sabato 9 maggio 2015

"I l'oma nen da ten-e gnun-a përsona për impura o spòrca" (La Bibia piemontèisa, 10/5/2015).

Costa sman-a, an tra le leture bibliche ch'a saran lesùe ant le cese, iv propon-o 'n racont dal liber dj'At dj'apòstoj, al capìtol 10. A parla 'd n'ufisial dl'armea roman-a ch'a 'ncontra l'apòstol Pé e ch'a riva a la fej an Gesù coma Sò Salvator e Signor.

L'Apòstol Pé a fà visita a Cornélio. A Cesarea a-i stava n'ufissial ëd l'armada roman-a ch'as ciamava Cornélio. A l'era 'l comandant ëd ël regiment dìt itàlich. Cornélio a l'era n'òm divot che, con tuta soa famija, a chërdìa ant ël Dé ùnich. A fasìa motobin ëd limòsne al pòpol dij Giudé e a pregava Dé con costansa. Un dì, a l'era apopré tre bòt dël dòp-disné, a l'ha avù na vision anté ch'a l'ha vëddù n'àngel dël Signor ch'a venìa anvers a chiel. L'àngel a l'ha dije: "Cornélio!". Cornélio a l'é sbaruvàsse e, an vardardlo fiss, a l'ha dije: "Còs' a-i é-lo Signor?". E l'àngel a l'ha replicà: "Toe orassion e toe limòsne a son montà dë 'dnans a Dé tanme 'n sacrifissi ch Chiel a l'ha acetà con piasì. Adess, donca, manda 'd gent a Joppe për di a n'òm ciamà Simon Pé 'd ven-e da ti.  A stà con n'àutr Simon, n'afaitor, ch' a l'ha na ca davsin al mar". Quand che l'àngel a l'é andass-ne, Cornélio a l'ha ciamà doi ëd sò servitor e un soldà timorà 'd Dé, un dij sò òm ëd fiusa. A l'ha contaje tut lòn ch'a l'era rivaje e a l'ha mandaje a Joppa. E 'l dì apress, antramentre ch'a marciavo e ch'as avzinavo a la sità, Pé a l'é montà an sla trassa dla ca për preghé. A l'era apopré mesdì e a l'avìa fam. Antramente che coj 'd la ca a-j prontavo da mangé, a l'é cascà ant na trans, n'éstasi. A l'ha vëddù 'l cel duvert e quejcòsa coma 'n gran' linseul sospèis pr' ij quatr canton. ch'a vnisìa giù fin-a a toché la téra. Col linseul a contnìa d'ògni dòrt ëd bestie, reptij e osej. Peuj a l'ha sentì na vos ch'aj disìa: "Pé, àusste, massje e mangje". "Nò, Signor." a l'ha fortì Pé, "Im na pijirìa bin guarda 'd felo. I l'hai mai mangià 'd lòn che nòstra lej a diciara ch'a l'é impur e spòrch!". E la vos a l'ha tornaje a dì: "Le còse che Dé a l'ha purificà, tenje nen për impure". L'istessa vision a l'é stàita 'rpetua tre vòte, peuj 'l lenseul a l'é 'rtisasse an cel. Pé a l'è stàit ëd lòn pitost antërdoà e as domandava còsa mai a podrìa significhé cola vision. A l'é 'ntlora che j'òm mandà da Cornélio, informandse dla cà 'd Simon, a son rivà a la pòrta.  A l'han ciamà a quejdun s' a-i alogiava ansilì un cert Simon ch'a-j disìo Pé. Antant che Pé a pensava a soa vision, lë Spirit a l'ha dije: "A-i son tre òm ch'at serco. Àuss-te, cala giù e vatne con lor sensa fene dificoltà, sagrinte nen, përché a l'é mi ch'i l'hai mandaje!". Antlora Pé, essend calà giù vers la gent ch'a l'ero staje mandà da part ëd Cornelio, a l'ha dije: "I son col ch'i serche; për chè motiv seve vnù?". E a l'han dije: "I soma stàit mandà da Cornélio, n'ufisial roman. A l'é n'òm giust e timorà 'd Dé, motobin apresià da tùit ij Giudé. N'àngel sant a l'ha comandaje 'd mandé a ciamete për ven-e a soa ca e sentite parlé 'd lòn ch'it nunsie". Antlora Pé a l'ha faje intré e a l'ha ospitaje për la neuit. Ël dì dòp a l'é andass-ne 'nsema a lor, e quejdun ëd ij frej ch'a-i era a Joppe a l'ha compagnalo. A lindoman a son intrà a Cesarea. Ora Cornélio a lo spetava e, për col rescontr, a l'avìa 'dcò ciamà 'nsema ij sò parent e j'amis. E a l'é rivà che coma Pé a intrava ant la ca, Cornélio a l'é vnuje 'ncontra e, campand-se ai sò pé, a l'ha adoralo. Ma Pé a