"...përchè i m'elevèissa nen, a m'é stàita ficà na spin-a ant la carn" (Duminica 5/7/15)

A Corinto ël servissi dl'apòstol Pàul a l'era stàit butà an question. D'àutri, ch'a j'ero mach ëd blagheur, as vantavo 'd grande ròbe. Pàul, antlora a dis: "Antlora lasseme vanté 'n pò 'dcò mi". A savìa che vantesse a l'era nen bel: për lòn ëd sòlit a lo fasìa nen, ma a l'avrìa bin avù rason ëd felo, përchè chiel a l'era përdabon l'òm che Nosgnor a l'avìa mandà. Peuj a dis: "Parèj, përchè i m'elevèissa nen, a m'é stàita ficà na spin-a ant la carn: un mëssagé 'd Satana ch'am dèissa 'l torment përch' i montèissa nen sle scagn a vanteme". Leture për ël 5 Luj 2015- Duminica dòp Pancosta ch'a fà ses: 2 Samuel 5 (1-5; 9-10); Salm 48; 2 Corint 12 (2-10); March 6 (1-13).

La spin-a ant la carn ëd Pàul. 12:1 Im vëddo obligà a vanteme. I lo sai ch'a sarìa nen na ròba da fé, contut i veulo arfeme a le vision e a j'arvelassion ch'ël Signor a l'ha acordame. 12:2 I conòsso n'òm an comunion con ël Crist che, a-i é quatòrdes agn fà, a l'é stàit portà sù fin-a al ters cel. Ciameme nen s'a l'é stàit ant ël còrp o fòra dal còrp: mach Nosgnor a lo sa. 12:3 Èh, mach Dé a sa s' i j'era ant mè còrp o fòra dal còrp: mi i lo sai nen. 12:4 A l'é sicur ch'i son stat portà sù 'n paradis e i l'hai sentì 'd còse ch'a sario malfé a butesse an paròle, còse che a gnun uman a l'é consentì 'd conteje. 12:5 Ëd cola esperiensa im na podrìa bin vanteme, ma i lo farai nen. Im vanterai mach ëd mia dëbolëssa. 12:6 An tute manere, s'i volèissa vanteme, i saria nen un fòl, përch 'i diso la vrità. Contut, i lo faso nen përchè i veulo nen che quajdun as fassa n'opinion ëd mia person-a ch'a sia pì granda'd lòn ch'a l'ha vëddume fé o ch'a l'ha sentì dì 'd mi, 12:7 bele s'i l'hai arseivù cole strasordinàrie arvelassion da Dé. Parèj, përchè i m'elevèissa nen, a m'é stàita ficà na spin-a ant la carn: un mëssagé 'd Satana ch'am dèissa 'l torment përch' i montèissa nen sle scagn a vanteme. 12:8 I l'hai ciamaje tre vire al Signor ch'am na liberèissa, 12:9 ma chiel a l'ha dame costa rispòsta: "Tut lòn ch'it l'has da manca a l'é mia grassia [3] e gnente 'd pì. Mè podej a travaja mej ant la dëbolëssa [4]. A l'é parèj che mi i veul vanteme dzurtut ëd mie dëbolësse, përché 'l podèj 'dël Crist a peussa travajé an mi. 12:10 A l'é për motiv ëd lòn ch'i aceto con piasì le dëbolësse, ch'am faso dij tòrt, tùit j'antrap, le persecussion e tùit ij sagrin ch'i l'hai për càusa dël Crist. Përché pròpi quand ch'i son débol i peusso dì d'esse fòrt.