L'erba grama

La paràbola dl'erba grama. Gesù a l'ha 'dcò proponuje n'àutra paràbola e a l'ha dit: "Èl regn dël Cel a smija a n'òm ch'a l'ha sëmnà an sò camp dla bon-a smens. Antramentre che tùit a dormìo, a l'é vnuje un nemis cha l'ha sëmnà ëd gramon an mes dël forment [ëd col camp] e peuj a l'é scapà via. E quand che la smens a l'é brojà e a l'ha frutà 'd gran, a l'é vdusse 'dcò ël gramon. Antlora ij servitur dël padron a l'han dije: "Signor, has-to pa sëmnà 'd bon-a smens an tò camp? Coma va-lo donca ch'a-i é 'd gramon?". E a l'ha dije: "A l'é 'l nemis ch'a l'ha fàit lòn". E i servitur a l'han replicà: "Veules-to ch'i andom' a sarbielo?". "Nò, përché, an cheujand ël gramon, i podrie 'dcò sreisé ël forment. Lasseje chërse tùit doi ansema fin-a a la mësson. A la mësson i diraj aj mëssoné: 'Levé prima 'l gramon e lighelo an gerbe për bruselo, ma peuj fé 'l gran e ambaronelo ant ij mè grané'".

Antlora Gesù a l'é slontanasse dal pòpol e a l'é intrà antëcà, e ij sò dissépoj a son vnù da Chiel e a l'han dije: "Spieghene la paràbola dël gramon ant ël camp". A l'ha risponduje: "Col ch'a l'ha sëmnà la bon-a smens a l'é 'l Fieul dl'Óm, Ël camp a l'é 'l mond; la bon-a smens a l'é la gent dël Regn. L'erba grama a l'é la gent dël malign, e 'l nemis ch'a-j sëmna a l'é 'l diav. La mësson a l'é la fin dël mond e ij mëssoné a l'é j'àngej. Tanme as sarbia l'erba grama e as la fa brusé, a sarà l'istess a la fin dël mond. Ë Fieul dl'Óm a mandrà ij sò àngej e lor a sarbiaran da sò Regn tut lòn ch'a l'é càusa 'd pecà ansem a coj ch'a fan lòn ch'a l'é nen giust, e a-j campran ant la fornas avisca andoa a-i sarà 'd pioré e 'd schërziné 'd dent. Antlora ij giust a bërlusëran com ël sol ant ël Regn ëd sò Pare. Chi ch'a l'ha d'orije për sente, a farìa bin a sente. 

(Maté 13:24-30, 36-43) - https://sites.google.com/site/bibiapiemonteisa/

L'àutre leture për sta duminica: (1) Genesi 28 (10-19); (2) Salm 139 (1-11, 23-24); (3) Roman 8:12-25