mercoledì 23 novembre 2016

A l'é l'ora 'd dësviesse dal seugn (Duminica 27/11/2016)

I comensoma da costa sman-a la letura dij test dla Bibia ch’a son lesù la Duminica ant le cese durant ël temp ëd l’Avent.

I. isaia 2:1-5

La prima letura, dal Testament Vej, a l’é ‘n tòch ëd la professìa d’Isaìa. A varda a ‘n dì dl’avnì quand ëd gent da tut ël mond a vnirà an pelerinagi a Gerusalem për rende onor a Nosgnor, ël Dé ver e viv e për amprende la manera ‘d vive che Chiel a l’ha mostrane. Gerusalem a l’era ‘l leugh sernù da Nosgnor për arvelesse a j’uman. A rapresenta la përson-a ‘d Gesù Crist, ch’a l’é Sò Fieul, dont la vnùa a l’é stàita prontà durant la stòria d’Israel. Col-là a sarà a la fin un temp ëd pas. Le guère a l’avran pa pì da esse përchè ‘l pecà a-i sarà pì nen dàit che Nosgnor medèsim a na dà la meisin-a. J’utiss ëd guèra a saran cambià an d’utiss d’agricoltura. Tuti a saran sogetà al govern dël Prinsi dla pas. Isaìa a cissa ‘l pòpol a adoté sùbit col ëstil ëd vita.  Lesoma.
Ël Regn ëd Nosgnor ch’a vnirà. “Costa-sì a l’é na vision che Isaìa, fieul d’Amos, a l’ha avù al rësguard ëd Giuda e ‘d Gerusalem. Ant ij dì darié, ël mont ëd la ca ‘d Nosgnor a sarà ël pì àut - ël leugh pì d’amportansa dla tera. As alvarà bin dzura dj’àutri mont, e ‘d gent da tut ël mond as arvërsrà ansilà për rendje onor a Nosgnor. Ëd gent da tute le nassion a vniran e a diran: “Vnì, montoma a la ca ‘d Nosgnor, la ca dël Dé ‘d Giacòb. Ambelelà Chiel an mostrerà soe vie, e nojàutri i marceroma an sij sò senté. Përchè la dotrin-a ‘d Nosgnor a seurtirà da Sion, soa paròla a seurtirà da Gerusalem. A sarà Chiel ël Giudes an tra le nassion, Chiel a farà da àrbiter dzura ij pòpoj. Ant la fòrgia a modlaran soe spa për fé dë slòire, e dle soe lanse a na faran ëd mëssòire. A-i saran pa pì ‘d nassion ch’a ampugneran la spa contra n’àutra, nì a s’antrenran pa pì a fé la guèra. Vnì, dissendent ëd Giacòb, marcioma al ciàir ëd Nosgnor!” (isaia 2:1-5).

II. Roman 13:11-14

Al prinsipi d’ ësto capìtol l’apòstol a l’ha mostrà coma ch’i l’oma da consideré j’autorità politiche e peui a va anans a mostré lòn ch’a l’ha da esse la condòta dij cristian, soa ética ‘d lor. A dis che col ëstil ëd vita a l’é caraterisà, qualificà, da l’amor coma ch’a l’é definì da la lej ëd Nosgnor. Ambelessì l’apòstol a buta an evidensa che n’àutra rason ëd na condòta parìja a l’é ‘l temp ch’i vivoma ancheuj, col ch’a stà an mes an tra la prima e la sconda vnùa dël Crist. Pàul a lo dëspiega ant ij termin ëd neuit e dì. Ël dì ‘d Nosgnor a l’é lì lì ch’a ven, a l’é davzin. Quand che chiel a sarà d’artòrn a arconòss-rà sò pòpol përchè a l’avran “l’istessa soa vestimenta”, visadì da soa manera ‘d lor ëd vive, confòrma a la soa,
Motivassion ëd na condòta divòta. “Fé lolì përch' i seve bin qual ch'a sia 'l temp ch'i vivoma ancheuj: a l'é l'ora 'd dësviesse dal seugn, përchè nòstra salvëssa a l'é pì davzina adèss che quand ch'i soma dventà dij chërdent. La neuit a l'é press ch’a l’é finìa e 'l dì a l'é avzinasse. Donca, a venta buté da part j'euvre dël top e butesse adòss j'arme dël ciàir. Portomse da person-e oneste ch'a vivo a la lus dël sol; nen an galuparìe, nen an d’ambriacògne, nen an ëd gargarìe, nen an d’insolense, nen an ëd querimònie, nè ant l'invìdia. Al contrari, arvestive dël Signor Gesù Crist e pieve nen cura dla carn, parèj che ij sò desideri as dësvio nen” (Roman 13:11-14).
III. Maté 24:36-44

