. Apress ëd coj fàit-lì ël mond, coma ch'a l'avìo conossulo, a sarìa cangià da le rèis. L'afann, l'inchietudin, ch'a l'avìa pijà ij dissépoj 'd Gesù, a l'era bin giustificà. Ant ël moment che Gesù a-j dis: "A venta che ste còse a rivo", chiel a fortiss che , ant ij proget ëd Nosgnor Dé, tut lòn ch'a càpita a riva pa "p¨er asar", ma a l'ha na rason. Ël Fieul ëd Dé, bele se a l'avrìo sugetalo a 'd patiment afros, a vëd soa vita an cola prospetiva e a fà front a minca situassion con la cossiensa che tut a l'é ant le man ëd Nosgnor Dé, che gnente a jë scapa da 'n man. A j'é gnente che a peussa pijé Nosgnor ëd surprèisa. Sossì an tranquilisa e an confòrta.

Quand che Gesù a dis: "Pijé guarda che gnun av dëstrada", lolì a l'é n'avertiment, ëdcò për nojàutri, a schivié minca sòrt ëd speculassion a riguard ëd professìe tanme coste, ëd nen ësté lì a gabolé a riguard d'aveniment apocalìtich, prevedù o ch'an fan ëspavent. Guère, taramòt, famin-e, ëd Crist e 'd profeta fàuss... a-i na j'é sèmper ëstàit e a-j na saran ancora: lassom-se nen ampressioné e dësfruté da 'd piassista antivist ch'as na profito 'd nòstra curiosità, paure e afann, ëd nòstra anvìa d'esse 'd protagonista, ëd nòstra sèj patològica për le tragedie, ëd nòstra anvìa 'd "salvesse"... I l'oma mach da vive nòstra vita coma 'd përson-e ch'a son "sèmper pronte", fedej e ubidient a Nosgnor, ëd manera responsabil, coma sì tut lolì a l'avèissa da capité doman, sicur che Nosgnor an companierà con soa fòrsa e consolassion.

Ëdcò col "a venta che l'Evangeli a sia predicà an tute le nassion" a buta ansema d'aveniment ch'a son capità antlora (apopré l'ann 70 AD l'anunsi dl'Evangeli a l'avìa comensà a riveje a tante nassion) a d'aveniment ch'a riguardo la fin d'ës mond. La fin a rivrà mach quand che tuti coj che Nosgnor a l'ha elegiù per la salvëssa a saran rivà al pentiment e a la fe and Gesù Crist. Antlora cola pòrta chiel a la sarerà, ël mond vej a rivrà a la fin e a-i sarà na neuva creassion (sossì a l'é lòn ch'a diso ciàire lë Scriture Sante). Gnun ëd coj che Nosgnor a l'ha predestinà a la salvëssa a vniran a perd-se, a-i n'anfà gnente lòn ch'a capitrà. La predicassion ëd l'Evangeli a l'avrà 'd sicur un bon ésit: a salverà j'Elet e tuti j'àutri a podran pì nen tiré fòra dë scuse. An col temp-là, anans ëd l'esecussion dël giudissi giust ëd Nosgnor dzora cost mond: "...a mandrà ij sò àngej; a samblerà ij sò Elet dai quatr vent, dal estrem dla tèra al estrem del cél" (March 13:27), e lor a saran për sàmper con Nosgnor.

A l'é na sorgiss ëd gran consolassion pr' ij cristian ëd savèj che a-i fà nen lòn ch'a capitrà, Nosgnor a provëdd-rà për lor. A l'é për lòn che is sbarovoma pa për lòn ch'an càpita o ch'an capiterà. I seguitoma a esse fedej ant la fe e ant l'amor. I seguitoma a testimonié dël Crist e 'd sò Regn. Ven tòst, Nosgnor Gesù!

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Che le dificoltà ch'i l'oma ancheuj o ch'i l'avroma ant l'avì an sbaruvo pa, ma a confermo che tut a sta an toe man e che ti im chiteras mai. Fà che i l'abia mai da esse anganà da 'd Crist fàuss e 'd profeta fàuss, e ch'i l'abia përseveransa fin-a a la fin. Amen.

Duminica 3 'd Mars 2019 - Ultima dumìnica apress l'Epifanìa
Letture bibliche: Surtìa 34:29-35; 2 Corint 3:12-4:2; Luca 9:28-43; Salm 99

Nosgnor! Che anans la passion ëd Tò Fieul unigènit it l'has arvelà Soa glòria an sla santa montagna, acòrdane che nojàutri ant la contemplassion për fej ëd sòa facia, i podoma avèj la fòrsa 'd portè nòstra cros e d'esse cambià a Sòa imàgine da glòria a glòria; për Gesù Crist, nòst Signor, ch'a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé pr' ij sécoj dij sécoj. Amen.