l'ha falo aussé e a l'ha dije: "Levte sù, i son n'òm pròpi coma ti!". Peuj, parland con chiel, a l'é intrà e a l'ha trovà diverse d'àutre person-e ch'a-i ero lì radunà. A l'ja dije: "I seve pro che, për nojàutri ebreo, second nòstra lej, a l'é nen consentì d'intré ant la cà 'd gent ch'a l'é nen ëd la nòstra religion e d'avej 'd relassion con lor. Tutun, Dé a l'ha mostrame ch'i l'oma nen da ten-e gnun-a përsona për impura o spòrca. A l'é për lòn che sùbit ch'i l'eve mandame a ciamé, i son vnù sensa fene dificoltà. Disme, donca, për ché motiv ch'i l'eve mandame a ciamé". Antlora Cornélio a l'ha dije: "A son stàit quatr dì a st'ora, ch'i j'ero a digiun, e ch'i fasio l'orassion ëd tre bòt ant mia cà. Pròpi an col moment là, a l'é rivà che n'òm a l'é presentasse dëdnans a mi con na vestimenta splendrienta. E a l'ha dime: 'Cornelio, toe orassion e toe limòsne a son montà dë 'dnans a Dé tanme 'n sacrifissi che Chiel a l'ha acetà con piasì. Adess, donca, manda 'd gent a Joppe për di a n'òm ciamà Simon Pé 'd ven-e da ti. Chiel a stà con n'àutr Simon, n'afaitor, ch' a l'ha na ca davsin al mar. Quand ch'a sarà vnù at parlerà'. A l'é për lòn ch'i l'hai sùbit mandà da ti, e ti 't l'has fàit bin a ven-e. Ora i soma tuti sì present dëdnans a Dé per sente tut lòn che Dé a l'ha comandate 'd dine". Anlora Pé, an pijand la paròla, a l’ha dit: “An vrità i vëdd che Nosgnor a l’ha da bon minca ‘d rësguard a l’aparensa dle përson-e, ma che an tute le nassion coj ch’a-j pòrto rispet e ch’a fan lòn ch’a l’é giust, a-j son gradì. A l’é lolì ch’a l’ha fàit savèj al pòpol d’Israel, quand ch’a l’ha nunsià la pas për ël mojen ëd Gesù Crist, ch’a l’é ‘l Signor ëd tuti. I seve lòn ch’a l’é rivaje an tuta la Giudèa e ch’a l’é partì da la Galilèa, apress ël batésim che Gioann a l’ha predicà, a propòsit ëd Gesù ‘d Nasaret, ché Nosgnor a l’ha onzù dë Spirit Sant e ‘d fòrsa, e ch’a l’é passà da ‘n pòst a l’àutr, an fasend ëd bin e an varend tùit coj ch’a j’ero sota la potensa dël diav, përché De a l’era con Chiel. Nojàutri i soma testimòni ‘d tut lòn che Gesù a l’ha fàit, an Giudèa tanme a Gerusalem. A l’han falo meuire an ciovandlo an sna cros. Però, De a l’ha arsussitalo ‘l ters dì e a l’ha acordà ch’as manifestèissa, nen a tut ël pòpol, ma ai testimoni che për lòn Chiel a l’avìa già da prima sernù, a nojàutri, ch’i l’oma mangià e beivù ansema a Chiel, dòp ch’a l’é stàit arsussità dij mòrt. Gesù a l’ha comandane ‘d prediché al pòpol e d’atesté ch’a l’é Chiel che a l’é destinà da De pr' esse ‘l Giùdes dij viv e dij mòrt. Tùit ij profeta a-j fan testimoniansa, che chionque a chërd an Chiel a 'rseivrà l’armission dij sò pecà grassie a sò nòm".  Antant che Pé a parlava, a l'é rivà che le Spirit Sant a l'é calà giù an su tuti coj ch'a scotavo col messagi. Ij chërdent giudé ch'a l'ero venù con Pé a son stupisse che 'l don ëd lë Spirit Sant a fussa dàit ëdcò a gent ch'a fasìa nen part ëd ël pòpol ëd Dé,  përché lor a parlavo an d'àutre lenghe e a laudavo Nosgnor. Antlora Pé a l'ha fortì: "Chi é-lo ch'a podrìa dì contra che costi-sì, ch'a l'han arseivù lë Spirit Sant parèj 'd noi, a sìo batesà con d'eva?". Pé a l'ha donque comandà cha fusso batesà ant ël nòm dël Signor. Cornélio a l'ha peuj pregaje 'd sté con lor ancora quej dì" (At 10).
J'àutre leture bìbliche dël lessionari për ël 10 Magg 2015 - Duminica 'd Pasca ch'a fà ses
At 10:44-48;  Salm 981 Gioann 5:1-6Gioann 15:9-17.

Predicassion an italian: C'è poco da stare allegri? (Giovanni 15:9-17).

Nessun commento:

Posta un commento