Ant ël test dl’Evangeli ëd Maté, Gesù, ch’a parla ai sò dissèpoj, a fà la predission dla dëstrussion dël templ ëd Gerusalem e a mostra coj ch’a saran ij segn, le marche dla fin dël temp. Ant ij patiment e preuve ch’a-i saran anans a col temp ëd la Fin, la società uman-a a së sfriserà e tanti a arnegran la fej cristian-a, ma a saran salvà coj ch’a l’avran ëd përseveransa. Apress ëd costi aveniment a vnirà “Ël Fieul ëd l’Òm” con gran podèj e glòria. Sossì a sarà ‘l prinsipi ëd na neuva época, na neuva manera d’esse. I cristian a l’han da disserne ij segn dla sconda vnùa dël Crist. Contut, i podoma nen savèj quand ch’a vnirà col temp-lì. La situassion a sarà parija dij dì dël Diluvi. La gent a sarà tuta angagià ant le còse dë sto mond. Coj ch’a l’avran dàit da ment a j’avertiment dla paròla ‘d Nosgnor e a l’avran scotaje, a saran salvà pròpi tanme Noé. An coj dì là pòchi a saran salvà, visadì coj ch’a saran trovasse pront. A l’é ‘dcò për lòn ch’i l’oma da sté bin dësvij al volèj ëd Nosgnor, esse pront për la sconda vnùa dël Crist.
Sie pront. “Quant a col dì-lì e a che ora, a-i é gnun ch'a lo sàpia, gnanca j'àngel dël cel. A lo sa mach Dé ël Pare. Ma coma ch' a l'era dël temp ëd Noè, a n'a sarà l'istèss quand ël Fiel ëd l'òm a vnirà. Përchè com' ai temp prima dël diluvi j'òm a mangiavo e a beivìo, as maridavo e a dasìo ij sò fieuj an mariagi, fin-a al dì che Noè a l'é intrà ant l'Arca,  e a l'han nen vorsù savèine ch' ël diluvi a sarìa vnù m 'a l'ha tùit portaje vìa, a n'a sarà l'istèss dla vnùa dël Fieul ëd l'òm. Antlora a-i saran doi òm ant un camp: un a sarà pijà e l'àutr lassà. Doi fomne a mulinëran al mulin: un-a a sarà pijà e l'àutra lassà. Vijé, donca, përchè i seve nen a che ora Nosgnor a vnirà. I l'eve da savèj che se 'l padron ëd na ca a savèissa a che ora dla neuit ël làder a l'ha da vnì, a vijarìa e a lasserìa nen che soa ròba a fussa portà vìa. A l'é për lòn che 'dcò vojàutri a venta ch'iv ten-e pront, përchè 'l Fieul ëd l'òm a vnirà ant l'ora ch'i-j pense nen” (Maté 24:36-44).
IV. Salm 122

Ant ël Salm 122 i trovoma un càntich ch’a esalta la blëssa d’andé an pelerinagi, con ël pòpol ëd Nosgnor, a Gerusalem, për laudelo e për scoté Soa Paròla. Lë scritor dë sto Salm a l’ha na granda gòj ëd podèj giontesse al pòpol ëd Nosgnor e gòde dla sicurëssa e dla protession ëd Nosgnor ant na tal sità. Peuj a promet ëd preghé për ël bin ëd cola sità, ch’a peuda sèmper stè an pas. L’apresiament, la stima, l’amor, la gòj dë sté an comunion con Nosgnor e con sò pòpol a l’é quajcòsa che mach coj ch’a son ëstàit tocà da la grassia ‘d Nosgnor a peudo comprende e fene l’esperiensa.
“Càntich ëd pelerinagi. As arfà a David. Che ‘d gòj quand ch’a l’han dime: “Andoma a la ca ‘d Nosgnor!”. E ora vardé-sì ch’i soma rivà e ch’i l’oma traversà ij tò portaj, ò Gerusalem. Gerusalem a l’é na sità bin fabricà; soe fòrte muraje a peudo nen esse campà giù. Tute le tribù d’Israel - ël pòpol ëd Nosgnor - a-i fan sò pelerinagi. A-i rivo për ringrassié ‘l nòm ëd Nosgnor, coma ch’a stabiliss la lej d’Israel. A l’é là ch’a stan ij tribunaj dla giustissia, ij tribunaj dël palass ëd David. Preghé për la pas ëd Gerusalem. Ch’a-i vivo an sicurëssa coj ch’a-j veujo bin. Ò Gerusalem, ch’a-i sìa la pas an tra toe muraje e abundansa ant ij tò palass. Për amor ëd mia famija e dij mè amis, i dirai: “Che ti tl’àbie pas!”. Për la ca ‘d Nosgnor, nòst Dé, a-j fasoma ‘d vot ëd boneur” (Salm 122).
Orassion. Nosgnor tut-potent! Dane la grassia ‘d campé via j’euvre dël top, e d’arvestisse dl’armora dla lus, adess, ant ël temp ëd nòstra vita mortal, anté che Tò Fieul Gesù Crist a l’é vnùit për visitene an grand’ umiltà; përchè, ant ël dì darié, quand chiel a artornrà an Soa majestà glorosa për giudiché ij viv e ij mòrt, i peussa esse arsussità a la vita inmortal; për col ch’a viv e regna con Ti e con lë Spiri Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.


A l'é l'ora 'd dësviesse dal seugn (Duminica 27... by paolo-castellina

Nessun commento:

Posta un commento